Ψυχολόγος MSc Ψυχοθεραπεύτρια- Τσακαλίδου Αθηνά

19/03/2025

Την Πέμπτη 27 Μαρτίου!

02/02/2025

Όταν έρχεται η καινούργια χρονιά συνηθίζουμε να βάζουμε καινούριους στόχους, πολλές φορές στόχους που αφορούν τη συμπεριφορά μας , επιδιώκουμε την αλλαγή και προσπαθούμε να κάνουμε ένα ψυχικό "restart" ώστε να μην πονέσουμε ξανά , να μην πέσουμε στα ίδια λάθη. Θεωρούμε ότι έχουμε τον έλεγχο και ότι μια απόφαση αρκεί για να έχουμε τη ζωή που θέλουμε.
Εκεί θα βρεθούν πολλοί καλοθελητές, επιτήδειοι που ασχολούνται με τη " διαχείριση" της ψυχικής μας υγείας και θα μας συμβουλεύσουν " κάνε αυτό" ή " κάνε εκείνο" , " σκέψου θετικά", " βάλε στόχους " κ τ λ .
Όλα αυτά πολύ γρήγορα θα διαπιστώσουμε ότι πολύ αμφίβολο και μικρό αποτέλεσμα έχουν και αργά ή γρήγορα θα εμπλακούμε ξανά στις ίδιες επιλογές,στις ίδιες συνήθειες ,σ αυτά από τα οποία θέλαμε να ξεφύγουμε.
Δεν φταίμε εμείς για αυτό. Χρειάζεται να κατανοήσουμε ότι υπάρχουν μέσα μας εσωτερικές δυνάμεις που μας " αναγκάζουν" να επαναλαμβάνουμε τα ίδια, μας ωθούν να προτιμήσουμε το οικείο, αυτό το οποίο από πολύ παλιά έχουμε μάθει.
Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν με συμβουλές, προτροπές ή απαγορεύσεις . Όσο και αν θα θέλαμε να υπήρχε ένας μαγικός και εύκολος τρόπος, δεν υπάρχει. Οι άνθρωποι αλλάζουν με κόπο, δίνοντας χρόνο και χώρο στον εαυτό τους , γνωρίζοντας τον και αγαπώντας τον.
Η αλλαγή είναι ταξίδι και όχι προορισμός.

13/01/2025

Δεν είναι η πλάτη που σε πονάει αλλά το βάρος που κουβαλάς
Δεν είναι τα μάτια σου που καίνε αλλά αυτό που δεν αντέχεις να κοιτάζεις
Δεν είναι το κεφάλι που σε πονάει, είναι οι σκέψεις μέσα του που σε τρελαίνουν
Δεν είναι από το λαιμό που δεν μπορείς να καταπιείς αλλά αυτό που δεν μπορείς να εκφράσεις και ''δεν καταπίνεται''
Δεν είναι το στομάχι σου που νοσεί και για αυτό οι γιατροί δεν βρίσκουν τίποτα, είναι αυτό που δεν μπορεί να χωνέψει η ψυχή σου
Δεν έχεις πόνους στο στήθος επειδή θα πάθεις έμφραγμα , είναι η καρδιά σου που έχει γίνει χίλια κομμάτια
Via Web

12/01/2025

Συχνά, κάτω από τις παχιές στρώσεις της φανερής ωριμότητας μας, κρύβεται ένα πληγωμένο παιδί που απαιτεί αγάπη και προσοχή
Charles F.

19/11/2024

The Boy, the Mole, the Fox and the Horse 2022
Director: Charlie Mackesy

07/11/2024

''Η ευφυΐα αυτού του κόσμου κατοικεί στην ευαισθησία.
Για αυτό και οι ευφυείς δεν υπήρξαν ποτέ κριτές.
Ήταν άνθρωποι που κατανοούσαν ανθρώπους!''
Άρθουρ Μίλερ

10/09/2024

Τ
''Το να μαθαίνεις από τα μαθήματα ζωής είναι λίγο σαν να φτάνεις στην ωριμότητα. Δεν είσαι ξαφνικά πιο ευτυχισμένος, πλούσιος ή ισχυρός, αλλά καταλαβαίνεις τον κόσμο γύρω σου καλύτερα και είσαι σε ειρήνη με τον εαυτό σου. Το να μαθαίνεις από τα μαθήματα της ζωής δεν έχει να κάνει με το να κάνεις τη ζωή σου τέλεια, αλλά με το να βλέπεις τη ζωή όπως ήταν γραφτό να είναι''.
-Elisabeth Kübler-Ross Foundation

