What are the opening hours?

Monday 09:00 - 21:00 Tuesday 09:00 - 21:00 Wednesday 09:00 - 21:00 Thursday 09:00 - 21:00 Friday 09:00 - 21:00 Saturday 09:00 - 15:00

http://www.feelingbettertherapy.gr/

Feeling Better Therapy, Τιμολέοντος 17, Athens (2025)

10/03/2025

«Αν είναι @ σύντροφος/φιλ@ μου να κάνει κάτι επειδή το είπα εγώ δεν έχει νόημα. Θα ήθελα να το κάνει επειδή το θέλει. Κάποια πράγματα είναι αυτονόητα / κοινή λογική».

Πίσω από αυτή τη σκέψη υπάρχει μια βαθιά ανησυχία: η επιθυμία να νιώσουμε ότι οι άνθρωποι γύρω μας δρουν από δική τους βούληση, επειδή πραγματικά το επιθυμούν και όχι επειδή πιέστηκαν ή υποχρεώθηκαν.

Όμως, η επικοινωνία των αναγκών και των ορίων μας δεν είναι χειραγώγηση ούτε επιβολή. Το να εκφράζουμε τι μας δυσκολεύει ή τι θα μας έκανε να νιώσουμε καλύτερα δεν σημαίνει ότι εξαναγκάζουμε κάποιον σε μια συμπεριφορά που δεν θέλει. Αντίθετα, του δίνουμε την πληροφορία που χρειάζεται για να κατανοήσει τη θέση μας και να επιλέξει ελεύθερα πώς θέλει να ανταποκριθεί.

Αν δεν μιλήσουμε, αν δεν πούμε τι νιώθουμε ή τι χρειαζόμαστε, τότε αφήνουμε χώρο στις υποθέσεις και στις παρερμηνείες. Περιμένουμε από τον άλλον να “διαβάσει” το μυαλό μας ή να αλλάξει μόνος του, χωρίς να ξέρει ακριβώς τι μας προβληματίζει. Όμως, οι σχέσεις δεν λειτουργούν μέσα από τη σιωπή. Χρειάζονται διάλογο, κατανόηση και τη συνειδητή επιλογή και των δύο πλευρών να φροντίσουν τη σύνδεσή τους.

Αν κάποιος αποφασίσει να αλλάξει μια συμπεριφορά τ@ επειδή τ@ εκφράσαμε πώς μας επηρεάζει, αυτό δεν σημαίνει ότι πιέστηκε - σημαίνει ότι νοιάστηκε.

Και αν δεν θελήσει να αλλάξει, τουλάχιστον θα έχουμε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για το πώς αντιλαμβάνεται τη σχέση μας. Η ειλικρινής επικοινωνία, ακόμα κι αν φέρνει δύσκολες αλήθειες, μας επιτρέπει να βλέπουμε τα πράγματα πιο καθαρά και να χτίζουμε σχέσεις που βασίζονται στην αμοιβαία κατανόηση, όχι στις σιωπηλές προσδοκίες.

23/02/2025

Το να βρίσκεσαι σε κάποια μορφή ψυχοθεραπείας συχνά απαιτεί κουράγιο και συνειδητότητα, καθώς σημαίνει ότι πρέπει να αντιμετωπίσεις πράγματα που ίσως προσπαθείς να αποφύγεις ή να καταπιέσεις για χρόνια.

Η θεραπεία μπορεί να αναδείξει δύσκολα συναισθήματα, τραύματα, αμφιβολίες και φόβους που ενδεχομένως να είχες μάθει να αγνοείς ή να “εκτρέπεις” από τη ζωή σου. Αυτό το ταξίδι μπορεί να είναι αβέβαιο και συναισθηματικά εξαντλητικό.

Όμως, στην πραγματικότητα, το να μην βρίσκεσαι σε θεραπεία μπορεί να είναι ακόμα πιο δύσκολο.

Όταν δεν αντιμετωπίζεις αυτά που σε δυσκολεύουν, τα συναισθηματικά σου βάρη, τους φόβους, τις ανασφάλειες σου… αυτά δεν εξαφανίζονται.

Αντιθέτως, συχνά επιβαρύνουν τη ζωή σου με τρόπους που δεν είναι πάντα άμεσα ορατοί. Είναι πιθανό να εκδηλωθούν με τη μορφή χρόνιου άγχους, σχέσεων που δεν εξελίσσονται, δυσκολιών στην κατανόηση του εαυτού, σωματικών συμπτωμάτων, χρόνιων ασθενειών.

