Dr Γρηγόρης Βασιλειάδης Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής
Ατομική & Ομαδική ψυχοθεραπεία | Ομάδες αυτογνωσίας
Ο Γρηγόρης Βασιλειάδης σπούδασε ψυχολογία σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο σε αναγνωρισμένα πανεπιστήμια της Ελλάδας, της Ολλανδίας και της Μ. Βρετανίας.
Το 2005 απέκτησε διδακτορικό τίτλο στην Ψυχολογία από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Yπήρξε εκπαιδευτής σε προγράμματα σπουδών προπτυχιακού και μεταπτυχιακού επιπέδου στην συμβουλευτική και την ψυχολογία, εισηγητής επιστημονικών σεμιναρίων κι επιστημονικών συνεδρίων με θεματολογία την ψυχοθεραπεία και την συμβουλευτική, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Τα επιστημονικά κι ερευνητικά του ενδιαφέροντα στον χώρο της ψυχοθεραπείας εντοπίζονται στην συστημική ψυχοθεραπεία, στην ψυχολογία του βάθους, την σχέση θρησκείας-ψυχοθεραπείας, ηθικής δεοντολογίας & ψυχοθεραπευτικής πρακτικής
Από το 1997 εργάζεται ψυχοθεραπευτικά με ενήλικες, άτομα και ομάδες, χρησιμοποιώντας τις μεθοδολογίες της συστημικής και της υπαρξιακής ψυχοθεραπείας.
Είναι μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων (Σ.Ε.Ψ.), και της Ευρωπαϊκής Ένωσης Οικογενειακών Ψυχοθεραπευτών (EFTA - European Family Therapy Association).
Άρθρα και ραδιοφωνικές του εκπομπές έχουν δημοσιευθεί στον δικτυακό τόπο http://www.aftognosia.gr
Κατά την τελευταία εικοσαετία βρίσκεται σε συνεχή ψυχοθεραπευτική εκπαίδευση κι εποπτεία, ενώ συμμετέχει εντατικά σε βιωματικές αυτογνωστικές διαδικασίες συστημικής, υπαρξιακής, και γνωσιακής κατεύθυνσης.
Τα τελευταία δεκαοκτώ χρόνια είναι εισηγητής Σεμιναρίων σε πολλούς δημόσιους, ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς & κλινικούς φορείς ψυχικής υγείας.
Επίσης, διετέλεσε μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής συνεδρίων, με αντικείμενο την Συμβουλευτική και την Ψυχοθεραπεία, στην Ελλάδα & στο εξωτερικό.
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6977.86.64.61
(Για πληροφορίες, ή για να κλείσετε ραντεβού, επικοινωνείτε καθημερινά, πρωϊνές ώρες, 10.30 - 12.00 π.μ. στο κινητό τηλέφωνο)
Ενα απο τα καλα που μου συμβαίνουν καθως μεγαλώνω ειναι που σταδιακά αποδέχομαι την επίγνωση πως ξερω ελάχιστα πράγματα για μενα.
Το άλλο καλο ειναι πως πληροφορούμαι απο τους κοντινούς μου αλλους ποσο λίγος ειμαι σε ολα αυτα που θα ηθελα να ειμαι σπουδαίος.
10/09/2025
Δεν μετράει τι έγινε στην φάση, μετράει ποιον είχαμε δίπλα μας!
Για εμένα η κορυφαία στιγμή του αγώνα Ελλάδα – Λιθουανία, ήταν όταν ο Βαλαντσιούνας έκανε αντιαθλητικό φάουλ στον Γιάννη.
Πριν προλάβει να πέσει η μπάλα κάτω, ο Κώστας Αντετοκούνμπο ήταν ήδη εκεί για να «ζητήσει τον λόγο» για τον αδερφό του.
Μου άρεσε γιατί ήταν μια δυνατή συγκινητική εικόνα οικογένειας, μια εικόνα ενότητας.
Κάποιες στιγμές σαν αυτή θυμίζουν πως η ζωή δεν είναι μόνο fair play. Σίγουρα θα υπάρξουν και τα αντιαθλητικά φάουλ και τότε φαίνεται ποιος είναι δίπλα σου.
Θα το αντιμετωπίσουμε παντού, στην οικογένεια, στην δουλειά αλλά και στην ομάδα.
