Παιδολαλιά

12/09/2025

Ειδικοί ψυχικής υγείας εκφράζουν τη γνώμη τους για το ποιες δραστηριότητες ωφελούν πραγματικά τα παιδιά.

11/09/2025

Δεν προλαβαίνουν καλά καλά να κλείσουν τα τέσσερα και μαθαίνουν Αγγλικά.
Και να το μπαλέτο,να το μπάσκετ,
να η κολύμβηση.
Πάρε κι ένα καράτε για να μην τις τρως απ'τους άλλους.
Στη ζωή πρέπει να επιβιώνεις.
Κι ως γνωστόν όσοι επιβιώνουμε (ή τουλάχιστον προσπαθούμε) είμαστε ένα κράμα μεταξύ Μπρους Λι και Τσάκι Τσαν.

Ετεροπροσδιορίζονται παιδιά-θαύματα.
Και είναι!
Ποιά άλλα θα μπορούσαν να υπομένουν καρτερικά τόσα μαρτύρια και να ανέχονται τα πάσης φύσεως απωθημένα σου;
Στους πρώτους μήνες του Δημοτικού γνωρίζουν ήδη γραφή και ανάγνωση.
Αλλά δε συναναστρέφονται μόνο με δασκάλους που έχουν σπουδάσει το αντικείμενο.
Δάσκαλοι είναι κι οι γονείς.
Και τι δάσκαλοι!Τα ξέρουν όλα!
Έχουν άποψη από το τι χρώμα πρέπει να έχουν τα διακριτικά γιλέκα των σχολικών τροχονόμων μέχρι και το σε ποιά σημεία πλεονεκτεί η τρίγωνη τυρόπιτα του κυλικείου έναντι της στρογγυλής (μεταξύ μας κι εγώ υπέρ της τρίγωνης τάσσομαι αναφανδόν).

Κι έρχονται τα πρώτα Α στους ελέγχους.
Και φουσκώνουν τα στήθη από περηφάνεια.
Το παιδί μας,το παλικάρι μας,η πριγκίπισσά μας "έσκισε"!
Φιλιά,αγκαλιές,τηλέφωνα σε συγγενείς,πρώτο θέμα συζήτησης στη γειτονιά (έτσι για να σκάσει απ'το κακό της η κυρά Κατίνα που'χει γιό αχαΐρευτο ντουβάρι) κι οπωσδήποτε θριαμβευτική ανάρτηση του ελέγχου στα σόσιαλ (με πρώτο σχόλιο απ'τη νονά δικαιωματικά) λες και ξαναπήραμε το Γιούρο ένα πράγμα!

Να σου κι η δεύτερη ξένη γλώσσα απ'το πουθενά.
Έλα μωρέ μια φορά την εβδομάδα είναι.
Να σου κι ένα ιδιαίτερο στα Μαθηματικά.
Παραδέξου το μικρέ!
Κόμπιασες για 1,3 νανοσεκόντς στην προπαίδεια του 7 κι αυτό είναι ασυγχώρητο.
Τελείωσες το διάβασμα;
Γιατί είσαι αφηρημένος;
Τι θα πει βαριέσαι σήμερα να πας κιθάρα;
Και σκάει κι η ερώτηση-γροθιά στο στομάχι κάθε δύσμοιρου μαθητή.
Τα άλλα τα παιδιά τι πήραν στο τεστ;
Η Μαρία γιατί τα έχει όλα Α;
Τι δηλαδή;Είναι πιο έξυπνη από σένα;
Κομμένη η μπάλα στη γειτονιά.
Κομμένο το playstation.
Κομμένη η κατασκήνωση.
Κομμένα όλα!
Τα παιδιά της τελειότητας παίρνουν πάντα άριστα!

Και φτάνουν στην εφηβεία.
Και γίνονται παιδιά που κραυγάζουν για ουσιαστική προσοχή.
Παιδιά των άκρων.
Παιδιά αγρίμια,στα όρια της παραβατικότητας,απ'το πακέτο της αφόρητης πίεσης που δεν άντεξαν στους ώμους.
Ή παιδιά άβουλα,υποχείρια των τοξικά παρεμβατικών γονέων.
Ή απλώς παιδιά αδιάφορα,σκασμένα που κουράστηκαν πια να αποδεικνύουν την "τελειότητά" τους.

Αφήστε τα παιδιά να αναπνεύσουν.
Μην τα χειραγωγείτε.
Δώστε χώρο να αναδείξουν τα δικά τους ταλέντα κι όχι αυτά που ετσιθελικά τους υποδεικνύετε εσείς.
Απέναντί σας βρίσκονται άνθρωποι.
Μικροί μεν,αλλά ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Αφήστε τα να ζήσουν κάνοντας τις δικές τους επιλογές κι ο ρόλος σας να είναι απλώς συμβουλευτικός.

