Nutri Science

28/10/2023

14/10/2023

Ποια η Συσχέτιση του αυξημένου Διαιτητικού φορτίου Οξέος με την Παχυσαρκία;

Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται η ανάδυση όλο και περισσότερων στοιχείων που θέλουν τη διατροφή να συμβάλλει στην τροποποίηση της οξεοβασικής ισορροπίας του οργανισμού. Η μεταβολή της οξεοβασικής ισορροπίας πιθανολογείται ότι προκύπτει ανάλογα με το είδος των τροφίμων που καταναλώνει ο οργανισμός. Συγκεκριμένα, φαίνεται ότι όταν καταναλώνονται αμυλούχες, πρωτεϊνούχες ή λιπαρές τροφές, μεγιστοποιείται η παραγωγή οξέων, ενώ όταν καταναλώνονται αλκαλικές τροφές όπως είναι τα φρούτα, τα λαχανικά και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, μεγιστοποιείται ο σχηματισμός αλκαλίων στο σώμα. Απόρροια της κατανάλωσης αυτών των τροφίμων είναι η αύξηση ή αντίστοιχα η μείωση του διαιτητικού φορτίου οξέος (Dietary Acid Load-DAL), το οποίο είναι ένας δείκτης που αντανακλά την ποσότητα του οξέος που συσσωρεύεται στο σώμα και το οποίο μετράται με βάση τον υπολογισμό του PRAL (Potential Renal Acid Load) και του NEAP (Net Acid production).

Η ανασκόπηση σχετικών μελετών, αποδεικνύει άμεσες συσχετίσεις του DAL με την ανθρώπινη υγεία. Τα αυξημένα επίπεδα PRAL και NEAP φαίνεται να επηρεάζουν αρνητικά κάποιους ιστούς και όργανα του οργανισμού, με αποτέλεσμα να συνδέονται με την εμφάνιση ή την εξέλιξη χρόνιων νοσημάτων όπως είναι η Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια, οι Καρδιαγγειακές παθήσεις με συχνότερη την αρτηριακή υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης, διάφοροι τύποι καρκίνου, η οστεοπενία και η οστεοπόρωση, η παχυσαρκία κ.ά.

Αναφορικά με την επίδραση του DAL στην παχυσαρκία, βάσει ερευνών, αποδεικνύεται πως υπάρχει μια θετική γραμμική συσχέτιση μεταξύ των 2 μεταβλητών. Δηλαδή, παρατηρείται πως όσο μεγαλύτερη είναι η περιεκτικότητα μιας δίαιτας σε οξέα τόσο μεγαλύτερος είναι ο επιπολασμός της παχυσαρκίας. Για παράδειγμα, η συμμόρφωση με μια δίαιτα Δυτικού τύπου, η οποία είναι πλούσια σε κόκκινο κρέας και χαμηλή σε φρούτα και λαχανικά, μπορεί να συσχετιστεί με μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης παχυσαρκίας και κυρίως κεντρικού τύπου παχυσαρκίας, καθώς συσσωρεύονται περισσότερα οξέα στο σώμα, με αποτέλεσμα να προκαλείται μεταβολική οξέωση. Αντίθετα, η υιοθέτηση μιας διατροφής, που είναι πλούσια σε αλκάλια, όπως είναι η Μεσογειακή δίαιτα, μπορεί να συνεισφέρει σε χαμηλότερο DAL και συνεπώς σε χαμηλότερη πιθανότητα εκδήλωσης παχυσαρκίας.

14/10/2023

Γιατί αλλάζουν οι Διατροφικές μας Συνήθειες όταν μεταβαίνουμε στην Φοιτητική Ζωή;

H εισαγωγή στον φοιτητικό βίο αποτελεί μια από τις κρισιμότερες περιόδους στη ζωή ενός ατόμου όσον αφορά τη διατροφή του, καθώς συμβαίνουν σημαντικές αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες και την ποιότητα του βίου του.

Αυτές οι αλλαγές πιθανώς συμβαίνουν επειδή οι φοιτητές εγκαταλείπουν τις συνθήκες του σπιτιού τους και γίνονται οι πλέον υπεύθυνοι για την καθημερινή διατροφή και τον τρόπο διαβίωσής τους.