Έχουμε ποτέ σκεφτεί σε τέτοιες περιπτωσεις ποιος θα σηκωθεί πριν από εμάς, για εμάς και ποιος θα μπει μπροστά, όχι γιατί πρέπει αλλά γιατί έτσι νιώθει;;
Κερδίσαμε τον αγώνα, αλλά για εμένα αυτή η σκηνή θα μου μείνει πολύ περισσότερο από το σκορ ακόμα και από την πρόκριση της Ελλάδας στους 4.
Θα μείνει χαραγμένη στην μνήμη μου γιατί φέρνει στο μυαλό μια απλή ερώτηση:
Στην επιχείρηση, στην ομάδα ή στο γραφείο…πότε ήταν η τελευταία φορά που μπήκαμε μπροστά για «δικό μας» άνθρωπο;
Παναγιωτης Αδαμαντιάδης
10/09/2025
Η αποκατάσταση της χαμένης παιδικότητας.
Η εμπειρία μου λέει ότι για να μείνει κανείς "παιδί" χρειάζεται -ψυχολογικά μιλώντας- να στερηθεί αρχικά την φυσική του παιδικότητα, την εποχή που σε κανονικές συνθήκες αυτή εκδηλωνόταν, δηλαδή κατά την διάρκεια της παιδικής ηλικίας.
Η παιδική ηλικία, όντας συνυφασμένη με την "σωματικότητα" (δηλ, την φυσική, ζωώδη αντίληψη και βίωση των εντός και εκτός του εαυτού καταστάσεων), υπενθυμίζει στον «αν-αληθή» άνθρωπο ότι η υπαρξιακή ελευθερία είναι κάτι «ζωντανό», που μπορεί να την βιώσει όταν απαλλαχθεί από τις νοητικές κατασκευές κι άμυνες.
Το εν λόγω αμυντικό σύστημα -συνήθως σε μεταγενέστερο στάδιο- εξυπηρετεί την περιφρούρηση του εγώ (της δομημένης δηλαδή και κυρίαρχης προσωπικότητας) από την επίφοβη κατάρρευσή του μπρος στο ανεξέλεγκτο ασυνείδητο υλικό που απωθήθηκε στα πρώιμα χρόνια.
Πέρα βέβαια από την ενδοψυχική σύγκρουση με την οποία έρχεται αντιμέτωπος ο ενήλικος καθώς η ψυχή του ζητά να αναγεννηθεί μέσα από τις «στάχτες» της λήθης, να ανασυνταχθεί αποκαθιστώντας μέσω της ψυχοθεραπείας την "χαμένη" του παιδικότητα, όλη η δομή της κοινωνίας μας ακριβώς επειδή γνωρίζει την βαθιά επίδρασή της στην ανασύσταση της ψυχής, φροντίζει μέσω της εκπαίδευσης, και της "κοινωνικοποίησης" να αποκόψει τον άνθρωπο από την επιδίωξή της, καθιστώντας τον ουσιαστικά ψυχο-πνευματικά ανάπηρο.
Βασική λοιπόν προϋπόθεση για την αποκατάσταση αυτής της αναπηρίας είναι η επίγνωσή της σε προσωπικό επίπεδο, και η δυναμική κι εμπρόθετη επιδίωξή της με κάθε κόστος (ενδοψυχικό, διαπροσωπικό, κοινωνικό).
Επειδή ακριβώς η παιδικότητα είναι απαραίτητο χαρακτηριστικό του φυσικού ανθρώπου και της εν γένει δυνατότητάς του για θέωση, ο Χριστός ενισχύει την φιλότιμη και επίπονη προσπάθεια της ανάκτησής της χωρίς καμία φειδώ.
10/09/2025
Ένα βράδυ, σ ‘ένα απ’ τα πολλά βιωματικά εργαστήρια ψυχοθεραπείας, που στο παρελθόν συμμετείχα, είδα ένα παράξενο κι έντονο όνειρο:
Περπατούσα σε μια μεγάλη παραλία, γεμάτη αρμυρίκια, όταν στο βάθος ενός κήπου γεμάτο από ευκαλύπτους διέκρινα ένα παλιό αρχοντικό οίκημα. Έμοιαζε διατηρητέο.
Λες και ήταν το λησμονημένο μου σπίτι.
