04/10/2024
Σκέφτομαι από το πρωί ποιο θα είναι το σημερινό ποστ με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων μιας και θα δείτε πολλά με γλυκές πατούσες , υγρά μουσούδια και αγκαλιές . Αλλά εγώ αποφάσισα να κάνω ένα ποστ για τους ανθρώπους …
Τον Οσκαρ τον ξέρω , ούτε εγώ θυμάμαι ποσά χρόνια …. Τα τελευταία 4-5 παλεύαμε με προχωρημένου σταδίου καρδιακή ανεπάρκεια , τους τελευταίους μήνες δε και με φυσικά επακόλουθά της, οπως νεφρική νόσο και άλλα . Πριν απο λίγες μερες , χάνοντας τη μάχη «έφυγε » νοσηλευόμενος στο ιατρείο . Μετά από δυο τρεις μέρες , και ενώ γνωρίζω ποσό της στοίχισε , η μαμά του ήρθε δακρυσμένη με μια αγκαλιά πράγματα . Φάρμακα , τροφές , συμπληρώματα «για κάποιο άλλο ζωάκι που θα έχει ανάγκη » . Θλιμμένη , αλλά γεμάτη αγάπη και ευγνωμοσύνη για το χρόνο που πέρασε με το δικό της Όσκαρ .
Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο . Έχω την τύχη να παίρνω καθημερινά άπειρη αγάπη από τετράποδα πλάσματα , αλλά και να γνωρίζω ανθρώπους που διάλεξαν να προσφέρουν , να αγαπήσουν , να φροντίσουν , να στερηθούν οι ίδιοι , για να σώσουν ένα πλάσμα και να του προσφέρουν μια ζωή γεμάτη στοργή . Έμαθα πως εκείνος που φροντίζει ένα ζώο αυτόματα αποκτά μια ποιότητα παραπάνω , ένα γαλόνι στον ώμο του , το χάρισμα της ενσυναίσθησης , της ανιδιοτελούς αγάπης …
Σε ολους αυτούς αφιερώνουμε τη σημερινή ημέρα
