01/10/2024
Ας σκεφτούμε τι άγχος προστίθεται στην καθημερινότητα κάποιου ατόμου...
Το πρώτο ζήτημα είναι να καταφέρουμε να γίνουμε ηλικιωμένα/ες/οι
Σε μία φετινή έρευνα τα αποτελέσματα έδειξαν ότι 36% των νέων ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων πίστευαν ότι οι πιθανότητες να ζήσουν μετά τα 35 ήταν πολύ λίγες. Η στοιχειοθέτηση της σύνδεση των διακρίσεων, της ομοφοβίας, της αμφιφοβίας, της τρανσφοβίας και της ιντερφοβίας με την ψυχική υγεία είναι πολλαπλά αποδεδειγμένη, αλλά υπάρχει και δυσκολία αναπαράστασης για το τι σημαίνει πρακτικά αυτό, σε σχέση με το ηλικιακό μεγάλωμα:
-Σημαίνει ότι λιγότερα άτομα φτάνουν στην τρίτη ηλικία, γιατί η υγεία τους έχει επιδεινωθεί από τις διακρίσεις, από την δυσκολία και έλλειψη πρόσβασης σε ενημερωμένες και αποτελεσματικές υπηρεσίες υγείας.
-Σημαίνει ότι τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που φτάσουν καταφέρνουν να γίνουν ηλικιωμένα μπορεί ακόμη να βρίσκονται απομονωμένα και χωρίς οικογενειακές συνδέσεις, και επειδή προέρχονται από εποχές με πολύ περισσότερες διακρίσεις.
-Σημαίνει ότι τα ηλικιωμένα ΛΟΑΤΚΙ άτομα σπάνια έχουν πρόσβαση σε ενημερωμένες και κατάλληλες υπηρεσίες υγείας.
-Σημαίνει ότι οι εμπειρίες τους περιθωριοποιούνται πολύ πιο συχνά από τις εμπειρίες σις στρέιτ ηλικιωμένων ατόμων, οι συντροφικές τους σχέσεις και οι ανάγκες τους -όπως και η σεξουαλικότητα τους- είναι ακόμη πιο αόρατες.
Για τις νεότερες γενιές σημαίνει ότι δεν έχουν εικόνα για το πώς γίνεται να μεγαλώνει ένα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομο ή και να μπορεί να είναι χαρούμενο μεγαλώνοντας, δεν έχουν την αίσθηση ότι μπορούν να έχουν μέλλον.
Για όλα αυτά, το πρώτο ζήτημα είναι να καταφέρουμε να γίνουμε ηλικιωμένα και χαρούμενα, με τις ζωές που θέλουμε. Να έχουμε την ευκαιρία να συμπορευόμαστε με και να μαθαίνουμε από τις γενιές που προηγήθηκαν, να γιορτάζουμε μαζί την εμπειρία που κουβαλούν και τα εμπόδια που έχουν ξεπεράσει. Ορατά και περήφανα.
Στηρίζουμε τις διεκδικήσεις για ελάχιστο εισόδημα στα ηλικιωμένα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, την δημιουργία συμπεριληπτικών και προσβάσιμων υπηρεσιών υγείας, τη δημιουργία ξενώνα για ηλικιωμένα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.
