
20/06/2024
Στην ψυχοθεραπεία τα συναισθήματα αποτελούν πύλες νοήματος στο πλαίσιο της θεραπευτικής σχέσης μεταξύ ενός θεραπεύομενου - ο οποίος συνήθως φτάνει με ένα σύνολο ανησυχιών, προβλημάτων ή τρόπων με τους οποίους αισθάνεται εγκλωβισμένος - και ενός θεραπευτή. Ο ψυχικός και συναισθηματικός πόνος αποτελεί το αρχικό κίνητρο για αναζήτηση θεραπείας. Η αρχική στάση ενσυναίσθησης και ενδιαφέροντος του θεραπευτή είναι μια πρόσκληση προς τον θεραπεύομενο να βρει το κίνητρο να μπει στη διαδικασία της αυτοπαρατήρησης και να εξερευνήσει δύσκολες σκέψεις και συναισθήματα, ενώ ο θεραπευτής είναι πλήρως παρών υποστηρίζοντας και το να «είναι μαζί» με τον θεραπεύομενο. Το συναίσθημα αναδύεται στο πλαίσιο μιας θεραπευτικής σχέσης, που βασίζεται στη βασική εμπιστοσύνη και το γνήσιο ενδιαφέρον. Η ελπίδα είναι ότι μια τέτοια εξερεύνηση θα εμβαθύνει την κατανόηση και τη διαχείριση των συναισθημάτων στο πλαίσιο που αναδύονται, στο εδώ και τώρα της μεταβίβασης. Η μεταβίβαση χρησιμοποιείται ως ένα είδος σχεσιακού χώρου στον οποίο θεραπευτής και θεραπεύομενος μπορούν να εξερευνήσουν αυτά τα συναισθήματα. Σε αυτό το πλαίσιο, το συναίσθημα προσεγγίζεται ως μια βιωματική διαδικασία, ένας τρόπος για να εξερευνηθεί ο εσωτερικός κόσμος του θεραπεύομενου με όλες τις αναπαραστάσεις του εαυτού και του Άλλου, που είχε ιστορικά κατασκευάσει στο πλαίσιο σημαντικών σχέσεων πχ γονείς. Τα πρότυπα συμπεριφοράς δεσμού ενός θεραπεύομενου ενεργοποιούνται στο πλαίσιο της θεραπευτικής σχέσης. Αυτό θέτει το σκηνικό για τον θεραπεύομενο να αρχίσει να εξερευνά τα συναισθήματά του σε μια δυνητικά αγχωτική κατάσταση και να χρησιμοποιήσει τις συνήθεις στρατηγικές αντιμετώπισης του/της μαζί με τα συναισθήματα, που παράγονται. Στο πλαίσιο αυτής της σχεσιακής μήτρας, ο θεραπευτής αναζητά ευκαιρίες για εξερεύνηση και εκδήλωση συναισθημάτων. Βασικός στόχος είναι η αύξηση της αίσθησης ασφάλειας και προσωπικής ελευθερίας. Με αυτόν τον τρόπο, χρησιμοποιούνται τα συναισθήματα ως πύλες προς την ψυχή και τη λειτουργία του θεραπεύομενου, προσκαλώντας τον να επανεξετάσει, να βιώσει ξανά και να επεξεργαστεί τα συναισθήματα.
Τα συναισθήματα γίνονται γέφυρα για αναμνήσεις του παρελθόντος, που μπορεί να βιώνονται ξανά στο εδώ και τώρα της θεραπευτικής σχέσης. Ο ψυχοθεραπευτής παρουσιάζει την δική του οπτική στα δρώμενα προσκαλώντας τον θεραπεύομενο να εξερευνήσει τον συναισθηματικό διάλογο στο δωμάτιο. Επιδιώκεται να υπάρξει μια νέα αναπτυξιακή εμπειρία - μια εμπειρία στην οποία τα συναισθήματα μπορούν να εκφραστούν με ασφάλεια και να ανταποκριθούν με διαφορετικό τρόπο με κάποιον που προσπαθεί πραγματικά να νοηματοδοτήσει την εμπειρία του θεραπεύομενου.
Όλες οι παρεμβάσεις λειτουργούν με συναίσθημα έχοντας υπόψη και τις ασυνείδητες διαδικασίες στο νου μας. Στον πυρήνα της εργασίας βρίσκεται η πεποίθηση ότι η κυριότητα των συναισθημάτων και η ενσωμάτωση τόσο των θετικών όσο και των αρνητικών συναισθημάτων έχουν ως αποτέλεσμα μια αυξημένη αίσθηση του εαυτού και το συνολικό αίσθημα καλύτερης διαχείρισης των σχέσεων.