Αποκτούν δηλαδή απότομα περισσότερη ανεξαρτησία και αυτονομία στη ρύθμιση του τρόπου ζωής τους, που συχνά δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν κατάλληλα, λόγω της νεανικότητάς τους.

Ανθυγιεινές Διατροφικές Συνήθειες της Φοιτητικής Ζωής
Από την ανασκόπηση της πρόσφατης βιβλιογραφίας αποδεικνύεται ότι όταν οι φοιτητές φεύγουν από το πατρικό τους σπίτι, χάνουν τις καλές διατροφικές τους συνήθειες και έτσι μειώνουν τις προσλαμβανόμενες φυτικές ίνες- που περιέχονται κυρίως στα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια και τα προϊόντα ολικής άλεσης- παρακάμπτουν το πρωινό γεύμα, περιορίζουν τις προσλήψεις νερού, έχουν ακανόνιστα γεύματα και ώρες σίτισης, ενώ ταυτόχρονα καταφεύγουν σε πρόχειρες και ανθυγιεινές επιλογές τροφίμων (π.χ. burgers, τηγανητές πατάτες, αναψυκτικά).

Στα παραπάνω ενδέχεται να συμβάλλουν είτε ο περιορισμένος διαθέσιμος χρόνος των φοιτητών, λόγω αυξημένου φόρτου εργασίας, ο οποίος δεν τους επιτρέπει να προετοιμάσουν οι ίδιοι τα γεύματά τους είτε οι χαμηλές δεξιότητες που μπορεί να διαθέτουν στη μαγειρική είτε το γεγονός ότι πολλοί φοιτητές δεν είναι οικονομικά ανεξάρτητοι με αποτέλεσμα να μην έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν πιο “υγιεινές” και συνεπώς πιο ακριβές τροφές.

14/10/2023

Τροποποιήσιμοι παράγοντες του τρόπου ζωής με στόχο την πρωτογενή πρόληψη της Χρόνιας Νεφρικής Ανεπάρκειας.

Η Χρόνια Νεφρική Νόσος (ΧΝΝ) προσβάλλει το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού και κατατάσσεται στις δέκα πρώτες μη μεταδοτικές ασθένειες που συμβάλλουν στη νόσο και την αναπηρία. Η επίπτωση της ΧΝΝ ολοένα μεγιστοποιείται, με τη θνησιμότητά της να αυξάνεται από 0,9 εκατομμύρια σε 1,2 εκατομμύρια θανάτους ετησίως, κατά τα έτη 2005-2017.

Η ΧΝΝ αποτελεί μια πάθηση, η οποία επιβαρύνει σε σημαντικό βαθμό τόσο τους ασθενείς όσο και την κοινωνία. Χαρακτηριστικό είναι ότι αρκετές χώρες δαπανούν το 2% έως 3% των ετήσιων δαπανών τους για την υγειονομική περίθαλψη της ΧΝΝ για το 0,2% του συνολικού πληθυσμού.

Για την προστασία της κοινότητας από την εμφάνιση της ΧΝΝ, πρέπει να δίνεται περισσότερη έμφαση στην πρόληψη της συγκεκριμένης πάθησης παρά στη θεραπεία αυτής. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, διότι η διαχείριση ασθενών με εγκατεστημένη ΧΝΝ μπορεί να απαιτεί διατροφικές προσαρμογές που διαφέρουν εκ διαμέτρου από εκείνες που απαιτούνται για την πρωτογενή πρόληψη.

Εντούτοις, δεν υπάρχουν συγκεκριμένες συστάσεις του τρόπου ζωής για την πρωτογενή πρόληψη της ΧΝΝ. Αντ' αυτού, οι τρέχουσες συμβουλές προκύπτουν από συστάσεις και συμπεράσματα που ανακύπτουν από τη βιβλιογραφία σχετικά με την καρδιαγγειακή νόσο, την υπέρταση και τον σακχαρώδη διαβήτη. Μάλιστα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) θεωρεί τη ΧΝΝ ως επιπλοκή της καρδιαγγειακής νόσου και του σακχαρώδη διαβήτη, γεγονός που περιπλέκει περαιτέρω τα αποτελεσματικά μηνύματα δημόσιας υγείας.

