13/12/2025
Κλινικά, παρατηρείται συχνά ότι ενήλικες με καλή γνωστική οργάνωση και επαρκή λεκτική ικανότητα δυσκολεύονται να «παίξουν» με την εμπειρία τους.
Ο λόγος τους είναι συνεκτικός, αλλά άκαμπτος· η φαντασία περιορισμένη· η αβεβαιότητα δύσκολα ανεκτή.
Η αυθόρμητη κίνηση βιώνεται συχνά ως απειλή αποδιοργάνωσης.
Από ψυχαναλυτικής σκοπιάς, η δημιουργικότητα δεν συνιστά λειτουργία του Εγώ ούτε προϊόν δεξιότητας.
Αναφέρεται σε έναν τρόπο ύπαρξης που θεμελιώνεται στον πρώιμο ψυχικό χώρο του παιχνιδιού.
Στο παιχνίδι, το υποκείμενο δεν καλείται να προσαρμοστεί ούτε να οργανώσει εμπειρία.
Η ψυχική λειτουργία προηγείται της αναπαράστασης.
Η εμπειρία εγγράφεται ως ζωντανή, όχι ως επίτευγμα.
Όταν το περιβάλλον δεν μπορεί να αντέξει αυτή την αυθόρμητη κίνηση, το παιγνιώδες περιορίζεται.
Η προσαρμογή λειτουργεί προστατευτικά, αλλά με κόστος τη μείωση της δημιουργικής ζωτικότητας.
Η συνέχεια του εαυτού διασώζεται, ενώ η αυθόρμητη έκφραση αναστέλλεται.
Στην ενήλικη ανάλυση, η δημιουργικότητα δεν αποκαθίσταται μέσω προσπάθειας ή ελέγχου.
Επανεμφανίζεται μόνο μέσα σε ένα επαρκώς ασφαλές πλαίσιο, όπου η εμπειρία μπορεί να βιωθεί χωρίς απαίτηση συμμόρφωσης.
Ένα πλαίσιο που επιτρέπει την παλινδρόμηση στο παιγνιώδες χωρίς απειλή αποδιοργάνωσης.
Σε αυτή τη συνθήκη, η δημιουργία δεν λειτουργεί ως επίδοση, αλλά ως δείκτης ψυχικής συνέχειας.
Σηματοδοτεί τη δυνατότητα του υποκειμένου να βρίσκεται σε σχέση με τον εαυτό του και τον άλλον χωρίς υπερβολική άμυνα.
Η ικανότητα για παιχνίδι παραμένει, σε κάθε ηλικία, βασικός κλινικός δείκτης ψυχικής ζωής.
Ιωάννα Μαυρίδου | Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία
⚖️Θεραπεία ζεύγους
🧠Τραυματοθεραπεία EMDR
💡Συμβουλευτική εξαρτήσεων