Μπήκα μέσα και περπάτησα στους διαδρόμους του ισογείου, όλο ανοιχτό και προσβάσιμο. Όταν όμως βγήκα έξω και το κοίταξα από κάποια απόσταση, διέκρινα στον δεύτερό του όροφο ένα τεράστιο ημικυκλικό μπαλκόνι να απλώνεται μπροστά από μια αντίστοιχα υπερμεγέθη και ερμητικά κλειστή μπαλκονόπορτα.
Είχα την αίσθηση πως ήταν –λες κι από πάντα- σφραγισμένη για χρόνια. Το άβατο του υπερώου με γέμισε με μια ανεξήγητη θλίψη. Στάθηκα ως παρατηρητής για ώρα πολλή να ατενίζω την κλειστή πόρτα, υποθέτοντας πως μέσα της υπάρχουν πράγματα που δεν γνωρίζω.
Γέμισα με την νοσταλγία ενός χώρου που, ενώ είναι κομμάτι του σπιτιού μου, παραδόξως δεν τον γνωρίζω, δεν τον επισκέφτηκα ποτέ.
Αν και δεν είχα ιδέα για το πώς θα βρω το κλειδί της μπαλκονόπορτας, ήξερα πως, ως νόμιμος ιδιοκτήτης, είχα το δικαίωμα να το βρω και να ανοίξω τον χώρο στο φως του ήλιου.
………………………………………………………………..
Μόνο πολύ αργότερα κι ετεροχρονισμένα μου φανερώθηκε ο γρίφος του μυστηριώδους υπερώου που ενώ μου ανήκε, δεν είχα ακόμα τις ψυχικές προϋποθέσεις να το ξεκλειδώσω και να το διαβώ, όπως ασυνείδητα λαχταρούσα.
Αυτό που η πατερική θεολογία ονομάζει «καρδιά» είναι το επονομαζόμενο από την ψυχαναλυτική θεωρία ασυνείδητο. Το σύνολο δηλαδή των αγνώστων πλευρών και δυνατοτήτων της ανθρώπινης ψυχής που, όσο καιρό παραμένουν κλειδωμένες και περιορισμένες στην απομόνωση και την άγνοια, εμποδίζουν την εγγενή στον άνθρωπο επιθυμία της ψυχοσωματικής απαρτίωσης κι αυτοπραγμάτωσης να ευοδωθεί.
Θα μπορούσαμε να φαντασθούμε την ψυχή ως σπίτι που διαθέτει υπόγειο, ισόγειο και σοφίτα. Με αξιολογικό κριτήριο διάκρισης την βουλητική και γνωστική ετοιμότητα του νου να ενσωματώνει δημιουργικά τις πληροφορίες που τα τρία επίπεδα συμβολικά εμπεριέχουν, θα μπορούσαμε να πούμε πως στο υπόγειο κρύβονται οι αποκλεισμένες από την συνειδητότητα ενορμήσεις, των οποίων η απαγόρευση δημιουργώντας νευρωτικά υποκατάστατα, εμποδίζει την δόμηση ενός υγιούς εγω.
Το ισόγειο αντιπροσωπεύει την παιδιόθεν εγκαθιδρυμένη και γνωστή στην συνείδηση αυτοεικόνα, τεμαχισμένη στα ποικίλα προσωπεία και ρόλους με τα οποία το άτομο έμαθε μέσα από την διαδικασία κοινωνικοποίησής του να ταυτίζεται.
Τέλος, το υπερώο (ή σοφίτα) είναι το υψηλότερο επίπεδο του ψυχικού οργανισμού και της ανθρώπινης υπαρξιακής ενδελέχειας, το μυστικό υπερσυνείδητο, που κρύβει από το ακόμα ανώριμο εγώ τις αληθινές, εν δυνάμει δυνατότητες και προοπτικές.
Αντίστοιχα με το επίπεδο κατάκτησης κι ενσωμάτωσης από την ψυχή των προηγούμενων και κατώτερων σταδίων της ψυχοπνευματικής αυτοοργάνωσης κι εξέλιξης, το υπερσυνείδητο επιτρέπει μέσα από το όνειρο και μέσα από ρωγμές ενθύμησης, δηλαδή στιγμές συνειδησιακών αποκαλύψεων να έχει το υποκείμενο της εμπειρίας πρόσβαση των υψηλότερων στόχων της καθαρής Επιθυμίας.
