Νικολοπούλου Βάνα MSc, M.Ed-Συμβουλευτική και Ψυχική Υγεία, Ζωοδόχου Πηγής 35, Χαλάνδρι, Athens (2025)

24/07/2025

Ο Ιούλιος φτάνει στο τέλος του και το "επιβεβλημένο" κλίμα χαράς, ανεμελιάς και διακοπών που χαρακτηρίζει το "ελληνικό καλοκαίρι" έχει κάνει προ πολλού την εμφάνισή του τόσο στις καθημερινές μας συζητήσεις, όσο και στα social media.

"Εγώ θα σταματήσω τη δουλειά όλο τον Αύγουστο, είμαι πολύ κουρασμένη".
"Αν δεν πάω κάπου 20 μέρες νιώθω ότι δεν έκανα διακοπές".
"Θα πάμε 10 μέρες Κυκλάδες, θα ξεκουραστούμε λίγες μέρες στο χωριό και μετά θα πάμε Ιταλία".

Ατάκες όπως αυτές είναι ιδιαίτερα συνηθισμένες αυτή την περίοδο, όπως είναι και οι αναρτήσεις στα social από διακοπές, εστιατόρια, αεροδρόμια, νησιά, εξωτερικο, ρούχα του νέου drop viral εταιρείας, πανάκριβα προϊόντα περιποίησης και ούτω καθεξής.

Εννοείται ότι είναι απόλυτα λογικό να επιθυμεί ένα άτομο να μοιραστεί τη χαρά του, τις διακοπές του, την ευτυχία του, τα οποία ενδεχομένως να είναι πράγματα για τα οποία κόπιασε σκληρά όλο το χειμώνα.

Όμως είναι απόλυτα φυσιολογικό κάποιος να κόπιασε εξίσου, αλλά να μπορεί να φύγει μόνο για λίγο διακοπές (ή και καθόλου). Επειδή η κοινωνία είναι ταξική και φέτος πολλοί ξόδεψαν τα 💸 των διακοπών σε λογαριασμούς ρεύματος. Επειδή μπορεί να μην έχουν υποστηρικτικό δίκτυο. Επειδή μπορεί να χώρισαν πρόσφατα και οι φίλοι να έχουν ήδη άλλα πλάνα (ή και να μην υπάρχει διάθεση σε μια τέτοια μετάβαση). Επειδή μπορεί να έχει επιδεινωθεί μια πάθηση ψυχικής υγείας. Πολλά τα επειδη.

Αν είσαι δυσκολεμεν@ και νιώθεις ότι αυτό το κλίμα καταναγκαστικής χαράς σε πνίγει:
°δώσε έμφαση σε πράγματα που σε ευχαριστούν και που μπορείς να κάνεις ακόμα και στον τόπο σου.
°απέφυγε ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις άσχημα και μειονεκτικά.
°κάνε unfollow λογαριασμούς που πυροδοτούν αρνητικά συναισθήματα.
°όσο μπορείς έλα σε επαφή με τη φύση και τη φυσική δραστηριότητα.
°βάλε στόχους που σου δίνουν χαρά και όχι άγχος.
°μη νιώθεις ότι κάτι πάει στραβά με σένα. Όλοι έχουμε βρεθεί (ή μπορεί να βρεθούμε) σε παρόμοια θέση.
°αν νιώσεις την ανάγκη επικοινώνησε με κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας.

Κι αν ετοιμάζεσαι να πας διακοπές, ενώ πακετάρεις μαγιό και το νέο σου karavan φουστάνι:να περάσεις υπέροχα και να το χαρείς, αλλά να μην ξεχνάς να αναγνωρίζεις το προνόμιό σου (και να νιώθεις ευγνωμοσύνη για αυτό). 💚

02/06/2025

Αρχίζω σήμερα μια νέα σειρά από posts με μύθους και αλήθεια για τ@ επαγγελματίες που ασκούν ψυχοθεραπεία, ούτως ώστε να υπάρχει καλύτερη ενημέρωση για το τι χρειάζεται να έχει κάνει ένας ψυχοθεραπευτής για να ασκει δεοντολογικά το επάγγελμά του. 🌺

1. Ένας επαγγελματίας που εκπαιδεύεται στην ψυχοθεραπεία είναι υποχρεωμένος από την πλειοψηφία των εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε Ελλάδα και εξωτερικό να κάνει και ο ίδιος ψυχοθεραπεία και μάλιστα για αρκετά χρόνια.
Αν δεν ολοκληρώσει τον απαιτούμενο αριθμό ωρών δε μπορεί να αποφοιτήσει.

Υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις. Κάποια πολύ συγκεκριμένα προγράμματα (κυρίως στην ΓΣΘ) δεν το απαιτούν, αλλά το ενθαρρύνουν έντονα, χωρίς όμως να αποτελεί κριτήριο αποφοίτησης.

Καθώς δεοντολογικά θεωρείται *πάρα πολύ σημαντικό* για ένα άτομο που ασκεί αυτή τη δουλειά να έχει επιλύσει τα βασικά ζητήματα που απασχολούν το ίδιο, είναι προτεινόμενο για έναν υποψήφιο θεραπευόμενο να ρωτάει τ@ θεραπευτ@ αν έχει κανει ή αν κάνει επί του παρόντος ψυχοθεραπεία και στην σπανιότατη περίπτωση που η απάντηση είναι αρνητική να τ@ αποφύγει.

Φυσικά εννοείται ότι δεν είναι ανησυχητικό αν ο θεραπευτής σας κάνει ο ίδιος ψυχοθεραπεία ενώ είναι πιστοποιημένος επαγγελματίας, αλλά το αντίθετο. Πολλά άτομα κάνουν για πάρα πολλά χρόνια χωρίς διακοπή, άλλα επιστρέφουν σε περιόδους που το έχουν ανάγκη. Σε κάθε περίπτωση φαίνεται ότι είναι άνθρωποι που φροντίζουν την ψυχική τους υγεία, κάτι ωφέλιμο για τους ίδιους, τα κοντινά τους πρόσωπα και τους θεραπευόμενούς τους.

2. Υπάρχουν ειδικότητες που παίρνουν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος στην Ελλάδα μόνο με το πτυχίο τους (πχ ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί), ή με την ειδικότητά τους (πχ ψυχίατροι). Οι ειδικότητες αυτές έχουν δικαίωμα να παρακολουθούν περιστατικά ως επαγγελματίες ψυχικής υγείας, αλλά δεν είναι πιστοποιημεν@ ψυχοθεραπευτ@ και δεν έχουν το θεωρητικό και πρακτικό υπόβαθρο να ασκήσουν υπηρεσίες ψυχοθεραπείας. Οι σπουδές ψυχοθεραπείας είναι συνήθως 4ετεις και λαμβάνουν χώρα μετά το πρώτο πτυχίο (μπορούν όμως να γίνονται παράλληλα με τις μεταπτυχιακές σπουδές ή την ιατρική ειδικότητα, ενώ κάποια ινστιτούτα δέχονται και τελειόφοιτ@).

Αν βρήκατε αυτό το post βοηθητικό, μην ξεχάσετε να κάνετε ένα λάικ 😀

22/04/2025

Λίγες ώρες πριν την επανέναρξη των συνεδρίων αύριο Τετάρτη του Πάσχα, δύο σοφά λόγια που όμως μίλησαν στην καρδιά μου:

"Ο Ιρβιν Γιάλομ κάποτε είπε ότι ο/η/το θεραπευτ@ χρειαζεται να είναι σε πλήρη συνέπεια με την ανθρώπινή του διάσταση, αλλιώς οι θεραπευόμεν@ θα αισθανθούν την εξαπάτηση."

Ο στόχος μας ως θεραπευτ@ δεν είναι ούτε να μας θαυμάσουν, ούτε να αποτελέσουμε πρότυπα, ούτε να καλυφθούμε από ένα μανδύα επιπλαστης τελειότητας.
Έν@ θεραπευτ@ είναι πάνω από όλα άνθρωπος, γνωρίζει ότι είναι ατελής και όχι αλάνθαστος, τον ενδιαφέρει να είναι συνοδοιπόρος και όχι "αυθεντία".

