10/10/2024
Εγχειρίδια ευτυχίας. Όχι, ευχαριστώ.
Δεν παίρνουμε στα σοβαρά τις «συνταγές» για την ψυχική μας υγεία, που ακούμε ή διαβάζουμε αποσπασματικά και χωρίς τεκμηρίωση. Συνταγές του τύπου: «10 τρόποι για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης», «15 βήματα για την αντιμετώπιση του άγχους», «25 τρόποι για να επιτύχετε», «35 τρόποι για να νικήσετε τις φοβίες μόνοι σας», κλπ, κλπ, ων ουκ έστιν αριθμός συνταγών ανευθυνότητας. Το μόνο που καταφέρνουν τα εν λόγω κείμενα κι οι κάθε λογής κατ΄ευφημισμόν «ειδικοί», είναι να ενισχύουν τη σύγχυση και να καλλιεργούν τη λανθασμένη αντίληψη ότι η ψυχική υγεία είναι μια «γνώση» που «απλώς», βρε παιδί μου, μάς έχει διαφύγει, άρα μόλις κάποιος μας πει τι πρέπει να κάνουμε, μάς δώσει δηλαδή τη «συνταγή» και εφαρμόσουμε τις οδηγίες, θα λυθούν αυτόματα και τα ψυχικά μας προβλήματα.
Είναι απολύτως κατανοητή η ανάγκη μας για ανακούφιση από την ψυχική οδύνη. Όμως η ψυχική μας υγεία δεν είναι ένα εγχειρίδιο οδηγιών για τη συναρμολόγηση της ζωής μας. Ναι διαβάζουμε, ενημερωνόμαστε, μοιραζόμαστε με τους φίλους μας τα δυσκολέματά μας αλλά οι φίλοι μας, όσο κι αν μας αγαπούν, πάντα θα βάζουν και κάτι δικό τους σε αυτό που μας λένε και μπορεί να μας μπερδέψουν περισσότερο.
Στον ψυχικό πόνο που επιμένει, απευθυνόμαστε σε ένα ειδικό της ψυχικής υγείας, σε έναν επιστήμονα που αυτή είναι η δουλειά του, με σπουδές και επαρκή κατάρτιση. Ναι, μιλάμε με τους φίλους μας, αλλά οι φίλοι είναι εκεί για να μας ακούνε και όχι για να μας λένε τι θα κάνουμε. Έτσι κι αλλιώς, ποτέ κανένας δεν άλλαξε τη ζωή του ακολουθώντας «οδηγίες χρήσεως» και συμβουλές.
Η κατανόηση του εαυτού μας και των άλλων, και κυρίως η θεραπευτική αλλαγή, είναι μια χρονοβόρα και συχνά επίπονη διαδικασία, που συμβαίνει πρώτα εντός μας. Μπορεί να είναι μια προσωπική υπόθεση, δεν είναι όμως ατομική. Η «αλλαγή» προϋποθέτει τη θεραπευτική σχέση κι ένα ειδικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο θα μπορέσουμε να αφηγηθούμε ξανά τη ζωή μας, ζώντας μια ουσιαστική επανορθωτική εμπειρία.
Αναζητήστε αυτό το πλαίσιο. Μη χάσετε αυτό το ταξίδι. Είναι το καλύτερο «βιβλίο» που διαβάσαμε ποτέ και το είδος εκείνο της «γνώσης» που θα κατοικεί πάντα εντός μας. Δοκιμάστε το και αφήστε τη «fast food διαδικτυακή ψυχοθεραπεία». Δεν πιάνει.
