 
                                                                                                    27/09/2025
                                            Ένας άνδρας συχνά αντιστέκεται σε μια γυναίκα με έναν νηπιακό τρόπο – και έτσι, ταυτόχρονα, αντιστέκεται και στην ασυνείδητη πλευρά της ίδιας του της ύπαρξης.
Για εκείνον, οι γυναίκες και το ασυνείδητο είναι στενά δεμένα μεταξύ τους· και νιώθει πως πρέπει να σωθεί και από τα δύο, μερικές φορές σχεδόν πανικόβλητος.
Έχει επίσης έναν κρυφό φόβο για τις απόψεις μιας γυναίκας.
Η γυναίκα, όμως, είναι συχνά πιο ικανή να αναγνωρίζει τη δική της διττότητα.
Ο άνδρας, αντιθέτως, παραμένει αιχμάλωτος της διάνοιας και της λογικής του, και δεν μαθαίνει μέσα από τη διαίσθηση – κάτι που η γυναίκα εμπιστεύεται συχνά.
Η γυναίκα είναι αναγκαία για να τον αναγκάσει να ζήσει μέσα στον πραγματικό κόσμο.
Αν σχετίζεται με μια γυναίκα, παύει να είναι απλώς ένας Νους που αιωρείται πάνω απ’ όλα. Όταν παντρεύεται, γίνεται συγκεκριμένος: ο σύζυγος μιας συγκεκριμένης γυναίκας μέσα στον κόσμο, με πραγματική διεύθυνση και συγκεκριμένες ευθύνες.
Η αγάπη ανάμεσα στο αρσενικό και το θηλυκό είναι η αντιστάθμιση για την τεράστια ένταση που υπάρχει ανάμεσα σε αυτούς τους δύο πόλους.
Το βαθύτερο σκοτάδι γίνεται πάντοτε αισθητό μέσα από το αντίθετο φύλο.
Μια γυναίκα, για παράδειγμα, μπορεί να σκέφτεται: «Αν εκείνος ήταν διαφορετικός…». Όμως η ενασχόλησή της με τον άνδρα είναι απλώς μια δική της προβολή επάνω του.
Υπάρχουν γυναίκες που πιστεύουν πως ο άνδρας θα τις απομακρύνει από τον δρόμο τους, και άνδρες που συχνά φοβούνται ότι οι γυναίκες θα τους αποσπάσουν από το έργο τους.
Στην πραγματικότητα, οι βαθύτερες αιτίες βρίσκονται στον φόβο – είτε για το άλλο φύλο είτε για το ίδιο τους το ασυνείδητο.
Ένας γάμος έχει περισσότερες πιθανότητες να ευδοκιμήσει, αν η γυναίκα ακολουθεί το δικό της αστέρι και παραμένει συνειδητή για την ολότητά της, παρά αν αφοσιώνεται διαρκώς στο αστέρι και την ολότητα του άντρα της.
Ένας άνδρας, άλλωστε, δεν θα σκεφτόταν να ακολουθήσει το αστέρι της γυναίκας του – γιατί αυτή η λειτουργία μέσα στη σχέση δεν έχει αναπτυχθεί σε αυτόν. Εκείνος σκέφτεται το δικό του αστέρι, το δικό του έργο.
Η γυναίκα χρειάζεται να σκεφτεί τον εαυτό της. Και ακόμη κι αν είναι πιο προχωρημένη ως ολότητα από τον άνδρα, δεν πρέπει να κοιτάζει πίσω της· γιατί μόνο τότε ανοίγει ο δρόμος για να την ακολουθήσει κι εκείνος.
C.G. Jung, Συνομιλίες με τον C.G. Jung
Margaret Ostrowski-Sachs, σσ. 51–52                                        
 
                                                                                                     
                                                                                                     
                                                                                                     
                                                                                                     
                                                                                                     
                                                                                                     
                                                                                                     
                                                                                                     
                                                                                                     
                                                                                                     
                                                                                                     
                                         
   
   
   
   
     
   
   
  