Μαρία Κυριακίδου

23/10/2025

https://drive.google.com/file/d/1cLIlXxl4Xy0xXZ8fu0etiD9g7k3zb7dA/view?usp=sharing
Έτοιμο το φθινοπωρινό τεύχος του περιοδικού ΔΥΟ (Διατροφή-Υγεία-Ομορφιά) με υπεύθυνη και έγκυρη ενημέρωση για πρόληψη και αντιμετώπιση θεμάτων υγείας, ευεξίας, διατροφής, ομορφιάς και ψυχολογίας.
Χαρά μου να συμμετέχω και εγώ σ' αυτήν την προσπάθεια!

08/08/2025

Καλές διακοπές!!!

19/06/2025

Ο κύκλος των πανελληνίων τελείωσε και εν αναμονή των αποτελεσμάτων και της λήψης μελλοντικών αποφάσεων, καλό θα ήταν οι γονείς να έχουν στο νου τους αυτό που πολύ σοφά έλεγε η V.Satir (η "γιαγιά" της οικογενειακής θεραπείας):
"Η αίσθηση ότι κανείς αξίζει (αυταξία), μπορεί να ανθίσει μόνο σε ένα περιβάλλον όπου οι ατομικές διαφορές εκτιμούνται, τα λάθη είναι ανεκτά, η επικοινωνία είναι ανοιχτή και οι κανόνες εύκαμπτοι".
Καλή συνέχεια σε γονείς και παιδιά. Στο τέλος όλα θα πάνε καλά!

14/05/2025

Πως να είμαι ο γονιός που το παιδί μου χρειάζεται!
Τι στιλ ανατροφής να επιλέξω;

16/04/2025

Η διαφωνία - δυσαρέσκεια από την συμπεριφορά του άλλου, δεν χρειάζεται να εκλαμβάνεται ως απειλή και να οδηγεί αυτονόητα σε εχθρότητα, επίθεση και αναίρεση της αγάπης αλλά ως ευκαιρία - πρόκληση για διαπραγμάτευση και διαχείριση.

Πολλοί από τους καβγάδες μεταξύ ζευγαριών γίνονται κατά την προσπάθεια να επικοινωνήσουν μεταξύ τους όσα τους ενοχλούν στην συμπεριφορά του άλλου. Δηλαδή κατά την προσπάθεια ανατροφοδότησης. Παρακάτω ακολουθούν κάποιες γενικές οδηγίες για την πρόληψη των εντάσεων και εξάσκησης σε έναν διαφορετικό τρόπο επικοινωνίας. Δεν αποτελούν «συνταγή» αλλά πρόταση που θα μπορέσει να φανεί χρήσιμη με την προσωπική σφραγίδα και ιδιαιτερότητα της κάθε περίπτωσης.
Όταν κάποιος σου αποκαλύπτει (σου φανερώνει) το πώς αντιδράει στη συμπεριφορά σου, σου δίνει ανατροφοδότηση (feedback). Στόχος είναι να σου δώσει εποικοδομητικές πληροφορίες . Η σωστή ανατροφοδότηση θα σε βοηθήσει να δεις συμπεριφορές σου που δεν είναι όσο αποτελεσματικές θα ήθελες και με τον τρόπο αυτό θα σε βοηθήσει να τις τροποποιήσεις ώστε να είναι πιο χρήσιμες στην μεταξύ σας σχέση (εαν βέβαια επιθυμείς να κινηθείς σ' αυτήν την κατεύθυνση).
Όταν εσύ αποκαλύπτεις σε κάποιον το πώς αντιδράς στις δικές του πράξεις, τότε και εσύ με την σειρά σου του δίνεις ανατροφοδότηση. Είναι σημαντικό η ανατροφοδότηση να μη δίνεται με επιθετικό τρόπο που θα κάνει τον άλλο να είναι αμυντικός (γιατί τότε ούτε θα ακούσει ουσιαστικά ούτε θα κατανοήσει την ανατροφοδότηση σου). Όσο πιο ουσιαστική ανατροφοδότηση έχει κάποιος στην επικοινωνία του με τους άλλους, τόσο πιο ήρεμες, συνδεδεμένες και με αγάπη σχέσεις βιώνει.

