What are the opening hours?

Monday 00:00 - 20:00 Tuesday 00:00 - 20:00 Wednesday 00:00 - 20:00 Thursday 00:00 - 20:00 Friday 00:00 - 20:00

https://www.instagram.com/planets.in.therapy/

Planets in Therapy, Athens (2025)

02/09/2025

Η φύση είναι γεμάτη παραδείγματα ότι το σκοτάδι δεν είναι το τέλος, αλλά η αρχή.

Η πεταλούδα περνάει μήνες μέσα στο κουκούλι της, στο απόλυτο σκοτάδι, πριν ανοίξει τα φτερά της και πετάξει.

Τα χελωνάκια ξεκινούν τη ζωής τους θαμμένα βαθιά μέσα στην άμμο, μόνα τους, μέχρι να βρουν το θάρρος να βγουν στην επιφάνεια.

Τα μικρά σαλιγκάρια ξεκινούν να αναπτύσσονται μέσα στο ίδιο τους το κέλυφος.

Πολλά ψάρια και μαλάκια τοποθετούν τα αβγά τους σε σκοτεινές φωλιές και σπηλιές, ώστε να τα προστατέψουν από τους θηρευτές.

Το έμβρυο μεγαλώνει στο σκοτάδι και την ασφάλεια της μήτρας, μέχρι να έρθει η στιγμή να γεννηθεί.

Το σκοτάδι λοιπόν, δεν είναι κάτι που χρειάζεται να μας τρομάζει.

Είναι δημιουργία, ασφάλεια και θρέψη. Είναι το μέρος όπου συμβαίνει σιγά-σιγά η αλλαγή και η αναγέννηση. Είναι ο προστάτης της ζωής.

Το σκοτάδι δεν είναι απειλή.
Είναι η αρχή κάθε νέας ζωής και δημιουργίας.

Όσο αποφεύγω το σκοτάδι, τόσο απομακρύνομαι τελικά από την ίδια την ουσία της ζωής.

Η φύση στο δείχνει ξεκάθαρα, με κάθε τρόπο.

Πλησίασε το σκοτάδι μέσα σου, αγκάλιασέ το.
Εκεί θα βρεις τη δύναμή σου.

🌙Φένια

31/08/2025

Κάθε έκλειψη φέρνει μαζί της τη Σκιά μας, είτε ατομική, είτε συλλογική και την ευκαιρία να ανακαλύψουμε το φως που κρύβουμε μέσα μας.

Είναι στιγμές που μας ταρακουνούν, μας αφυπνίζουν, μας περνούν μέσα από πένθος, πόνο, φόβο, στρες, ακόμα και ατυχήματα ή αρρώστιες, με στόχο να μας "προκαλέσουν" να κοιτάξουμε στα μάτια αυτό που πραγματικά μας κρατά πίσω.

Δεν είναι απλώς κοσμικά φαινόμενα.
Είναι πύλες. Είναι πόρτες.

Και συχνά αναγκαζόμαστε να τις διαβούμε, είτε είμαστε έτοιμοι, είτε όχι.

Το πώς θα αντιδράσουμε όμως σε αυτό το πέρασμα, είναι θέμα επιλογής. Όπως όλα άλλωστε.

Ο τρόπος που ζω, οι άνθρωποί μου, το περιβάλλον μου, η καθημερινότητά μου, όλα είναι θέμα επιλογής. Τα έχω επιλέξει, είτε συνειδητά, είτε υποσυνείδητα.

Κι αυτό κρύβει μέσα του τεράστια δύναμη.

Γιατί σημαίνει ότι μπορώ να αλλάξω τα πάντα.

Αρκεί να το πάρω απόφαση.

🌙Φένια

24/08/2025

Πολύ συχνά, όταν ξεκινάμε το πνευματικό μας μονοπάτι, στρεφόμαστε σε εργαλεία ή τεχνικές (ταρώ, oracle cards, εκκρεμές, κρύσταλλοι, αριθμολογία κλπ) που αρχικά λειτουργούν όπως οι βοηθητικές ρόδες στο νέο μας ποδήλατο.

Προσφέρουν δομή και καθοδήγηση, αλλά κι ένα σύστημα, μια γλώσσα, έναν τρόπο επικοινωνίας με το αόρατο, με το σύμπαν. Και γι' αυτό είναι πράγματι πολύτιμα.