Των τελικών υπαρξιακών κι οντολογικών του δυνατοτήτων όταν αυτές θα έχουν εκπληρωθεί.
Θά σάς πάρει μόλις 37 δευτερόλεπτα γιά νά διαβάσετε αυτό και να αλλάξετε τον τρόπο σκέψης σας...
Δύο άνδρες , και οι δύο σοβαρά άρρωστοι, έμεναν στό ίδιο δωμάτιο ενός νοσοκομείου .
Τού ενός άνδρα τού επιτρεπόταν να σηκώνεται όρθιος στό κρεβάτι του γιά μία ώρα κάθε απόγευμα γιά νά κατέβουν τά υγρά από τα πνευμόνια του.
Τό κρεβάτι του βρισκόταν δίπλα στο μοναδικό παράθυρο του δωματίου .
Ο άλλος άνδρας έπρεπε να περνάει όλη την ώρα του ξαπλωμένος.
Οι άνδρες μιλούσαν για ώρες.
Μιλούσαν γιά τίς γυναίκες καί τίς οικογένειές τους,τα σπίτια , τίς δουλειές τους , τη συμμετοχή τους στη στρατιωτική θητεία , πού ήταν σε διακοπές.
Κάθε απόγευμα , όταν ο άνδρας στό κρεβάτι μέ τό παράθυρο μπορούσε να σηκωθεί περνούσε τήν ώρα του περιγράφοντας στόν συγκάτοικό του όλα τα πράγματα πού έβλεπε έξω από το παράθυρο.
Ο άνδρας στό άλλο κρεβάτι άρχιζε νά ζεί γιά αυτές τίς περιόδους μίας ώρας όπου ο κόσμος του διευρυνόταν καί ζωντάνευε μέ όλη τή δραστηριότητα καί τό χρώμα από τον κόσμο εκεί έξω.
Το παράθυρο έβλεπε σε ένα πάρκο με μια όμορφη λίμνη.
Πάπιες και κύκνοι έπαιζαν στα νερά ενώ παιδιά αρμένιζαν τα καραβάκια τους.
Ερωτευμένοι νέοι περπατούσαν χέρι-χέρι ανάμεσα σε κάθε χρώματος λουλούδια καί μιά ωραία θέα τού ορίζοντα τής πόλης μπορούσε να ιδωθεί στό βάθος.
Καθώς ο άνδρας στό παράθυρο περιέγραφε όλα αυτά με θεσπέσια λεπτομέρεια , ο άνδρας στό άλλο μέρος τού δωματίου έκλεινε τα μάτια του καί φανταζόταν αυτό τό γραφικό σκηνικό.
Μέρες , βδομάδες καί μήνες πέρασαν .
Ένα πρωί , η πρωινή νοσοκόμα ήρθε να τους φέρει νερό για το μπάνιο τους και είδε το άψυχο σώμα του άνδρα δίπλα στο παράθυρο , ο οποίος είχε πεθάνει ειρηνικά στόν ύπνο του.
Ξαφνιάστηκε καί κάλεσε τους θεράποντες ιατρούς να πάρουν το νεκρό σώμα .
Μόλις θεωρήθηκε πρέπον, ο άλλος άνδρας ρώτησε αν θα μπορούσε να μεταφερθεί δίπλα στο παράθυρο .
Η νοσοκόμα ευχαρίστως έκανε την αλλαγή , και αφού σιγουρεύτηκε ότι ο άνδρας αισθανόταν άνετα, τον άφησε μόνο .
Σιγά, επώδυνα , στήριξε τόν εαυτό του στόν ένα του αγκώνα γιά νά δει γιά πρώτη φορά του τόν έξω κόσμο .
Πάσχισε να γείρει νά δεί έξω από το παράθυρο δίπλα στό κρεβάτι. Αντίκρισε ένα λευκό τοίχο .
Ο άνδρας ρώτησε τη νοσοκόμα τι θα μπορούσε να κάνει το συχωρεμένο συγκάτοικό του να περιγράφει τόσο έξοχα πράγματα έξω από το παράθυρο.
Η νοσοκόμα αποκρίθηκε πως ο άνδρας ήταν τυφλός και δεν μπορούσε να δει ούτε τον τοίχο.