1. Επικεντρώσου, μίλα για την συμπεριφορά του άλλου και όχι για την προσωπικότητα του.
Να αναφέρεσαι σε αυτά που κάνει ο άλλος και όχι στα χαρακτηριστικά προσωπικότητας που φαντάζεσαι ότι έχει (π.χ «προηγουμένως μου μίλησες με έντονη φωνή και όταν μου είπες ότι δεν σε νοιάζει, προσβλήθηκα» και όχι «είσαι αντιδραστική/ος και αχάριστη/ος»).
2. Επικεντρώσου στην περιγραφή του τι συνέβη και όχι σε μια αρνητική κριτική.
Να αναφέρεσαι σε αυτά που έχουν συμβεί και όχι σε κρίσεις για το τι είναι σωστό ή λάθος, καλό ή κακό κ.α. (π.χ. «είσαι αφοσιωμένη/ος στο κινητό σου, δεν συμμετέχεις στην κουβέντα μας και δεν προτείνεις κάτι να κάνουμε όλοι μαζί » και όχι «Είσαι αδιάφορη/ος, εγωίστρια/εγωιστής, ή άρρωστη/ος με το κινητό»).
3. Επικεντρώσου στο «εδώ και τώρα».
Όσο πιο άμεση είναι η ανατροφοδότηση τόσο πιο βοηθητική είναι (λ.χ. «Σε χαιρέτησα και δε μου μίλησες. Έγινε κάτι; » και όχι «Πριν δυο βδομάδες σε χαιρέτησα και δε μου μίλησες. Έγινε κάτι;»).
4. Επικεντρώσου στο συγκεκριμένο γεγονός και μη γενικεύεις.
Να αναφέρεσαι σε αυτό που έχει συμβεί και όχι σε γενικεύσεις της συμπεριφοράς του άλλου (λ.χ. «Δεν έκανες τις δουλειές που είχαμε πει» και όχι «Ποτέ δεν κάνεις τις δουλειές που αναλαμβάνεις»).
5. Προσπάθησε να μοιραστείς το πώς βλέπεις εσύ τα πράγματα και τα συναισθήματά σου και όχι να δώσεις συμβουλές - εντολές.
Με το να μοιράζεσαι τη δική σου οπτική, δίνεις τη δυνατότητα στον άλλο να αποφασίσει πώς θα αξιοποιήσει (και αν θα αξιοποιήσει) αυτή την ανατροφοδότηση, αφού λάβει υπόψη τους δικούς του στόχους και τις δικές του σκέψεις και ανάγκες. Όταν δίνεις συμβουλές - εντολές, στην ουσία λές στον άλλο τι να κάνει με τις πληροφορίες που τους δίνεις και αποφασίζεις εσύ για αυτόν ποιες συμπεριφορές πρέπει να αλλάξει (λ.χ. «Φαντάζομαι πως έχεις άποψη και είναι σημαντική για μένα. Δεν είμαι σίγουρη τι σε κάνει να κλείνεσαι στον εαυτό σου…. Νιώθω όμως θυμό όταν το κάνεις αυτό, σκέφτομαι πως δεν νοιάζεσαι για μένα» και όχι «σταμάτα να κλείνεσαι στο δωμάτιο σου. Πάψε να είσαι στην κοσμάρα σου!»).
6. Μη δίνεις παραπάνω ανατροφοδότηση από όση μπορεί ο άλλος να κατανοήσει τη δεδομένη στιγμή.
Αν υπερφορτώσεις τον άλλον με πληροφορίες, μειώνεις τις πιθανότητες να τις αξιοποιήσει. Έτσι ικανοποιείς περισσότερο τη δική σου επιθυμία να μιλήσεις στον άλλο για τα πράγματα που σε ενοχλούν παρά τον βοηθάς να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του και να βελτιωθεί.
7. Να εστιάζεις σε πράγματα που μπορούν να αλλάξουν.
Δεν έχει νόημα να δίνεις ανατροφοδότηση για πράγματα που ο άλλος δε μπορεί να αλλάξει. Μάλλον απλά τον κάνεις να νιώθει άσχημα.
8. Να θυμάσαι ότι δε μπορείς να εξαναγκάσεις τον άλλο να δεχτεί την ανατροφοδότηση σου.
Το άτομο που δέχεται την ανατροφοδότηση σου είναι υπεύθυνο να αποφασίσει αν θα αλλάξει ή όχι την παρούσα συμπεριφορά του. Με το να αυξάνεις την αυτογνωσία του, του δίνεις τη δυνατότητα να κάνει πιο «ενημερωμένες» επιλογές σε σχέση με τη μελλοντική του συμπεριφορά. Η επιλογή, όμως, είναι δική του.

