14/06/2025
Το λίγο, που πνίγει.
Σε μιά κυρίαρχη κουλτούρα, που έχει μάθει τα μέλη της, να υπολογίζουν " τι κερδίζουν" σε μια κατάσταση, τα εκπαιδεύει έτσι, στο να μένουν κάπου, εφόσον βρίσκουν κέρδος και κάποιο ( οποιοδήποτε συχνά) όφελος.
Τι παγίδα!
Ετσι, όσοι κατευθύνονται απο αυτή την πεποίθηση -οδηγό, ακόμη κι αν ζούν σε μια δυσώδη, απεχθή, υποτιμητική συνθήκη, αφού
"κερδίζουν" κάτι, παραμένουν.
Αυτό το κάτι, το αντίτιμο δηλαδή της ψυχικής ασέλγειας που υφίστανται, μπορεί να είναι τα χρήματα, η αίσθηση του να μην είναι "μόνοι", η συντήρηση μιας κοινωνικής κατάστασης για τους τύπους κοκ.
Όσο λοιπόν κάποιος "κερδίζει" έστω κάτι, παραμένει, αγνοώντας σκόπιμα τις βαρειές ψυχοσυναισθηματικές απώλειες ή και την απώλεια της ατομικής αξιοπρέπειας και ελευθερίας.
Σε έναν ανταλλακτικό κόσμο, το άτομο ξεγιελιεται απο αυτό που " κερδίζει" , ενώ ταυτόχρονα ληστεύεται.
Τελικά, η αξιολόγηση και αποτίμηση μιας συνθήκης δεν βασίζεται στο τι κερδισε κάποιος, αλλά τι έχασε σε αυτή. Εαν αυτό που κινδυνεύει να χάσει κάποιος είναι η αξιοπρέπεια, η αυταξία του, η ελευθερία της βούλησής του, τότε η συνθήκη που ζεί, είναι όχι μόνο ακατάλληλη αλλά και δηλητηριώδης.
Η τιμή, τιμή δεν έχει.