Όμως, η άνευ όρων εξάρτηση από αυτά, φανερώνει ότι η πηγή της σοφίας μου βρίσκεται έξω από εμένα. Έτσι, περιορίζομαι στο να διαβάζω ή να ερμηνεύω τα εκάστοτε σημάδια, παρά να τα νιώθω ή να τα γνωρίζω βαθιά μέσα μου.

Ακόμα και μια "πνευματική" πρακτική όμως, μπορεί να οδηγήσει την ψυχή σε ασφυξία.

Η πραγματική ενδυνάμωση ξεκινά όταν συνειδητοποιήσω ότι οι απαντήσεις δε χρειάζεται να περνούν απαραίτητα από εξωτερικά αντικείμενα, συμβολικά συστήματα ή ακόμα και ανθρώπους(!) για να γίνουν κατανοητές.

Αντιθέτως, κάθε καθοδήγηση, κάθε σημάδι, κάθε στιγμή διαίσθησης είναι ήδη εκεί. Βρίσκεται μέσα στο σώμα μου, στα σωθικά μου, στη μνήμη της ψυχής μου.

Το σώμα λειτουργεί ως μαντείο, τα όνειρα ως καθρέφτης του υποσυνειδήτου, τα τραγούδια ως μηνύματα, και οι "συμπτώσεις" ως απαντήσεις, στις ερωτήσεις που ίσως δεν έχω κάνει ακόμη.

Όταν αρχίζω να τα εμπιστεύομαι όλα αυτά και να τα ακολουθώ στη ζωή μου, τότε η εσωτερική μου δύναμη ξυπνά.

Μαθαίνω στον εαυτό μου ότι η δύναμη δεν έρχεται από το εργαλείο, αλλά από εμένα την ίδια/τον ίδιο.

Όταν - υποσυνείδητα - δεν εμπιστεύομαι τον εαυτό μου και παραμένω διαρκώς εξαρτημένη/ος από το εργαλείο (όποιο κι αν είναι αυτό), τότε το εργαλείο παύει να είναι γέφυρα και γίνεται δεκανίκι.

Όπως σε κάθε πρακτική, αν δεν υπάρχει διάθεση για εξέλιξη ή για σύνδεση με τον εσωτερικό εαυτό, η πρακτική γίνεται μηχανική και καθρεφτίζει απλώς ανασφάλεια και σκοτάδι.
Κι αυτά αναστέλλουν την εσωτερική ανάπτυξη.

Τα εργαλεία είναι αφετηρία, όχι προορισμός.

Δεν προτείνω να σταματήσεις να χρησιμοποιείς τελείως τα εργαλεία, αλλά να το κάνεις συνειδητά και με πλήρη επίγνωση ότι το εργαλείο δεν είναι η Πηγή. Εσύ είσαι.

Και τελικά, ποιος θα ήθελες να οδηγεί όλα αυτά τα εργαλεία;

Εσύ ή η Σκιά σου;

🌙Φένια

18/08/2025

Κάποια στιγμή στο μακρινό παρελθόν, για κάποιο πολύ σημαντικό λόγο, αναγκάστηκες να προστατευτείς κι επειδή το να "νιώσεις" δεν ήταν επιλογή τότε, έμαθες να εγκαταλείπεις το σώμα σου.

Έμαθες να μη νιώθεις, να μη συνδέεσαι με αυτό που σου συμβαίνει. Έμαθες ότι το σώμα και ό,τι αυτό περιλαμβάνει είναι πηγή πόνου.

Αυτή η επιλογή, παρότι έχει κόστος στο σήμερα, υπήρξε κάποτε το καλύτερο που μπορούσες να κάνεις.

Δεν είναι αποτυχία, ούτε αδυναμία. Είναι μηχανισμός προστασίας. Είναι ανθρώπινο.

Και σε περίπτωση που αναρωτιέσαι αν σου συμβαίνει και σένα, θα σου δώσω παρακάτω ορισμένα χαρακτηριστικά.