Είπε , ' Ίσως ήθελε απλώς να σου δώσει θάρρος . '
🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿
Είναι μεγάλη ευτυχία να μπορείς να δίνεις ευτυχία στους αλλους!!
Η μοιρασμένη λύπη είναι μισή λύπη , αλλά η ευτυχία όταν μοιράζεται, διπλασιάζεται.
Αν θέλεις να νιώσεις πλούσιος , απλώς μέτρησε όλα τα πράγματα που έχεις που τα χρήματα δεν μπορούν να αγοράσουν .
Το Σήμερα είναι ένα δώρο....ας μάθουμε να είμαστε ευτυχισμένοι μέ αυτά πού ήδη έχουμε καί νά λέμε κάθε μέρα ένα τεράστιο
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στόν ΚΥΡΙΟ καί ΘΕΟ ΜΑΣ!!
09/09/2025
Πολλοί άνθρωποι με μεγάλα ονόματα και βαρύγδουπους τίτλους στέκουν στην εποχή μας σαν τα μεγαλόπρεπα εκείνα ρολόγια του τοίχου, που είναι χρόνια ξεκούρδιστα.
Δεν έχουν τίποτα να πουν και τίποτα να προσφέρουν.
Ούτε ώρα, ούτε χτύπο.
Στέκουν βουβά.
Έτσι κι αυτοί οι άνθρωποι.
Ο εγκέφαλός τους είναι γεμάτος γνώσεις και σοφία.
Όπως και ο μηχανισμός του ρολογιού είναι άρτιος και τέλειος.
Αλλά στέκουν άχρηστοι, γιατί τους λείπει κάτι.. Κάτι που δεν έχει προέλευση από τον μηχανισμό, αλλά απ' το χέρι. Κάποιο χέρι που ξέρει να κουρδίζει..!
Το χέρι του Θεού, που με τη σφραγίδα της Πίστεως, κινεί τους λεπτοδείκτες της ψυχής, ξαναδίνει χτύπο στις καρδιές, νόημα και σκοπό στην ύπαρξη του κάθε ανθρώπου...
(Και ένα απο τα πολύ αγαπημένα μου ακούσματα...)
Mark Isham - The Mist Soundtrack - The Host of Seraphim (Dead Can Dance)
09/09/2025
Έψαχνε ο Θεός να βρει που θα κρύψει την Αλήθεια.
Σκέφτηκε τις σκοτεινές γωνιές του σύμπαντος, τις πιο ψηλές βουνοκορφές, τους απύθμενους βυθούς της ανοιχτής θάλασσας.
Τα αχανή δάση και τις βαθιές σπηλιές. Τα άστρα, τον ήλιο και την σελήνη.
Τον μικρόκοσμο, τα ηλεκτρόνια και τα πρωτόνια,
Σκέφτηκε την κόλαση και τον παράδεισο.
Είπε όμως πως, τόσο έξυπνος είναι αυτός ο άνθρωπος, και παντού θα την ανακαλύψει…
Τότε σκέφτηκε ένα μέρος που το μυαλό του ανθρώπου δεν θα πήγαινε ποτέ…!
Κι έβαλε την Αλήθεια μέσ’ τον πυρήνα της ψυχής τ’ ανθρώπου!
Εκεί μόνο, είπε, θα ναι η Αλήθεια ασφαλής…
09/09/2025
Ο μεταμφιεσμένος, συσκευασμένος θάνατος παίρνει, χωρίς να το παίρνουμε χαμπάρι, την θέση της ζώσας ζωής.
Αν δεν ξυπνήσουμε εγκαίρως θα ψοφήσουμε -όχι, δεν θα πεθάνουμε, γιατί παθαίνουν μόνο οι άνθρωποι, τα ζώα ψοφούν- αργά και ανεπίγνωστα.
Σαν όντα προορισμένα να ζήσουν αιωνία, που όμως, αλοιμονο, δεν τα κατάφεραν να τα βγάλουν πέρα ούτε καν σ αυτήν εδω την παροδική ζωή...
09/09/2025
Καθώς μεγαλώνω κι ανακαλύπτω σταδιακά την ιαματική δύναμη και την μεταμορφωτική επίδραση της σιωπής, της παραφύλαξης, της συγκέντρωσης του νου στην καρδιά, της εγκάρδιας προσευχής, όλο και περισσότερο μειώνεται η επιθυμία μου να βρίσκομαι με άλλους.