Τα παιδιά δυστυχούν.
Γεμίζουν ψυχοσωματικά.
Δείξτε τους τον κόσμο.
Αφήστε τα να πάρουν πρωτοβουλίες.
Θέλουν αγάπη κι εμπιστοσύνη.
Τα σπουδαιότερα θα τα διδαχθούν εκτός σχολείου.
Θωρακίστε τα.
Μάθετέ τα να χάνουν.
Να διαχειρίζονται το Β στον έλεγχο.
Μάθετέ τα να τρώνε τα μούτρα τους.
Μην απαιτείτε απ'αυτά διακαώς και με κάθε μέσο εκείνη την τελειότητα που έχετε μόνον εσείς στο νου σας.
Η ήττα είναι απαραίτητος προθάλαμος της νίκης.
Κι η αποτυχία σκαλοπάτι της κατάκτησης.

Κάντε τα χαρούμενα να απολαμβάνουν το δώρο της ζωής.
Της δικής τους ζωής...

Καλή σχολική χρονιά σε όλους με υγεία και...ψυχραιμία!

Αλέξανδρος Σουλιώτης-Φιλόλογος
https://www.facebook.com/share/1BANe9SzCB/

07/09/2025

Βιογραφικά στο paidolalia@yahoo.gr

31/08/2025

Αν μεγαλώνεις μέσα σε σπίτι με φωνές, ξύλο, αστάθεια… ο εγκέφαλός σου δεν κάνει διακοπές. Δεν περιμένει τα 18 για να αρχίσει να γράφει το βιογραφικό σου. Γράφει από πολύ νωρίς και το μελάνι του είναι…. ο φόβος.
Το University College London & Anna Freud centre (Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Current Biology 12/2011) έκανε μια έρευνα που με άφησε τότε με το στόμα ανοιχτό. Πήραν παιδιά που μεγάλωσαν μέσα σε βία και τους έκαναν μετρήσεις με μαγνητικό τομογράφο. Όταν τους έδειξαν πρόσωπα γεμάτα θυμό, ο εγκέφαλός τους άναψε σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο..η αμυγδαλή και η insula ,περιοχές που έχουν να κάνουν με φόβο και ανίχνευση απειλών ,χτυπούσαν κόκκινο. Και ξέρεις τι; Η εικόνα έμοιαζε με αυτή που έχουν οι στρατιώτες όταν επιστρέφουν από το πεδίο της μάχης.
Σκέψου το λίγο..το παιδί που μεγαλώνει με ξύλο και φωνές, δεν είναι στο δωμάτιο του παιδιού. Είναι σε χαρακώματα. Μαθαίνει να ακούει το τρίξιμο της πόρτας σαν σήμα κινδύνου. Μαθαίνει να σκανάρει πρόσωπα όπως ο στρατιώτης σκανάρει τον ορίζοντα. Και πολλές φορές, εξωτερικά, φαίνεται «μια χαρά». Όμως μέσα, το σώμα του είναι σε μόνιμο συναγερμό.
Η επιστήμη λέει ότι αυτές οι αλλαγές δεν είναι απαραίτητα μόνιμες. Ο εγκέφαλος έχει πλαστικότητα. Με αγάπη, σταθερότητα και ψυχολογική στήριξη, μπορεί να ανακάμψει.Αλλά δεν είναι αυτόματα. Δεν είναι «ξεχνάμε και πάμε παρακάτω». Θέλει δουλειά. Θέλει θεραπεία. Θέλει περιβάλλον που να μην επιβεβαιώνει συνέχεια στον εγκέφαλο ότι «ο κόσμος είναι επικίνδυνος».
Και εδώ μπαίνουμε εμείς, οι μεγάλοι. Γονείς, εκπαιδευτικοί, θεραπευτές. Γιατί, ναι, το παιδί μπορεί να γιατρευτεί, αλλά χρειάζεται να του δείξουμε ότι η ζωή δεν είναι μόνο πεδίο μάχης. Ότι υπάρχουν και σπίτια χωρίς φωνές, χωρίς ξύλο, χωρίς φόβο.
Ο εγκέφαλος δεν ξεχνάει εύκολα, αλλά μπορεί να ξαναμάθει. Και η δική μας ευθύνη είναι να του μάθουμε ξανά πώς είναι να νιώθεις ασφαλής.

Disclaimer: Το κείμενο βασίζεται σε επιστημονικές έρευνες αλλά έχει ενημερωτικό χαρακτήρα. Δεν αντικαθιστά την ψυχοθεραπεία ή ιατρική συμβουλή. Αν εσύ ή κάποιο παιδί βιώνει βία ή σοβαρό ψυχικό βάρος, ζήτησε επαγγελματική βοήθεια.

Ευάγγελος Ορφανίδης Κλινικός Ψυχολόγος

11/06/2025

Μάθημα δεν είναι οι λέξεις στον πίνακα.
Είναι η αγάπη που ρίχνεις σε κάθε παιδική ψυχή.
Και τότε… ανθίζουν. 🌧️📚💛

Photo by

10/06/2025

Πειρατο-κατάσταση...

Messy play

09/06/2025

Άλλαξε το κινητό με ένα βιβλίο — το παιδί σου δεν θέλει Wi-Fi, θέλει φαντασία. 📚✨

Photo by

02/06/2025

Κάνοντας τα πάντα messy😄

27/05/2025

11/05/2025

Χρόνια πολλά στις μανούλες μας!

By ARKAS -The Original Page