08/03/2025
(გაგრძელება)
ჩემი GDP-ური ჩანახატები
გაგიკვირდებათ და ერთხელ გადავწყვიტე ადამიანური ურთიერთობების რისკი შემეფასებინა. FEMEA- ცხრილი ერეკლემ აგვისხნა სალექციო კურსის მიმდინარეობისას,
როდესაც პრაქტიკული მეცადინეობები დავიწყეთ, გიორგიმ რისკის ანალიზის ფორმას გვაზიარა ( ასე ვთქვათ). მას შემდეგ განუყრელია :
ჩემს გონებაში, ჩემს ქვეცნობიერში, ჩემს ცხოვრებაში, სამყაროში და რაღა თქმა უნდა ჩემს საქმიანობაში.
„ ადამიანური ურთიერთობების რისკი“ -ის შეფასება გამაოგნებელი აღმოჩნდა.
RPN - ი დიდი ხანია გასცდენობდა 216-ს.
მათთვის ვინც მისი მნიშვნელობა არ იცის, მოკლედ ავხსნი RPN- რისკის პრიორიტეტულობის ხარისხს ნიშნავს და 216 -განსაკუთრებული სიმძმის მაჩვენებელია.
ცოტა მოგვიანებით, ალბად წიგნის დასრულებისას, განმარტებით ლექსიკონს დავურთავ თან და ნომერს მივანიჭებ.
დამოუკიდებელი დოკუმენტი GDP-ში არ არსებობს!
განმარტებითი ლექსიკონი - „ სოპის N 7 პუნქტი“ რატომ 7? თავად მიხვდებით.
ეს მოგვიანებით, ახლა რისკებს დავუბრუნდეთ.
რაპორტის შედეგი - კვლავ რისკის შეფასებით!
გადავწყვიტე GDP-ური ეთიკა . . . თანამდებობრივ ინსტრუქციებში გამეწერა.
ოჰ, ღმერთო ჩემო! ეს თანამდებობრივი ინსტრუქციები.
გაკვრით მათი გახსენება შეუძლებელია.
მე, რომელსაც ჩემი სხეულის თითოეულ უჯრედში გამჯდარი მაქვს წერის სიყვარული, ჩემი ხელჩანთა მუდამ სავსეა პატარა ბლოკნოტებით, კალმებით და ფურცლის ნაგლეჯებით, თანამდებობრივი ინსტრუქციების ფრაზების აწყობისას, ჩემი ქვეცნობიერის თევზი მეცოდებოდა და გამუდმებით ვგრძნობდი იშიკავას დიჟინებუულ მწყრალ მზერას.
მე და ნინო საღამოს, 8-9 საათისთვის ვსხდებოდით ონლაინ-რეჟიმში სამუშაოდ.
ის დღეც, სწორედ ასეთი დღე იყო.
თანამდებობრივი ინსტრუქციებიც რთული საკითხია. თუ არ გაქვს გაწერილი და მოვალეობები განაწილებული როგორ ავალდებულებ თანამშრომელს ამა თუ იმ საქმიანობის შესრულებას?
მეორე მხრივ, თუ პროცესი ან აქტივობა არ გაქვს გაწერილი და არ იცი ვინ რას აკეთებს“ როგორ ქმნი თანამდებობრივ ინსტრუქციას?
გადაწყვეტილების მიღება თქვენთვის მომინდვია, შესრულება ჯიდიპელებისთვის, ჭეშმარიტების დადგენა კეთილგანწყობილი ინსპექტორებისთვის.
ფრაზების მოძიება მე და ნინოს გვერგო წილად.
მე, ვზივარ ჩემი შვილის საწერ მაგიდასთან. ნინოს, ეკრანის მიღმა, უშველებელ მაგიდაზე გაუშლია სხვადასხვა ზომის ფურცლები . . .
ვფიქრობთ, ვაწყობთ, ვთარგმნით, ვშლით...
ვშლით, ვფიქრობთ, ვაწყობთ . . .
და ასე უამრავჯერ.
ბოლოს, მაშინ როდესაც ძილ-ღვიძილის ზღვარზე მყოფი ჩვენი გონება თანამდებობრივ ინსტრუქციებს დაეთანხმა მოვალეობების განაწილებაში, ჩემი ლეპტოპი ჩაქრა. ხელახლა ჩართვა აღარ მიცდია. სადაცაა ღამეს დღე შეენაცვლებოდა. ნინოს უსიტყვოდ არაფრისმთქმელი თვალებით დავემშვიდობე და . . .
დილით, საშინელმა თავის ტკივილმა გამაღვიძა. არაფიზიკურმა, აზრის ტკივილმა. თვალი გავახილე თუ არა, უნდობლად ჩამქრალი ლეპტოპი გამახსენდა.
უსწრაფესად ავდექი, ლეპტოპი დატენვაზე ჩავრთე და ეკრანზე მოუწესრიგებლად მიმოფანტულ ფაილებს მივადექი ჯიუტი კურსოსით.
დიასახლისის ინსტრუქცია შემხვდა პირველი, გავხსენი. დავხურე. ისევ გავხსენი.
ეკრანზე ვარსკვლავივით კიაფობს შესანიშნავი ფრაზა :
„დიასახლისს შეუძლია პასუხისმგებელი პირის მოვალეობების და არა პასუხისმგებლობის დელეგირება“
თვალებს არ ვუჯერებ. ვხსნი პასუხისმგებელი პირის ინსტრუქციას.
ჰორიზონტს მიღმა მდუმარედ მიიკლაკნება მორცხვი წინადადება „ ნარჩენების გატანა და ურნების სისუფთავის უზრუნველყოფა“.
დიახ. რატომაც არა. ჩვენ თანასწორი უფლების მქონე ადამიანები ვართ.
ლეპტოპი დავხურე.
პირადი თანამდებობრივი ინსტრუქცია გამახსენდა, ოჯახურ მოვალეობებს რომ ითვალისწინებს ის.
(გაგრძელება იქნება)
ნინო ჭელიძე
@გამომწერები
ნინო ფოცხვერაშვილი