Ενδεικτικά μερικά από αυτά:
▪️Όταν σε ρωτούν πώς νιώθεις ή πώς είσαι, απαντάς με λόγια, σκέψεις και γεγονότα, παρά με συναισθήματα.
▪️Αποφεύγεις να μιλήσεις για εσένα και γενικεύεις, πχ "όλοι οι άνθρωποι έτσι είναι".
▪️Μπερδεύεις τα συναισθήματα μεταξύ τους, πχ δε μπορείς να ξεχωρίσεις το άγχος από τη θλίψη ή το θυμό.
▪️Δυσκολεύεσαι να εντοπίσεις τις ανάγκες του σώματός σου, πχ πείνα, δίψα, ανάγκη για τουαλέτα, κόπωση κλπ.
▪️Αναζητάς το "πυροτέχνημα" σε όλες σου τις σχέσεις, ιδίως τις ερωτικές.
▪️Νιώθεις νευρικότητα ή "βαριέσαι" στην ηρεμία και τη χαλάρωση.
▪️Έχεις τάση για τελειομανία, υπερανάλυση και αυξημένη αυτοκριτική.
▪️Έχεις συχνά πονοκεφάλους, θέματα με το γαστρικό ή μυϊκούς πόνους.
▪️Αποφεύγεις όποια κατάσταση (ή άνθρωπο) σε δυσκολεύει ή σε ζορίζει.

Υπήρξε λόγος που έφυγες από το σώμα σου.
Και η ανάγκη επιστροφής σε αυτό δεν είναι τιμωρία, αλλά πρόσκληση.

Μία πρόσκληση πίσω στην παρουσία.
Πίσω στην απόλαυση.
Πίσω στην ασφάλεια.
Πίσω στο σπίτι.

Φαντάσου τις πλευρές του εαυτού σου, που κάποτε προσπάθησαν να σε προστατεύσουν, σα σκιές που κρύβονται στο σκοτάδι.

Αυτό που χρειάζεται να κάνεις στο σήμερα, είναι να ανάψεις ένα μικρό φως, ώστε να φωτίσει σιγά-σιγά ο χώρος που βρίσκονται, δηλαδή το υποσυνείδητο, επιτρέποντάς τους να βγουν ξανά στην επιφάνεια και να επανενωθούν και πάλι με τον υπόλοιπο εαυτό.

Να γυρίσουν επιτέλους πίσω στο σπίτι και να φέρουν μαζί τους το συναίσθημα, που τόσο καλά είχαν κρύψει μέσα τους.

Και μην ξεχνάς.

Δεν ήταν ποτέ εχθροί.
Ήταν πάντα κομμάτια σου.

🌙Φένια

08/08/2025

Δε χρειάζεσαι καμία "σπέσιαλ" μέρα και καμιά Πύλη Λεόντων για να συντονιστείς με τη συχνότητα της αγάπης και να ζήσεις από καρδιάς. Βρίσκεσαι πάντα σε σύνδεση με την Πηγή, χωρίς να κάνεις τίποτα απολύτως.

Τίποτα ιδιαίτερο. Τίποτα διαφορετικό.

Κι αν θέλεις να τιμήσεις τον Λέοντα μέσα σου, τη ζεστασιά, την ευγένεια, τη γενναιοδωρία που φέρει, τότε ίσως κάνε μια αυθόρμητη πράξη καλοσύνης σήμερα, αύριο ή την επόμενη βδομάδα.

Κι άσε το ημερολόγιο στην άκρη.

Ψάχνεις την ιδανική περίοδο για να προσκαλέσεις την αφθονία στη ζωή σου;
Βρες την επιστροφή του Δία στο χάρτη σου (έτη: 12, 24, 36, 48, 60, 72, 84, 96, 108) και την επιστροφή των Δεσμών της Σελήνης σου (έτη: 18-19, 36-37, 54-55, 72-73, 90-91, 108-109).

Αυτες είναι οι δικές προσωπικές μέρες.
Οι δικές σου προσωπικές Πύλες.

Και φυσικά δεν είναι οι μοναδικές.

Τα έτη είναι κατά προσέγγιση και ο μόνος τρόπος να το δούμε αυτό, με ακρίβεια, είναι να τσεκάρουμε τις διελεύσεις στον αστρολογικό μας χάρτη.

Κι αν πιάνεις τον εαυτό σου να τρέχει από "πύλη" σε "πύλη" και από αριθμό σε αριθμό, αναζητώντας την αφθονία, τα χρήματα ή την επιτυχία, ίσως απλώς αναζητάς μια αγκαλιά που θα γιατρέψει την πληγή σου.

Εκείνη την παλιά, αόρατη ρωγμή, που δεν κλείνει με ημερομηνίες και ουράνιες ευθυγραμμίσεις, αλλά με το να θυμηθείς, βαθιά μέσα σου, ότι αξίζεις ήδη.

Καλή μας πανσέληνο και προσοχή με τη θάλασσα (!).

🌙Φένια

06/08/2025

Σε μια δυσλειτουργική οικογένεια, το πιο υγιές μέλος προκαλεί τα μεγαλύτερα προβλήματα.

