30/07/2025
Η συνέπεια ως μέρος της θεραπείας.
«Συγγνώμη που στέλνω μήνυμα εκτός ώρας.Δεν ήξερα αν θα μου απαντήσεις ή αν σε ενοχλεί.», μου είπε διστακτικά μία θεραπευόμενη μου σήμερα.
Και σκέφτηκα πόσο συχνά οι άνθρωποι στην αρχή της θεραπείας φοβούνται να είναι πολλά, να ζητήσουν, να υπάρξουν μέσα στην θεραπεία. Και πόσες φορές αυτός ο φόβος έχει καλλιεργηθεί από σχέσεις ασυνεπείς, αντιφατικές, απρόβλεπτες στην έξω ζωή. Ένα μήνυμα που διαβάστηκε, μία φίλη που δεν κάλεσε ποτέ πίσω.
Η φαρμακοποιός της γειτονιάς μου, έτυχε επίσης να μου πει πρόσφατα:
«Έρχονται άνθρωποι και μου λένε ότι οι θεραπευτές τους πότε είναι εκεί και πότε όχι. Δεν απαντούν, ακυρώνουν, χάνονται. Και αυτό απογοητεύει.
Και έχει δίκιο!
Γιατί δεν μπορούμε να μιλάμε για όρια, φροντίδα, συνέπεια, αν δεν τα προσφέρουμε πρώτα εμείς.
Προσωπικά, ακόμη κι αν η μέρα μου είναι φορτωμένη, προσπαθώ να απαντώ πάντα,έστω και σύντομα σε ένα μήνυμα θεραπευόμενου.
Όχι γιατί πρέπει. Αλλά γιατί το πιστεύω.
Η συνέπεια είναι στάση. Είναι τρόπος να πεις χωρίς λόγια:
«Σε βλέπω. Είμαι εδώ. Μπορείς να βασιστείς.»