03/03/2023
Σειρά διαδικτυακών δια–λέξεων περί νου, ψυχής και σώματος.
Διά των λέξεων θυμό-μαστε και εν-θυμό-μαστε την α-ληθινή μας φύση.
Σε αυτό το εργαστήριο:
«Κωνάριον: ο ομφαλός του Σύμπαντος»
° Ο αξιοσημείωτος ρόλος της επίφυσης
° Ενεργοποιώντας την κεραία -επίφυση
° Ο άνθρωπος βιοϋπολογιστής -πομπός και δέκτης πληροφοριών
° Εγκέφαλος και σώμα υπό βιολογική αναβάθμιση
Ανοίγοντας το τρίτο μάτι –πέρα από τις αισθήσεις.
«Όπως έχει αναφέρει ο Αλμπέρτος Αϊνστάιν, το όριο αυτού του υλικού κόσμου είναι η ταχύτητα του φωτός. Όμως τι συμβαίνει όταν ο εγκέφαλος επεξεργαστεί μία αύξηση στη συχνότητα και πληροφορία από ένα πεδίο πέρα από τις αισθήσεις και πέρα από την ταχύτητα του φωτός; Δρ. Τζο Ντισπένζα»
Πηγές των διαλέξεων:
Ελληνική και ξένη βιβλιογραφία
Προσωπικά ανέκδοτα συγγράμματα
Επόμενο εργαστήριο 14/03 και ώρα 21:00-22:30.
Με τις μελωδίες του θα μας συνοδεύσει ο Βαλεντίνος.
Για οποιαδήποτε απορία ή/και λεπτομέρειες επικοινωνήστε.
Σύγχρονη και ασύγχρονη δυνατότητα παρακολούθησης.
Και έφτασα χωρίς να χαθώ, μάνα.
Χωρίς να χαθώ.
Να σου περιγράψω τι σημαίνει για εμένα αυτό;
Δεν θα είχα φτάσει σε αυτό.
Και να περιγράψω τι σημαίνεις εσύ για εμένα εδώ;
Δεν θα είχα φτάσει στο σημείο αυτό.
Στο σημείο που δεν ακούγεται ούτε ένα σόφισμα.
Δεν ακούγεται ούτε μία σοφιστεία.
Στο σημείο που βρίσκεται ο χρόνος και χάνεται ηλικία.
Στο σημείο που ο χώρος σμίκρυνε ∙
Ένας κόκκος τόσος δα γίναμε.
Στο σημείο που ο χώρος μεγέθυνε -από έναν κόκκο τόσο δα.
Αυτός εδώ είναι ο κόσμος μου.
Μέχρι και η νόηση σου θα λογίζει
Από εδώ ποτέ μου να μη χαθώ
Να μη μου χαθεί.
Και δεν υπάρχει σημείο μου να μην έχει αφεθεί.
Ήτανε το σημείο που αντίκρισα τα μάτια σου.
Αντίκρισα τα μάτια σου.
Και οι εικόνες απέκτησαν τρίτη μορφή.
Οι μουσικές μια αισθαντικότητα.
Βρίσκεσαι με στραμμένο το βλέμμα στο σώμα από το πουθενά.
Θήτα η αίσθηση από κάθε μία νότα –στο πουθενά.
Λογικής επόμενο -τα χρώματα πήρανε ζωή
Λες και ζωντάνεψαν και αυτά μαζί.
Έχουνε ζωντανέψει –ανοιγόκλεισε όσο θες τα μάτια σου.
Στον ίδιο τόνο ακριβώς.
Και οι μυρωδιές
Ακόμη δεν έχω μυρίσει αυτή την ψυχή.
Ξέρεις τι κάνω για να πάρω λίγη από τη μυρωδιά σου; [..]
Ε.Γαληναία