Η απόφαση να μην ασχοληθείς με την ψυχική σου υγεία, αν και μπορεί να φανεί σαν λύση βραχυπρόθεσμα, ενδέχεται να σε οδηγεί σε έναν φαύλο κύκλο αρνητικών συναισθημάτων και χρόνιων προβλημάτων.

Η θεραπεία, όσο δύσκολη κι αν είναι, σου προσφέρει τη δυνατότητα να κατανοήσεις τον εαυτό σου, να αναγνωρίσεις μοτίβα και συμπεριφορές και να δημιουργήσεις χώρο για αλλαγή.

Η αποφυγή αυτής της διαδικασίας μπορεί να σε εγκλωβίσει σε έναν κόσμο ανασφαλειών και “αναπάντητων” ερωτημάτων που εμποδίζουν την πρόοδο και την ευημερία σου.

Είναι, λοιπόν, ένα δύσκολο, αλλά ουσιαστικό βήμα, που τελικά οδηγεί σε πιο υγιείς και αυθεντικές σχέσεις με τον εαυτό σου και τους γύρω σου.

15/02/2025

Ο θυμός που μπορεί να νιώσει @ θεραπευόμεν@ προς τ@ θεραπευτ@ του δεν είναι εμπόδιο. Είναι ένα πολύτιμο κομμάτι της θεραπευτικής διαδικασίας.

Συχνά, ο θυμός αυτός δεν αφορά μόνο το «εδώ και τώρα» της θεραπευτικής σχέσης, αλλά έχει ρίζες σε παλαιότερες εμπειρίες, σε ανεκπλήρωτες ανάγκες, σε παρελθοντικές απογοητεύσεις.

Μέσα σε έναν ασφαλή θεραπευτικό χώρο, ο θυμός δεν απορρίπτεται, δεν καταπιέζεται. Αλλά διερευνάται.

Είναι μια ευκαιρία για τ@ θεραπευόμεν@ να εκφράσει συναισθήματα που ίσως μέχρι τώρα δεν είχε το δικαίωμα να αναγνωρίσει, να κατανοήσει ή να επικοινωνήσει με ασφάλεια.

Όταν κάποι@ επιτρέπει στον εαυτό του να θυμώσει στη θεραπεία, χωρίς φόβο εγκατάλειψης ή τιμωρίας, ανοίγει ο δρόμος για βαθύτερη αυτογνωσία και θεραπεία.

@ θεραπευτ@ δεν είναι εκεί για να αποφεύγει ή να αποδοκιμάζει τα δύσκολα συναισθήματα. Αλλά για να τα εμπεριέξει, να τα επεξεργαστεί μαζί με τ@ θεραπευόμεν@ και να τον βοηθήσει να ανακαλύψει τι υπάρχει κάτω από αυτά.

Μερικές φορές, ο θυμός είναι ένδειξη εμπιστοσύνης. Μια δήλωση ότι η σχέση αυτή είναι αρκετά ασφαλής ώστε να αντέξει την αλήθεια τ@ θεραπευόμεν@.

Και μέσα από αυτή τη διαδικασία, η θεραπεία γίνεται μεταμορφωτική και επανορθωτική.

01/02/2025

Στη διαδικασία επιλογής ψυχοθεραπευτ@, η ηλικία μπορεί να φαντάζει ως καθοριστικός παράγοντας.

Ένας νεότερος θεραπευτής θα κατανοήσει άραγε τις προκλήσεις της ζωής μου; Ένας μεγαλύτερος, με τόσες εμπειρίες, θα μπορέσει να συντονιστεί με τις δικές μου ανησυχίες; Θα με καταλάβει;

Όμως, η αλήθεια βρίσκεται πέρα από αυτά τα ερωτήματα.

Η θεραπευτική σχέση δεν χτίζεται πάνω σε ηλικιακούς αριθμούς, αλλά σε βαθύτερες ποιότητες:

Την αυθεντική παρουσία
Την ενσυναίσθηση &
Τη σοφία

Είτε αυτή πηγάζει από εμπειρίες ζωής, είτε από την καρδιά που παραμένει ανοιχτή και δεκτική.

@ νεότερ@ θεραπευτ@ μπορεί να είναι σαν έναν καθαρό καθρέφτη που αντανακλά νέες προοπτικές, ενώ @ μεγαλύτερος θεραπευτ@ μπορεί να προσφέρει μια αίσθηση γείωσης, σαν βαθύς ποταμός που κουβαλά την ουσία της διαδρομής του.

