04/09/2025
Νεότερα επιστημονικά δεδομένα για ασφαλέστερο κολπικό τοκετό:
Τα συμπεράσματα νέας μελέτης αναδεικνύουν τις πρακτικές που θεωρούνται σήμερα οι ασφαλέστερες και πιο αποτελεσματικές για τον κολπικό τοκετό.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό O&G Open, το οποίο εκδίδεται από το Αμερικανικό Κολλέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων και βασίστηκε σε ανάλυση της διεθνούς βιβλιογραφίας καθώς και σε στοιχεία από 2.486.856 τοκετούς που καταγράφηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2021, εκ των οποίων το 68% ήταν κολπικοί.
Ακολουθούν τα βασικά ευρήματα που μπορούν να φανούν χρήσιμα στην κλινική πράξη.
1. Άμεση έναντι καθυστερημένης εξώθησης στο δεύτερο στάδιο
· Η άμεση προσπάθεια εξώθησης μετά την πλήρη διαστολή του τραχήλου συνδέεται με μικρότερη διάρκεια του β΄ σταδίου.
· Δεν υπήρξε διαφορά στα ποσοστά καισαρικής τομής ή επεμβατικού κολπικού τοκετού (εμβρυουλκία).
· Τα ποσοστά χοριοαμνιονίτιδας και αιμορραγίας μετά τον τοκετό ήταν χαμηλότερα στην ομάδα της άμεσης εξώθησης.
2. Νευραξονική αναλγησία( (επισκληρίδιος)
· Η νευραξονική αναλγησία (επισκληρίδιος αναισθησία) δεν σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καισαρικής τομής.
· Σε ορισμένες μελέτες φάνηκε να παρατείνει ελαφρώς το α΄ στάδιο του τοκετού, χωρίς όμως να επηρεάζει αρνητικά την έκβαση.
3. Πρόληψη περινεϊκών κακώσεων
· Το περινεϊκό μασάζ κατά τον τοκετό μειώνει τον κίνδυνο ρήξεων.
· Η εφαρμογή θερμών επιθεμάτων στο περίνεο συσχετίστηκε με μικρότερα ποσοστά ρήξεων 3ου και 4ου βαθμού.
4. Επανεκτίμηση της επισιοτομίας
· Η επισιοτομία δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται συστηματικά.
· Η μέση επισιοτομία αυξάνει τον κίνδυνο σοβαρών ρήξεων, ενώ η μέση-πλάγια σχετίζεται με υψηλότερα ποσοστά δυσπαρευνίας.
· Και οι δύο τεχνικές συνδέονται με μεταγεννητικό πόνο και ακράτεια ούρων.
· Η χρήση της πρέπει να περιορίζεται μόνο σε σαφείς ενδείξεις.
5. Οφέλη της καθυστερημένης απολίνωσης του ομφάλιου λώρου
Ορίζεται ως απολίνωση 30–60 δευτερόλεπτα μετά τη γέννηση.
Τα πλεονεκτήματα περιλαμβάνουν:
· Καλύτερη νευροαναπτυξιακή εξέλιξη.
· Σημαντική μείωση της νεογνικής θνησιμότητας των προώρων έως την έξοδό τους από το μαιευτήριο.
· Υψηλότερα επίπεδα αιμοσφαιρίνης και σιδήρου σε τελειόμηνα και πρόωρα.
6. Το τρίτο στάδιο του τοκετού
Η παθητική αντιμετώπιση συνίσταται σε αναμονή για την αυτόματη αποβολή του πλακούντα, χωρίς ιατρική παρέμβαση. Η ενεργητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει παρεμβάσεις, όπως η φαρμακευτική χορήγηση ουσιών που διευκολύνουν την αποβολή του πλακούντα.
Η ανασκόπηση κατέδειξε ότι η χορήγηση οξυτοκίνης ενδοφλεβίως (5–10 IU) αποτελεί την αποτελεσματικότερη πρακτική για τη μείωση του κινδύνου σοβαρής αιμορραγίας μετά τον τοκετό.
Συμπέρασμα
Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι πρακτικές όπως η άμεση εξώθηση, η χρήση επισκληριδίου για αναλγησία, η εφαρμογή θερμών επιθεμάτων στο περίνεο, η επιλεκτική χρήση επισιοτομίας, η καθυστερημένη απολίνωση του ομφάλιου λώρου και η χορήγηση οξυτοκίνης ενδοφλεβίως στο γ΄ στάδιο αποτελούν παρεμβάσεις που έχουν αποδειχθεί ασφαλείς και υποστηρίζονται από τα νεότερα δεδομένα για τη μείωση επιπλοκών.
Τα ευρήματα παρέχουν χρήσιμα στοιχεία για τη βελτίωση της καθημερινής κλινικής πρακτικής.
Tannous AM, Warffuel J, Van Backle A, et al. An evidence-based approach to vaginal birth. O&G Open. 2025;1(3):24. doi:10.1097/og9.0000000000000024
