Μικροβιολογικό Νέας Καλλικράτειας Αννα Ζαχαριάδου

24/09/2025

check up
Κάθε πότε χρειάζεται το check up;
Οι γενικές εξετάσεις ή check up, όπως συνήθως αποκαλούνται, είναι ο προσυμπτωματικός έλεγχος στον οποίο είναι χρήσιμο να υποβάλλεται κάποιος ανά τακτά διαστήματα, προκειμένου να έχει μια εικόνα της κατάστασης της υγείας του.
Οι γενικές εξετάσεις βοηθούν στην έγκαιρη διάγνωση πιθανών ασθενειών, συμβάλλοντας καθοριστικά στην αντιμετώπισή τους. Για παράδειγμα, μια απλή αιματολογική εξέταση μπορεί να αναδείξει απειλητικές παθήσεις, όπως ο διαβήτης, ο οποίος εντάσσεται στις «ύπουλες» ασθένειες που συνήθως δεν εμφανίζουν εγκαίρως κλινικά συμπτώματα.
Υπάρχουν γενικές οδηγίες ως προς το πότε χρειάζεται να γίνονται εξετάσεις, οι οποίες αναφέρονται σε άτομα κατά τεκμήριο υγιή και χωρίς ειδικούς προδιαθεσικούς παράγοντες.
Αίμα
Από 6 ετών και έπειτα κάθε 5 χρόνια είναι σημαντικό να γίνεται έλεγχος για τα λιπίδια του αίματος (αιματοκρίτης , σίδηρος , φερριτίνη χοληστερόλη, τριγλυκερίδια) το σάκχαρο και οι βιταμίνες. Ο έλεγχος πρέπει να ξεκινά από τις μικρές ηλικίες, ώστε να διαπιστωθεί αν υπάρχουν υποκείμενα νοσήματα όπως ο διαβήτης και η οικογενής υπερχοληστερολαιμία.
Όσον αφορά τη γενική αίματος, είναι καλό να γίνεται κάθε 2 χρόνια, συνοδευόμενη από τον έλεγχο της ουρίας, της κρεατινίνης, του ουρικού οξέος, της χολερυθρίνης, των τρανσαμινασών και της CRP.
Πνεύμονες
Το αναπνευστικό μας σύστημα «αντέχει» και δεν χρειάζεται συχνά έλεγχο εάν δεν το καταστρέφουμε καπνίζοντας. Ο έλεγχος των πνευμόνων για τους μη καπνιστές περιλαμβάνει τη λήψη ακτινογραφίας θώρακος μετά τα 45 έτη, κάθε 2-3 χρόνια και εξετάσεις αίματος. Οι καπνιστές από την άλλη θα πρέπει να υποβάλλονται σε σπειρομέτρηση κάθε χρόνο από την ηλικία έναρξης του καπνίσματος, καθώς και σε ετήσια ακτινογραφία θώρακος μετά την ηλικία των 35.
Καρδιά
Η εκτίμηση του καρδιαγγειακού κινδύνου γίνεται σε μια δεκαετή κλίμακα στην ηλικία των 20 ετών και μετά την ηλικία των 40 ετών κάθε 5 χρόνια. Γίνονται εξετάσεις αίματος. Η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης συνίσταται να γίνεται από 6 μηνών και κάθε 6 μήνες.
Δέρμα
Ο έλεγχος της υγείας του δέρματος θα πρέπει να ξεκινά από την ηλικία των 20 ετών με την αυτοεξέταση ελιών κάθε 6-8 εβδομάδες. Το άτομο θα πρέπει να κοιτάζει για 4 σημεία που δηλώνουν κίνδυνο εξαλλαγής μιας ελιάς:
– ασυμμετρία του σχήματος
– ανώμαλα όρια
– αλλαγή χρώματος
– αύξηση ή μείωση του μεγέθους
Γίνονται εξετάσεις αίματος.
Μάτια
H οφθαλμολογική εξέταση συνίσταται να γίνεται μετά τη γέννηση, στους 6 μήνες, στα 3 έτη, πριν από το σχολείο, στα 40 έτη και μετά από τα 60 να επαναλαμβάνεται κάθε 1-2 χρόνια.
Γίνονται εξετάσεις αίματος.
Καρκίνοι
Οι εξετάσεις για την ενδεχόμενη εμφάνιση καρκίνου εστιάζουν:
– στο παχύ έντερο, όπου μετά την ηλικία των 50 συνίσταται ετήσιος έλεγχος αιμοσφαιρίνης κοπράνων, σιγμοειδοσκόπηση ανά 5 χρόνια και κολονοσκόπηση ανά 10 χρόνια,
– στον προστάτη, όπου επίσης μετά τα 50 χρειάζεται ετήσιος έλεγχος με δακτυλική εξέταση και εξέταση PSA,
– στον μαστό, όπου χρειάζεται κλινική εξέταση ανά 3 χρόνια στις γυναίκες 20-40 ετών και κατ’ έτος από την ηλικία των 40 μαζί με μαστογραφία κάθε 1-2 χρόνια,
– στον τράχηλο της μήτρας, όπου χρειάζεται το τεστ ΠΑΠ κάθε χρόνο μετά τα 21.
Γίνονται γενικές εξετάσεις αίματος και καρκινικοί δείκτες.
Ούρα
Η γενική εξέταση των ούρων θα πρέπει να ξεκινάει από 6 μηνών και να επαναλαμβάνεται κάθε 1-2 χρόνια.
Ιατρική κλινική εξέταση
Η ιατρική κλινική εξέταση συνίσταται σε κάθε ηλικία, κάθε χρόνο.
Ο διαγνωστικός έλεγχος είναι χρήσιμος, κυρίως όταν γίνεται προγραμματισμένα και σύμφωνα με το προφίλ υγείας του κάθε ατόμου, αποτελεί όμως μόνο το ένα κομμάτι της πρόληψης, τη δευτερογενή πρόληψη. Η πρωτογενής πρόληψη αφορά την καταπολέμηση και αποφυγή των κινδύνων που απειλούν την υγεία μας και είναι πιο σημαντική.
Να σημειωθεί ότι οι συγκεκριμένες εξετάσεις συνιστώνται για άτομα χωρίς προβλήματα υγείας. Εάν διαπιστωθεί κάποιο πρόβλημα, τη συχνότητα των εξετάσεων αυξάνετα