Photo credits: Kahamind

19/03/2025

Μερικές διευκρινήσεις σχετικά με κοινές παρανοήσεις που αφορούν την ψυχοθεραπεία.
Τι *δεν* είναι ψυχοθεραπεία λοιπόν;

• Η ψυχοθεραπεία *δεν* είναι άδειασμα και "ξεφόρτωμα". Δεν πάμε σε εν@ θεραπευτ@ για να τα "βγάλουμε από μέσα μας". Εννοείται ότι και αυτό θα συμβεί κάποιες φορές, αλλά στην ψυχοθεραπευτική πράξη δεν θα περιορίστουμε μόνο στο συγκεκριμένο.. Γίνεται επεξεργασία των βιωμάτων, νοηματοδοτηση και συνδέσεις. Φυσικά για κάποιους ανθρώπους ακόμα και το να ανοιχτούν σε ένα άλλο άτομο είναι από μόνο του ένα μεγάλο και σημαντικό βήμα, το οποίο όμως αποτελεί μια θεραπευτική αφετηρία και όχι την βάση της ψ/θ πράξης.

• Η ψυχοθεραπεία *δεν* είναι επίρριψη ευθυνών. Ναι, εννοείται ότι γίνεται εντοπισμός και επεξεργασία γεγονότων που μας καθόρισαν, τραυμάτων, δυσλειτουργικών οικογενειακών μοτίβων. Αλλά και πάλι δεν περιοριζόμαστε σε αυτά. Μαθαίνουμε ότι δε μπορούμε να αλλάξουμε τ@ αλλ@, αλλά αναλαμβανουμε την ευθύνη των εαυτών μας και μπαίνουμε στη διαδικασία να σπάσουμε σταδιακά τα δυσλειτουργικά μοτίβα και να αρχίσουμε να συνδεόμαστε με πιο λειτουργικούς τρόπους.

• Η ψυχοθεραπεία *δεν* είναι μια βραχύχρονη διαδικασία. Το να απευθύνθει ένα άτομο σε θεραπευτ@ με αφορμή κάποιο ζήτημα που το δυσκολεύει ή/και του στερεί λειτουργικότητα (πχ χωρισμός, πένθος, αγχωδη συμπτώματα, ζητήματα σχέσεων κλπ) και να κάνει μια ολιγομηνη παρέμβαση συμβουλευτικής μπορεί να είναι πολύ πολύ βοηθητικό και να προσφέρει ανακούφιση, αλλά δεν θα έχει τα εις βάθος αποτελέσματα της ψυχοθεραπείας. Η ψ/θ είναι μια διαδικασία που απαιτεί μια επένδυση σε βάθος χρόνου, τα οφέλη της οποίας είναι ανεκτίμητα.

Μπορείτε να σκεφτείτε άλλες συνηθισμένες παρανοήσεις σχετικά με την ψυχοθεραπεία;

21/02/2025

Παρασκευή 28/02 το γραφείο θα παραμείνει κλειστό.

Ημέρα μνήμης και διεκδίκησης απόδοσης ευθυνών και δικαίωσης.

22/12/2024

Καλές γιορτές με μια "σουρρεαλ" φωτό από το πρόσφατο ταξίδι μου στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, εκεί που το χριστουγεννιάτικο δέντρο συνδυάζεται με την κελεμπία.

Το γραφείο θα λειτουργήσει (part-time) όλες αυτές τις μέρες, πλην αργιών, Κυριακών και παραμονής Πρωτοχρονιάς.

Σας εύχομαι να περάσετε όμορφα, με όποιους τρόπους εσείς θέλετε (κι ας διαφέρουν από τους "επιβεβλημενους") και με τους ανθρώπους που λαχταράτε (οποίοι κι αν είναι αυτοί).

Η περίοδος των γιορτών κατακλύζεται από μια ατμόσφαιρα επιβεβλημένης χαράς, καλοπέρασης, εξόδων. Αυτό όμως λειτουργεί συχνά ως μπούμερανγκ για την ψυχολογία μας. Να θυμάστε το εξής: οι εικόνες που βλέπετε στα σοσιαλ είναι ένα μικρό μέρος μόνο της πραγματικότητας του κάθε ατόμου. Είναι αυτό που επιλέγει να δείξει και συνήθως ειναι το όμορφο και λαμπερό, όχι το απαισιόδοξο και μίζερο (το οποίο όμως είναι απόλυτα φυσιολογικό και ανά φάσεις ολ@ το περνάμε). Αυτός ήταν και ο λόγος που επέλεξα να μην ανεβάσω προς το παρόν εδώ κάτι από το πρόσφατο ταξίδι μου, παρότι συχνά μου λέτε ότι σας αρέσει να βλέπετε ταξιδιωτικές εικόνες. Δεν είναι η ζωή μου μόνο τα 3-4 ταξίδια που κάνω κάθε χρόνο στο εξωτερικο, είναι πολλά ακόμα και αρκετά από αυτά καθόλου λαμπερά και χαρούμενα. 🙂

