Κατερίνα Τσιλιγκίρη Ψυχοθεραπεία Παιδιών & Ενηλίκων

06/09/2025

Αρχές Σεπτέμβρη και η θάλασσα είναι το απόλυτο 10 άρι!
Εσείς παίρνετε καθόλου προσωπικό χρόνο για τον εαυτό σας;
Για λίγο μόνοι με τη φύση;
Είσαστε το 10 το καλό για τον ίδιο σας τον εαυτό; Περνάτε όμορφα με ηρεμία και γαλήνη;
Σας δίνετε χρόνο να γνωρίσετε οι ίδιοι τον εαυτό σας πριν βγείτε να τον μοιραστείτε εκεί έξω;
Να σταθείτε με ταπεινότητα απέναντι στα συναισθήματα και τις σκέψεις ;

Μαθαίνω μέσα στα χρόνια με προσωπική αυτό γνωστική δουλειά να είμαι καλή παρέα για εμένα την ίδια . Έμπειρος φροντιστής , πιστός σύντροφος του εαυτού μου
Να μην με εγκαταλείπω , να μου κρατώ το χέρι και να με παρηγορώ .
Να βρίσκω το κουράγιο να αποχαιρετώ , να πενθώ να εγκαταλείπω μια κατάσταση,
όταν αυτό χρειάζεται .

Και το βασικό , να μπορώ να ζητάω βοήθεια ,
την κατάλληλη βοήθεια χωρίς να αισθάνομαι ντροπή .
Σε επαφή με την ανθρώπινη φύση μου.

Και όλα αυτά φυσικά όχι πάντα .
Όμως αρκετές φορές .
Εύχομαι κάποτε και συχνότερα .

Καλό Φθινόπωρο σε όλους .
Καλούς αποχαιρετισμούς και καλά ξεκινήματα .
Κουράγιο & Εμπιστοσύνη ;-))

23/07/2025

"Πώς το Πατρικό Πρότυπο Επηρεάζει τις Ρομαντικές Σχέσεις μιας Γυναίκας"

Ο πρώτος συναισθηματικός καθρέφτης που αντικρίζει ένα κορίτσι στη ζωή της είναι ο πατέρας της. Η σημασία αυτής της σχέσης υπερβαίνει τη βιολογική σύνδεση· είναι μία βαθιά ψυχική εμπειρία, ένας πρώιμος διάλογος με την αίσθηση του εαυτού, της αξίας και της αγάπης.

Από προσωποκεντρική σκοπιά, κάθε σχέση που ζει το άτομο έχει σημασία στο βαθμό που επηρεάζει το βίωμα του, τον τρόπο που εσωτερικά νοηματοδοτεί τον εαυτό και τον κόσμο. Ένας πατέρας που παρέχει συναισθηματική διαθεσιμότητα, αποδοχή χωρίς όρους και γνησιότητα, προσφέρει ένα ασφαλές έδαφος πάνω στο οποίο η κόρη μπορεί να αναπτύξει αυθεντικότητα και εμπιστοσύνη στις μελλοντικές της σχέσεις (Rogers, 1951).

Όταν ο πατέρας ανταποκρίνεται με ενσυναίσθηση στις ανάγκες της, εκείνη αρχίζει να διαμορφώνει μία θετική εικόνα εαυτού που υποστηρίζει την ιδέα πως αξίζει να αγαπιέται και να εκφράζεται ελεύθερα. Αντιθέτως, ένας πατέρας που είναι απών, επικριτικός ή συναισθηματικά ασταθής, μπορεί άθελά του να μεταδώσει στην κόρη του το μήνυμα ότι η αξία της εξαρτάται από την προσαρμογή, την επίδοση ή την αποσιώπηση των αυθεντικών της συναισθημάτων.

📍 Σύμφωνα με τη θεωρία του δεσμού (Bowlby, 1969), η σχέση με τον πατέρα μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο που μια γυναίκα σχετίζεται ρομαντικά στην ενήλικη ζωή της – αν θα νιώθει ασφάλεια ή φόβο στην οικειότητα, αν θα εμπιστεύεται ή θα αποσύρεται. Αυτές οι πρώιμες εμπειρίες ενσωματώνονται στο εσωτερικό σύστημα καθοδήγησης που διαμορφώνει τις αντιλήψεις για την αγάπη.

