20/09/2024
Όταν ένας έφηβος μιλάει….απόσπασμα από ένα μεταφρασμένο κείμενο της παιδοψυχολόγου Gretchen L. Schmelzer.
'Αγαπητέ γονέα,
Αυτό είναι το γράμμα που θα ήθελα να μπορούσα να σου γράψω.
Αυτή η μάχη που δίνουμε αυτή τη στιγμή. Την χρειάζομαι. Δεν μπορώ να σου το πω αυτό γιατί δεν έχω τα λόγια να το κάνω και δεν θα είχε νόημα έτσι κι αλλιώς. Αλλά χρειάζομαι αυτήν την μάχη. Πολύ. Χρειάζομαι να σε μισήσω τώρα και θέλω να το επιβιώσεις αυτό. Έχω ανάγκη να επιβιώσεις από το θυμό μου για σένα και από το θυμό σου για μένα. Χρειάζομαι αυτή τη μάχη παρόλο που τη μισώ κι εγώ. Δεν έχει καν σημασία ο λόγος της μάχης: διάβασμα, πλύσιμο ρούχων, το ακατάστατο δωμάτιό μου, εξόδοι, φίλοι, κοπέλα, αγόρι, όχι φίλοι, κακοί φίλοι. Δεν έχει σημασία. Πρέπει να σε πολεμήσω γι' αυτό και θέλω να μείνεις δυνατός για μένα.
Χρειάζομαι απεγνωσμένα να κρατήσεις την άλλη άκρη του σχοινιού. Να κρατιέσαι σφιχτά ενώ εγώ χτυπιέμαι στην άλλη άκρη -ενώ ψάχνω τα πατήματα μου σε αυτόν τον καινούργιο κόσμο που νιώθω ότι βρίσκομαι. Κάποτε ήξερα ποιος/α ήμουν, ποιος ήσουν, ποιοι ήμασταν. Αλλά αυτή τη στιγμή δεν ξέρω. Αυτή τη στιγμή ψάχνω για τις άκρες μου για να μην πέσω στο κενό και μερικές φορές μπορώ να τις βρω μόνο όταν τραβάω εσένα. Όταν σπρώχνω όλα όσα ήξερα στα άκρα τους. Τότε νιώθω ότι υπάρχω και για ένα λεπτό μπορώ να αναπνεύσω.
Ξέρω ότι νοσταλγείς το πιο γλυκό παιδί που ήμουν εγώ. Το ξέρω αυτό γιατί και εγώ νοσταλγώ εκείνο το παιδί, και ένα μέρος αυτής της νοσταλγίας είναι αυτό που είναι τόσο οδυνηρό για μένα αυτή τη στιγμή.
Χρειάζομαι αυτόν τον αγώνα και πρέπει να δω ότι όσο άσχημα ή μεγάλα κι αν είναι τα συναισθήματά μου - δεν θα καταστρέψουν ούτε εσένα ούτε εμένα. Χρειάζομαι να με αγαπάς ακόμα και στα χειρότερά μου, ακόμα και όταν φαίνεται ότι δεν σε αγαπώ. Θέλω να αγαπάς τον εαυτό σου και εμένα για τους δυο μας αυτή τη στιγμή.
Ξέρω ότι είναι απαίσιο να σε αντιπαθούν και να σε χαρακτηρίζουν κακό παιδί. Νιώθω το ίδιο μέσα μου, αλλά θέλω να το ανεχτείς και να ζητήσεις τη βοήθεια άλλων ενηλίκων. Γιατί εγώ δεν μπορώ αυτή τη στιγμή. Αν θέλεις να μαζέψεις όλους τους ενήλικους φίλους σου και να κάνετε μια "γιορτή οργής της ομάδας υποστήριξης για την επιβίωση του εφήβου σου", δεν έχω αντίρρηση. Ή να μιλάς για μένα πίσω από την πλάτη μου, δεν με νοιάζει.
Απλά μην με εγκαταλείψεις. Μην εγκαταλείψεις αυτήν την μάχη. Την χρειάζομαι.
Αυτή είναι η μάχη που θα μου διδάξει ότι η σκιά μου δεν είναι μεγαλύτερη από το φως μου. Θα μου διδάξει ότι τα άσχημα συναισθήματα δεν σημαίνουν το τέλος μιας σχέσης. Αυτός είναι ο αγώνας που θα με διδάξει πώς να ακούω τον εαυτό μου, ακόμη και όταν αυτό μπορεί να απογοητεύσει τους άλλους.
Και αυτός ο συγκεκριμένος αγώνας θα τελειώσει. Όπως κάθε καταιγίδα, θα περάσει. Και εγώ θα ξεχάσω και εσύ θα ξεχάσεις. Και μετά θα επανέλθει. Και θα σε χρειαστώ να κρατηθείς από το σχοινί ξανά. Θα το χρειάζομαι αυτό ξανά και ξανά στα χρόνια της εφηβείας μου.
Ξέρω ότι αυτή η δουλειά δεν σε ικανοποιεί πάντα από τη φύση της. Ξέρω ότι πιθανότατα δεν θα σε ευχαριστήσω ποτέ γι' αυτό ή έστω θα αναγνωρίσω τη δική σου πλευρά όσο είμαι έφηβος/η. Στην πραγματικότητα, πιθανότατα θα σε επικρίνω για όλη αυτή τη σκληρή δουλειά. Θα φαίνεται ότι τίποτα από όσα κάνεις δεν θα είναι αρκετό.
Και όμως, βασίζομαι αποκλειστικά στην ικανότητά σου να παραμείνεις σε αυτόν τον αγώνα. Όσο κι αν διαφωνώ. Όσο κι αν κατσουφιάζω. Όσο σιωπηλός/η κι αν γίνω.
Σε παρακαλώ κρατήσου από την άλλη άκρη του σχοινιού. Και να ξέρεις ότι κάνεις την πιο σημαντική δουλειά που θα μπορούσε να κάνει κάποιος για μένα αυτή τη στιγμή.
Αγάπη,
ο/η έφηβος/η σου"
Ένα πολύ δυνατό κείμενο της Gretchen L. Schmelzer, child psychologist που επέλεξα να μεταφράσω.
Πάμε να κρατηθούμε γερά παιδιά από το σχοινί..
