21/07/2025
Πριν δύο μέρες αποχαιρέτησα έναν σύντροφο καρδιάς.
Για 9 χρόνια, ο Αλόνσο μου ήταν κάτι παραπάνω από ζώο συντροφιάς. Ήταν φίλος, συνοδοιπόρος, παρηγοριά στις δύσκολες μέρες. Ήταν μαζί μου στις συνεδρίες, εκεί που κρατούσε χώρο για τόσες ψυχές, μαζί με την δική μου. Πολλοί άνθρωποι βρήκαν γαλήνη με τη δική του παρουσία — χωρίς να μιλήσει ποτέ, έλεγε όσα οι λέξεις δεν μπορούν. Πρόσφερε ασφάλεια, ηρεμία και αποδοχή μέσα τη δική του αθόρυβη σοφία.
Δεν ήταν απλά “σκύλος”. Ήταν θεραπευτής με ουρά, φύλακας της σιωπής, και καρδιά γεμάτη καλοσύνη.
Του οφείλω πολλά. Και θα τον κουβαλώ πάντα μαζί μου, σε κάθε δωμάτιο, σε κάθε θεραπεία, σε κάθε στιγμή.
Αντίο, αγαπημένε μου. Σε ευχαριστώ για όλα. Σ’αγαπώ 🐾🤍