📍 Η θεωρία των εσωτερικευμένων αντικειμένων (Object Relations Theory· Cashdan, 1988) εξηγεί πώς ο πατέρας, ως εσωτερική μορφή, γίνεται πρότυπο σχέσης. Η γυναίκα μπορεί να έλκεται από ανθρώπους που της θυμίζουν εκείνον – όχι γιατί το θέλει συνειδητά, αλλά επειδή αναζητά την ευκαιρία να ξαναγράψει το αρχικό σενάριο με διαφορετική κατάληξη.

Μέσα από την προσωποκεντρική προσέγγιση, η θεραπεία δεν επικεντρώνεται στην «ανάλυση» του πατέρα αλλά στο πώς η γυναίκα βίωσε αυτή τη σχέση και πώς μπορεί να επανεννοιοδοτήσει τις προσδοκίες της στον χώρο της αγάπης. Η θεραπευτική σχέση γίνεται ένα νέο έδαφος όπου εκείνη μαθαίνει να ακούει τον εαυτό της με συμπόνια και αποδοχή – ίσως για πρώτη φορά.

📍 Η Carol Gilligan (1982) τόνισε ότι πολλά κορίτσια χάνουν τη φωνή τους στην εφηβεία για να συμμορφωθούν με κοινωνικές προσδοκίες. Αν ο πατέρας, σε εκείνη τη φάση, δεν επιβεβαιώσει τη μοναδικότητά τους, η απώλεια της φωνής μπορεί να παραταθεί και στις ρομαντικές τους σχέσεις, μέσα από υπερπροσαρμογή ή σιωπή.

📍 Ο Erik Erikson (1950) υπογράμμισε τη σημασία της ταυτότητας και της οικειότητας στην εφηβεία και την πρώιμη ενήλικη ζωή. Η κόρη που δεν ένιωσε αποδοχή από τον πατέρα της ίσως δυσκολευτεί να ορίσει τον εαυτό της ανεξάρτητα από τη σχέση – αναζητώντας επαλήθευση αντί για αυθεντική σύνδεση.

📍 Η θεωρία της αυτοσυμπόνιας (Neff, 2003) δείχνει πως η τρυφερότητα με την οποία ένας πατέρας αντιμετωπίζει την ευαλωτότητα της κόρης του, χτίζει το εσωτερικό της στήριγμα. Εκείνη θα μάθει να είναι καλοσυνάτη με τον εαυτό της, να δίνει χώρο στο λάθος, και να αποδέχεται την ατέλεια ως μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας.

🔹 Μια γυναίκα που μεγάλωσε με σεβασμό και συναισθηματική ασφάλεια έχει αυξημένη πιθανότητα να διατηρεί υγιή όρια στις σχέσεις της.
🔹 Εκείνη που δεν ένιωσε ορατή, συχνά χρειάζεται να επαναπροσδιορίσει, μέσα στην ψυχοθεραπεία, τι σημαίνει για εκείνη «αγαπιέμαι χωρίς να πρέπει να αποδείξω κάτι».

Στην προσωποκεντρική ψυχοθεραπεία, η θεραπεύτρια δεν προσφέρει «λύσεις», αλλά παρουσία, ενσυναίσθηση και άδεια για αυθεντικότητα. Μέσα σε αυτόν τον ασφαλή χώρο, η γυναίκα μπορεί να επεξεργαστεί τα τραύματα της παιδικής σχέσης και να κάνει νέες επιλογές – όχι με βάση το παλιό αποτύπωμα, αλλά με γνώμονα τις σημερινές της ανάγκες.

Όπως είπε ο Carl Rogers (1961), «Όταν ακούω πραγματικά κάποιον, του επιτρέπω να γίνει ο εαυτός του και να αλλάξει».
Η επανασύνδεση με τον εσωτερικό μας κόσμο, ακόμη κι αν ξεκίνησε πληγωμένος από μια πατρική απουσία, είναι πάντα εφικτή.

📚 Βιβλιογραφία
Bowlby, J. (1969). Attachment and Loss. Basic Books.

Cashdan, S. (1988). Object Relations Therapy. W.W. Norton.

Erikson, E. H. (1950). Childhood and Society. Norton.

Gilligan, C. (1982). In a Different Voice: Psychological Theory and Women's Development. Harvard University Press.

Neff, K. (2003). Self-Compassion: An Alternative to Self-Esteem. University of Texas.

Rogers, C. (1951). Client-Centered Therapy. Houghton Mifflin.

Rogers, C. (1961). On Becoming a Person. Houghton Mifflin.

