11/03/2021
"Πριν τρία χρόνια, παρά δύο μήνες, όταν ήμουν μόλις 33 χρονών, υποβλήθηκα σε υστερεκτομη, με απλά λόγια: αφαίρεσα την μήτρα και τις σάλπιγγες μου λόγω αδενομυωσης, μια σχετικά σπάνια πάθηση της μήτρας η οποία την έπληξε σιωπηλά, ξαφνικά και γρήγορα.
Μεγαλωσα σε μια εποχή που όταν ερχόταν περίοδος σε ένα κορίτσι του έλεγαν "έγινες γυναίκα" και έπρεπε να κάνεις παιδιά για να "ολοκληρωθείς ως γυναίκα".
Έχω κλωτσησει πολλές φορές και κλωτσαω ακόμη σε όσους μου λένε "τουλάχιστον πρόλαβες να κάνεις τα παιδιά σου" όταν αναφέρομαι στην υστερεκτομη μου.
Ότι δηλαδή εντάξει, έφερα εις πέρας την αποστολή μου, δεν υπάρχει λόγος να στεναχωριέμαι.
Η αλήθεια είναι πως πάλεψα άγρια με τον εαυτό μου μετά την επέμβαση.
Δεν ήταν μόνο ότι αισθάνθηκα σαν κάποιος να έβαλε τα χέρια του και σε μια στιγμή να μου ξερίζωσε τα πολύ δικά μου, τα πιο δικά μου, σωθικα αλλά έπρεπε μετά από όλη αυτή την περιπέτεια, να χώσω και τα δικά μου χέρια μέσα στην φρέσκια πληγή μου και να ξεριζωσω τις ιδεοληψίες με τις οποίες γαλουχήθηκα.
Διότι, χωρίς περίοδο, δεν θα ήμουν πια γυναίκα, ε;
Ας γελάσω.
Τρία χρόνια παρά δύο μήνες μετά την επέμβαση, στα υπέροχα 36 μου, έχω να πω πως δεν με ολοκλήρωσαν σαν γυναίκα (αν μπορούμε να το πούμε αυτό) οι γέννες αλλά η υστερεκτομη.
Πιο σωστά, με ολοκλήρωσε σαν άνθρωπο.
Είμαι γυναίκα στο μυαλό και στην ψυχή,
είμαι άνθρωπος με κατανόηση και συνείδηση για το απρόβλεπτο και το απροσδόκητο και στέκομαι στο πλευρό όλων των ανθρώπων, ανδρών και γυναικών και όσων αισθάνονται γυναίκες, ακόμη και αν βιολογικά στερούνται μήτρας και λοιπών θηλυκών οργάνων.
Είμαι γυναίκα και αγαπώ το σώμα μου εκατό φορές πιο πολύ από πριν και οι ουλές στο κάτω μέρος της κοιλιάς μου είναι η απόδειξη ότι είμαι πιο γενναία από κάθε μεγαλόσωμο αρσενικό.
Είμαι γυναίκα και γιορτάζω που είμαι υγιής, δυνατή και έτοιμη να δώσω και να πάρω μόνο αγάπη 🌼"
(Via: Maria Papaioannou)