Όχι επειδή φταίει.
Αλλά επειδή τολμά να δει, να νιώσει, να μιλήσει, να αμφισβητήσει.

Είναι το μέλος εκείνο που δεν αντέχει πια να παίζει το ρόλο του, που αρνείται τη συνενοχή. Εκείνο που λέει "όχι", όταν όλοι μαθαίνουν να λένε "ναι" για να μην ταράζουν τα νερά.

Είναι εκείνο που δείχνει τις ρωγμές στο οικογενειακό αφήγημα, όχι για να κατηγορήσει τους υπόλοιπους, αλλά γιατί δε θέλει να ζει μέσα στο ψέμα πια. Εκείνο που κουβαλά ενοχή, θυμό, αλλά έχει και το κουράγιο να σηκώσει το βλέμμα και να φύγει από το τραπέζι.

Το σύστημα της οικογένειας όμως, δεν αντέχει.
Θέλει ομοιομορφία, ησυχία, σταθερότητα, ακόμα κι αν είναι βαθιά δυσλειτουργικό.

Κι έτσι, το πιο υγιές παιδί γίνεται τώρα το "ελαττωματικό" παιδί. Το πιο ειλικρινές μέλος της οικογένειας γίνεται "αχάριστο". Εκείνο που προσπαθεί απεγνωσμένα να σωθεί, γίνεται "προβληματικό".

Η αλήθεια είναι όμως πως το μέλος αυτό, ο αποδιοπομπαίος τράγος της οικογένειας, γίνεται τελικά ο απελευθερωτής του γενεαλογικού δέντρου.

Γίνεται το φως μέσα στο σκοτάδι.

Ένα φως που τυφλώνει στην αρχή. Διότι το φως δεν είναι ευχάριστο όταν έχεις συνηθίσει το σκοτάδι.

Και ναι, αυτό πονάει, το γνωρίζω εκ πείρας. Επειδή το φως δε γίνεται αμέσως γιατρικό. Αρχικά ξεγυμνώνει. Φανερώνει όσα όλοι θα ήθελαν να ξεχάσουν. Τη σιωπή. Την ενοχή. Τον πόνο. Το φόβο. Τη θλίψη.

Χωρίς αυτό το φως όμως, τίποτα δε μπορεί να αλλάξει μέσα στο σύστημα της οικογένειας.

Ο αποδιοπομπαίος τράγος δε σώζει απαραίτητα την οικογένεια, αλλά σίγουρα ανοίγει το δρόμο και χαράζει μια νέα κατεύθυνση.

Ίσως δε μπορέσουν όλοι να τον ακολουθήσουν.
Ίσως ούτε να τον καταλάβουν.
Και είναι εντάξει.

Ίσως να περπατά μόνος για καιρό.
Και η μοναξιά δεν είναι εύκολο πράγμα.

Το πέρασμά του όμως, ανοίγει ένα νέο μονοπάτι.

Κι αν κάποιο μέλος της οικογένειας, κάποτε στο μέλλον, αισθανθεί τον ίδιο κόμπο στο λαιμό, τον ίδιο φόβο, τον ίδιο πόνο, την ίδια ανάγκη να σωθεί, την ίδια λαχτάρα να βγει από το σκοτάδι, θα έχει κάπου να στραφεί.

Δε θα ξεκινά από το απόλυτο κενό.
Μα από το δρόμο που κάποιο άλλο μέλος είχε ήδη ανοίξει, πριν από εκείνο.

🌙Φένια

05/08/2025

Το τελευταίο διάστημα είναι ομολογουμένως πολύ έντονο ενεργειακά.

Έντονη εξάντληση, ανησυχία, άγχος, αλλαγές στον ύπνο, στη διατροφή, άνθρωποι του παρελθόντος που επιστρέφουν, όνειρα προφητικά ή θεραπευτικά, υπερευαισθησία.

Οι περισσότεροι το νιώθουμε ήδη στο σώμα μας, η καθεμία και ο καθένας με το δικό του τρόπο.

Μέσα στον Ιούλιο τρεις πλανήτες μπήκαν σε ανάδρομη πορεία, ο Ποσειδώνας, ο Κρόνος και ο Ερμής, ενώ ο Πλούτωνας βρίσκεται ήδη ανάδρομος από το Μάη.