''Το πένθος είναι το τίμημα που πληρώνουμε για την αγάπη''

26/08/2024

''Oταν έγινα εννιά χρονών, δεν έπαψα να είμαι οκτώ. Όταν έγινα δέκα, δεν έπαψα να είμαι εννιά.
Όταν κλείνουμε τα δεκαπέντε, είμαστε δεκατέσσερα και δώδεκα και έντεκα και δέκα και εννιά και οκτώ και πέντε.
Στα εβδομήντα είμαστε και εξήντα και πενήντα και σαράντα και δώδεκα και πέντε και ενός έτους.
Κατοικούν μέσα μας τα μικρά παιδιά που υπήρξαμε κάποτε''. Χόρχε Μπουκάι

25/07/2024

Καλό καλοκαίρι!!
Today is the day!
See you soon 😌

Στη ζούγκλα του Αμαζονίου, οι Ινδιάνοι Σουάρ κλαίνε μια ετοιμοθάνατη γυναίκα στο προσκέφαλο της. Ένας μάρτυρας, φερμένος από άλλα μέρη, ρωτάει:
"Γιατί κλαίτε μπροστά της, εφόσον είναι ακόμα ζωντανή;"
Και εκείνοι απαντούν:
''Για να ξέρει ότι την αγαπάμε πολύ''.
Στο σήμερα, στο εδώ και τώρα είναι η ζωή. Κάπου, κάποτε μπορεί να είναι αργά.

15/05/2024

''Μ' αγαπάς; " Η Alice ρώτησε.
"Όχι, δεν σ' αγαπώ! " απάντησε ο Λευκός Λαγός.
Η Alice συνοφρυώθηκε και έσφιξε τα χέρια της όπως έκανε κάθε φορά που ένιωθε πληγωμένη. "Βλέπεις; " απάντησε ο Λευκός Λαγός. "Τώρα θα αρχίσεις να αναρωτιέσαι τι σε κάνει τόσο ατελή και τι έκανες λάθος για να μην μπορώ να σε αγαπήσω έστω και λίγο. Ξέρεις, γι' αυτό δεν μπορώ να σε αγαπήσω. Δεν θα σε αγαπούν πάντα Αλίκη, θα υπάρχουν μέρες που οι άλλοι θα κουράζονται και θα βαριούνται τη ζωή, θα έχουν το κεφάλι τους στα σύννεφα, και θα σε πληγώνουν.

Επειδή οι άνθρωποι είναι έτσι, πάντα καταλήγουν να πληγώνουν ο ένας τα συναισθήματα του άλλου, είτε μέσω απροσεξίας, παρεξηγήσεων ή συγκρούσεων με τον εαυτό τους. Αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου, έστω και λίγο, αν δεν δημιουργήσεις μια πανοπλία αυτοαγάπης και ευτυχίας γύρω από την καρδιά σου, οι αδύναμες ενοχλήσεις που προκαλούν οι άλλοι θα γίνουν θανατηφόρες και θα σε καταστρέψουν.

Την πρώτη φορά που σε είδα έκανα μια συμφωνία με τον εαυτό μου: 'Θα αποφύγω να σε αγαπώ μέχρι να μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου. ''
Lewis Carroll, Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων

14/11/2023

"Δεν πρόκειται να πενθείς για πάντα, έτσι δεν είναι; "Πόσο χρόνο χρειάζεται για να περάσεις αυτά τα πέντε στάδια; "Δεν πενθήσατε αρκετά; " "Δεν είναι καιρός να προχωρήσεις και να ξεπεράσεις την απώλειά σου; "
Δυστυχώς, αυτές οι ερωτήσεις γίνονται συχνά σε όσους έχουν βιώσει μια απώλεια.
Η θλίψη δεν είναι μόνο μια σειρά γεγονότων, στάδια ή χρονοδιαγράμματα. Η κοινωνία μας ασκεί τεράστια πίεση πάνω μας για να ξεπεράσουμε την απώλεια, να ξεπεράσουμε τη θλίψη. Αλλά πόσο καιρό θρηνείς για έναν σύζυγο πενήντα ετών, έναν έφηβο που σκοτώθηκε σε τροχαίο, ένα τετράχρονο παιδί: ένα χρόνο; πέντε χρόνια; για πάντα; Η απώλεια συμβαίνει στο χρόνο, στην πραγματικότητα σε μια στιγμή, αλλά τα επακόλουθά της διαρκούν μια ζωή.
Η θλίψη είναι πραγματική επειδή η απώλεια είναι πραγματική. Κάθε θρήνος έχει το δικό της αποτύπωμα, τόσο ξεχωριστό και μοναδικό όσο το άτομο που χάσαμε. Ο πόνος της απώλειας είναι τόσο έντονος, τόσο σπαρακτικός, γιατί στην αγάπη συνδεόμαστε βαθιά με ένα άλλο ανθρώπινο ον, και η θλίψη είναι η αντανάκλαση της σύνδεσης που έχει χαθεί. Νομίζουμε ότι θέλουμε να αποφύγουμε τη θλίψη, αλλά πραγματικά είναι ο πόνος της απώλειας που θέλουμε να αποφύγουμε. Η θλίψη είναι η διαδικασία επούλωσης που τελικά μας φέρνει άνεση στον πόνο μας.
Σχεδιάζουμε σχεδόν τα πάντα στη ζωή. Σχεδιάζουμε εβδομάδες μπροστά για τα γενέθλιά μας, μήνες μπροστά για τις διακοπές μας, πάνω από ένα χρόνο μπροστά για τους γάμους μας. Σχεδιάζουμε δεκαετίες μπροστά για την συνταξιοδότησή μας. Αλλά ο θάνατος, ίσως το μεγαλύτερο ταξίδι της ζωής μας, συνήθως μας αιφνιδιάζει. Και όταν χάνουμε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο από αυτό το ανεπιθύμητο μυστήριο της ζωής, δεν είμαστε ποτέ προετοιμασμένοι.
Ο θάνατος είναι μια γραμμή, μια σπαρακτική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον κόσμο που ζήσαμε εμείς και το αγαπημένο μας πρόσωπο και στον κόσμο όπου βρίσκονται τώρα. Αυτή η γραμμή θανάτου σε ένα συνεχές γίνεται σήμα Πριν και Μετά. Μια γραμμή μεταξύ χρόνου μαζί τους και χρόνου χωρίς αυτούς. Μια γραμμή που σχεδιάστηκε χωρίς εμάς ή την άδειά μας. Μια ύπαρξη που συνεχίζεται για αυτούς αλλά μας αφήνει εκτός. χωρίζοντας μας από εκείνους που αγαπάμε και χάνουμε.
Η θεραπευτική θλίψη είναι συχνά μια συντριπτική και μοναχική εμπειρία. Δεν έχουμε κανένα πραγματικό πλαίσιο για να μας βοηθήσει να ανακάμψουμε από την απώλεια ενός αγαπημένου μας προσώπου. Δεν νομίζουμε ότι έχουμε τα εργαλεία για να ξεπεράσουμε τα συναισθήματα που μας καταστρέφουν. Οι φίλοι μας δεν ξέρουν τι να πουν ή πώς να βοηθήσουν. Ως αποτέλεσμα, κατά τις ημέρες μετά από μια απώλεια αναρωτιόμαστε αν μπορούμε να επιβιώσουμε. Καθώς περνάει ο καιρός, αυτός ο φόβος δίνει τη θέση του στον θυμό, τη θλίψη, την απομόνωση, τα συναισθήματα που μας επιτίθενται το ένα μετά το άλλο. Χρειαζόμαστε βοήθεια.
Στη θλίψη, όπως και στον θάνατο, υπάρχει μια μεταμόρφωση για τους ζωντανούς. Εάν δεν αφιερώσεις χρόνο να θρηνήσεις, δεν μπορείς να βρεις ένα μέλλον στο οποίο η απώλεια θα θυμόμαστε και θα τιμάται χωρίς πόνο. ''
Απόσπασμα από το βιβλίο: Περί θλίψης και θλίψης (Βρίσκοντας το νόημα της θλίψης μέσα από τα πέντε στάδια της απώλειας) Συγγραφέας του βιβλίου: Dr. Elisabeth Kubler-Ross και David Kessler

18/09/2023

''Προτιμώ να είμαι το παιδί μιας μητέρας που έχει όλες τις εσωτερικές συγκρούσεις ενός ανθρώπινου όντος, παρά να είμαι το παιδί κάποιας που ξέρει όλες τις απαντήσεις και δεν αμφιβάλλει για τίποτα...'' D. Winnicott