11/10/2018
Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας σήμερα, με μήνυμα της φετινής καμπάνιας του World Obesity Federation "End Weight Stigma". Αντί infographics και περαιτέρω αναλύσεων επί του κοινωνικού στιγματισμού των παχύσαρκων ατόμων, ζήτησα από έναν ασθενή μου - ο οποίος αποφάσισε να δράσει κατά του προβλήματός του δεχόμενος προ 18 μηνών να υποβληθεί σε λαπαροσκοπική κάθετη (sleeve) γαστρεκτομή - να γράψει εκείνος δυο λόγια για το θέμα. Τα δημοσιεύω αυτούσια και τον ευχαριστώ θερμά για την εμπιστοσύνη, αλλά κυρίως για την επιμονή και την υπομονή του:
"Όταν ο Βασίλης μου είπε ότι είναι η Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας και μου πρότεινε να γράψω για το κοινωνικό της στίγμα έκανα αναδρομή σε όλη μου τη ζωή. Λένε ότι η τελευταία αποδεκτή μορφή κοινωνικού αποκλεισμού είναι η παχυσαρκία. Επομένως με το παρακάτω θέλω όχι μόνο να σας το επιβεβαιώσω αλλά και να μοιραστώ μαζί σας ότι η αποδοχή αυτής της άρρωστης διαφορετικότητας, είναι ένας εφιάλτης. Ζώντας την παχυσαρκία σε όλο το φάσμα της ζωής μου θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες ιδιαίτερες σκληρές αλήθειες. Ο παχύσαρκος είναι ο άνθρωπος που κατά βάση δεν απολαμβάνει τη ζωή. Είναι ο τύπος που μπορεί η παχυσαρκία να του κλέψει μια καλή δουλειά, ένα όμορφο μπάνιο σε μια παραλία με πολλά σκαλιά, έναν σύντροφο, μια βόλτα με τους φίλους που εξελίσσεται σε αγώνα αντοχής για αυτούς, σε μεγάλα αισθήματα ντροπής, σε φαινόμενα bullying στο σχολείο, στο απογοητευτικό βλέμμα λύπησης χιλιάδων ανθρώπων που θα συναντήσεις στη ζωή σου, ενέργεια καθώς δεν ξεκουράζεται ποτέ από την υπνική άπνοια, το δικαίωμα να ξεκουραστεί και να κάτσει καθώς φαίνεται ιδιαίτερα τεμπέλης, την είσοδο σε ένα μαγαζί με κόσμο καθώς φοβάται μην ενοχλήσει ή το άβολο συναίσθημα σε ένα αεροπλάνο για τον δίπλα του. Έχω κάνει ταξίδι 3 ώρες όρθιος σε τρένο για να μην ενοχλήσω τον δίπλα μου. Έχω κάνει πολλές προσπάθειες να χάσω βάρος προσπαθώντας να περπατήσω κάθε μέρα και οι πληγές στα πόδια μου με σταμάτησαν. Έχω κάνει μεγάλη προσπάθεια για να μιλήσω για το πρόβλημα μου, ακόμα και με τους καλύτερούς μου φίλους, και έκανα πίσω γιατί βυθίστηκα στην ντροπή. Κάτι ακόμα, οι παχύσαρκοι σιχαίνονται τους γιατρούς. Τους σιχαίνονται γιατί είναι αυτοί που αμέσως θα τους επισημάνουν το πρόβλημα τους και δεν έχουν φιλίες με γιατρούς. Το πρόβλημα με τους παχύσαρκους ότι όσον αφορά αυτό το πρόβλημα, είναι κατά βάση μόνοι τους, αυτοί και το περιττό λίπος. Οι παχύσαρκοι είναι οι άνθρωποι που μπορούν ένα μεγάλο ΝΑΙ και ένα μεγάλο ΟΧΙ. Το ΝΑΙ είναι στην ερώτηση αν τους αρέσει το φαγητό, και το ΟΧΙ αν τους ρωτήσετε αν είναι ευτυχισμένοι με την εικόνα του εαυτού τους. Φυσικά οι παχύσαρκοι