28/10/2014
Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, εκατομμύρια νεκροί, εκατομμύρια τραυματίες και ακρωτηριασμένοι, ανεξακρίβωτος αριθμός θυμάτων ανάμεσα στον άμαχο πληθυσμό κατά την διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων από τις αδέσποτες οβίδες, τις επιδημίες και την πείνα. Η Ελλάδα θρήνησε και αυτή εκατοντάδες χιλιάδες θύματα και στο μέτωπο αλλά και στην κατοχή.
Μέσα στο γενικότερο όλεθρο, οι προσπάθειες του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού ήταν πραγματικά υπεράνθρωπες, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες κάτω από τις οποίες καλούνταν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, αλλά και τα μέσα που είχαν στη διάθεσή τους, προσπάθειες που ήταν σωτήριες για μεγάλο αριθμό τραυματιών κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Πρώτες βοήθειες στο πεδίο της μάχης
Κύριο μέλημα όλων, αποτελούσε η σταθεροποίηση των τραυματιών και η απομάκρυνσή τους από την πρώτη γραμμή, κάτι που συχνά γινόταν τρέχοντας, βγάζοντας τον τραυματία μέσα από αλεπότρυπες, όταν οι μαχόμενοι ξαναγέμιζαν τα όπλα τους ή αλλιώς, μέσα από τη γραμμή πυρός, αφού οι στρατιώτες δεν τραυματίζονταν σε ασφαλή μέρη! Η άμεση αντιμετώπιση περιελάμβανε μια σύντομη εξέταση, το σταμάτημα της αιμορραγίας, τη χορήγηση μιας αμπούλας μορφίνης, τον καθαρισμό του τραύματος και το πασπάλισμα της πληγής με σκόνη σουλφοναμίδης. Επίσης, πολύ σημαντική ήταν η ψυχολογική υποστήριξη των τραυματιών.
Τα κρυοπαγήματα
Τα ψηλά βουνά της Πίνδου και ο βαρύς χειμώνας έφερνε πολύ συχνά αντιμέτωπους τους γιατρούς με τα κρυοπαγήματα (25.000 Έλληνες). Τα κρυοπαγήματα είναι η τοπική βλάβη του δέρματος αλλά και των βαθύτερων ιστών, που προκαλείται από την έκθεση στο ψύχος και ευνοείται από την υγρασία, προσβάλλοντας κυρίως τα πόδια, τα χέρια ή το πρόσωπο. Οι γιατροί, πολλές φορές καλούνταν να ακρωτηριάσουν το προσβεβλημένο ή τα προσβεβλημένα μέλη, με τα μέσα που είχαν στη διάθεσή τους, προκειμένου να σώσουν τη ζωή των ασθενών, ένα έργο αποτρόπαιο και άχαρο αλλά απόλυτα αναγκαίο.
Μέσα σ’ αυτό το σκηνικό χαμένων ζωών, κάποιοι αγωνιζόντουσαν για να σώσουν ζωές. Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό της εποχής, με την αμέριστη βοήθεια του τοπικού πληθυσμού σε πρώτες ύλες και γενικότερο εφοδιασμό, αλλά και των γενναίων Ελληνίδων Ερυθροσταυρίτισσων, πρόσθεσαν σημαντικές σελίδες στην ένδοξη ιστορία του τόπου μας.