09/09/2025
Ανακοίνωση του Κλάδου Αυτοκαταστροφικών Συμπεριφορών της ΕΨΕ
Παγκόσμια Ημέρα Πρόληψης της Αυτοκτονίας – 10η Σεπτεμβρίου
Η 10η Σεπτεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Πρόληψης της Αυτοκτονίας, έχει θεσπιστεί από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (Π.Ο.Υ.) ως ημέρα αφιερωμένη στην ευαισθητοποίηση για την αυτοκτονία και στην ανάγκη συντονισμένων δράσεων πρόληψης και θεραπείας. Η αυτοκτονία, ως φαινόμενο διαχρονικό και οικουμενικό, αποτελεί μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας, με τεράστιες επιπτώσεις τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.
Κάθε χρόνο περίπου 720.000 άτομα παγκοσμίως θέτουν τέλος στη ζωή τους, ενώ για κάθε αυτοκτονία αναφέρεται πάνω από 25πλάσιος αριθμός αποπειρών (Western Michigan University, 2025, Who, 2025). Στην Ελλάδα, περίπου 500 συνάνθρωποί μας χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο από αυτοκτονία (Κλίμακα, 2025). Παρότι αριθμητικά η αυτοκτονία μπορεί να θεωρείται σχετικά σπάνια αιτία θανάτου, ο αντίκτυπός της είναι δυσανάλογα μεγάλος: πλήττει οικογένειες, φίλους, κοινότητες και δημιουργεί βαθύ συναισθηματικό τραύμα που διαρκεί για χρόνια.
Η αυτοκτονία αποτελεί ένα πολυσύνθετο και πολυπαραγοντικό φαινόμενο. Η αιτιολογία της περιλαμβάνει βιολογικούς, ψυχολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες, όπως κληρονομική προδιάθεση, ψυχικές διαταραχές (κατάθλιψη, διπολική διαταραχή, ψυχώσεις, διαταραχές προσωπικότητας), χρήση ουσιών, σοβαρά σωματικά νοσήματα, τραυματικές εμπειρίες, κοινωνική απομόνωση, οικονομική δυσπραγία και κρίσιμα γεγονότα ζωής. Δεν υπάρχει ένας μοναδικός αιτιολογικός παράγοντας που να οδηγεί στην αυτοκτονία· πρόκειται για το αποτέλεσμα της συνύπαρξης και αλληλεπίδρασης πολλών μεταβλητών.
Η ψυχιατρική επιστήμη έχει σημειώσει τεράστια πρόοδο τις τελευταίες δεκαετίες τόσο σε θεραπευτικό όσο και σε ερευνητικό επίπεδο. Νέες φαρμακευτικές θεραπείες, βελτιωμένα ψυχοθεραπευτικά εργαλεία, συνδυαστικές προσεγγίσεις βιοψυχοκοινωνικής φύσης και ενισχυμένες υπηρεσίες ψυχικής υγείας έχουν συμβάλει καθοριστικά στη μείωση της αυτοκτονικότητας. Ταυτόχρονα, η πολιτεία αναπτύσσει προγράμματα πρόληψης, γραμμές βοήθειας, δομές υποστήριξης και ενημερωτικές καμπάνιες.
Ωστόσο, παρά την επιστημονική πρόοδο και τις παρεμβάσεις της πολιτείας, η αυτοκτονικότητα εξακολουθεί να υφίσταται. Αυτό οφείλεται στην έλλειψη έγκυρων και αξιόπιστων μεθόδων πρόβλεψης, στην πολυπλοκότητα του ανθρώπινου ψυχισμού και στη μοναδικότητα κάθε προσωπικής ιστορίας. Παράγοντες όπως η απόκρυψη της αυτοκτονικής πρόθεσης, η άρνηση συμμόρφωσης στη θεραπεία, η δυσλειτουργία ή απουσία υποστηρικτικού πλαισίου, αλλά και οι περιορισμοί στην αποτελεσματικότητα των θεραπειών, επιτείνουν την αβεβαιότητα. Όπως έχει τεκμηριωθεί διεθνώς (Franklin et al., 2017· Lindh et al., 2019· Hopkins et al., 2022), η ακριβής πρόβλεψη της αυτοκτονικής συμπεριφοράς παραμένει ανέφικτη.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η πρόληψη είναι ανέφικτη. Αντιθέτως, η μείωση των παραγόντων κινδύνου και η ενίσχυση των προστατευτικών παραγόντων μπορούν να αποδειχθούν καθοριστικές. Η εκπαίδευση επαγγελματιών, η ευαισθητοποίηση του κοινού, η έγκαιρη διάγνωση, η πρόσβαση σε ποιοτική φροντίδα ψυχικής υγείας, η κοινωνική συνοχή, η μείωση του στίγματος και η ανάπτυξη ανθεκτικότητας είναι βασικές στρατηγικές. Η συνεργασία ανάμεσα σε υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευση, πρόνοια, εργασία και δικαιοσύνη αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση.
Κάθε ζωή είναι πολύτιμη, και κάθε άτομο που βιώνει αυτοκτονικό ιδεασμό αξίζει την προσοχή, την κατανόηση και τη στήριξή μας. Ως κοινωνία, οφείλουμε να ενδυναμώνουμε την ελπίδα, να ενισχύουμε την ανθρώπινη ανθεκτικότητα και να υπενθυμίζουμε ότι ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές, μπορεί να υπάρχει διέξοδος.
Η Παγκόσμια Ημέρα Πρόληψης της Αυτοκτονίας είναι μια ευκαιρία συλλογικής περισυλλογής, ευαισθητοποίησης και ανάληψης δράσης. Υπενθυμίζει στις κυβερνήσεις την υποχρέωση να θέτουν το ζήτημα αυτό ως προτεραιότητα δημόσιας υγείας και ενθαρρύνει τους πολίτες να ενημερώνονται, να μιλούν ανοιχτά, να στηρίζουν τους συνανθρώπους τους και να συμβάλλουν στην καλλιέργεια ενός κόσμου όπου η ζωή υπερισχύει της απόγνωσης.
Στο εγγύς μέλλον, είναι πιθανό, με την ανάπτυξη καλύτερων και πιο έγκυρων μεθόδων ανίχνευσης της αυτοκτονικότητας (Ribeiro et al. 2019; Abdelmoteleb et al. 2025), αλλά και με αποτελεσματικότερες θεραπείες των ψυχικών διαταραχών, να επιτύχουμε καλύτερη πρόληψη των αποπειρών αυτοκτονίας.
Ο Κλάδος Αυτοκαταστροφικών Συμπεριφορών της ΕΨΕ δεσμεύεται να συνεχίσει να εργάζεται με επιστημονική επάρκεια, κοινωνική υπευθυνότητα και αφοσίωση στο έργο της πρόληψης, με στόχο να μειωθούν οι αυτοκτονίες και να προστατευθεί το ύψιστο αγαθό: η ανθρώπινη ζωή.
Η Τριμελής Επιτροπή του Κλάδου Αυτοκαταστροφικών Συμπεριφορών της ΕΨΕ
Η. Τζαβέλλας, Δ. Καραΐσκος, Θ. Παπασλάνης