Οι άνθρωποι ανεξαρτήτου ηλικίας, δέχονται όρια, ακούνε συμβουλές και κάνουν αυτό που τους λένε, αλλά μόνο εφόσον τα άτομα από τα οποία τα δέχονται, διατηρούν το κύρος τους έναντι τους. Μόνο εφόσον έχουν μια σχέση αγάπης, κατανόησης, σεβασμού, θαυμασμού και αναγνώρισης , μπορούν να δεχτούν όρια και κανόνες. Μόνον εφόσον δεν παραβιάζονται βασικές αρχές του εαυτού τους. Ακούω τον σημαντικό άλλον για μένα, κατανοώ, αποφασίζω αν θα αλλάξω και τι.
Το ότι βρίσκομαι σε μια σχέση αγάπης και αποδοχής με κάνει να συνδιαμορφώνομαι με τον άλλον με ό,τι αλλαγές και προσαρμογές αυτό απαιτεί. Αντίστροφα δημιουργώντας έναν κλίμα προσαρμογών – αλλαγών που να περιέχουν ανοιχτή, θετική, καλοπροαίρετη επικοινωνία ανοίγω τον δρόμο για την ανάπτυξη της ασφάλειας και της αγάπης.

15/04/2025

Καλές Γιορτές! Το γραφείο θα παραμείνει κλειστό από Μ.Πέμπτη 17/4 έως και 22/4/25.

19/03/2025

Θεωρητικά μάλλον όλοι υποστηρίζουμε και συνδέουμε την έννοια της αγάπης με τον σεβασμό, την αποδοχή, την αναγνώριση, την ικανοποίηση, την πληρότητα ..... Πρακτικά όμως συχνά "εξαργυρώνουμε" την αγάπη με διαδικασίες ανταγωνισμού και "πολέμου" που μας απομακρύνουν από τις βασικές αξίες της έννοιες της.
Ανθρώπινα λάθη! Το θέμα είναι να μπορούμε να τα αναγνωρίζουμε και «να ζούμε όπως σκεφτόμαστε» και όχι να τα κάνουμε λάβαρο και να τα υπερασπιζόμαστε πάση θυσία, «να σκεφτόμαστε όπως ζούμε»).
https://mariakyriakidou.gr/na-zoume-opos-skeftomaste-kai-ochi-na-skeftomaste-opos-zoume/

22/02/2025

Είναι όμορφο και απόλυτα ανανεωτικό να μαθαίνεις νέα ερευνητικά δεδομένα, ανησυχίες, προβληματισμούς αλλά και δυνατότητες! Με μεγάλη χαρά και ιδιαίτερη τιμή παρουσίασα και εγώ το θέμα μου για την Επαγγελματική Προσαρμοστικότητα, τον Οραματισμός Μέλλοντος και την Ψυχική Ανθεκτικότητα στους μαθητές/τριες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και τον ρόλο των γονέων.

11/02/2025

Με μεγάλη χαρά θα συμμετέχω και εγώ, παρουσιάζοντας την έρευνα της διπλωματικής μου «ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΟΡΑΜΑΤΙΣΜΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΘΗΤΩΝ/ΤΡΙΩΝ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ.» Οι θετικές ψυχοκοινωνικές δυνάμεις καθώς και ο ρόλος των γονιών παίζουν καθοριστικό ρόλο στον επαγγελματικό προσανατολισμό των νέων και στην διαμόρφωση της επαγγελματικής τους ταυτότητας. Από τα αποτελέσματα της έρευνας, μεταξύ άλλων βρέθηκε πως τα υψηλά επίπεδα εμπιστοσύνης και επικοινωνίας (σχέσεις ασφαλούς δεσμού) σχετίζονται θετικά και με την επαγγελματική προσαρμοστικότητα και με τον μελλοντικό προσανατολισμό (οραματισμό μέλλοντος, ψυχική ανθεκτικότητα) των μαθητών/τριων, ενώ η ύπαρξη αποξένωσης (σχέσεις ανασφαλούς δεσμού), σχετίζεται αρνητικά με την επαγγελματική προσαρμοστικότητα, τον οραματισμό μέλλοντος και την ψυχική ανθεκτικότητα, γεγονός που ανέδειξε για ακόμη μια φορά τον καταλυτικό ρόλο των γονεϊκών σχέσεων και στα θέματα σταδιοδρομίας.