Στις 11 Αυγούστου μάλιστα, ο αστεροειδής Ceres (θεά Δήμητρα) θα μπει κι αυτός σε ανάδρομη πορεία και θα μας καλέσει να επανεξετάσουμε τους τρόπους που δίνουμε ή λαμβάνουμε φροντίδα, τη σχέση με τη μητέρα μας και τη διατροφή μας και θα αναδείξει θέματα απώλειας και πένθους.

Θα χρειαστεί να μάθουμε να ισορροπούμε μεταξύ "δίνω" και" παίρνω" και μεταξύ ξεκούρασης, burnout και συναισθηματικής εξάντλησης.

Είναι μία ιδανική στιγμή για εσωτερική εργασία, για σύνδεση με το σώμα, τον εαυτό, τους ανθρώπους και την κοινότητα, για φροντίδα του εαυτού μέσω διατροφής και γείωσης. Ορισμένοι από εμάς ίσως έρθουμε αντιμέτωποι με κάποιο πένθος, που θα κληθούμε να διαχειριστούμε.

Ο οίκος στον οποίο θα βρεθεί ανάδρομη η Ceres, θα φανερώσει ποια πτυχή της ζωής σου επηρεάζεται περισσότερο.

Θεραπεία δεν είναι να είμαι συνέχεια ζεν, χαμογελαστή/ός και χαρούμενη/ος.

Θεραπεία είναι να ζω μέσα στο χάος, αλλά να βρίσκω τον τρόπο να νιώσω ξανά ασφαλής. Να συνυπάρχει δηλαδή εντός μου τόσο η ασφάλεια, όσο και η ανασφάλεια. Τόσο το φως, όσο και το σκοτάδι.

Θεραπεία είναι να γίνομαι η μητέρα και ο πατέρας που δεν είχα ποτέ και να με φροντίζω όπως είχα ανάγκη τότε, ως παιδί.

Να με παίρνω από το χέρι, να μου λέω ότι "είμαι εγώ εδώ για σένα τώρα", να με αγκαλιάζω, να μου λέω ότι "είναι εντάξει", να με παρηγορώ, να μου μιλάω γλυκά και τρυφερά, να με κατανοώ σε βάθος, να με θρέφω, να με πηγαίνω να "παίξω".

Εύχομαι ο μικρός αυτός οδηγός να είναι μια μαλακή επιστροφή.

Πίσω στο σώμα σου.
Πίσω στον εαυτό σου.
Πίσω στο σπίτι.

🌙Φένια

01/08/2025

Σε περιόδους αβεβαιότητας και αναταράξεων, όπως αυτή που βιώνουμε, που τα πάντα τρέμουν και το έδαφος κάτω από τα πόδια μας δεν είναι πια σταθερό, το "ανήκειν" γίνεται άγκυρα.

Μια άγκυρα που μας κρατάει συνδεδεμένες/ους τόσο με τη γη, όσο και με τον εσωτερικό μας κόσμο.

Αυτή η άγκυρα μάς δίνει τη δυνατότητα να μη χαθούμε μέσα στο χάος. Μας θυμίζει πως έχουμε μια σταθερή βάση, έναν πυρήνα μέσα μας.

Όπως τα δέντρα παραμένουν σταθερά ανάμεσα στις καταιγίδες της ζωής, έτσι κι εμείς μπορούμε να βρούμε καταφύγιο στον ήσυχο χώρο της ύπαρξής μας.

Αυτή η σύνδεση με τη γη και τον εαυτό μας μάς επιτρέπει να αναπνεύσουμε κι αυτό στις μέρες μας είναι πολύτιμο.

Το "ανήκειν" είναι πολυδιάστατο.
Δεν είναι μόνο γεωγραφία ή δεσμός εξ' αίματος.

Είναι η συγκίνηση που νιώθω βλέποντας μια ταινία ή σειρά κι εκείνο το σκίρτημα βαθιά μέσα μου, που είναι σα να λέει "το έχω ζήσει αυτό". Είναι η μουσική που κάνει το σώμα μου να ανατριχιάζει, οι ιστορίες που θα ήθελα να ζήσω, οι γλώσσες που δε μιλώ αλλά μοιάζουν τόσο οικείες.

Δεν ανήκω στην οικογένειά μου, στο σπίτι μου, στην πόλη μου, στη χώρα μου, στην εποχή που γεννήθηκα.
Ή μάλλον, δεν ανήκω μόνο εκεί.

Ανήκω στους ανθρώπους που δε συνάντησα ακόμη, στις εποχές που δεν έζησα, στις κουλτούρες που ανακάλυψα στην πορεία, στα έργα τέχνης που με έκαναν να βουρκώσω, στα βιβλία που αγάπησα ως παιδί, στα μέρη που δε γνώρισα ακόμη.