Και στις δύο περιπτώσεις, αυτό που έχει σημασία δεν είναι τόσο η ηλικία, αλλά η ποιότητα της παρουσίας τους.

Στην ψυχοθεραπεία, η ηλικία είναι απλώς μια όψη του ανθρώπου που έχεις απέναντί σου.

Το ερώτημα που καλούμαστε να θέσουμε είναι:

Νιώθω ότι η ψυχή μου γίνεται δεκτή εδώ;

Αν η απάντηση είναι «ναι», τότε η ηλικία του θεραπευτή παύει να έχει σημασία.

Η θεραπεία είναι μια συνάντηση δύο ψυχών, και αυτές οι συναντήσεις συμβαίνουν πέρα από το χρόνο.

26/01/2025

Ως θεραπεύτρια, βλέπω τα δώρα που προσφέρονται στη θεραπεία ως μια βαθιά συμβολική πράξη.

Ένα δώρο δεν είναι απλώς ένα αντικείμενο· είναι μια έκφραση συναισθήματος. Μια γέφυρα επικοινωνίας. Ένα μονοπάτι που φωτίζει τη δυναμική της σχέσης μας.

Όταν @ θεραπευόμεν@ προσφέρει κάτι, αυτό συχνά αντικατοπτρίζει την ανάγκη να μοιραστεί ένα κομμάτι του εαυτού του. Ντιμήσει τη διαδικασία ή να εκφράσει ευγνωμοσύνη για το κοινό μας ταξίδι.

Η αποδοχή ενός δώρου γίνεται με βαθύ σεβασμό και ενσυναίσθηση.

Είναι μια στιγμή που ξεπερνά τη λέξη και αγγίζει την ενέργεια της σύνδεσης.

Κάθε δώρο, μικρό ή μεγάλο, κουβαλά μια πρόθεση. Μια ιστορία. Έναν συμβολισμό που μας προσκαλεί να τον εξερευνήσουμε μαζί.

Σε αυτό το πλαίσιο, το δώρο δεν αλλοιώνει τη θεραπευτική σχέση·

Αντίθετα, αν προσεγγιστεί με καθαρή πρόθεση, γίνεται μια ευκαιρία να εμβαθύνουμε στον αμοιβαίο σεβασμό και την αυθεντικότητα που τη διέπει.

Έτσι, κάθε τέτοια στιγμή μπορεί να μεταμορφωθεί σε έναν ψυχικό διάλογο, γεμάτο φως και κατανόηση.

25/01/2025

Το Φως και η Σκια της Αυτοθυσίας

Η αυτοθυσία είναι μια πράξη που ακουμπά τα όρια του ανθρωπίνου πνεύματος. Ένα κάλεσμα που συχνά υπερβαίνει το εγώ και το προσωπικό συμφέρον. Είναι η σιωπηλή μαρτυρία της αγάπης, της γενναιότητας και της βαθιάς πίστης στην αξία του άλλου.

Όταν θυσιάζεσαι, δεν χάνεσαι· αντίθετα, διευρύνεσαι. Το εγώ διαλύεται και αφήνει χώρο για κάτι ανώτερο. Κάτι συλλογικό.

Η αυτοθυσία δεν είναι μια πράξη απώλειας, αλλά μια πράξη δημιουργίας• δημιουργίας δεσμών, αξιών και μιας πραγματικότητας με περισσότερο φως.

Δεν γεννιέται από την ανάγκη για επιβράβευση, αλλά από την αληθινή επιθυμία να υπηρετήσεις το καλό.

Είναι ο σπόρος που πέφτει στη γη, σιωπηλά, για να γίνει δέντρο που θα προσφέρει σκιά σε αυτούς που έρχονται.

Η αυτοθυσία είναι η υπενθύμιση ότι, στον πυρήνα του, ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να δίνει – όχι επειδή πρέπει, αλλά επειδή είναι η πιο αγνή μορφή έκφρασης της ύπαρξής του.

Η Σκιά

Η αυτοθυσία, όταν διαστρεβλώνεται, γίνεται μια αλυσίδα που βαραίνει την ψυχή. Από πράξη αγάπης, μπορεί να μετατραπεί σε μηχανισμό αυτοκαταστροφής.

Μια σιωπηλή κραυγή που λέει: «Η αξία μου βρίσκεται μόνο στο τι μπορώ να προσφέρω, όχι στο ποιος είμαι».

