09/03/2025
Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας με έβρισκε αδιάφορη παλαιότερα. Την έβλεπα σαν μία ακόμα αφορμή για τριαντάφυλλα, σαν μία μονοήμερη ψευδαίσθηση οτί η ισότητα είναι εδώ, οτί τα φυλετικά στερεότυπα δεν υπάρχουν πια.
Φέτος είναι διαφορετικά. Αποφάσισα να εισάγω τη θεματική 'Ημέρα της Γυναίκας' στα παιδικά τμήματα κι έτσι αναζήτησα τα πώς, τί και γιατί της καθιέρωσης αυτής της ημέρας ως γιορτή.
Έμαθα για τον αγώνα του 1887 στη Νέα Υόρκη, όταν εργάτριες υφαντουργίας βγήκαν στους δρόμους ζητώντας μείωση ωραρίου από 16 ώρες (!) σε 10, όπως ίσχυε για τους άνδρες από το 1870!
Για όλες τις καταπατημένες διαδηλώσεις, τις αιματοβαμμένες απεργίες, τον πόνο που προηγήθηκε, μέχρι να καθιερωθεί, 30 χρόνια μετά, το πρώτο 8ωρο στη Ρωσία.
Στα μαθήματα γνωρίσαμε γυναίκες-έμπνευση, που ξεπέρασαν τις δυσκολίες, απαγορεύσεις, αμφισβητήσεις και πάλεψαν για αυτό που ένιωθαν δίκαιο. Τη , τη Frida Kahlo, τη , τη Μαρία Κάλλας, τη Marie Curie, τη .
Όταν φτάσαμε στην ιστορία της Rosa Parks, που το 1955 αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση της στο λεωφορείο σε έναν λευκό άντρα, όπως όριζε ο τοπικός νόμος, μια μαθήτρια με ρώτησε:
'Μόνο αυτό έκανε;'
Ναι, αρχικά μόνο αυτό. Μια μικρή πράξη θάρρους που οδήγησε στη σύλληψή της και σταδιακά (μέσα από μποϊκοτάζ, διαδηλώσεις και δικαστήρια) στην κύρηξη της φυλετικής διάκριση στα λεωφορεία ως αντισυνταγματική. Άλλη μια σταγόνα που έγινε ωκεανός.
Διαβάζω οτί με τον τρέχοντα ρυθμό προόδου, η πλήρης ισότητα των φύλων παγκοσμίως θα επιτευχθεί σε περίπου 131 χρόνια.
Και αυτό δείχνει την ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη για κάθε γυναίκα να βρει την αυθεντική της φωνή, να αγνοήσει τα στερεότυπα που επιβάλλει η κουλτούρα, να αρνηθεί να παραχωρήσει τη θέση που δικαιούται στο λεωφορείο της ζωής & κοινωνίας.
Αυτό που νιώθω φέτος, λοιπόν, για την ημέρα είναι συγκίνηση. Και μια δίψα να μάθω περισσότερα για αυτό αλλά και κάθε θέμα που έντυσα παλιότερα με 'αδιαφορία' και που δε με άφησα να κατανοήσω καλύτερα.
“A woman in harmony with her spirit is like a river flowing. She goes where she will without pretense and arrives at her destination prepared to be herself and herself only.”
Maya Angelou