Ανήκω σε ό,τι με έκανε να νιώσω λιγότερο μόνη/ος σε τούτο τον κόσμο. Ανήκω σε όλα εκείνα που με έκαναν να θυμηθώ ποια/ος είμαι.

Το ανήκειν δεν είναι προορισμός, αλλά ταξίδι.
Δεν είναι τόπος που φτάνω, αλλά μία αναζήτηση που συχνά περνάει μέσα από πολλούς δρόμους, εμπειρίες και ανθρώπους.

Το βρίσκω σε νέες κοινότητες και πρόσωπα, στην τέχνη και τον πολιτισμό, στους τόπους που επιλέγω να επισκεφθώ, στα νησιά που μου μίλησαν χωρίς λόγια, στα όνειρά μου, στο ίδιο μου το σώμα.

Και ίσως τελικά, το ανήκειν να μην είναι κάτι που μου χαρίζεται, αλλά κάτι που γεννιέται εντός μου κάθε φορά που νιώθω ολόκληρη ξανά.

Ολόκληρη μέσα στην ασάφεια.
Ολόκληρη, ακόμα και μέσα στο χάος.

Και τότε, ανήκω.

Παντού.

🌙Φένια

13/07/2025

Οι περισσότεροι από εμάς ξεκινάμε θεραπεία για να "διώξουμε" κάτι μακριά, συχνά το άγχος, τη θλίψη, τον πόνο, το πένθος ή ακόμα και την κούρασή μας.

Κι αυτό είναι πολύ φυσιολογικό, γιατί κανένας δε μας εξήγησε ποτέ ότι το τραύμα δεν είναι ο εχθρός, αλλά στην πραγματικότητα είναι ο σύμμαχος, ο θεραπευτής.

Ακριβώς όπως και σ' έναν αστρολογικό χάρτη, ο Χείρωνας είναι το πυρηνικό μας τραύμα, μα παράλληλα φανερώνει και τον τρόπο θεραπείας. Μ' ένα μαγικό τρόπο λοιπόν, είναι η πληγή και το γιατρικό ταυτόχρονα.

Το τραύμα είναι πύλη επιστροφής.
Επιστροφή πίσω στον εαυτό, πίσω στο σπίτι.

Και όπως κάθε πύλη, έτσι κι αυτό, με οδηγεί σε βαθύτερη γνώση και σοφία.

Και όπως κάθε επιστροφή, γίνεται στο δικό της χρόνο, με το δικό της τρόπο κι αυτό δε την κάνει λιγότερο ιερή.

Το τραύμα δεν είναι εκεί για να με πληγώσει, θέλει απλώς να με κάνει να σταματήσω να τρέχω για λίγο. Μου ζητάει να του δώσω λίγο χώρο και να το ακούσω.

Και όσο δε το ακούω, τόσο μεγαλύτερο και βαθύτερο θα γίνεται, για να τραβήξει την προσοχή μου.

Δεν έχει έρθει για να με τιμωρήσει, έχει έρθει για να μου θυμίσει ποια/ος είμαι και τι έχω ανάγκη.

Και τότε, μόλις θυμηθώ, θα αναζωπυρωθεί και πάλι η φωτιά μέσα μου.

Εκείνη που νόμιζα πως είχε σβήσει για πάντα.

🌙Φένια

22/06/2025

Πολύ συχνά πιάνω τον εαυτό μου να μην προλαβαίνει να δημοσιεύσει εγκαίρως σε κάποια ηλιοστάσια, ισημερίες ή ακόμα και φεγγάρια (οι παλιές/οί θα θυμάστε ότι ανέβαζα όλα τα φεγγάρια του μήνα).

Κάποιες φορές, προτιμώ να το ζήσω, ό,τι κι αν είναι αυτό, παρά να το δημοσιεύσω. Να μείνω μαζί του και μαζί μου, παρά να το μοιραστώ.

Και παρότι το να μένεις με τον εαυτό σου έχει συχνά κόστος, ίσως γιατί χάνεις κάτι άλλο, πράγμα πολύ λογικό, σε προσκαλώ να κάνεις το ίδιο.

Άκουσε τους δικούς σου εσωτερικούς κύκλους. Μείνε για λίγο στο σκοτάδι, στη σιωπή. Κάνε τις τελετουργίες σου με το δικό σου μοναδικό τρόπο, ακόμα κι αν δεν υπάρχουν πουθενά γραμμένα αυτά που τελικά επιλέγεις να κάνεις.

