10/05/2025
Bu fotoğraf, sekiz yıl önce büyük bir heyecanla mezun olduğum güne ait. Lisans eğitimimi tamamladıktan sonra hemen mesleğe atılacağımı, kapıların bir anda açılacağını sanıyordum. Ancak zamanla anladım ki, lisans eğitimi yalnızca bir başlangıçmış. Yüksek lisans yapmak, yüzlerce saatlik eğitimler almak, uygulamalar yapmak ve süpervizyonlar almak gerekiyormuş. Hatta tüm bunlar bile yeterli değilmiş…
Aslında bu meslekte “oldum” demek diye bir şey yokmuş. Sürekli bir pişme, gelişme süreci varmış. Maddi ve manevi olarak çokça emek verip hiçbir zaman tamamen “tam” olamamak haliymiş bu. Ve en önemlisi, bu meslek sevmeden yapılabilecek bir meslek değilmiş. Gerçekten sevmek, inanmak gerekirmiş.
Bu nedenle hem psikoloji öğrencilerine hem de alana yeni adım atmış meslektaşlarıma şunu söylemek isterim: Bu meslek emek istiyor. Sevmeden, özveri göstermeden sürdürülebilecek bir meslek değil. Ancak severek, sabırla ve inançla ilerlerseniz, yolun her adımı çok daha anlamlı hale geliyor.
