17/07/2025
2 წლის წინ ერთი სტუდენტი მწერდა ძალიან აგრესიულად.
გავბრაზდი, პასუხი დავუბრუნე და ვთხოვე, შემხვედროდა.
მოვიდა უნივერსიტეტში, არანაირი კავშირი არ ჰქონდა ჩემს კურსთან, უბრალოდ დახმარება უნდოდა ე.წ ,,იმატრიკულაციონზე”, რომელსაც უნივერსიტეტები გასცემენ, რათა სტუდენტის სტატუსის შესახებ აცნობონ ევროპელ დამსაქმებელს.
მომიყვა, ჯერ ხილის კრეფაზე ვიყავი 3 თვით, ახლა სასტუმროში მივდივარო.
3 თვეში იმდენს ვაგროვებ, აქ 1 წელი ვერ შევძლებო.
არავისთვის მომიყოლია ეს ამბავი, რადგან ახლა ვმეგოვრობ მასთან.
გამოვედით დერეფანში, უნდა გამერკვია მარტივი დეტალი დეკანთან და ტირილი ამოუჯდა-მამა არა მყავს, დედაჩემს მე ვინახავ, ბოლო სტადია სიმსივნე აქვს და იქნებ დამეხმაროთო.
პრობლემა არაფერი იყო, მხოლოდ მისკომუნიკაცია-საბუთი აიღო და ორჯერ წავიდა მას მერე გერმანიაში.
ასე აშნებენ ქვეყანას ქართველი ახალგაზრდები სწორედაც იმ უვიზო მიმოსვლით, რაც ევროპაში ზოგისთვის ეგზისტენციალური არ არის.
ასე, მარტივად,ჩამოგითვლით ასობით სტუდენტს, რომელიც მხოლოდ ამ უვიზო მიმოსვლით, სტუდენტის სტატუსის დახმარებით, სეზონურად ირჩენს მთელი წელი თავს.
მე მათ ჩემს მომავალს ვეძახი.
ამას დებთ სასწორზე?!
©️ Giorgi Odoshashvili