19/05/2025

Αγαπητέ άνδρα ,

Αν μεγάλωσες σε ένα περιβάλλον όπου η μητέρα σου δεν λάμβανε στοργή ή συναισθηματική παρουσία από τον πατέρα σου, είναι πιθανό να βίωσες την αγάπη μέσα από έναν περιορισμένο φακό. Ίσως έμαθες να είσαι αποστασιοποιημένος, όχι από επιλογή, αλλά επειδή δεν σου δόθηκε ποτέ ο χώρος να νιώσεις, να εκφραστείς και να συνδεθείς.

Αυτό δεν σε κάνει ελαττωματικό. Σε κάνει ανθρώπινο.

Η συναισθηματική αποσύνδεση που πολλοί άνδρες βιώνουν δεν είναι έλλειμμα χαρακτήρα, αλλά αποτέλεσμα ενός βιώματος που τους στέρησε το παράδειγμα της αληθινής, συναισθηματικής εγγύτητας. Δεν σου έδειξαν πώς είναι να κρατάς έναν άνθρωπο όχι μόνο με το σώμα σου, αλλά και με την ψυχή σου.

Και είναι αλήθεια: Πολλές γυναίκες σήμερα πονάνε, όχι επειδή οι σύντροφοί τους δεν τις αγαπούν, αλλά επειδή δεν έχουν μάθει πώς να αγαπούν με παρουσία, με τρυφερότητα, με ευαισθησία.

Δεν φταις. Αλλά τώρα, έχεις την ευκαιρία να στραφείς μέσα σου, να ακούσεις τον εαυτό σου και να ξαναθυμηθείς τι σημαίνει ανθρώπινη σύνδεση.

Η δύναμη δεν είναι απουσία συναισθήματος. Είναι η ικανότητα να είσαι εκεί, μαλακός και αληθινός, όταν κάποιος σε χρειάζεται.

Η σύντροφός σου δεν χρειάζεται απλώς να σε βλέπει στο χώρο. Χρειάζεται να νιώθει ότι την αισθάνεσαι, ότι είσαι εκεί μαζί της, στην καρδιά της.

Η θεραπεία δεν είναι ένδειξη αδυναμίας. Είναι πράξη βαθιάς ευθύνης και αγάπης – για σένα, για εκείνη, για τα παιδιά σας, για τις επόμενες γενιές.

Μπορείς να μάθεις ξανά να αγαπάς. Όχι με τον τρόπο που σου έμαθαν να επιβιώνεις, αλλά με τον τρόπο που σου αξίζει να ζεις: με παρουσία, αυθεντικότητα και αγκαλιά.

09/05/2025

Για εμένα θεραπεία είναι αυτή η ηλιαχτίδα που έρχεται να με ζεστάνει βρίσκοντας τη μισάνοιχτη γρίλια σε παντζούρια κατεβασμένα και σε φώτα κλειστά..
Όταν η εκπαίδευση είναι απόλαυση ..;-))

03/05/2025

11/04/2025

11/04/2025

Σ.Α.Ε.Κ. Ξάνθης , τμήμα βοηθών εργοθεραπείας.

Παρουσίαση και ομάδα workshop με θέμα

"Η Σύνδεση της Εργοθεραπείας με την Ψυχική Υγεία "

Eirini Skamnou Κοινωνική Λειτουργός MSc

Katerina Tsiligkiri Ψυχοθεραπεύτρια MSc

14/02/2025

Σας προσκαλούμε στην ομάδα ψυχοεκπαίδευσης με θέμα "Διαχείριση Προσωπικών, Οικογενειακών και Επαγγελματικών Σχέσεων".
Ελάτε να συναντηθούμε σε ένα ομαδικό πλαίσιο και να μοιραστούμε εμπειρίες, συναισθήματα και προβληματισμούς με σεβασμό, εμπιστοσύνη και ενσυναίσθηση.
Οι ομάδες θα πραγματοποιηθούν σε δύο ημέρες (Κυριακή 09 & 16 Μαρτίου), στον φιλόξενο χώρο του συλλόγου Π.Ε.Σ.Τ.Α.
Για περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής στείλτε inbox ή τηλεφωνήστε στο 6975935796.
Katerina Tsiligkiri

