07/07/2023
🐾 Storytelling
Όταν αποφάσισα να υιοθετήσω πέρυσι τον Ιούλιο, τον Νέστορα, είχα μπροστά μου ένα γατάκι λίγων εβδομάδων που είχε πραγματικά πολλή ενέργεια και τεράστια όρεξη να γνωρίσει και να "γυρίσει".
Η γνωριμία μας έγινε κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες θα έλεγα, αφού τον βρήκα τρομαγμένο μέσα σε ένα λούκι να νιαουριζει για βοήθεια, αφού πριν είχε περάσει απο πάνω του ενα ολόκληρο λεωφορείο.
Αφού ήρθαμε σπίτι και γίνανε να γνωστά και απαραίτητα τσεκ απ, το επόμενο βήμα ήταν η γνωριμία με τους ήδη υπάρχοντες συγκατοίκους του σπιτιού 🐈🐈⬛.
Για να μην τα πολυλογώ... Δεν τον συμπάθησαν ιδιαίτερα. Ο Νέστορας από την άλλη κάθε φορά που τους βλέπει κατουριέται από τη χαρά του.
Ήταν φανερό πως υπήρχε στον κώδικα επικοινωνίας ένα μικρό χάσμα αλλά οχι αγεφύρωτο.
Η τωρινή κατάσταση είναι ανεκτή έως καλή μπορώ να πω μιας και ο Νέστορας
" έμαθε " και ένιωσε τι σημαίνει χάδι, τι σημαίνει αγκαλιά, τι σημαίνει πως υπάρχουν οι στιγμές που ποναμε ή δεν αισθανομαστε καλά και εκεί χρειάζεται χώρος.
Εμείς οι άνθρωποι όσο σκληροί και να είμαστε πολλές φορές, ο συναισθηματικός μας κόσμος δεν διαφέρει από εκείνον των ζώων. Μπορούμε να μεγαλώσουμε, να νιώσουμε και να αγαπήσουμε, να γίνουμε και εμείς οι ίδιοι οταν χρειαστεί μια
" μαμά " ( ανεξαρτήτου φύλου) για όλα τα είδη.
Αρκεί να νιώσουμε. Αρκεί να θελήσουμε με την καρδιά μας.