Ομάδα - Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχοθεραπείας

29/05/2025

Εξετάσεις και φέτος...
Για όλα τα παιδιά που ξεκίνησαν ή θα ξεκινήσουν άμεσα εξετάσεις, μια μικρή υπενθύμιση:
"Είναι ανάγκη να τολμήσω, πετύχω δεν πετύχω"

11/05/2025

Για την "αρκετά καλή μητέρα" ...για εκείνη την ανοιχτή μεγάλη αγκαλιά που η παρουσία της, η αγάπη και η φροντίδα της, γίνεται το διευκολυντικό περιβάλλον πάνω στο οποίο το παιδί θα εξερευνήσει, θα χαρεί, θα ματαιωθεί και θα απλώσει στη συνέχεια με ασφάλεια τον εαυτό του.

Για τη μητέρα που αναγνωρίζει τα όμορφα, τα δύσκολα και τα ευάλωτα σημεία της και είναι εκεί για να τα φροντίσει.

Για τη μητέρα που έρχεται διστακτικά στο γραφείο του ψυχολόγου για να ξεδιπλώσει τις ανάγκες της, το χώρο και το χρόνο της και να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό της μέσα από τους πολλαπλούς της ρόλους.

Για τη μητέρα που ψάχνει να (ξανά)βρει το χρόνο ανάμεσα σε όλα αυτά που προσπαθεί να ισορροπήσει καθημερινά.

Για τη μητέρα που νοιάζεται βαθιά για τη σχέση που δημιουργεί, παρατηρεί, αλλάζει και βελτιώνει με το παιδί της και είναι παρούσα στο να του μεταδώσει ό,τι πιο υγιές έχει.

Για μια αρκετά καλή μητέρα που προσπαθεί και εξελίσεται, αναγνωρίζει τις δυσκολίες της και φροντίζει τον εαυτό και το παιδί της!

21/04/2025

Χρόνια πολλά και καλή επανεκκίνηση!

18/04/2025

Μέσα από το πέρασμα της Μεγάλης Εβδομάδας, φτάνουμε στη Μεγάλη Παρασκευή όπου κορυφώνεται η αναμονή και η προσμονή της Ανάστασης που λυτρώνει απ'το βαρύ πένθος.
Η μέρα έχει την ησυχία μιας ξεχασμένης πέτρινης εκκλησιάς πάνω σε μια κορφή ενός βουνού και τη μυρωδιά μιας πασχαλιάς.

Η διαδρομή του θρήνου προς την αναγέννηση πολύ συχνά περνάει μέσα από εσωτερικές διεργασίες συλλογισμού και ζύμωσης για να φτάσει στην προσωπική εξέλιξη και γνώση του εαυτού, όπως ακριβώς συμβαίνει με τη διαδικασία της ψυχοθεραπείας.
Οι άνθρωποι οδεύουν στο σημείο να εξερευνήσουν τον εαυτό τους, να δυσκολευτούν, να χάσουν, να θρηνήσουν και έπειτα να περάσουν μέσα από αυτές τις επίπονες διεργασίες στην προσωπική τους Ανάσταση.
Εύχομαι σε όλους μια Ανάσταση εντός και εκτός μας!

Pic Χρήστος Μποκόρος "Ανθισμένη Κυψέλη"

27/01/2025

Μέσα από τις σωματικές αντιδράσεις το βρέφος θα αναπτύξει την επαφή και τη σύνδεση με τη μητέρα του καθώς δεν έχει αναπτυχθεί η λεκτική διαδικασία.

Η ευτυχία, η δυστυχία, η σύνδεση, ο πόνος και όλες οι διεργασίες, χαρτογραφούνται στο σώμα, το οποίο αποτελεί το πεδίο εγγραφής όλων των εμπειριών της ζωής του ατόμου.

Συχνά ένα σύμπτωμα στο σώμα δηλώνει και μία νέα ευκαιρία επαναπροσδιορισμού του τρόπου ζωής του ατόμου.

01/01/2025

Καλή χρονιά γεμάτη υγεία και ζωντάνια!

25/12/2024

Ας υπάρχει πάντα μια αφορμή, να αφήνουμε χώρο για να ανθίζει το φως μέσα μας.

Καλά Χριστούγεννα!

16/08/2024

Αν δεν επιτραπεί σ' ένα παιδί
να μπει στο χώρο του φανταστικού,

δε θα μπορέσει ποτέ ν' αντιμετωπίσει
την πραγματικότητα.

Η ανάγκη ενός παιδιού για ιστορίες
είναι τόσο βασική,

όσο και η ανάγκη του για φαγητό και
εκδηλώνεται όπως ακριβώς και η πείνα.

''Πες μου μια ιστορία, μπαμπά,
σε παρακαλώ.''

Και τότε ο πατέρας κάθεται
και λέει μια ιστορία στον γιο του.

Ή αλλιώς
ξαπλώνει στο σκοτάδι πλάι του,
οι δυο τους στο κρεβάτι του παιδιού,

και αρχίζει να μιλά σα να μην έχει
απομείνει τίποτα στον κόσμο
πέρα από τη φωνή του,

λέγοντας μέσα στο σκοτάδι
μια ιστορία στον γιο του.

