Γούβαλη Σύβια, Κλινική Ψυχολόγος - M.Sc

11/08/2025

Psychoanalysis is like a woman who wants to be seduced but knows she will be underrated unless she offers resistance.
-Freud, Letter to Stefan Zweig, 20 July 1939.

06/05/2025

https://www.facebook.com/share/17jqJ8FW6i/

Λαμβάνοντας υπόψιν τις αυξημένες ανάγκες της κοινότητας και τις απαιτήσεις στη θεραπεία με εφήβους, το Ι.Ψ.Υ.Π.Ε. — Π. Σακελλαρόπουλος δρομολογεί τη συγκρότηση νέας...

11/04/2025

16/02/2025

Πριν από περίπου δυο χρόνια, χρειάστηκε να μιλήσω σε έναν αγαπημένο συνάδελφο για την ψυχοθεραπεία. Ο Νίκος, πολύ συχνά, νόμιζε ότι πάθαινε έμφραγμα και

28/12/2024

Η ουσία του μύθου του Νάρκισσου δεν είναι ότι ο Νάρκισσος ερωτεύεται τον εαυτό του, αλλά ότι η φιλαυτία του προκαλεί ένα είδος τύφλωσης. Δεν αναγνωρίζει ότι η εικόνα που βλέπει αποτελεί το είδωλό του, δηλαδή δεν έχει καμία αντίληψη της διαφοράς του εαυτού του από το περιβάλλον/Άλλον. Αυτή η τύφλωση εμπεριέχει τον κίνδυνο της καταστροφής: βλέπει έξω μόνο εικόνες του Εαυτού του.

Ο Φρόυντ στο κείμενο του για τον Ναρκισσισμό (1914) θεωρεί ότι ο ισχυρός εγωισμός είναι η προστασία μας ώστε να μην αρρωστήσουμε, όμως σε τελική ανάλυση, υποστηρίζει, θα αρρωστήσουμε, εάν δεν καταφέρουμε να αγαπήσουμε (δηλαδή να συνδεθούμε με το περιβάλλον/Άλλον).

04/10/2024

Ο Kohut (1971) εξήγησε ότι αρχικά το νεογέννητο παιδί κατέχει έναν εαυτό πλήρως ασαφή και αδιαφοροποίητο. Ειδικότερα, στην αρχή της ζωής η έννοια του εαυτού του παιδιού περιλαμβάνει απλώς μια ομάδα αντανακλαστικών και μια έμφυτη δυνατότητα για ανάπτυξη.

Σταδιακά όμως, με τη διαρκή φροντίδα, την καθοδήγηση και την ενθάρρυνση των γονέων, ο εαυτός του παιδιού μετατρέπεται σε κεντρική οργανωτική δύναμη της ψυχής.

Όπως υποστήριξε ο Kohut, το μικρό παιδί μπορεί να σχηματίσει μια συγκεκριμένη εικόνα για τον εαυτό του μονάχα εφόσον του παρέχεται επαρκής βοήθεια και υποστήριξη από το οικογενειακό του περιβάλλον.

Μόλις το παιδί διαλύσει την αρχική αυταπάτη της συμβίωσης με τη μητέρα, κάθε φορά που αυτή απομακρύνεται από το οπτικό του πεδίο, εκείνο βιώνει πολύ έντονα μοναξιά, φόβο και άγχος. Για να μπορέσει το παιδί να απαλύνει τα συγκεκριμένα οδυνηρά συναισθήματα, διαμορφώνει στη φαντασία του το είδωλο της μητέρας του. Το είδωλο αυτό κρατάει συντροφιά στο παιδί όταν η μητέρα απουσιάζει.

Οι απόγονοι του ανθρώπου έχουν τη δυνατότητα να επιβιώνουν και να ενηλικιώνονται μόνο όταν γεννιο...

16/09/2024

Τις τελευταίες δεκαετίες, οι έρευνες της Βιολογίας και της Φυσιολογίας, ιδιαίτερα εκείνες που αφορούν το στρες, ήρθαν να ενισχύσουν την πεποίθηση που υπήρχε εδώ και αιώνες για τη σχέση ανάμεσα στο σώμα και στον ψυχισμό. Ετσι δημιουργήθηκε η Ψυχοσωματική Ιατρική, καθώς και η Ψυχαναλυτική Ψυχοσωματική. Σήμερα, η σύγχρονη ιατρική επιστήμη αναγνωρίζει ότι οι περισσότερες ασθένειες εδράζονται σε ένα πολύπλοκο ψυχοσυναισθηματικό υπόβαθρο, που είτε τις δημιουργεί είτε τις διευκολύνει.

«Ψυχοσωματικά»: ένα ιατρικό συνέδριο φωτίζει πώς το στρες και τα ψυχικά τραύματα προκαλούν από άσθμα και καρδιοπάθειες μέχρι αλλεργίες και προβλήματα γονιμότητας...

03/06/2024

Το εικοστό όγδοο βιβλίο της σειράς «Κλασσικά ψυχαναλυτικά έργα σε ελληνική μετάφραση» είναι το “Introduction to the Work of Melanie Klein” (1964, Hogarth Press) της Hanna Segal. Το «Εισαγωγή στο έργο της Μέλανι Κλάιν» κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Καστανιώτη το 2001. Η μετάφραση είναι της Νάσιας Ποταμιάνου.

Μια από τις πλέον βαθυστόχαστες και περιεκτικές μελέτες του έργου της Μέλανι Κλάιν, βασισμένη σε κλινικά παραδείγματα που καθιστούν ανάγλυφη της συνεισφορά της στην εξέλιξη της ψυχαναλυτικής θεωρίας και τεχνικής. Η Χάνα Σήγκαλ τονίζει ότι «δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε τις τεχνικές εκτιμήσεις από τις θεωρητικές απόψεις πάνω στους δυναμικούς παράγοντες της αναλυτικής διαδικασίας ούτε από τον θεραπευτικό στόχο», προοπτική στην οποία στόχευε και ο ίδιος ο Φρόιντ: «να μετατρέψει το ασυνείδητο σε συνειδητό, να απελευθερώσει το εγώ και να το καταστήσει ικανό να αναπτυχθεί, να ωριμάσει και να θεμελιώσει ικανοποιητικές αντικειμενότροπες σχέσεις». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

12/05/2024

Κι η μητέρα φορούσε πάντα φαρδιά φορέματα,
για να σκεπάζει ίσως κι εκείνον που δε γίναμε.

| Τάσος Λειβαδίτης | Βιολέτες για μια εποχή | εκδόσεις Μετρονόμος |