04/02/2025

"Τι να κάνω για να βοηθήσω στην επαγγελματική ανάπτυξη του παιδιού μου;"

Ο ρόλος των γονέων είναι καθοριστικός (ή καλύτερα αναμένεται να είναι καθοριστικός), για την επαγγελματική ανάπτυξη των νέων, καθώς αποτελούν την κύρια πηγή έμπνευσης, καθοδήγησης και υποστήριξης. Παρότι τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται κάποιες φορές το φαινόμενο οι γονείς των μαθητών/τριων λυκείου να αφήνουν την επαγγελματική απόφαση αποκλειστικά στα παιδιά, μάλλον λόγω ανεπάρκειας στην επαγγελματική καθοδήγηση, η κυρίαρχη τάση είναι οι γονείς και το ευρύτερο συγγενικό πλαίσιο μέσω της ανατροφής, του συστήματος αξιών, του τρόπου ζωής και της φύσης των σχέσεων, να αποτελούν τον κεντρικό πυρήνα τόσο στην επαγγελματική όσο και στην προσωπική εξέλιξη των παιδιών.

«Τι να κάνω για να βοηθήσω στην επαγγελματική ανάπτυξη του παιδιού μου;»
• Φρόντισε να είσαι ένα παράδειγμα προς μίμηση, ένα παράδειγμα που θα μπορεί να εμπνεύσει. Δεν χρειάζεται να έχεις «την καλύτερη δουλειά στον κόσμο…. Την καλύτερη καριέρα και την καλύτερη οικονομική κατάσταση» για να αποτελείς πρότυπο. Οι αξίες, η διάθεση, οι ποιότητες σου και ο τρόπος ζωής σου, μπορούν να σε κάνουν να ξεχωρίζεις. Ένα παιδί που βλέπει τον γονιό του να κάνει την δουλειά του με όρεξη (όποια κι αν είναι), που αντέχει στις αντιξοότητες, που αγωνίζεται να βρει λύσεις, που εξελίσσει συνεχώς τον εαυτό του, που ενδιαφέρεται για την ζωή του, που αναλαμβάνει, που είναι υπεύθυνος σ’ αυτό που κάνει, που οραματίζεται αλλά και που προσαρμόζεται στο μέλλον, μαθαίνει από το παράδειγμα του να κινητοποιείται και το ίδιο για την δική του εξέλιξη.
• Φρόντισε τον εαυτό σου. Εξέλιξε τον εαυτό σου συνολικά (προσωπικά και επαγγελματικά). Προσπάθησε να είσαι «εντάξει» με αυτό που είσαι. Αποδέξου τον εαυτό σου και διατήρησε ανοιχτές τις προοπτικές εξέλιξης σου. Αυτό θα σε προστατέψει από την συνειδητή ή ασυνείδητη επιβολή των δικών σου ανεκπλήρωτων στόχων στο παιδί σου. Όσο πιο καλά νιώθεις με τον εαυτό σου, τόσο πιο ελεύθερο θα είναι το παιδί σου να αναγνωρίσει τις πραγματικές του δυνατότητες, ανάγκες και επιθυμίες. Δεν θα κινδυνεύσει να οικειοποιηθεί ενοχοποιημένα τις δικές σου ανάγκες, τα δικά σου απωθημένα και ούτε θα φορτωθεί τις δικές σου ανασφάλειες που θα το εμποδίσουν να βρει την διαδρομή που το κάνει ευτυχισμένο.
• Φρόντισε την σχέση σου με το παιδί σου. Καμία συμβουλή, καμία καθοδήγηση δεν μπορεί να λειτουργήσει εφόσον παρέχεται μέσα σε ένα πλαίσιο σχέσης που χαρακτηρίζεται από εχθρότητα, συγκρούσεις, προσβολές, υποτίμηση, αδιαφορία, τυπικότητα, αποστασιοποίηση και ανασφάλεια. Η ποιότητα της σχέσης αποτελεί το έδαφος για την ανάπτυξη του παιδιού. Δεν έχει νόημα να «μαζεύει» ένας γονιός συμβουλές – συνταγές και να προσπαθεί να τις εφαρμόσει, εάν πριν, δεν έχει καταφέρει να αναπτύξει μια σχέση ασφαλούς δεσμού με το παιδί του. Μια σχέση δηλ. όπου θα υπάρχει εμπιστοσύνη, ασφάλεια, αναγνώριση, αποδοχή, στήριξη, σεβασμός και αγάπη. Δεν πρόκειται για μια ουτοπική σχέση όπου δεν διαφωνούμε, δεν μαλώνουμε και δεν θυμώνουμε. Όχι, πρόκειται για μια ανθρώπινη, ρεαλιστική σχέση όπου όμως οι διαφωνίες μας και οι συγκρούσεις μας δεν αποτελούν φραγμό στην σύνδεση και την επικοινωνία που έχει επιτευχθεί και ούτε ανατρέπουν το κλίμα αποδοχής και ασφάλειας.