Η αρνητική χροιά της αυτοθυσίας γεννιέται όταν η προσφορά δεν πηγάζει από εσωτερική ελευθερία, αλλά από ενοχές, φόβο ή την ανάγκη αποδοχής.

Είναι το σημείο όπου ο άνθρωπος εξαφανίζεται πίσω από τις προσδοκίες των άλλων, θυσιάζοντας τα όρια, τις επιθυμίες και την ταυτότητά του.

Μια τέτοια αυτοθυσία δεν θρέφει, αλλά εξαντλεί. Δεν ενώνει, αλλά αποξενώνει. Γιατί στο βάθος της κρύβει έναν ανομολόγητο πόνο: την ανάγκη να αξίζεις μέσα από τη θυσία.

Έτσι, γίνεται εργαλείο αυτοτιμωρίας, ένας τρόπος να υποκλιθείς μπροστά σε έναν κόσμο που δεν επιτρέπει λάθη και ανθρώπινες αδυναμίες.

Η αληθινή αυτοθυσία είναι ελεύθερη, γεμάτη νόημα και φως.

Όταν όμως γίνεται υποχρέωση, χάνει το πνευματικό της μεγαλείο και καταλήγει μια αντανάκλαση του φόβου να πεις «όχι» ή να διεκδικήσεις τη θέση σου στον κόσμο.

05/01/2024

•Αυστηρή Δίαιτα και κομμένα τα γλυκά γιατί παράφαγα τις γιορτές.
•Καθημερινή γυμναστική ή μέρα παρά μέρα γιατί πλησιάζει καλοκαίρι.
•Πρωινό ξύπνημα με κρύο ντους κ υγιεινό πρωινό (για ρύθμιση του νευρικού συστήματος).
•Να διαβάζω 50 σελίδες απ’ το βιβλίο μου τη μέρα.
•Να περιορίσω την ενασχόληση με τα social media.
•Να μην τσιμπολογάω.
•Να μην τρώω συναισθηματικά.
•Να μαγειρεύω περισσότερο κ να μην έχω γλυκά στο σπίτι.
•Να μην βλέπω Netflix πριν κοιμηθώ.
•Να σταματήσω να σκέφτομαι τ@ πρώην μου.
•Να είμαι πιο δραστήρια.
•Να περνάω περισσότερο χρόνο με τ@ φίλ@ μου.
•Αλλά να βάλω κ όρια σε φίλ@ κ οικογένεια.
•Κ να μην επιτρέπω τοξικούς ανθρώπους στη ζωή μου.
•Ν’ ακούω τον εαυτό μου.
•Να κάνω ψυχοθεραπεία.
•Να ταξιδεύω.
•Να αποταμιεύω.
•Να περιορίσω τα ψώνια.
•Να ξεκινήσω εθελοντισμό.
•Να διεκδικήσω αύξηση.
•Να ξεκουράζομαι.
•Να με φροντίζω.
•Να με εξελίσσω.
•Να μάθω ένα καινούριο χόμπι.

Τι άλλο; Ν’ αφήσω λίγο χώρο μήπως μου έρθει τίποτα καινούριο μέσα στη μέρα που πρέπει να προσθέσω; Μήπως ξέχασα κάτι σημαντικό;

Για να είμαι ειλικρινής η λίστα δεν είναι καινούρια. Την περσινή πήρα, έκανα edit την ημερομηνία, μερικές αλλαγούλες, πρόσθεσα κ κάποιες φετινές ιδέες για τη νέα χρονιά, θα την εκτυπώσω κ θα τη βάλω στο ψυγείο μου να τη βλέπω κάθε πρωί να μην τα ξεχνάω και να μου κάνω boost και motivate!

Καλή η ιδέα μου; Φαντάζομαι όχι πρωτότυπη. Έτσι δεν μάθαμε ότι πρέπει να κάνουμε κάθε αρχές του νέου έτους; Να συγκεντρώσουμε όλα μας τα resolutions και τους στόχους για τη νέα χρονιά, να τα γράψουμε σε λίστες και έτοιμη η συνταγή της ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ!

Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι αν ήταν επιτυχημένη η συνταγή θα έπρεπε να έχει λειτουργήσει κ τις περασμένες πρωτοχρονιές, αλλά κάπου, κάτι στράβωσε στην πορεία.

Κάποιο απ τα υλικά την παραφούσκωσε την πίτα μου κι έσκασε.
Κ πετάχτηκαν όλα τα ζυμαράκια παντού και τη βρώμισαν την κουζίνα μου.

