19/09/2025
Όταν μιλάω για τραύμα, δεν μιλάω μόνο για γεγονότα – μιλάω για τις αόρατες πληγές που χαράχτηκαν βαθιά μέσα μας. Αυτές τις πληγές που κανείς δεν βλέπει, αλλά εσύ τις νιώθεις κάθε μέρα… ❤️🩹
Αυτές οι πληγές διαμορφώνουν το πώς βλέπεις τον κόσμο, τι πιστεύεις για τον εαυτό σου και πώς φέρεσαι στον εαυτό σου.
Είναι ο λόγος που αντέχεις πάρα πολλά, που αφήνεις τα όριά σου να παραβιάζονται, που σωπαίνεις την αλήθεια σου ή θυσιάζεις τις ανάγκες σου για να μείνουν οι άλλοι ευχαριστημένοι.
Όλα αυτά ξεκινούν από φόβους που ριζώθηκαν νωρίς: φόβο εγκατάλειψης, φόβο ότι δεν είσαι αρκετή/αρκετός, φόβο της μοναξιάς. Με τον καιρό, οι φόβοι γίνονται πεποιθήσεις που κατευθύνουν τη συμπεριφορά σου πολύ βαθιά στην ενήλικη ζωή, επηρεάζοντας τις σχέσεις σου και τον τρόπο που σκέφτεσαι, μιλάς και νιώθεις με τον εαυτό σου.
Μέσα από τη θεραπευτική πορεία, μαθαίνεις να στέκεσαι σταθερά στα όριά σου, να τιμάς τις ανάγκες σου και να μην ξανά θυσιάζεις ποια/ποιος πραγματικά είσαι για την έγκριση των άλλων. Δεν μιλάμε για εγωισμό, αλλά για το να σταματήσεις επιτέλους να εγκαταλείπεις τον εαυτό σου απλώς για να νιώσεις αγαπημένη/αγαπημένος, αποδεκτή/ος ή ασφαλής.
Η αλήθεια είναι πως όταν θεραπεύεσαι, σταματάς να λες «ναι» όταν μέσα σου ουρλιάζεις «όχι». Σταματάς να καταπνίγεις τη φωνή σου απλώς για να "διατηρήσεις" την ηρεμία. Σταματάς να κουβαλάς το βάρος των προσδοκιών των άλλων προδίδοντας την ψυχή σου.
Η θεραπεία σε επιστρέφει στην εκδοχή εκείνη του εαυτού σου πριν τις πληγές, πριν τον φόβο, πριν μάθεις να μικραίνεις τον εαυτό σου για να επιβιώσεις.
Κι από εκείνο το σημείο, η αγάπη γίνεται αλλιώς. Η σύνδεση γίνεται αληθινή. Σταματάς να δίνεις από το κενό και αρχίζεις να δίνεις από το περίσσευμα. Σταματάς να αντέχεις τα αβάσταχτα. Στέκεσαι σταθερά, γειωμένα, ακλόνητα σε αυτό που είσαι.
#Αυτοεκτίμηση #αυτοβελτίωση #συναισθήματα #αυτογνωσία #ψυχικήυγεία #ψυχολογία #σχέσεις