02/08/2025
Γιατί λιγότεροι νέοι οδοντίατροι έχουν ιατρεία—και γιατί αυτό μπορεί να αλλάξει
Μια νέα μελέτη της Αμερικανικής Οδοντιατρικής Ένωσης τόνισε ότι η ιδιοκτησία ιατρείου παραμένει μακροπρόθεσμος στόχος των αποφοίτων οδοντιατρικής, παρά μια σειρά από προκλήσεις.
ΣΙΚΑΓΟ, ΗΠΑ: Λιγότεροι νέοι οδοντίατροι αγοράζουν ιατρεία νωρίς στην καριέρα τους—αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εγκαταλείπουν εντελώς την ιδέα της ιδιοκτησίας. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Αμερικανικής Οδοντιατρικής Ένωσης (ADA), το παραδοσιακό μοντέλο ιδιοκτησίας ιατρείου στην αρχή της σταδιοδρομίας μεταβάλλεται καθώς οι νέες γενιές αντιμετωπίζουν διαφορετικές οικονομικές πραγματικότητες και προσδοκίες σταδιοδρομίας. Ωστόσο, για τους περισσότερους, η ιδιοκτησία παραμένει μακροπρόθεσμος στόχος.
Σε πρόσφατη μελέτη του, το Ινστιτούτο Πολιτικής Υγείας της ADA διαπίστωσε ότι μόνο το 21% των οδοντιάτρων που αποφοίτησαν μεταξύ 2016 και 2020 είχαν στην κατοχή τους ένα ιατρείο εντός πέντε έως εννέα ετών από την αποφοίτησή τους. Αυτή είναι μια απότομη μείωση από το 33% της ιδιοκτησίας μεταξύ των αποφοίτων της περιόδου 2011-2015 και πάνω από 60% για όσους αποφοίτησαν πριν από το 2010. Ωστόσο, μέχρι τα 15-19 χρόνια άσκησης επαγγέλματος, τα επίπεδα ιδιοκτησίας αυξάνονται σε πάνω από 80% σε όλες τις ομάδες, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι σημερινοί οδοντίατροι στην αρχή της σταδιοδρομίας τους μπορεί να χαράσσουν μια μακρύτερη πορεία, αλλά μια πορεία που εξακολουθεί να οδηγεί στην ιδιοκτησία του ιατρείου για τους περισσότερους.
Γιατί οι νεότεροι οδοντίατροι περιμένουν περισσότερο; Οι λόγοι φαίνεται να είναι πολυπαραγοντικοί. Ενώ το εκπαιδευτικό χρέος αναφέρεται συχνά, η ADA σημειώνει ότι τα επίπεδα χρέους, προσαρμοσμένα στον πληθωρισμό, έχουν παραμείνει σταθερά. Αντ' αυτού, οι οδοντίατροι μπορεί να δίνουν προτεραιότητα στην οικονομική σταθερότητα, την κλινική εμπειρία ή τις προτιμήσεις στον τρόπο ζωής πριν αναλάβουν τις ευθύνες της ιδιοκτησίας. Η αυξανόμενη παρουσία οργανισμών οδοντιατρικής υποστήριξης που προσφέρουν μισθωτή απασχόληση μπορεί επίσης να προσφέρει μια ελκυστική εναλλακτική λύση στην άμεση ιδιοκτησία.
Σε μια σχετική έρευνα του 2020 σε ειδικευόμενους παιδοδοντιατρικής στις ΗΠΑ, οι ερευνητές διαπίστωσαν έντονο ενδιαφέρον για ιδιοκτησία μεταξύ αυτών των μελλοντικών ειδικοτήτων. Πάνω από το 61% των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι ενδιαφέρονται «εξαιρετικά» ή «πολύ» να αποκτήσουν ιατρείο και σχεδόν το 50% ανέμενε να το κάνει εντός πέντε ετών από την αποφοίτηση.
Ωστόσο, το εκπαιδευτικό χρέος αποτελούσε σημαντική ανησυχία. Οι κάτοικοι με χρέος που ξεπερνούσε τα 400.000 δολάρια ΗΠΑ (367.005 ευρώ*) ένιωθαν πολύ λιγότερο άνετα να αναλάβουν πρόσθετα επιχειρηματικά δάνεια. Ωστόσο, μεγαλύτερη επιρροή από το χρέος είχε η εμπιστοσύνη στη διοίκηση του ιατρείου. Όσοι ένιωθαν καλά προετοιμασμένοι να διευθύνουν μια επιχείρηση είχαν πάνω από 40% περισσότερες πιθανότητες να εκφράσουν υψηλό ενδιαφέρον για ιδιοκτησία, γεγονός που υποδεικνύει την αξία της συμπερίληψης ισχυρής επιχειρηματικής κατάρτισης στην οδοντιατρική εκπαίδευση.
Εκτός από την επίδραση που έχει η ηλικία και η εξειδίκευση, η ιδιοκτησία ιατρείου μπορεί να έχει έντονα έμφυλες διαστάσεις. Η μελέτη του ADA τόνισε τις συνεχιζόμενες ανισότητες μεταξύ των φύλων: οι άνδρες οδοντίατροι στην αρχή της σταδιοδρομίας τους έχουν 16 ποσοστιαίες μονάδες περισσότερες πιθανότητες να είναι ιδιοκτήτες ιατρείου από τις γυναίκες συναδέλφους τους. Αν και το χάσμα μειώνεται με την ηλικία, δεν εξαφανίζεται εντελώς. Επίσης, μια μελέτη του 2016 σε οδοντιάτρους στην καναδική επαρχία του Οντάριο διαπίστωσε ότι οι άνδρες ήταν πιο πιθανό να είναι ιδιοκτήτες ιατρείων - αλλά όταν λήφθηκαν υπόψη η ηλικία, οι εργασιακές προτιμήσεις και οι οικογενειακές ευθύνες, το χάσμα μεταξύ των φύλων εξαφανίστηκε. Ωστόσο, αυτές οι οικογενειακές ευθύνες ήταν οι ίδιες έμφυλες: οι γυναίκες οδοντίατροι που έκαναν θυσίες σταδιοδρομίας για την οικογένεια ήταν λιγότερο πιθανό να κατέχουν ιατρεία, ενώ εκείνες με υποστήριξη από τον σύντροφό τους ήταν πιο πιθανό να επιδιώξουν την ιδιοκτησία. Η μελέτη ενισχύει τη σημασία της ευρύτερης κοινωνικής και εκπαιδευτικής υποστήριξης για τη μείωση των ανισοτήτων ιδιοκτησίας.
Αυτές οι μελέτες συλλογικά καταδεικνύουν ότι, ενώ η πορεία προς την ιδιοκτησία οδοντιατρείου εξελίσσεται - καθυστερημένη από το χρέος, διαμορφωμένη από τους ρόλους των φύλων και επηρεασμένη από την εκπαίδευση και τα οργανωτικά μοντέλα - παραμένει μια ισχυρή φιλοδοξία μεταξύ των οδοντιάτρων. Η αντιμετώπιση των κενών στην επιχειρηματική εκπαίδευση και η υποστήριξη της ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής μπορεί να είναι το κλειδί για να διασφαλιστεί ότι η επόμενη γενιά είναι πρόθυμη και έτοιμη να ηγηθεί των δικών της ιατρείων.