Ακόμα και με τους πιο καλούς κι αξιόλογους φίλους μου.
Ανακαλύπτω πως σχεδόν σε κάθε απόπειρα φιλικής συζήτησης, όλα τα ουσιαστικά έχουν ήδη ειπωθεί, ή σκόπιμα αποσιωπούνται.
Το μόνο που, κατ’ εμέ, έχει αξία είναι ό,τι βιώνεται προσωπικά στο κέντρο της καρδιάς.
Αυτό όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο να επικοινωνηθεί με λέξεις, ακόμα και στο πλαίσιο της πιο έμπιστης εκμυστήρευσης.
Προτιμώ και ευαρεστούμαι όταν γίνομαι μάρτυρας μιας εγκάρδιας αποκάλυψης στην αίθουσα του γραφείου μου.
Μιας ειλικρινούς κι απροκάλυπτης κατάθεσης πόνου, μιας στιγμής αλήθειας απ’ αυτόν που διακατέχεται από την επιθυμία ψυχικά να θεραπευτεί.
Να ακουμπήσει σε μένα με θάρρος την ύπαρξή του, για να την συντροφεύσω.
Αντίθετα, αυτό που τείνουμε να ονομάζουμε «συζητήσεις με τους άλλους» όλο και λιγότερο με γεμίζουν.
Περισσότερο με αποπροσανατολίζουν, σκορπίζοντας την βούληση της ψυχής μου για ενότητα. Με αποκεντρώνουν από την ουσία.
Με αποσταθεροποιούν, αδειάζοντάς με από το πολύτιμο απόσταγμα των στιγμών της καρδιακής επίγνωσης, που πάντοτε λαμβάνουν χώρα στην εκπληρωμένη σιωπή της μοναχικότητας.
Οι κουβέντες –ακόμα και με τους καλύτερους «άλλους»- είναι συχνά νοητικές, και γι’ αυτό στερούν την ψυχή που λαχταρά να αυτοαποκαλύπτεται από τον εαυτό της.
Την κάνουν να αιμορραγεί.
Ό,τι δεν προέρχεται, ή δεν σκοπεύει στο πλήρωμα της καρδιάς, καταντά ανούσιο αφού υπηρετεί το ξόδεμά της.
Ό,τι δεν με γεμίζει, με αδειάζει.
Ό,τι ακαριαία δεν με πλουτίζει, κι άλλο με φτωχαίνει.
Όλο και περισσότερο συνειδητοποιώ πως υπάρχει όλο και λιγότερος χρόνος, στιγμές δημιουργικής ησυχίας, για χάσιμο.
Ό,τι παλαιότερα με έκανε για λίγο να ξεχαστώ, τώρα απειλητικά με πονάει, με κουράζει.
Τελευταία, με βρίσκω κυρίως όταν γράφω, αυτά που ήδη γεύεται η ψυχή μου, και ό,τι ποθεί να κοινωνήσει.
Οι συζητήσεις μου φαίνονται συνήθως –με τα παραπάνω κριτήρια- άσκοπες, γι’ αυτό βλαπτικές.
Εκτός, αν αβίαστα μεταγγίζουν τον πόνο, την θλίψη, την χαρά των ψυχών που αναγεννήθηκαν, ή βιάζονται να αναστηθούν.
09/09/2025
Την ρώτησα: «Πως τα πήγες με τον μεγάλο έρωτα;».
Κι εκείνη μου απάντησε: «Περπάτησα σφιχταγκαλιασμένη μαζί του, ως το τέλος της ψευδαίσθησης..».
«Τι έχασες;».
«… Μου στοίχισε μια ανεπίγνωστη, ρηχή ζωή χωρίς νόημα, βαθύ πόνο κι ουράνια χαρά…».
«Τι κέρδισες;».
«Γέμισα από τις επιγνώσεις των ανατροπών που μόνο ένας μεγάλος Θάνατος μπορεί να σου χαρίσει…».
09/09/2025
Ποσο μας αξιζει ενας... Γιαννης;
ΕΚΑΝΕ ΔΩΡΕΑ ΤΟ ΠΡΙΜ (25 ΜΥΡΙΑ ΔΟΛΛΑΡΙΑ ΠΑΡΑΚΑΛΩ)
ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ
ΠΟΣΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΑΜΕ;;;
ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙΣ ΦΙΛΕ ΜΟΥ
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ Κ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΕ
ΑΥΤΟΣ Ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ.....