Καλά να είμαστε, καλά να μπει το νέο έτος!

13/11/2024

Το γραφείο μου 💚

10/10/2024

10 Οκτωβρίου-Παγκοσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας

Και οι τρόποι φροντίδας της ψυχικής μας υγείας μπορούν να είναι πολλοί και διαφορετικοί. 🌱

Ναι, είναι η ψυχοθεραπεία, ναι, είναι η λήψη κάποιας φαρμακευτικής αγωγής αν χρειαστεί, αλλά είναι ακόμα και:

° η επαφή με τη φύση
° η ύπαρξη γνήσιων, υποστηρικτικών, υγιών ανθρωπίνων σχέσεων στη ζωή μας
° η φυσική δραστηριότητα
° η θέση ορίων και η τήρηση αυτών
° η διάθεση χρόνου για ενδιαφέροντα που μας γεμίζουν
° η ύπαρξη υποστηρικτών δικτύων
° η αποφυγή τοξικών εργασιακών περιβαλλόντων
° η αγκαλιά, το άγγιγμα, η σωματική επαφή εν γένει
° η συντροφιά των κατοικίδιων μας και γενικώς η επαφή με τα ζώα
° μια ισορροπημένη διατροφή με αγνές πρώτες ύλες

και γενικότερα η ύπαρξη μιας ισορροπίας στη ζωή μας (όσο γίνεται σε μια χαοτική καθημερινότητα γεμάτη υποχρεώσεις).

Η φωτό είναι μια από τις αγαπημένες μου με τη Φρόσω μου. 🙂

15/09/2024

Η πρώτη φορά που ήρθα έντονα σε επαφή με την έννοια του σεξιστικού λόγου ήταν μερικά χρόνια πριν, την περίοδο που έκανα μεταπτυχιακό στη Δημιουργική Γραφή. Εκεί συνειδητοποίησα πόσο έντονα σεξιστική γλώσσα είναι η ελληνική, από διάφορες απόψεις. Μερικά παραδείγματα: χρήση αρσενικού όταν μιλάμε γενικά για ανθρώπους (έναντι του ουδέτερου "το άτομο"), χρήση αρσενικού για επαγγέλματα κύρους (με χρήση του αντίστοιχου θηλυκού μόνο για υποτίμηση (πχ "ο γιατρός" για όλα τα φύλα, σε αντιδιαστολή με τη "γιατρίνα" που συνήθως χρησιμοποιείται για να μιλήσουμε υποτιμητικά για μια συγκεκριμένη επαγγελματία), χρήση κυρίως θηλυκού για επαγγέλματα που είναι στερεοτυπικά πιο χαμηλά στην κοινωνική ιεραρχία (πχ "ψάχνουμε καθαρίστρια" (ποτέ καθαριστή), "ψάχνουμε γυναίκα να φροντίζει τον παππού" (παρότι υπάρχουν και άνδρες φροντιστές).

Σύντομα λοιπόν συνειδητοποίησα ότι και οι θεραπευτ@ συχνά χρησιμοποιούμε σεξιστικό λόγο τόσο στις συνεδρίες (ενίοτε παρασυρομεν@ και από τις εκφράσεις που χρησιμοποιούν τα περιστατικά μας, αλλά κυρίως λόγω συνήθειας), όσο και στις εποπτείες, τα σεμινάρια και ούτω καθεξής. Και καθώς στις θεραπευτικές συνεδρίες καταπιανόμαστε με πολύ λεπτές αποχρώσεις των ανθρωπίνων και οικογενειακών δυναμικών,νιώθω ότι είναι πολύ σημαντικό να μην αναπαράγουμε σεξιστικά στερεότυπα μέσω του λόγου μας, ούτως ώστε να καθρεφτίζεται καλύτερα και η πραγματικότητα του κάθε ατόμου.

Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η έννοια του "πατρικού σπιτιού". Για να γίνει κατανοητό πόσο βαθιά ριζωμένο είναι στην κουλτούρα μας ότι το οικογενειακό σπίτι θεωρείται έμμεσα το σπίτι του πατέρα, έχει ενδιαφέρον ότι η χρήση αυτής της λέξης γίνεται πολύ συχνα ακόμα κι όταν το σπίτι αποτελεί οικογενειακή περιουσία της μητέρας, ακόμα και σε περιπτώσεις παιδιών μονογονεϊκών οικογενειών που έχουν μεγαλώσει με τη μητέρα τους στο σπίτι της.

Τι κάνω εγώ; Για αρχή δε χρησιμοποιώ ποτέ αυτή τη λέξη. Θα πω "το γονεϊκό σου σπίτι", "το σπίτι των γονιών σου", "το σπίτι της μητέρας σου". Ακόμα κι όταν ο/η/το θεραπευόμενο (ς)-η τη χρησιμοποιεί το ιδιο, εγώ το αποφεύγω.

Άλλα παραδείγματα: χρησιμοποιώ το τεκνοθετω αντι του υιοθετώ (εκτός κι αν ξέρουμε ότι θα τεκνοθετηθεί αγόρι), χρησιμοποιώ κυρίως θηλυκούς τύπους όταν μιλάω για γυναίκες (πχ συναδελφισσα). Όταν βρίσκομαι σε μια συνθήκη όπου όλες οι παρευρισκόμενες είμαστε γυναίκες δεν θα μπω στην κλασική παγίδα να χρησιμοποιήσω το "όλοι μας" , "όποιος θέλει" κλπ, αλλά χρησιμοποιώ θηλυκό γένος.

Οφείλω επίσης να πω ότι κάτι που με έχει βοηθήσει -πέρα από το προσωπικό μου ενδιαφέρον, τις σπουδές μου στη Δημιουργική Γραφή και εσχάτως στις Σπουδές Φύλου - είναι το πώς στέκονται οι μικρότερης ηλικίας θεραπευόμενοι-ες μου. Χρησιμοποιούν συχνά τη φράση "τα άτομα" έναντι του αρσενικού, έχουν συχνά στους κύκλους τους non-binary άτομα και κάνουν χρήση ουδέτερου γένους, οπότε με έναν τρόπο με βοηθούν έμμεσα και μένα στην προσπάθειά μου να μη χρησιμοποιώ σεξιστικό λόγο. :) Εμείς οι millennials (και οι λίγο μεγαλύτεροι-ες από εμάς) έχουμε να μάθουμε πολλά από τις νεότερες γενιές.

Ποιες οι σκέψεις σας πάνω σε αυτά;

29/07/2024

Μερικές σκέψεις μετά το πρόσφατο ταξίδι μου στην Ανδόρρα, ένα κρατίδιο μεταξύ Ισπανίας και Γαλλίας, σκαρφαλωμένο στα Πυρηναία:

Αυτό που αγαπώ περισσότερο στα ταξίδια είναι αυτή η ψευδαίσθηση της απόλυτης ελευθερίας. Ότι για μερικές μέρες ή εβδομάδες μπορείς να κάνεις ό, τι λαχταράς, να ανακαλύψεις, να "αδειάσεις" από οτιδήποτε σε αγχωνει ή σε στεναχωρεί, να νιώσεις μια πραγματικότητα που καμία σχέση δεν έχει με τη συνήθη ρουτίνα σου (αυτή τη ρουτίνα που αγαπάς επειδή σου προσφέρει ασφάλεια και θαλπωρή, αλλά παραμένει ρουτίνα).

Κι εκεί που νιώθεις άτρωτη και ελεύθερη, κάπως διακτινιζεσαι σπίτι την ώρα που χαράζει, άυπνη, με τη γάτα σου να διεκδικεί φαγητό και αγκαλιές, με ενα σακίδιο γεμάτο άπλυτα, με χνούδι μακρύτριχης γάτας που δεν έχει καθαριστεί τέσσερις μέρες, με τον ΕΦΚΑ που έχει να πληρωθεί, με δουλειά που περιμένει, με ψυγείο άδειο που κάπως χρειάζεται να γεμίσει.