Γιατί;
Γιατί έβαλα πολλά υλικά μαζί.
Και ίσως αταίριαστα υλικά.

Και γιατί όλη τη χρονιά δεν είχα φτιάξει καμία πίτα φυσικά κ σκέφτηκα ότι θα κάνω μια την πρωτοχρονιά κ θα μου βγει…

Αλλά… Υποθέτω πως δεν γίνεσαι Master Chef με μια πίτα το χρόνο!

Πώς γίνεσαι;

Κάνοντας μέσα στο χρόνο όσα αγαπάς. Έξω από πρέπει.

28/11/2023

Μην υποθέτεις ότι ξέρεις ή ότι καταλαβαίνεις τι περνά κάποιος.

Ρώτα.
Μάθε.
Ενημερώσου.
Άφησε χώρο.
Δώσε χρόνο.

Δε χρειάζεται να καλύψεις τις σιωπές.
Οι σιωπές είναι ανάσες, χώρος, ξεκούραση, επεξεργασία, έκφραση, ανάγκη.

Δε χρειάζεται να πεις ότι καταλαβαίνεις χωρίς να καταλαβαίνεις.
Κι αν δεν καταλαβαίνεις μπορείς να ρωτήσεις.

“Πως είσαι;”
“Πώς αισθάνεσαι;”
“Πώς είναι αυτό για σένα;”
“Τι έχεις ανάγκη;”
“Πώς είναι να το περνάς αυτό που περνάς;”
“Τι σκέψεις κάνεις;”
“Τι σε δυσκολεύει;”
“Τι σε βοηθά;”
“Έχεις ανάγκη να μιλήσεις;”
“Έχεις ανάγκη από παρέα;”
“Προτιμάς να κάτσεις μόν@ σου;”
“Θέλεις να πάμε μια βόλτα;”
“Θέλεις να μιλήσεις ή προτιμάς να κάτσουμε εδώ παρέα χωρίς να μιλάμε;”

Δεν είσαι υποχρεωμέν@ να έχεις τις καταλληλότερες συμβουλές ή τις πιο μαγικές λέξεις.
Είναι εντάξει να ρωτήσεις. Να ρωτάς.

Δοκίμασε το.

Μην υποθέτεις ότι ξέρεις τι έχει ανάγκη @ άλλ@.
Μην προβάλλεις τις δικές σου ανάγκες ή συναισθήματα σε παρόμοιες καταστάσεις ή βιώματα. Οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί.

Ο τρόπος που εσύ διαχειρίστηκες το δικό σου βίωμα στο παρελθόν, τα συναισθήματα σου, οι σκέψεις σου, οι ανάγκες σου εκείνη την περίοδο είναι απολύτως έγκυρα και απολύτως δικά σου.

Δε χρειάζεται να τα φέρεις “μπροστά” όταν δυσκολεύεται ένας δικός σου άνθρωπος, χωρίς να τ@ ρωτήσεις αν το επιθυμεί (πχ. “Θα ήθελες να μοιραστώ μαζί σου πως εγώ διαχειρίστηκα αυτήν την κατάσταση στο παρελθόν;”).

Μην πεις ότι “Όλα θα πάνε καλά” αν δεν έχεις αυτή τη γνώση.
Αν δε γνωρίζεις πως όλα θα πάνε καλά.

Πες καλύτερα ότι “Εγώ θα είμαι δίπλα σου για ό,τι χρειαστείς.”
(Αν πράγματι μπορείς να το υποστηρίξεις.)

Μην πεις ότι “Όλα θα πάνε καλά” όταν ένας δικός σου άνθρωπος δυσκολεύεται.
Γιατί αφενός μπορεί να μην πάνε και αφετέρου γιατί δε μπορούν όλες οι καταστάσεις που περνάμε να οδηγούν σε κάτι “καλό”.

Δεν οδηγούν όλες οι καταστάσεις σε κάτι καλό.
Δε μας κάνει πιο δυνατούς ότι δε θα μας σκοτώνει.
Απλώς μαθαίνουμε να ζούμε με αυτό.
Με κάποια από τα βιώματα μας.
Και άλλοτε πονούν και άλλοτε μαλακώνει ο πόνος και η ζωή κυλά.

Κι εμείς κυλάμε μαζί της και μαζί με ό,τι φέρουμε.

