31/07/2025
Στη θεραπευτική διαδικασία, οι παύσεις δεν είναι διακοπές από τη θεραπεία, είναι μέρος της. Οι σκόπιμες παύσεις, όταν συμφωνούνται και εντάσσονται με σεβασμό στη σχέση θεραπευτή-θεραπευόμενου, προσφέρουν χώρο για εσωτερική επεξεργασία, αυτοπαρατήρηση και ενίσχυση της αυτονομίας.
Ο θεραπευόμενος:
Έχει την ευκαιρία να δει πώς λειτουργεί εκτός θεραπευτικού πλαισίου.
Καλλιεργείται η εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στις δικές του εσωτερικές δυνάμεις.
Δίνεται χρόνος για να αφομοιωθούν όσα έχουν δουλευτεί έως τώρα.
Ενισχύεται η επίγνωση του «πώς είμαι χωρίς την άμεση παρουσία του άλλου».
Ο θεραπευτής:
Είναι αναγκαίος χρόνος φροντίδας, ανάκτησης ενέργειας και νοηματοδότησης του θεραπευτικού έργου.
Επιτρέπει τη διατήρηση της συναισθηματικής διαθεσιμότητας και της παρουσίας του στη θεραπευτική σχέση.
Συντηρεί τη δημιουργικότητα, τη διαύγεια και την επαγγελματική δεοντολογία.
Μια προσεκτικά σχεδιασμένη παύση λειτουργεί όπως η σιωπή σε μια συζήτηση, δεν είναι κενό, αλλά ένας ζωντανός, μεταβατικός χώρος που μπορεί να φέρει βάθος, να επιτρέψει τη συναισθηματική ωρίμανση και να αναδείξει νέες διαδρομές στην πορεία.
Ας θυμόμαστε ότι η θεραπεία δεν είναι ένας μαραθώνιος χωρίς σταθμούς. Είναι ένα ταξίδι, και κάθε παύση είναι μια στιγμή ανάσας πριν τον επόμενο προορισμό.
Η παύση στη θεραπεία είναι μια πρόσκληση να ακούσουμε τι έχει αλλάξει, τι έχει ριζώσει και τι είναι έτοιμο να ανθίσει!