08/01/2025

Όσο δυνατό, αυτάρκη και ανεξάρτητο βλέπετε έναν άνθρωπο, μην ξεχνάτε πως είναι κι αυτός ένα πλάσμα φτιαγμένο για τρυφερότητα, χάδι και παρηγοριά. Ένας άνθρωπος που δεν λυγίζει και δεν τα παρατάει σημαίνει πως αυτό δεν του επετράπη (Mearns & Thorne, 2007). Πάρτε τον μια αγκαλιά και επιτρέψτε του να γίνει ευάλωτος. Να κλάψει, να θυμώσει, να ξαλαφρώσει. Κοιτάξτε τον στα μάτια και πείτε του πως είναι πιο σημαντικό αυτό που είναι από αυτό που κάνει. Πως θα τον αγαπάτε ακόμη κι αν δεν το κάνει (Tudor & Worrall, 2006).

Δείξτε του πως είναι εντάξει να πονάει, να πέφτει, να αμφιβάλλει. Πως δεν χρειάζεται να είναι τέλειος για να είναι αξιαγάπητος. Δώστε του χώρο να εκφραστεί χωρίς φόβο ότι θα κριθεί ή θα απορριφθεί (Mearns, 1997). Όταν ένας άνθρωπος νιώθει ασφαλής να δείξει την ευαλωτότητά του, ξεκινά να συνδέεται με τον αληθινό του εαυτό. Κάθε δάκρυ, κάθε θυμός και κάθε λέξη που εκφράζεται χωρίς αναστολές είναι ένα βήμα προς τη λύτρωση (Tudor, 2011).

Μην προσπαθήσετε να τον διορθώσετε, να τον αλλάξετε ή να τον κάνετε να "ξανασταθεί στα πόδια του" γρήγορα. Απλώς σταθείτε δίπλα του. Δώστε του την άνευ όρων αποδοχή που τόσο χρειάζεται (Thorne, 2003). Αφήστε τον να καταλάβει ότι είναι αρκετός, ότι η αξία του δεν εξαρτάται από τις επιδόσεις του, ούτε από το πόσο δυνατός δείχνει. Ότι δεν χρειάζεται να αποδείξει τίποτα, ούτε σε εσάς, ούτε στον κόσμο, ούτε στον ίδιο του τον εαυτό (Mearns & Thorne, 2007).

Η αγκαλιά σας, το βλέμμα σας, τα λόγια σας μπορούν να γίνουν το ασφαλές καταφύγιο όπου θα μπορέσει να βρει την ελευθερία του. Την ελευθερία να είναι ευάλωτος, να είναι ανθρώπινος, να είναι ο εαυτός του. Μέσα σε αυτή τη σχέση εμπιστοσύνης και αποδοχής, θα μπορέσει να γιατρευτεί, να επανασυνδεθεί με την εσωτερική του δύναμη και να νιώσει ότι αγαπιέται όχι για αυτό που κάνει, αλλά για αυτό που είναι (Tudor & Worrall, 2006).

Βιβλιογραφικές αναφορές:

Mearns, D. (1997). Person-Centred Counselling Training. London: SAGE Publications.

Mearns, D. & Thorne, B. (2007). Person-Centred Counselling in Action (3rd Ed.). London: SAGE Publications.

Tudor, K. (2011). Understanding Person-Centred Therapy: A Personal Journey. Ross-on-Wye: PCCS Books.

Tudor, K. & Worrall, M. (2006). Person-Centred Therapy: A Clinical Philosophy. London: Routledge.

Thorne, B. (2003). Person-Centred Counselling and Christian Spirituality: The Secular and the Holy. London: Routledge.

05/01/2025

Προβλήματα Εμπιστοσύνης: Πώς Βοηθούν η Ψυχοεκπαίδευση, η Συμβουλευτική και η Ψυχοθεραπεία

Τα προβλήματα εμπιστοσύνης μπορούν να επηρεάσουν βαθιά τόσο τη σχέση ενός ατόμου με τον εαυτό του όσο και τις σχέσεις του με τους άλλους. Ένα άτομο με έλλειμμα εμπιστοσύνης προς τον εαυτό του συχνά βιώνει αμφιβολίες για τις ικανότητές του, χαμηλή αυτοεκτίμηση και φόβο αποτυχίας. Στις διαπροσωπικές σχέσεις, η δυσκολία εμπιστοσύνης οδηγεί σε άγχος, υπερβολική ζήλια, δυσκολία δέσμευσης ή ακόμα και αποφυγή συναισθηματικής εγγύτητας. Τα τραύματα από προηγούμενες εμπειρίες, όπως προδοσία ή συναισθηματική παραμέληση, μπορεί να εντείνουν αυτά τα προβλήματα, καθιστώντας την εμπιστοσύνη ιδιαίτερα εύθραυστη (Rogers, 1961).