25/11/2023

Θυμάμαι στο δημοτικό που λέγαμε ότι όταν ένα αγόρι σε αγαπάει το καταλαβαίνεις γιατί αρχίζει τα πειράγματα. Αντί δηλαδή του αναμενόμενου τρόπου εκδήλωσης της αγάπης - με φροντίδα, με αγκαλιά, με όμορφα λόγια, με ένα τρυφερό δώρο όπως μια ζωγραφιά ή ένα λουλούδι - περιμέναμε το αντίθετο για να καταλάβουμε ότι ένα αγόρι έχει αρχίσει να τρέφει συναισθήματα για μας.

Προσδοκούσαμε δηλαδή συμπεριφορές αντίθετες της αγάπης για να καταλάβουμε την αγάπη.

Στα παραμύθια και στις ταινίες (βιντεοκασέτες τότε) της Disney βλέπαμε πλάσματα που φυλακίζουν μέχρι να αγαπηθούν και να μεταμορφωθούν σε όμορφα πριγκιπόπουλα. Για χιονάτες που μαγείρευαν και καθάριζαν για να υποδεχτούν τους εφτά νάνους. Κι ένα σωρό ακόμα έμφυλα στερεότυπα και αναπαραστάσεις.

Πρότυπα όμως που εσωτερικεύαμε από την πολύ ευαίσθητη ακόμα ηλικία μας. Ό,τι ο αληθινός έρωτας είναι ένας πρίγκηπας που θα έρθει και θα μας σώσει (Από τι; Από τη ζωή μας που δεν έχει νόημα χωρίς αυτόν;).

Ότι η θέση της γυναίκας είναι στη φροντίδα του σπιτιού και στην ανατροφή των παιδιών.

Ότι όλη της τη ζωή ψάχνει για να βρει τον ένα και μοναδικό της έρωτα που θα της αλλάξει τη ζωή και που δε χρειάζεται ουσιαστικά τίποτα άλλο για να είναι καλά. Είναι πλήρης και ευτυχισμένη με αυτό.

Και ακόμα καλύτερα; Τον αναγνωρίζει μέσα σε δευτερόλεπτα και τον εμπιστεύεται χωρίς να ξέρει τίποτα για αυτόν.

Έπειτα θυμάμαι συζητήσεις με φίλες. Η ζήλεια ήταν αγάπη. Η διεκδίκηση ήταν ενδιαφέρον. Η έλλειψη αυτών ήταν μάλλον δε σε θέλει αρκετά.

Έτσι μεγαλώσαμε. Έτσι μεγάλωναν ως επί το πλείστον τα αγόρια και τα κορίτσια της γενιάς μου. Και μπερδευτήκαμε.

Μπερδέψαμε την αγάπη με την κακοποίηση. Φοβηθήκαμε τα όχι μας και τα πνίξαμε. Μαζί με τις ανάγκες μας.

Μην ευνουχίσουν. Μη μας εγκαταλείψουν. Μη μας κακοποιήσουν. Μη μας σκοτώσουν.

Και τώρα που η σιωπή σπάει σιγά σιγά τι γίνεται;

Σπάει η σιωπή;

19/11/2023

Ποια είναι η ιστορία της αναβλητικότητας σου;

Ποι@ ήσουν προτού σε συντροφεύσει;

Αν το πρόβλημα σου είναι η αναβλητικότητα σου, πώς θα ήσουν χωρίς αυτή;
Ποι@ θα ήσουν χωρίς αυτή;

Πότε ήρθε στη ζωή σου; Πώς ήρθε;

Τι μπορεί να θέλει να σε κάνει να δεις; Να καταλάβεις; Να αισθανθείς; Ν’ αλλάξεις; Ή ν’ αποδεχτείς;

Είναι εύκολο να πεις πως “το πρόβλημα είναι πως είμαι αναβλητικ@ και πρέπει να (το) αλλάξω.”

Μα αν ήταν τόσο εύκολο τελικά γιατί δεν αλλάζει(ς) εξίσου εύκολα;

“Είμαι αναβλητικ@ και πρέπει να σταματήσω να είμαι αναβλητικ@.”

Εύκολο; Όχι.

Δεν είναι μαθηματικά η ανθρώπινη ψυχή, το πνεύμα, το σώμα, ο εγκέφαλος σου.

Την αναβλητικότητα συχνά την προσεγγίζουμε μέσω της “αυτοεκπληρούμενης προφητείας”.

Τι σημαίνει αυτό;

Αν άκουγες ταμπέλες και χαρακτηρισμούς στο κοντινό ή ευρύτερο περιβάλλον που αναπτύχθηκες, τις έχεις πιθανότατα εσωτερικεύσει και συμπεριφέρεσαι ή σκέφτεσαι μ’ έναν τρόπο που “εκπληρώνει” τις ταμπέλες αυτές.

