Dimitra Sgouraki

26/06/2025

Το παρελθόν και το παρόν
Είναι ίσως και τα δύο παρόντα στον μέλλοντα ..
Και ο μέλλοντας εμπεριέχεται στο παρελθόν
Αν όλος ο χρόνος μπορούσε να είναι και αυτό που ήταν ..
Τείνουν σ' ένα μόνο σκοπό που είναι παρον..
"T.S.Eliot"

22/06/2025

Το ChatGPT είναι ένα καλοντυμένο συναισθηματικό παράσιτο μ’ ένα χαμόγελο που θα επιβεβαιώνει πάντα το Εγώ σου. Αυτό όμως δεν είναι ψυχοθεραπεία. Η New York Post έδωσε στο ChatG...

17/06/2025

Η αδικία είναι μια από τις πιο οδυνηρές εμπειρίες για την ανθρώπινη ψυχή. Όταν κάποιος αδικείται, δεν πληγώνεται μόνο για αυτό που στερείται ή για το βάρος που του επιβάλλεται άδικα· πληγώνεται βαθιά γιατί κλονίζεται η πίστη του στην ισορροπία του κόσμου. Η αδικία δεν αφορά μόνο το «τι έγινε», αλλά το γιατί έγινε — και κυρίως το γιατί έγινε σε εμένα.

Η αίσθηση της αδικίας αφήνει πίσω της ένα ανοιχτό ερώτημα, μια πληγή που ζητά απαντήσεις: Γιατί δεν αναγνωρίστηκε η αλήθεια μου; Γιατί αυτός ο κόσμος να μην είναι δίκαιος; Γιατί αυτοί που φέρθηκαν άδικα συνεχίζουν τη ζωή τους σαν να μη συνέβη τίποτα;

Η αδικία συχνά μας γεμίζει με θυμό, με λύπη ή και με αίσθημα ματαιότητας. Όμως, παράλληλα, έχει και μια άλλη πλευρά: Μπορεί να γίνει το ξεκίνημα μιας βαθύτερης εσωτερικής διαδρομής. Να γίνει αφορμή να σταθούμε απέναντι στη ζωή με μεγαλύτερη επίγνωση, να βρούμε τη δική μας δύναμη και αξία, ανεξάρτητα από το πώς μας είδαν ή μας φέρθηκαν οι άλλοι.

Η δικαιοσύνη δεν είναι πάντα κάτι που θα βρούμε απ’ έξω. Είναι κάτι που μπορούμε να καλλιεργήσουμε μέσα μας: με το να είμαστε δίκαιοι πρώτα με τον εαυτό μας, να στεκόμαστε στο πλευρό της αλήθειας μας, ακόμη κι αν κανείς άλλος δεν το κάνει. Η αδικία, όσο κι αν πονά, δεν έχει τη δύναμη να ορίσει ποιοι είμαστε.

Κι έτσι, το βαθύτερο νόημα είναι πως εκεί που ο κόσμος φέρθηκε άδικα, εμείς μπορούμε να διαλέξουμε να φερθούμε δίκαια — πρώτα στον εαυτό μας, κι έπειτα στους άλλους. Αυτό είναι η αληθινή ελευθερία.

12/06/2025

Τα παιδιά δεν κρατούν απλώς λουλούδια. Κρατούν ανάγκες, συναισθήματα, ερωτήματα..

08/06/2025

Πίστη και Ψυχοθεραπεία: Δύο Δρόμοι προς τη Θεραπεία της Ψυχής

Στην πορεία της ζωής, πολλοί από εμάς αναζητούμε νόημα, παρηγοριά και κατανόηση. Για κάποιους, η πίστη στον Θεό γίνεται εσωτερικό στήριγμα, ένα φως μέσα στο σκοτάδι. Για άλλους, η ψυχοθεραπεία είναι ο δρόμος προς την ανακούφιση, τη συνειδητοποίηση και την εσωτερική αλλαγή. Και για κάποιους από εμάς... και τα δύο συνυπάρχουν. Δεν είναι αντίθετα — είναι συμπληρωματικά.

Η πίστη μάς διδάσκει να εμπιστευόμαστε κάτι μεγαλύτερο από εμάς. Η ψυχοθεραπεία μας βοηθά να καταλάβουμε τον εαυτό μας, να βρούμε την εσωτερική μας φωνή και να την ακούσουμε με σεβασμό. Στην καρδιά κάθε θεραπευτικής σχέσης, υπάρχει ένας διάλογος που μας καλεί να συμφιλιωθούμε με τις πληγές μας — ακριβώς όπως και η πίστη μάς καλεί να συγχωρούμε, να ελπίζουμε και να αγαπάμε.