• Μείνε παρών και υποστήριξε το παιδί σου σε κάθε περίπτωση. Αν δεν γνωρίζεις τον τρόπο, αν δυσκολεύεσαι, ζήτα βοήθεια από εξειδικευμένους επαγγελματίες της ψυχικής υγείας. Η υποστήριξη των γονέων συμβάλει καθοριστικά στην αυτοπεποίθηση και την ψυχολογική ευημερία των παιδιών. Οι γονείς που ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να εξερευνήσουν τις δικές τους κλίσεις και ενδιαφέροντα, βοηθούν στη διαμόρφωση μιας θετικής εικόνας για το μέλλον και την αύξηση της αυτοεκτίμησής τους. Επιπλέον, οι γονείς μπορούν να παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες για διάφορα επαγγέλματα και εκπαιδευτικές διαδρομές, καθώς και να διευκολύνουν την επαφή των παιδιών με επαγγελματίες, μέντορες και ειδικούς επαγγελματικού προσανατολισμού.
• Βοήθησε τα παιδιά σου να προετοιμαστούν για την αυτονομία τους. Εκπαίδευσε τους στις ευθύνες αλλά και τα δικαιώματα τους. Θα χρειαστεί μάθουν να διεκδικούν, να υποχωρούν, να προσαρμόζονται. Βοήθησε τους να αντιμετωπίζουν την επαγγελματική τους ανάπτυξη (αλλά και την ζωή τους γενικότερα) με μια ενεργητική στάση ενδιαφέροντος, με αληθινή περιέργεια, με αίσθηση ευθύνης αλλά και αυτοπεποίθηση. Οι γονείς που ενθαρρύνουν την αυτονόμηση και την ανεξαρτησία των παιδιών τους, προάγουν την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και της ικανότητας λήψης αποφάσεων. Επέτρεψε στα παιδιά σου να κάνουν τις δικές τους επιλογές και να αναλάβουν την ευθύνη για τις αποφάσεις τους. Αυτό θα τα βοηθήσει να αναπτύξουν την αυτοπεποίθησή τους και την αυτονομία τους.
• Αναγνώρισε τις δεξιοτήτες και τα ταλέντα του παιδιού σου. Οι γονείς πρέπει να αναγνωρίζουν και να ενθαρρύνουν τις δεξιότητες και τα ταλέντα των παιδιών τους. Η αναγνώριση και η ενθάρρυνση βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν τα δυνατά τους σημεία και να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση στις ικανότητές τους.
• Διατήρησε σε κάθε περίπτωση μια ανοιχτή επικοινωνία. Η ανοιχτή και ειλικρινής επικοινωνία είναι η βάση για μια υγιή σχέση γονέα-παιδιού. Οι γονείς πρέπει να ακούνε τις ανησυχίες και τα όνειρα των παιδιών τους, χωρίς κριτική διάθεση και να προσπαθούν να κατανοήσουν τις επιθυμίες και τις φιλοδοξίες τους.
• Υποστήριξε τα παιδιά σου σε περιόδους αποτυχίας. Η αποτυχία είναι αναπόφευκτη και αποτελεί μέρος της διαδικασίας μάθησης. Οι γονείς πρέπει να υποστηρίζουν τα παιδιά τους σε τέτοιες περιόδους, προσφέροντας ενθάρρυνση και προοπτική. Είναι σημαντικό να διδάσκουν στα παιδιά ότι η αποτυχία δεν είναι το τέλος, αλλά μια ευκαιρία για μάθηση και ανάπτυξη.