Αν άκουγες πχ. πως είσαι αναβλητικός είναι πολύ πιθανό να το έχεις εσωτερικεύσει και να θεωρείς πως “Εγώ έτσι είμαι και αυτό δεν αλλάζει. Άρα μάταιο να προσπαθήσω αφού αυτ@ ήμουν πάντα.”

Μα καθόλου έτσι δεν είναι. Και ξέρεις γιατί;

Γιατί οι προσδοκίες των άλλων για σένα ως παιδί ή οι συγκρίσεις με άλλα μέλη της οικογένειας σου δεν όριζαν το πως εσύ θα έπρεπε να είσαι!

Οι προσδοκίες των άλλων για σένα ήταν πάντοτε δικές τους προσδοκίες.
Και οι συγκρίσεις τους ήταν λάθος. (Όπως και οι δικές σου τώρα που έμαθες να συγκρίνεις πάντα τον εαυτό σου με τους άλλους, τους “καλύτερους”.)

Ήσουν μια χαρά όπως ήσουν!

Κι έπειτα άρχισες να “μαθαίνεις” από το περιβάλλον σου.

Τα σωστά και τα λάθη του.
Τα καλά και τα κακά του.

Όχι, δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε.
Μα για να καταλάβουμε.

Κι αν η αναβλητικότητα σου δεν ήταν η ταμπέλα σου, μα η αντίδραση - το σύμπτωμα - στη μη αναβλητικότητα σου;

Στη μη ελευθερία σου να αποφασίσεις πότε και πώς θέλεις να κάνεις αυτά που θέλεις.

Αν οι προσδοκίες που σου φόρτωσαν ήταν τόσο πολλές και τόσο βαριές που κουράστηκες;

Να τις κουβαλάς.
Να μην αναβάλλεις.
Γιατί πάντα κάτι πρέπει.
Κι εσύ πάντα εκεί.

Ουφ!

Ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο ψάξε να βρεις τις δικές σου αποχρώσεις του γκρι!

13/11/2023

“Πειράζει που μιλάω με τον εαυτό μου στο αυτοκίνητο;” Με ρώτησε.

“Ποιον να πειράζει;” Αποκρίθηκα.

“Εννοώ αν σου φαίνεται περίεργο;”

“Γιατί να μου φαίνεται περίεργο;”

“Εεε δεν είναι κ πολύ φυσιολογικό…”

“Δηλαδή;”

“Εννοώ δεν είναι κάτι που οι άνθρωποι το κάνουν συχνά. Δεν είναι μια συνηθισμένη συμπεριφορά…”

“Εσένα όμως σε βοηθάει, σωστά;”

“Ναι, για μένα αυτός ο χρόνος με τον εαυτό μου στο αυτοκίνητο είναι σημαντικός. Με βοηθά να μ΄ ακούσω, ν’ ακούσω τις σκέψεις μου, να τους δώσω φωνή, να τις καταλάβω, να με καταλάβω. Όπως κάνουμε κ εδώ στη θεραπεία, αλλά πιο μοναχικά. Χωρίς αυτό να έχει αρνητική χροιά. Είναι δικός μου χρόνος. Τον οποίο δε βρίσκω εύκολα σε άλλες συνθήκες της ζωής μου, όπως στη δουλειά ή στο σπίτι.”

“Άρα σε ακούω να λες πως είναι πολύ σημαντικό για σένα που έχεις τ χρόνο αυτό να συνομιλήσεις με τις σκέψεις σ, να σ’ ακούσεις, να σ’ αισθανθείς, να συνδεθείς με τον εαυτό σ. Τι το περίεργο μπορεί να έχει αυτό που περιγράφεις;”

“Απλώς δεν έχω παρατηρήσει ποτέ στο αυτοκίνητο άλλους ανθρώπους να μιλούν φωναχτά χωρίς συνομιλητή. Και γι’ αυτό σκέφτηκα πως ίσως να είναι περίεργο που το κάνω εγώ. Σκέφτηκα μήπως έχω κάποιο πρόβλημα.”

“Καταλαβαίνω αυτό που μου εκφράζεις. Και πως μπορεί να έφτασες σε αυτό το συμπέρασμα. Θα ήθελες να σου δώσω κ κάποιες άλλες οπτικές γι’ αυτό που μοιράζεσαι μαζί μου;”

“Φυσικά.”