είναι οι άνθρωποι που δύσκολα θα ντυθούν κομψά, γιατί το κόστος είναι πιο μεγάλο και οι επιλογές λίγες. Έφτασα η πιο καλαίσθητη πρόταση για ρούχα σε ένα παιδί των 22 ετών το καλοκαίρι να είναι το μπλουζάκι με το τσεπάκι στο στήθος. Υπάρχουν λοιπόν διάφορες κατηγορίες ανθρώπων ανάλογα πως αντιμετωπίζουν τους παχύσαρκους με τους πιο αφελείς να είναι οι ΣΚΑΣΕ ΧΟΝΤΡΕ ΝΑ ΤΡΩΣ. Δηλαδή εσύ που θα έρθεις και θα μου πεις με ύφος σταμάτα να τρως, αλήθεια με βοήθησες; Είναι η χειρότερη μορφή κοινωνικού αποκλεισμού γιατί είναι μια μεταβλητή κατάσταση. Ο ρατσισμός για ένα έγχρωμο δεν είναι ο ίδιος με τον ρατσισμό για ένα παχύσαρκο, γιατί ο παχύσαρκος φταίει. Ο παχύσαρκος έχει μάθει να αναγνωρίζει τις αντιδράσεις των ανθρώπων με αριθμό πολλαπλάσιο από το μέσο άνθρωπο, καθώς έχει μάθει να προσπαθεί κάθε στιγμή να εντοπίσει τον οίκτο στα μάτια των άλλων. Ο παχύσαρκος έχει ερωτική σχέση με το φαγητό, έχει στερηθεί πολλά και έχει κερδίσει πολλά άλλα. Είναι συνήθως καλό παιδί, προσπαθεί πολύ σε ό,τι και αν κάνει, είναι καλός φίλος και σύντροφος, δίνει περισσότερα από όσο παίρνει γιατί συνήθως έχει μάθει να είναι σε μια μειονεκτική θέση. Κάτι τελευταίο, ο παχύσαρκος δεν νοιάζεται για την υγεία του τόσο, ούτε για τον κίνδυνο καρκίνου, για την καρδιά, τον διαβήτη, τα γόνατά του και όλα τα κακά που μπορεί να του προκαλέσει το πάχος του. Δεν νοιάζεται γιατί είναι ήδη τόσο δυστυχισμένος αρκετά για να ασχοληθεί και με αυτά. Χαλαρώστε λίγο, φταίει ο παχύσαρκος, αλλά δεν έχει ανάγκη τέτοια σκληρή κριτική. Επομένως αν σας απασχολεί σκεφτείτε σε πόσο δύσκολη θέση είναι και συμπεριφερθείτε όχι σαν να είναι ανήμπορος, αλλά χωρίς να συμβαίνει τίποτα. Πάμε τώρα στα βασικά, έχετε έναν παχύσαρκο στο περιβάλλον σας και θέλετε να βοηθήσετε. Δείξτε του λίγο τον τρόπο και εσείς, αποφύγετε να πάτε μαζί του για φαγητό, διαλέξτε μια ερημική παραλία για αυτόν, πάτε μαζί μια βόλτα για περπάτημα και στείλτε του στο σπίτι του ανώνυμα μερικές λύσεις για το πρόβλημά τους όπως μια επέμβαση ή ένα καλό διαιτολόγο, ή και τα δύο. Μετά από μια επέμβαση γαστρικό μανίκι με το Βασίλη, αγάπησα ξαφνικά τους γιατρούς, απέκτησα ένα καλό φίλο και ακόμα και τώρα παλεύω να φτάσω στην ευτυχία της κανονικότητας. Παλεύω και θα παλεύω για μια ολόκληρη ζωή. Θέλω να φτάσω σε ένα κανονικό βάρος, το ήθελα πάντα αλλά πρέπει να το θελήσω περισσότερο. Δεν υπάρχει μόνιμη λύση, ακόμα και μια επέμβαση μπορεί να αποτύχει αν δεν αγαπήσεις ξανά ή για πρώτη φορά τον εαυτό σου. Ακόμα και τώρα παλεύω μέχρι να γίνω κανονικός. Νομίζετε ότι ο παχύσαρκος δεν είναι σκληρός με τον εαυτό του; Η παχυσαρκία είναι η πάθηση του φτωχού πολλές φορές, που δεν μπορεί να αφιερώσει χρήματα για να κάνει ευτυχισμένο τον εαυτό