Η ψυχοεκπαίδευση βοηθά στην αναγνώριση αυτών των μοτίβων και προσφέρει τα κατάλληλα εργαλεία κατανόησης, μειώνοντας το αίσθημα απομόνωσης (Tolan, 2012).

Η συμβουλευτική επικεντρώνεται στην αναδόμηση της σχέσης του ατόμου με τον εαυτό του και με τους άλλους. Στην προσωποκεντρική προσέγγιση, η αυθεντικότητα του συμβούλου και η ενσυναίσθηση βοηθούν το άτομο να αισθανθεί αποδεκτό και ασφαλές, δημιουργώντας μια βάση για να επανακτήσει την εμπιστοσύνη του (Rogers, 1957).

Η ψυχοθεραπεία προσφέρει την ευκαιρία για βαθύτερη διερεύνηση και επεξεργασία τραυμάτων, επιτρέποντας στο άτομο να αναπτύξει νέες, πιο λειτουργικές σχέσεις εμπιστοσύνης. Η προσωποκεντρική οπτική υπογραμμίζει ότι η εμπιστοσύνη αναπτύσσεται όταν το άτομο βιώνει ασφάλεια, ενσυναίσθηση και αποδοχή (Mearns & Thorne, 2013).

Συνολικά, η ψυχοεκπαίδευση, η συμβουλευτική και η ψυχοθεραπεία είναι κρίσιμα εργαλεία για την αναδόμηση της εμπιστοσύνης, βασισμένα στην πίστη στη δύναμη του ατόμου για αυτοθεραπεία (Cooper, 2007).

Βιβλιογραφία

1. Rogers, C. R. (1957). The necessary and sufficient conditions of therapeutic personality change.

2. Rogers, C. R. (1961). On Becoming a Person: A Therapist's View of Psychotherapy.

3. Mearns, D., & Thorne, B. (2013). Person-Centred Counselling in Action.

4. Tolan, J. (2012). Skills in Person-Centred Counselling & Psychotherapy.

5. Cooper, M. (2007). Existential Therapies.

20/11/2024

Γυναικεία Ψυχική Ενδυνάμωση και Αυτό-Φροντίδα στις Προκλήσεις του Σήμερα

Η γυναικεία ψυχική ενδυνάμωση είναι κρίσιμη για την αντιμετώπιση των πολλαπλών προκλήσεων του σύγχρονου κόσμου, όπως οι κοινωνικές ανισότητες, οι επαγγελματικές απαιτήσεις και οι πιέσεις για προσαρμογή σε στερεότυπα. Η ψυχοθεραπεία προσφέρει έναν ασφαλή χώρο όπου οι γυναίκες μπορούν να διερευνήσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, αναπτύσσοντας αυτοεκτίμηση και εσωτερική δύναμη (Rogers, 1961).

Η αυτό-φροντίδα αποτελεί θεμέλιο ψυχικής υγείας, προάγοντας την ευημερία μέσω πρακτικών όπως η καθημερινή χαλάρωση, η άσκηση και η ανάπτυξη προσωπικών ενδιαφερόντων (Thorne, 1992). Η συναισθηματική ενδυνάμωση ενισχύεται και μέσω της δημιουργίας υποστηρικτικών σχέσεων και δικτύων, που συμβάλλουν στη διαχείριση των πιέσεων της καθημερινότητας (Cooper, 2013). Παράλληλα, η πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες ψυχικής υγείας βοηθά τις γυναίκες να κατανοήσουν βαθύτερα τις ανάγκες τους και να θέσουν υγιή όρια (Proctor, 2008).

Η ενδυνάμωση της γυναίκας, μέσω πρακτικών αυτογνωσίας και αυτό-φροντίδας, την εξοπλίζει με την ανθεκτικότητα και την αυτοπεποίθηση που απαιτείται για να διεκδικήσει έναν ισορροπημένο και ουσιαστικό τρόπο ζωής.


Αναφορές:

Rogers, C. R. (1961). On Becoming a Person: A Therapist's View of Psychotherapy.

Thorne, B. (1992). Carl Rogers.

Cooper, M. (2013). Existential Therapies.

Proctor, G. (2008). Empowering Women Through Psychotherapy.