22/01/2025

Ο οραματισμός μέλλοντος ή αλλιώς μελλοντικός προσανατολισμός αναφέρεται σε σκέψεις, ιδέες και συναισθήματα που έχουν τα άτομα για το μέλλον τους» (Stoddard, Zimmerman, & Bauermeister, 2011 όπ. αναφ.στο Santilli et al., 2015, σελ.2). Είναι επομένως η υποκειμενική́ άποψη ενός ατόμου για το μέλλον του, για τον τρόπο που το οραματίζεται και επομένως για τον τρόπο που αρχίζουν να μορφοποιούνται με μεγαλύτερη ευκρίνεια οι μελλοντικοί εκπαιδευτικοί και επαγγελματικοί του στόχοι. (Αργυροπούλου & Τερζάκη, 2019; Santilli et al., 2015).
Αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των θετικών ψυχοκοινωνικών δυνάμεων (ελπίδα, κουράγιο, ψυχική ανθεκτικότητα, επαγγελματική προσαρμοστικότητα, διεκδικητικότητα, αισιοδοξία, αίσθηση χρονικής προοπτικής, ευτυχία, κ.α.). (Αργυροπούλου κ.α., 2021) και όλες μαζί καθορίζουν τα πιθανά μελλοντικά σενάρια. Μέσα από τη δημιουργία και την προβολή θετικών μελλοντικών αφηγήσεων, τα άτομα ενδυναμώνονται να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις και να επιδιώξουν τους στόχους τους με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και αυτοπεποίθηση. Η ικανότητα να φαντάζεται κανείς ένα καλύτερο μέλλον ενισχύει την αίσθηση σκοπού και νόηματος στη ζωή, λειτουργώντας ως κινητήρια δύναμη για την επαγγελματική και προσωπική ανάπτυξη (Αργυροπούλου κ.α., 2021; Αργυροπούλου, 2021).
Καθώς ασχολείται κανείς με το μέλλον του, με τρόπο διερευνητικό και οργανωτικό, μπορεί να προσδιορίζει τις επιθυμίες του, να σχεδιάζει, να θέτει στόχους και να αποκτά επίγνωση της σύνδεσης μεταξύ της παρούσας δράσης/συμπεριφοράς του και της επίτευξης των μελλοντικών του στόχων και αποτελεσμάτων (Santilli et al., 2015; Χαροκοπάκη, 2022).
Υπάρχουν πλούσια ερευνητικά δεδομένα όπου αναδεικνύεται ο καταλυτικός ρόλος του οραματισμού μέλλοντος και συγκεκριμένα έχει βρεθεί πως οι έφηβοι με υψηλό μελλοντικό προσανατολισμό:
Ø είναι περισσότερο παρακινημένοι και αφοσιωμένοι στην εκπλήρωση των σχεδίων τους (Nurmi et al., 2002; Simons et al., 2004)
Ø στην επίτευξη των ακαδημαϊκών τους στόχων (Adelabu, 2008).
Ø αναπτύσσουν συμπεριφορές με αισιοδοξία ως προς την διερεύνηση της σταδιοδρομίας τους (Charokopaki & Argyropoulou, 2019)
Ø νοηματοδοτούν τα ακαδημαϊκά τους επιτεύγματα, δίνοντας τους μεγάλη σημασία, ενισχύεται το επίπεδο της προσπάθειας που καταβάλλουν για την επίτευξη τους (Αργυροπούλου, κ.α., 2021)
Ø τα επίπεδα της αυτοαποτελεσματικότητας τους κατά την λήψη αποφάσεων, εμφανίζονται αυξημένα (Park, et al., 2020).