Κι εκεί συνειδητοποιείς για μια ακόμα φορά ότι απόλυτη ελευθερία δεν υπάρχει (καλώς ή κακώς), ευγνωμονώντας παράλληλα το γεγονός ότι μπορείς να ταξιδεύεις και να βιώνεις -ακομα και για λιγο- αυτή την όμορφη ψευδαίσθηση.

Ποιες είναι οι δικές σας σκέψεις πάνω σε αυτό;

01/07/2024

Καλό μήνα σε όλους-ες-α! 🩵

Μπήκαμε στην καρδιά του καλοκαιριού, πολλ@ από εσάς έχετε ήδη ξεκινήσει τις διακοπές σας, εύχομαι ανεμελιά, όμορφες στιγμές, θαλασσινό νερό, γέλια και αγκαλιές!

Το γραφείο θα λειτουργήσει κανονικά όλο το μήνα, με ελάχιστες μικρές τροποποιήσεις, για να κάνουμε κι εμείς τα long weekends μας. ☺️

Για ραντεβού dm (ή και τηλ).

Enjoy. 🏖️

29/05/2024

Το πώς ένας άνθρωπος βιώνει μια κατάσταση δεν έχει να κάνει πάντα με το "αντικειμενικό" βάρος της κατάστασης αυτής.
Υπάρχουν άνθρωποι με έντονη ψυχική ανθεκτικότητα που μπορούν να διαχειριστούν ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός με μεγάλη ψυχραιμία και λειτουργικότητα και άνθρωποι που μπορούν να καταρρακωθούν από κάτι φαινομενικά "απλό".
Στην ψυχοθεραπεία κανένα πρόβλημα δεν είναι "μικρό", "ασήμαντο", "χαζό". Οτιδήποτε απασχολεί ένα άτομο είναι πολύ βοηθητικό να έρχεται στη διαδικασία, καθώς κάθε άνθρωπος πυροδοτείται με διαφορετικούς τρόπους που κάπως σχετίζονται με τα βιώματά του, με το πώς έχει μάθει να συνδέεται με τους άλλους, ενίοτε ακόμα και με τα τραύματά του.
"Μα οι φίλοι μου λένε πως είναι υπερβολή να στενοχωριεμαι ένα εξάμηνο μετά για το πώς τελείωσε εκείνη η γνωριμία που κράτησε ένα δίμηνο".
Κι εδώ έρχεται για μια ακόμα φορά η διαφοροποίηση μεταξύ φιλικής συζήτησης και ψυχοθεραπείας.
Ένα φιλικό πρόσωπο μπορεί κάποια στιγμή να "κουραστεί" με ένα επαναλαμβανόμενο ζήτημα που μπορεί να του φέρνουμε. Να μην έχει κάτι άλλο να πει, να μη μπορεί άλλο να βοηθήσει. Μπορεί να έχει στο κεφάλι του δικά του ζητήματα, ενίοτε πιο "αντικειμενικά" βαριά και να δυσκολεύεται να διαχειριστεί το δικό μας. Να μην το κατανοεί καν.
Στην ψυχοθεραπεία όμως μπορούμε να φέρνουμε το ίδιο θέμα ξανά και ξανά και ξανά και ξανά, με τη θεραπεύτρια να μας βοηθά να δούμε διαφορετικές πτυχές του, να ανακαλύψουμε μοτίβα μας, να κάνουμε συνδέσεις, να δούμε πώς το χ βίωμα με τα συναισθήματα που το συνοδεύουν σχετίζεται με πιο βαθιά μας κομμάτια. Κι εν τέλει, όταν κάποια στιγμή είμαστε ετοιμ@, να "προχωρήσουμε".

Νικολοπούλου Βάνα MSc, M.Ed-Συμβουλευτική και Ψυχική Υγεία

24/07/2025

02/06/2025

22/04/2025

19/03/2025

21/02/2025

22/12/2024

13/11/2024

10/10/2024

15/09/2024

29/07/2024

01/07/2024

29/05/2024

Address

Telephone

Website

Alerts

Contact The Practice

Shortcuts

Share