Μείνε με τον εαυτό σου, μείνε με σένα. Κλείσε για λίγο τα μάτια. Βάλε το χέρι σου στην καρδιά. Πώς είναι αυτό; Πώς είναι να μένεις με σένα; Τι αίσθηση έχει; Τι αναδύεται στην επιφάνεια; Άφησέ το να βγει, να μιλήσει, να αναπνεύσει.

Για μένα, η αίσθηση είναι ηρεμία, δύναμη, αγαλλίαση, φως.
Για σένα ίσως είναι κάτι άλλο. Όλα χωράνε εδώ. Δεν είναι διαγωνισμός. Απλώς παρατήρησε πώς είναι αυτό για εσένα.

Οι εσωτερικοί μας κύκλοι κάποιες φορές ταιριάζουν με τους κύκλους της φύσης κι άλλες όχι. Και είναι εντάξει.

Το Σάββατο 21 Ιουνίου, την ημέρα του θερινού ηλιοστασίου, σε κάποιες περιοχές της χώρας έβρεχε, σε άλλες είχε συννεφιά, σε άλλες αφόρητη υγρασία και σε κάποιες άλλες ίσως λίγο ήλιο. Στην κορυφή του φωτός λοιπόν, τη στιγμή που ο Ήλιος στέκει ακίνητος και πιο δυνατός από ποτέ, βλέπουμε ότι το φως δεν έχει πάρει ακόμη τη θέση που του αναλογεί ενεργειακά. Είναι ακόμα μπερδεμένο, μουντό, κουρασμένο, συννεφιασμένο.

Το φως μάχεται ακόμη το σκοτάδι, όχι μόνο εκείνο που βλέπουμε, το εξωτερικό, μα κι εκείνο που κρύβουμε εντός μας.

Παρακολουθούμε σε παγκόσμια μετάδοση μια πάλη φωτός και σκότους, τόσο εσωτερικού, όσο και εξωτερικού.

Κοίταξε βαθιά μέσα σου και δες την εσωτερική σου πάλη. Το έξω καθρεφτίζει το μέσα και το αντίστροφο.

Αυτός ο πόλεμος κάτι έχει να σου πει, να σου διδάξει. Μάθε από αυτόν, ώστε να τελειώσει. Τόσο ο εξωτερικός, όσο και ο εσωτερικός.

Και μην ξεχνάς:

Είσαι και φως, εκτός από σκοτάδι.

Μπορείς να γιορτάσεις κι εσένα αυτές τις μέρες.

🌙Φένια

14/06/2025

Το γιατρικό δεν είναι το ίδιο για όλους τους ανθρώπους.

Η κάθε ψυχή έχει διαφορετικά ταλέντα, διαφορετικά σκοτάδια. Δεν είμαστε όλες οι ψυχές εδώ για τον ίδιο σκοπό, ούτε έχουμε διανύσει το ίδιο μονοπάτι για να φτάσουμε ως εδώ σήμερα.

Για εμένα, θεραπεία ίσως είναι να μάθω να ουρλιάζω. Να βρω τη φωνή μου, να μάθω να την τιμώ όπως της αρμόζει. Να απελευθερώσω όσα έχω μάθει να κλείνω εντός μου.

Για εσένα, ίσως είναι το ακριβώς αντίθετο. Να μάθεις να σωπαίνεις. Όχι από φόβο, αλλά από ηρεμία, από γαλήνη. Να μάθεις να ακούς τη σιωπή σου και να μένεις μαζί της, χωρίς να σε τρομάζει πια.

Για εμένα, θεραπεία ίσως είναι να σταθώ ανάμεσα σε γυναίκες, να βιώσω τον κύκλο, το μοίρασμα, να συνδεθώ με τη μήτρα μου, με τη θηλυκή μου ενέργεια, με το νερό και το συναίσθημά μου.

Για εσένα, μπορεί να είναι το να πατήσεις βράχια, να ιδρώσεις ανεβαίνοντας κορυφές βουνών, να θυμηθείς πως είσαι δυνατή/ός, ανεξάρτητη/ος, αυτόνομη/ος. Να συνδεθείς με τη φωτιά μέσα σου, να αγκαλιάσεις τη δράση και την κίνηση.