Ο πάουερ φόργουορντ των Μιλγουόκι Μπακς, Γιάννης Αντετοκούνμπο, σόκαρε τον κόσμο του μπάσκετ του NBA με μια ανιδιοτελή πράξη που ξεπερνά τα όρια του παιχνιδιού.
Υπογράφοντας το συμβόλαιό του, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο πήρε την τολμηρή και συμπονετική απόφαση να δωρίσει ολόκληρο το μπόνους υπογραφής των 25 εκατομμυρίων δολαρίων για δωρεές.
10 εκατομμύρια δολάρια θα διατεθούν σε εκπαιδευτικά προγράμματα και υποτροφίες για μειονεκτούντες νέους στο Μιλγουόκι και την Αθήνα.
5 εκατομμύρια δολάρια θα χρηματοδοτήσουν την κατασκευή αθλητικών κέντρων για νέους και κοινοτικών γυμναστηρίων σε οικονομικά προβληματικές γειτονιές.
5 εκατομμύρια δολάρια θα διατεθούν σε ιατρικές κλινικές και κινητές υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης σε υποεξυπηρετούμενες περιοχές της Νιγηρίας και της Ελλάδας.
Τα υπόλοιπα 5 εκατομμύρια δολάρια θα χρησιμοποιηθούν για την υποστήριξη πρωτοβουλιών επισιτιστικής ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένων προγραμμάτων σχολικών γευμάτων και τραπεζών τροφίμων.
Τελικα, ποιος ειναι ο "μαύρος";;;
Η απάντηση δικη σας.
08/09/2025
Σήμερα τα έχουμε ισοπεδώσει εντελώς όλα... 🌍 Ένας κόσμος που δεν λείπει τίποτα! ⚡ Η δημιουργικότητα έρχεται από την απόγνωση! 🔥
Be the first to know and let us send you an email when Dr Γρηγόρης Βασιλειάδης Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.
Ο Γρηγόρης Βασιλειάδης από το 2002 ζει και εργάζεται ιδιωτικά ως ψυχοθεραπευτής στην Αθήνα.
Σπούδασε ψυχολογία σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο σε αναγνωρισμένα από το κράτος πανεπιστήμια της Ελλάδας, της Ολλανδίας, και της Μ. Βρετανίας.
Το 2005 απέκτησε διδακτορικό τίτλο στην Ψυχολογία, από το τμήμα ψυχολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Yπήρξε εκπαιδευτής σε προγράμματα σπουδών προπτυχιακού και μεταπτυχιακού επιπέδου στην συμβουλευτική και την ψυχολογία, εισηγητής επιστημονικών σεμιναρίων κι επιστημονικών συνεδρίων με θεματολογία την ψυχοθεραπεία και την συμβουλευτική, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Τα επιστημονικά κι ερευνητικά του ενδιαφέροντα στον χώρο της ψυχοθεραπείας εντοπίζονται στις εφαρμογές της ψυχολογίας του βάθους στην θεραπευτική πρακτική, την σχέση θρησκείας - ψυχοθεραπείας, και στους τρόπους με τους οποίους συνδέεται η ηθική δεοντολογία των ψυχολόγων με την αποτελεσματικότητα της ψυχοθεραπευτικής πρακτικής.
Από το 1997 εργάζεται ψυχοθεραπευτικά με ενήλικες, ατομικά και ομαδικά, χρησιμοποιώντας τις μεθοδολογίες της συστημικής και της υπαρξιακής ψυχοθεραπείας.
Είναι μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων (Σ.Ε.Ψ.), και της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ψυχοθεραπευτών Οικογένειας (EFTA - European Family Therapy Association).
Είναι ο συγγραφέας των αυτογνωστικών βιβλίων:
«Το Ψυχοθεραπευτικό Ταξίδι: Από τον φόβο της σκιάς, στο φως της επίγνωσης», Εκδ. iWrite & Πηγή, και του: «Πόσο αντέχεις την αλήθεια; Θεραπευτικές επιγνώσεις για την ψυχή και τις σχέσεις», Εκδ. ΕΝ ΠΛΩ, Οκτώβριος 2016.