Συχνά είναι ένα παραμύθι
ή μια περιπετειώδης ιστορία.

Συχνά όμως
δεν είναι τίποτα περισσότερο
από ένα απλό άλμα στο φανταστικό.

Μια φορά ήταν ένα αγοράκι
που το έλεγαν Ντάνιελ, λέει ο Α.
στον γιο του που τον λένε Ντάνιελ,

και οι ιστορίες στις οποίες
το ίδιο το αγόρι είναι ο ήρωας,

είναι ίσως αυτές που το ευχαριστούν
περισσότερο.

Κατά τον ίδιο τρόπο,
ο Α. συνειδητοποιεί ότι

ενώ κάθεται στο δωμάτιό του
γράφοντας το Βιβλίο της Μνήμης,

μιλά για τον εαυτό του
ως κάποιον άλλον προκειμένου
να πει την ιστορία του εαυτού του.

Πρέπει
να καταστήσει τον εαυτό του απόντα
προκειμένου να βρει τον εαυτό του εκεί.

Κι έτσι λέει ο Α.,
έστω κι αν θέλει να πει εγώ.

Επειδή η ιστορία της μνήμης
είναι η ιστορία της όρασης.

Κι έστω κι αν τα πράγματα που πρέπει
να ιδωθούν δε βρίσκονται πια εκεί,
αυτή είναι η ιστορία της όρασης.

Κι έτσι η φωνή συνεχίζει. Και ακόμα
κι αν το παιδί κλείσει τα μάτια του
και αποκοιμηθεί,

η φωνή του πατέρα του
συνεχίζει να μιλά μες στο σκοτάδι.

Η επινόηση της μοναξιάς, Paul Austen

09/08/2024

"Κάθε ανθρώπου η ζωή είναι
ένας δρόμος μέσα στον εαυτό του,
μια προσπάθεια να βρει κάποιο δρόμο,
το ίχνος του μονοπατιού...

Όλοι μας ως το τέλος της ζωής μας
κουβαλάμε τα υπολείμματα της γέννησής μας, τις μεμβράνες και το κέλυφος
ενός αρχέγονου κόσμου.

Πολλοί δεν καταφέρνουν να γίνουν ποτέ
άνθρωποι. Παραμένουν βάτραχοι, σαύρες, μυρμήγκια...

Ο καθένας, ωστόσο, αντιπροσωπεύει
μια προσπάθεια της φύσης να
δημιουργήσει μια ανθρώπινη ύπαρξη. Οι ρίζες μας είναι κοινές. Όλοι
προερχόμαστε από την ίδια μήτρα.

Το κάθε άτομο ξεπετιέται από την ίδια άβυσσο, αγωνίζεται να πετύχει τον σκοπό του.

Καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο,
μα κάθε άνθρωπος μπορεί να εξηγήσει
μόνο τον εαυτό του".

Demian, Hermann Hesse

01/08/2024

24/07/2024

Εν όψει των διακοπών, σκέψεις και ερωτήματα

"Μερικές ερωτήσεις που θα απαντήσεις αυτό το καλοκαίρι

- Μάζεψες τα πράγματά σου; Έκλεισες τους διακόπτες;

- Μπορείς να φύγεις; Έχεις μάθει να φεύγεις;.....

- Θα μου πεις τι σ' αρέσει;.....

- Στις διακοπές μήπως δεν ξέρεις τι να διακόψεις;

- Πότε ήταν η τελευταία φορά που συμμετείχες ολόψυχα σε κάτι που ήσουν παρών;

- Σ' αρέσει να κοιτάζεις;

- Θέλεις να δεις περισσότερα;

- Υπάρχει εισιτήριο για εκεί που θέλεις να φτάσεις;.....

- Ποιος είναι ο σκηνοθέτης σ' αυτό το έργο;

- Θες να είσαι εσύ;"
Φώτης Γεωργελές, Νυκτερινές Πτήσεις

16/06/2024

Χρόνια πολλά σε όλους τους μπαμπάδες, που αναζητούν μια πιο βαθιά και ευαίσθητη σχέση με το παιδί τους!

"Ο Τηλέμαχος περιμένει τον πατέρα του, τον Οδυσσέα, για να επαναφέρει τη συμβολική τάξη στον ρημαγμένο οίκο του... Τα σημερινά παιδιά μοιάζουν στον Τηλέμαχο. Ψάχνουν με το βλέμμα αυτό(ν) που θα επιστρέψει από τη θάλασσα,... που θα τους ανοίξει νέους ορίζοντες. Γιατί ο πατέρας, ... καταδεικνύει μέσα από τις σαρκωμένη μαρτυρία της ύπαρξής του...να νοηματοδοτήσει αυτόν τον κόσμο. Να καταστήσει, εντέλει, το Παιδί αληθινό κληρονόμο, ικανό όχι μόνο να παραλάβει ένα νόημα για τον κόσμο, αλλά και να ανακαλύψει καινούργια νοήματα του κόσμου, καινούργιους κόσμους νοήματος".
Massimo Recalcati "Το σύμπλεγμα του Τηλέμαχου "