14/10/2023

Ποια η Αποτελεσματικότητα των Συμπληρωμάτων διατροφής στο σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών;

Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS) αποτελεί τη συχνότερη ενδοκρινολογική διαταραχή στις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας, προσβάλλοντας 1 στις 5 νεαρές γυναίκες. Το σύνδρομο αυτό χαρακτηρίζεται από διαταραχές της εμμήνου ρύσεως, υπερανδρογονισμό και ανίχνευση πολυκυστικών ωοθηκών στο υπερηχογράφημα.

Αν και το PCOS εμφανίζεται αρκετά συχνά στις γυναίκες, η αιτιολογία εμφάνισής του παραμένει ελάχιστα κατανοητή. Σύμφωνα με έρευνες, το σύνδρομο αυτό φαίνεται να σχετίζεται με την ενδογενή ινσουλινοαντίσταση, η οποία είναι ειδική για το PCOS και σχετίζεται με μια απορρυθμισμένη απόκριση στην ινσουλίνη στους μεταβολικά ενεργούς περιφερικούς ιστούς, και την εξωγενή ινσουλινοαντίσταση, η οποία σχετίζεται με την παχυσαρκία, όπου η αύξηση του σωματικού βάρους επιδεινώνει περαιτέρω την παθολογία του PCOS. Ταυτόχρονα, φαίνεται ότι το PCOS συνδέεται και με τη συμπτωματολογία της αδηφαγικής συμπεριφοράς και της λαχτάρας για την κατανάλωση λιπαρού και θερμιδικά πυκνού φαγητού, καταστάσεις οι οποίες συνεισφέρουν στη συσσώρευση σωματικού λίπους, την εκδήλωση ενδοκρινικών διαταραχών, την αυτοενοχοποίηση και στην εκδήλωση ψυχοκοινωνικού στρες.

Ο ανίατος χαρακτήρας του PCOS, σε συνδυασμό με τις πολύπλοκες και δια βίου δυσμενείς επιπτώσεις του, ενισχύει τη σημασία της ανάπτυξης νέων και καινοτόμων αποτελεσματικών στρατηγικών καταπολέμησης της συμπτωματολογίας του συνδρόμου. Μέχρι πρότινος, μια από τις συχνά συνιστώμενες στρατηγικές θεραπείας του PCOS ήταν η τροποποίηση του τρόπου ζωής, με την υιοθέτηση μιας ισορροπημένης διατροφής και τη μεγιστοποίηση της σωματικής δραστηριότητας.

Εντούτοις, τα τελευταία χρόνια, το ενδιαφέρον των ερευνητών έχει στραφεί περισσότερο στη συμπληρωματική χορήγηση βιταμινών ή μετάλλων και στη χρήση συμπληρωματικών φαρμάκων και θεραπειών. Μάλιστα, έχει παρατηρηθεί ότι πολλές γυναίκες με PCOS χρησιμοποιούν ήδη συμπληρώματα θρεπτικών συστατικών και φαρμάκων, με μια αυστραλιανή μελέτη να αναφέρει ότι το 70% των γυναικών με PCOS είχαν χρησιμοποιήσει φαρμακευτικά σκευάσματα κατά τον προηγούμενο 1 χρόνο, συμπεριλαμβανομένου του 41% που έπαιρνε φυτικά φάρμακα.

Η λήψη συμπληρωμάτων θρεπτικών συστατικών ή συμπληρωμάτων φαρμάκων συχνά θεωρείται ως μια χαμηλού κινδύνου συμπλήρωση των συμβατικών θεραπευτικών σχημάτων για το PCOS, ιδίως για ορισμένες γυναίκες που έχουν εκφράσει δυσαρέσκεια για ορισμένες ιατρικές θεραπείες (όπως τα αντισυλληπτικά χάπια) και επιθυμία για διερεύνηση των πρόσθετων επιλογών που θεωρούνται ασφαλείς και χρήσιμες για την επίτευξη των επιθυμητών θεραπευτικών στόχων.