“Σκέφτομαι πως εύκολα επηρεαζόμαστε από ταμπέλες κ κοινωνικά στερεότυπα που εσωτερικεύουμε απ’ τα διάφορα περιβάλλοντα που αλληλεπιδρούμε μεγαλώνοντας. Και ίσως αυτή η ταμπέλα που σου φόρεσες, το «είμαι περίεργ@» να είναι ένα από αυτά. Μια αφήγηση που λέει ότι: «Όποι@ δε συμπεριφέρεται όπως οι άλλοι είναι περίεργ@». Μα τίποτα το περίεργο δεν ακούσαμε σε όσα εξέφρασες. Ή κάνω λάθος;”

“Πράγματι.”

“Μα ακόμα κι αν ήταν περίεργο, γιατί το περίεργο να είναι αρνητικό;”

“Ίσως κι αυτό να έχει να κάνει με τις αφηγήσεις που ακούμε απ’ τους γύρω μας κ τις ταμπέλες που έχουμε εσωτερικεύει.”

“Άρα σκέφτομαι πόσο σημαντικό είναι να ξεγυμνώνουμε τις λέξεις κ τις ταμπέλες. Να ακούμε ξανά τις ιστορίες που ακούγαμε μεγαλώνοντας. Να τις σκεφτόμαστε. Να τις διερευνούμε. Να τις αμφισβητούμε. Έτσι ώστε να ζούμε ολοένα κ πιο ελεύθεροι. Αλλά και πιο αυθεντικοί.”

03/09/2023

Αν αισθάνεσαι μια γλυκόπικρη γεύση στο στόμα, στο σώμα, στα συναισθήματα σου, στις σκέψεις, στις κινήσεις, στις μυρωδιές σου, στις εικόνες σου.

Είναι ο Σεπτέμβρης.

Αν βιώνεις το πένθος του Αυγούστου κι ενός ακόμα καλοκαιριού που ολοκλήρωσε τον κύκλο του κι αισθάνεσαι λύπη, θλίψη, αναστάτωση, δυσφορία, κενό.

Είναι ο Σεπτέμβρης.

Αν έχεις μέσα σου μια νότα απ΄ τη γλυκιά φθινοπωρινή έλευση.

Αν ονειρεύεσαι ζεστά ροφήματα, άνετα ρούχα, εξορμήσεις σε βουνά, περιπάτους πάνω σε πορτοκαλί, καφέ, κίτρινα και κόκκινα φύλλα πεσμένα στο χώμα.

Και διαλογισμούς στον ήχο που κάνουν καθώς τα πατάς ξερά και ανεμοδαρμένα.

Αν αισθάνεσαι μια γλυκιά ανυπομονησία για νέους στόχους όνειρα και νέα ξεκινήματα μα παράλληλα έχεις μέσα σου μια θλίψη για ό,τι αφήνεις πίσω σου έναν ακόμα Αύγουστο.

Θάλασσες, νησιά, χωριά, παππούδες και γιαγιάδες, φίλους καλοκαιρινούς, μπάνια νυχτερινά, πλοία που ταξιδεύουν σε - και από – νησιά, πανηγύρια, γέλια, έρωτες καλοκαιρινούς.

Τη μη ρουτίνα, το μη πρόγραμμα, τη μη δουλειά, τα μη πρωινά ξυπνήματα.

Είναι ο Σεπτέμβρης.

Δε χρειάζεται να αισθάνεσαι το ένα ή το άλλο.

Κάνε χώρο μέσα σου για ό,τι υπάρχει.

Κάνε ησυχία για να το ακούσεις. Για να σε ακούσεις.

Δώσε φωνή και ύπαρξη σε ό,τι έχει ανάγκη να ακουστεί.

Σε ό,τι έχει ανάγκη να υπάρξει.

Μαζί σου και μέσα από σένα.

Είναι εσύ.

Είσαι εσύ.

Feeling Better Therapy

10/03/2025

23/02/2025

15/02/2025

01/02/2025

26/01/2025

25/01/2025

05/01/2024

28/11/2023

25/11/2023

19/11/2023

13/11/2023

03/09/2023

Address

Opening Hours

Website

Alerts

Contact The Practice

Shortcuts

Featured

Share

Category

Monday	09:00 - 21:00
Tuesday	09:00 - 21:00
Wednesday	09:00 - 21:00
Thursday	09:00 - 21:00
Friday	09:00 - 21:00
Saturday	09:00 - 15:00