του παρά μόνο για να αγοράσει επιπλέον φαγητό. Το έχετε σκεφτεί έτσι; Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον οίκτο στο βλέμμα του τραυματιοφορέα που με οδήγησε στο χειρουργείο καθώς δυσκολευόταν να σπρώξει στο φορείο στη μικρή ανηφόρα του χειρουργείου. Μου άξιζε να πρέπει να με τρυπήσουν 4 φορές συνεχόμενα για να βρουν τη βυθισμένη μου στο λίπος φλέβα, για να δουν αν είμαι εντάξει μετά το χειρουργείο; Και η αλήθεια είναι ότι αυτή η Σοφία που προσπαθούσε είναι εξαιρετική γιατρός. Μην με παρεξηγήσετε, αλλά θαυμάζω ένα παχύσαρκο που κατάφερε να αποκτήσει κανονικό βάρος το ίδιο και περισσότερο από ένα καρκινοπαθή που πάλεψε και το ξεπέρασε, γιατί ο παχύσαρκος παλεύει μια ολόκληρη ζωή και αναβάλλει χρόνια ολόκληρα την θεραπεία του, γιατί και έτσι μπορεί και επιβιώνει, δεν ζει, αλλά επιβιώνει. Για ένα παχύσαρκο ένα κανονικό σώμα είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση της ζωής του. Για όσους διαβάσετε το παρακάτω, πάσχετε από παχυσαρκία δεν θα σας πω να μην το βάλετε κάτω. Ξέρω ότι μπορεί να κλαίτε αυτή τη στιγμή. Να απογοητευτείτε, είναι ανθρώπινο. Έχετε όμως το δικαίωμα κάπου εκεί στο βάθος να δείτε λίγο φως στο τούνελ και να αρχίσετε να περπατάτε προς αυτό. Για τους υπόλοιπους, νομίζω ότι πονέσατε αρκετά και διαβάσατε πράγματα που δεν φανταζόσασταν. Αν δεν αποτινάξατε και αυτή τη φορά το βλέμμα του ΩΧ ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΑΛΙ Ο ΧΟΝΤΡΟΣ δεν μπορώ να κάνω πολλά για εσάς. Ένας παχύσαρκος θα ψάξει την λύση όταν αποδεχθεί στοιχειωδώς το πρόβλημά του, και για να το κάνει πρέπει να βοηθήσετε και εσείς. Είμαι μορφωμένος άνθρωπος με πρόσβαση στο Internet, τηλεόραση και ραδιόφωνο. Πιστεύετε ότι έχω πρόβλημα πληροφόρησης; Πρόβλημα αποδοχής έχω, είχα καλύτερα, του προβλήματος από τον εαυτό μου που σίγουρα πηγάζει από το πρόβλημα αποδοχής από τους άλλους. Ο παχύσαρκος από μικρή ηλικία ήταν πάντα ο τύπος που στο ποδόσφαιρο ήταν το τέρμα καθώς τον βοηθούσε ο όγκος του. Πιστεύετε ότι δεν θέλει να παίξει, έστω και για μια φορά στη ζωή, ως επιθετικός; Και για εσάς τους κανονικούς δεν με νοιάζει ούτε για τα 2 κιλά που πήρατε στις διακοπές ούτε για την κυτταρίτιδα σας. Μην κλαις καλέ μου φίλε, πίστεψε λίγο στον εαυτό σου και ψάξε να βρεις τη λύση. Αποφάσισε να μιλήσεις με ειλικρίνεια στο γιατρό σου, βρες ένα φίλο και πάλεψέ το όπως κάνω και εγώ τώρα. Τουλάχιστον αν γεράσω κάποια στιγμή και θα σκέφτομαι τη ζωή μου, θα είμαι χαρούμενος γιατί έκανα σχεδόν τα πάντα. Αλήθεια τώρα, πιστεύετε ότι ξύπνησα ένα πρωί και άρχισα να τρώω παίρνοντας την απόφαση να ξεπεράσω τα 200 κιλά;
*Ο συγγραφέας έχει υποβληθεί σε γαστρικό μανίκι πριν από 1.5 χρόνο και προσπαθεί να κερδίσει τη χαμένη του ζωή."