Δεν είναι λίγες οι φορές που στη θεραπεία εμφανίζονται ερωτήματα υπαρξιακά, προσευχές άηχες ή τραύματα που σχετίζονται με την πνευματικότητα. Και είναι ευλογία, όταν μπορούμε να σταθούμε δίπλα σε αυτά με σεβασμό — ούτε ακυρώνοντάς τα, ούτε εξιδανικεύοντάς τα, αλλά αναγνωρίζοντας πόσο ιερή μπορεί να είναι η ανθρώπινη αναζήτηση για Νόημα.

Η ψυχοθεραπεία δεν αντικαθιστά τον Θεό. Δεν προσφέρει απόλυτες αλήθειες, ούτε απαντήσεις-συνταγές. Είναι όμως ένας ασφαλής τόπος, όπου ακόμα και η πίστη μπορεί να βρει φωνή, να εκφράσει αμφιβολίες, ενοχές, ελπίδες. Ένας χώρος όπου ο άνθρωπος, με όλα του τα βάθη, γίνεται δεκτός όπως είναι — ατελής, εύθραυστος, αλλά βαθιά άξιος αγάπης.

Η ψυχή θεραπεύεται μέσα από την αποδοχή, τη σύνδεση, και —πολλές φορές— μέσα από μια ταπεινή, ήσυχη προσευχή.

Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεύτρια
Ψυχοθεραπεία Ενηλίκων
Θεραπεία Τραύματος
θεραπεία Διατροφικών Διαταραχών
Συνεδρίες διαδικτυακές & δια ζώσης

31/05/2025

Αγαπητέ άνθρωπε που σκέφτεσαι να ξεκινήσεις ψυχοθεραπεία,

Ξέρω ότι ίσως διαβάζεις αυτές τις γραμμές διστακτικά.
Ίσως έχεις ξανασκεφτεί να το δοκιμάσεις, αλλά κάτι μέσα σου πάντα σε σταματά.
Ο φόβος μην εκτεθείς.
Η ιδέα ότι “δεν είναι για σένα”.
Ότι “θα περάσει μόνο του”.
Η πεποίθηση ότι "πρέπει να τα καταφέρεις μόνος σου", όπως πάντα.
Όμως θέλω να σου πω κάτι – απλά και ανθρώπινα:
Δεν χρειάζεται να είσαι μόνος σου μέσα σε όλα αυτά.

Δεν χρειάζεται να έχεις "σοβαρό πρόβλημα".
Δεν χρειάζεται να ξέρεις από πού να ξεκινήσεις.
Αρκεί που νιώθεις πως κάτι μέσα σου πιέζεται, βαραίνει, ή φωνάζει σιωπηλά.
Αυτό από μόνο του είναι αρκετό.

Η ψυχοθεραπεία δεν είναι αδυναμία.
Είναι τόλμη. Είναι μια βαθιά πράξη σεβασμού προς τον εαυτό σου.
Και ναι — μπορεί να είναι άβολη στην αρχή.
Αλλά είναι ένας χώρος δικός σου, που δεν χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν.

Μπορώ να σε βοηθήσω να σταθείς απέναντι στη ζωή σου με δύναμη - τη δική σου.
Με εκτίμηση
Δήμητρα

20/05/2025

18/04/2025

Οι πιο δυνατές προσευχές ακούγονται στα νοσοκομεία..Εκεί που κάποιοι αναμένουν την δική τους Ανάσταση...Εκεί πονάνε νοσούντες και φροντιστές και με βαθιά πίστη ελπίζουν να νικησουν τον θάνατο.Ακομα και αν χάσουν την μάχη ,έχουν μάθει έστω και αργά την ουσία της ζωής..Αγαπημένοι μου ..Ο θάνατος μας φέρνει κοντά στην έννοια της ζωής..Αν δεν συνειδητοποιήσει ο άνθρωπος την ουσία ,παραμένει ρηχός..κανένα υλικό αγαθό δεν μπορεί να γεμίσει την ψυχή μας ..Ο κάθε άνθρωπος γνωρίζει πολύ καλά πως η ψυχή του μπορεί να έρθει κοντά στην ίαση..Να είστε ταπεινοί, να αγαπάτε αληθινά και να δίνετε με όλη σας την ψυχή αγκαλιές..Γιατί όλα αυτά μας θεραπεύουν..Η έπαρση δεν έσωσε ποτέ κανέναν...Καλή Ανάσταση να έχουμε με υγεία και αγάπη.ΔΣ

06/01/2024