22/07/2025
Ξέρετε τι με ενοχλεί ίσως περισσότερο από όλα όταν βλέπω/ακούω κάποιους συναδέλφους στα social media;
Όταν ό,τι λένε το παρουσιάζουν σαν πανανθρώπινη αλήθεια. Όταν δεν ακούω πουθενά λέξεις όπως «εξαρτάται», «ανάλογα» και άλλες που υποδηλώνουν τη μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου.
Άκουσα πρόσφατα επικοινωνιακή ψυχολόγο να λέει ότι μπορούμε να καταλάβουμε το κυρίαρχο συναίσθημα ενός ανθρώπου από τις ρυτίδες στο πρόσωπό του. Αν δηλαδή για παράδειγμα, έχει πιο έντονες ρυτίδες στο εξωτερικό των ματιών σημαίνει ότι είναι κατά βάση χαρούμενος γιατί χαμογελάει συχνά, ενώ αν οι ρυτίδες είναι πιο έντονες στο μεσόφρυο τότε είναι κατά κύριο λόγω θυμωμένος γιατί συνοφρυώνεται πολύ. Τι κι αν αυτός ο άνθρωπος δουλεύει όλη μέρα στον ήλιο και συνοφρυώνεται γι’ αυτό; Εμείς με βάση τα λεγόμενά της πρέπει να θεωρήσουμε ότι το βασικό του συναίσθημα είναι ο θυμός γιατί δεν ανέφερε πουθενά άλλες αιτίες.
Ακούω άλλους ψυχολόγους να λένε «αν οι γονείς είναι έτσι τότε το παιδί θα γίνει έτσι» σα να είναι δεδομένο, χωρίς να αναφέρουν πουθενά τη συμβολή και άλλων παραγόντων όπως είναι η βιολογία του παιδιού, η επιρροή των δασκάλων και των συνομήλικων και άλλα.
Σας προκαλώ-προσκαλώ να αναπτύξετε μια πιο κριτική σκέψη πάνω στη τεράστια σωρεία πληροφοριών που δεχόμαστε πλέον όλοι μέσω του internet.
Ένα από τα πιο βασικά «μαθήματα» που πρέπει να έχει πάρει ένας ψυχοθεραπευτής είναι η μοναδικότητα του καθενός. Ότι ο κάθε άνθρωπος θα επηρεαστεί διαφορετικά από το ίδιο γεγονός. Ότι το ότι μπορεί να έχουν δύο ή περισσότεροι άνθρωποι την ίδια διάγνωση (π.χ. κατάθλιψη) δε σημαίνει ότι τη βιώνουν με τον ίδιο τρόπο.
Κάθε άνθρωπος κρύβει πίσω του πολλά «εξαρτάται» που τον κάνουν ξεχωριστό και γι’ αυτό θα πρέπει στην ψυχοθεραπεία να αντιμετωπίζεται ως τέτοιος.
Σε πόσους από σας θα άρεσε να πείτε στον ψυχολόγο σας «ο πατέρας μου ήταν απών» και αυτομάτως να έχει βγάλει ολόκληρο πόρισμα για το ποιος/ποια είστε μόνο από αυτή τη δήλωση;
Σκεφτείτε το.