15/01/2025

«Η Επαγγελματική Προσαρμοστικότητα είναι μια ψυχοκοινωνική κατασκευή που δηλώνει τους πόρους ενός ατόμου για την αντιμετώπιση των τρεχουσών και αναμενόμενων καθηκόντων, μεταβάσεων, τραυμάτων στους επαγγελματικούς του ρόλους...» (Savickas).
Αποτελούν επομένως, ένα μεταβλητό σύνολο ψυχοκοινωνικών δυνάμεων οι οποίες με την πάροδο του χρόνου, την νοηματοδότηση εμπειριών και καταστάσεων, μπορούν να ενισχυθούν και να εξελιχθούν έτσι ώστε το άτομο να μπορεί να διαπραγματεύεται με λειτουργικό τρόπο μεταβάσεις και αλλαγές στην σταδιοδρομία του. Η ενίσχυση και η ανάπτυξη των κατάλληλων κάθε φορά στάσεων, αντιλήψεων, πεποιθήσεων, δεξιοτήτων, ικανοτήτων και συμπεριφορών, θα σηματοδοτήσει τις προσαρμογές που είναι απαραίτητο να γίνουν για την χάραξη της σταδιοδρομίας.
Οι συμπεριφορές αυτές χαρακτηρίζονται από κατάλληλες γνώσεις, πεποιθήσεις, στάσεις, δεξιότητες και παρουσιάζονται μέσα από τέσσερις διαστάσεις γνωστές από τα αρχικά τους ως 4C’s, Concern (Ενδιαφέρον), Control (Έλεγχος), Curiosity (Περιέργεια), Confidence (Αυτοπεποίθηση). Το ενδιαφέρον έχει να κάνει με την δημιουργία και την αναζήτηση πιθανών δυνατοτήτων σταδιοδρομίας, απαντά στην ερώτηση «έχω μέλλον;» και ουσιαστικά καθιστά το άτομο ικανό να φαντάζεται την μελλοντική σταδιοδρομία του και να αναστοχάζεται σε σχέση με τον εαυτό του. Ο έλεγχος αφορά στην έννοια της ευθύνης, δηλαδή ποιος είναι υπεύθυνος για το επιθυμητό μέλλον, πόσο ο ίδιος ο ενδιαφερόμενος παίζει καθοριστικό ρόλο στον σχεδιασμό ζωής του («σε ποιον ανήκει το μέλλον μου;»). Η περιέργεια έχει να κάνει με την εξερεύνηση πιθανών εαυτών και επαγγελμάτων («τι θέλω να κάνω με το μέλλον μου;»), την αποδοχή ή την διαχείριση των μεταβαλλόμενων επαγγελματικών ρόλων). Τέλος η αυτοπεποίθηση σχετίζεται με πεποιθήσεις που αφορούν στην επιτυχή υλοποίηση των στόχων και αφορά στην ενίσχυση και την ενθάρρυνση για την επιτυχία της υλοποίησης των επιλογών αλλά και την διαχείριση των εμποδίων.
H σύνθετη αυτή έννοια της επαγγελματικής προσαρμοστικότητας δεν εμφανίζεται ξαφνικά από την στιγμή που δραστηριοποιείται κανείς σε επαγγελματικά πλαίσια αλλά ξεκινά να δομείται και να διαμορφώνεται από την παιδική και προεφηβική ηλικία. To παιδί σταδιακά μαθαίνει να αντιμετωπίζει ενεργά αλλαγές που προκύπτουν στον εαυτό του και στο πλαίσιο στο οποίο ανήκει. Οι ικανότητες που θα αναπτύξει κατά την προσπάθεια διαχείρισης της πραγματικότητας του, θα του φανούν χρήσιμες για την διαμόρφωση της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας. Μαθαίνοντας να φαντάζεται, να οραματίζεται, να διερευνά, να επιλύει προβλήματα, να πιστεύει στον εαυτό του και να αναλαμβάνει την ευθύνη, προετοιμάζεται για την σταδιοδρομία του και την λειτουργική προσαρμογή του στα δεδομένα της αγοράς εργασίας .

Συστημική συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία ομάδων, οικογενειών και ατόμων. Συμβουλευτική ζευγαριών.
Συμβουλευτική Επαγγελματικού Προσανατολισμού