Για εμένα, θεραπεία ίσως είναι να μάθω να μένω μόνη. Να μη με φοβάμαι πια. Να αντέχω την απουσία, το κενό. Να μάθω να τα εμπεριέχω, να τα αποδέχομαι.

Για εσένα, ίσως είναι το να μάθεις να συνδεθείς με άλλους. Να δημιουργήσεις σχέσεις, να γνωρίσεις ανθρώπους, να ανοίξεις την καρδιά σου. Να μάθεις να αντέχεις το κοντά και την ευαλωτότητα που φέρει μαζί του.

Για εμένα, θεραπεία ίσως είναι να μπω στην αρσενική μου ενέργεια. Να δράσω, να πράξω, να οριοθετήσω, να σταθώ δυναμικά στα πόδια μου.

Για εσένα, μπορεί να είναι το να μπεις στη θηλυκή σου ενέργεια. Να μαλακώσεις, να λικνιστείς, να αφεθείς, να χορέψεις, να ξεκουραστείς, να κάνεις παύσεις.

Το γιατρικό δεν είναι ένα για όλες/ους.
Είτε γυναίκες, είτε άντρες.

Και ακόμα κι αν η ανάγκη όλων για αγάπη, ασφάλεια, φροντίδα, ανήκειν, ειναι κοινή, ο δρόμος προς αυτά σίγουρα δεν είναι.

Δεν υπάρχει ένα μόνο γιατρικό.
Ούτε ένα μόνο μονοπάτι.

Την επόμενη φορά λοιπόν, που θα νιώσεις ότι κάτι δε σου ταιριάζει ή δεν είναι για σένα, θυμήσου:

Η κάθε ψυχή είναι μοναδική.

Και το γιατρικό της επίσης.

🌙Φένια

11/06/2025

Ίσως τελικά ο χρόνος να μη μετριέται με ημερολόγια Όπως μάθαμε, αλλά με ρυθμούς, κύκλους και ποιότητες. Ίσως κάθε μέρα να είναι μια ξεχωριστή πρόσκληση, την οποία δεν έχουμε ανακαλύψει ακόμη.

Ίσως τελικά ο χρόνος να είναι ιερός και να ζητά από εμάς ένα μόνο πράγμα: Παρουσία.

Μέσα σε αυτό τον παλμό όμως, υπάρχουν μέρες που λάμπουν κάπως περισσότερο από άλλες, μέρες που ξεχωρίζουν.

Η μέρα που γεννήθηκες πχ, κουβαλά μέσα της ένα μικρό μόνο κομμάτι του συμβολαίου που υπέγραψες σε τούτη τη ζωή. Δεν είναι καθόλου τυχαία. Τίποτα άλλωστε δεν είναι.

Κι έτσι κάθε χρόνο, τη στιγμή που ο Ήλιος επιστρέφει στην ακριβή θέση που ήταν όταν γεννήθηκες (ηλιακή επιστροφή), ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή σου. Δεν είναι απλώς μια ημερομηνία.

Η μέρα της ηλιακής σου επιστροφής είναι το προσωπικό σου νέο έτος, μια ενεργειακή ανανέωση, μια ευκαιρία να επανασυνδεθείς με τον εσωτερικό σου ήλιο.

Αυτές λοιπόν οι 7 μέρες καταφέρνουν, παρά την επαναληψιμότητά τους, να γίνουν ιερές, καθώς μετατρέπονται σε σημεία επανασύνδεσης με τον εαυτό, αλλά και σε γέφυρες που ενώνουν το μέσα με το έξω, το πάνω με το κάτω.

Παρατηρώντας και τιμώντας τον παλμό της κάθε μέρας, μαθαίνουμε να συγχρονιζόμαστε με τους ρυθμούς του κόσμου και να βαδίζουμε με μεγαλύτερη επίγνωση στο μονοπάτι μας.

Τότε, ο χρόνος δεν είναι πια βάρος. Γίνεται σύμμαχος.

Κάθε μέρα είναι μια μικρή πύλη.

Κι εσύ είσαι το κλειδί.

🌙Φένια

Planets in Therapy

02/09/2025

31/08/2025

24/08/2025

18/08/2025

08/08/2025

06/08/2025

05/08/2025

01/08/2025

13/07/2025

22/06/2025

14/06/2025

11/06/2025

Address

Opening Hours

Website

Alerts

Shortcuts

Share

Category

Monday	00:00 - 20:00
Tuesday	00:00 - 20:00
Wednesday	00:00 - 20:00
Thursday	00:00 - 20:00
Friday	00:00 - 20:00