16/09/2025

ΑΝΑΙΜΙΑ
Εξετάζομαι και μαθαίνω τον Αιματοκρίτη μου
H KATAΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΕΡΥΘΡΑ ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΑ ΣΤΟ ΑΙΜΑ
Τα ερυθρά μεταφέρουν το οξυγόνο στο σώμα μας.
Όταν είναι λίγα, λιγότερο οξυγόνο φθάνει στους ιστούς μας.
Αυτό μας κάνει να νιώθουμε κουρασμένοι, αδύναμοι, αίσθημα παλμών στο στήθος , ταχυκαρδία κ.λ.π.
Μπορεί να συμβεί αν δεν απορροφάται καλά ο σίδηρος ή αν οι τροφές δεν είναι πλούσιες σε σίδηρο.
Απώλεια αίματος από το πεπτικό ή τα γεννητικά όργανα (κυρίως γυναίκες).
Στα βρέφη.
Η αναιμία διορθώνεται με ισορροπημένη διατροφή , λήψη σιδήρου ή μετάγγιση αίματος σε βαριές περιπτώσεις.
Σε κάθε περίπτωση συμβουλευτείτε τον γιατρό σας , διότι υπάρχουν πολλά είδη αναιμίας
Π.χ. από έλλειψη βιταμίνης Β12 , από έλλειψη φυλλικού οξέος ,
Στίγμα μεσογειακής ή δρεπανοκυτταρικής αναιμίας ,
Αναιμία από νεφρική ανεπάρκεια, ηπατική ανεπάρκεια , καρκίνο κ.λ.π.

16/09/2025

Τροπονίνη Ι (cTnI)
Ο προσδιορισμός της τροπονίνης Ι στο αίμα, χρησιμοποιείται για τη διάγνωση ή τον αποκλεισμό του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου.
Περισσότερες Πληροφορίες
Η τροπονίνη είναι ένα πρωτεϊνικό σύμπλεγμα που ρυθμίζει τη σύσπαση των γραμμωτών μυών. Αποτελείται από 3 υπομονάδες (C, T και I) που βρίσκονται περιοδικά κατά μήκος των μυϊκών ινιδίων. Η τροπονίνη Ι υπάρχει σε 3 ισομορφές: του καρδιακού μυ, των σκελετικών μυών βραδείας σύσπασης και των σκελετικών μυών ταχείας σύσπασης. Η καρδιακή ισομορφή της τροπονίνης Ι (cTnI) είναι διαφορετική από τις δυο άλλες ισομορφές, γεγονός που επιτρέπει την ανάπτυξη ειδικών μεθόδων για την ανίχνευσή της. Αυτή η εξειδίκευση βελτιώνει την ακρίβεια της διάγνωσης σε ασθενείς με οξεία ή χρόνια βλάβη των σκελετικών μυών και πιθανή ταυτόχρονη βλάβη του μυοκαρδίου.

Η τροπονίνη Ι απελευθερώνεται στην κυκλοφορία του αίματος μέσα σε λίγες ώρες από την εμφάνιση των συμπτωμάτων του εμφράγματος του μυοκαρδίου ή της ισχαιμικής βλάβης. Η τροπονίνη Ι μπορεί να ανιχνευθεί από 3 έως 6 ώρες μετά την έναρξη του θωρακικού πόνου, με τις μέγιστες συγκεντρώσεις να εμφανίζονται στις 12 έως 16 ώρες και παραμένει αυξημένη για 5 έως 9 ημέρες.

Τροπονίνη Τ (cTnT)

Η μέτρηση της τροπονίνης Τ στο αίμα, χρησιμοποείται για για τη διάγνωση ή τον αποκλεισμό του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου, για την παρακολούθηση των οξέων στεφανιαίων συνδρόμων και την εκτίμηση της πρόγνωσης τους καθώς και για την παρακολούθηση ασθενών με μη ισχαιμικές καρδιακές βλάβες.
Περισσότερες Πληροφορίες
Η καρδιακή τροπονίνη Ι (cTnI) είναι μία υπομονάδα του συμπλόκου ακτίνης-μυοσίνης, της συσταλτής πρωτεΐνης του μυικού ινιδίου που υπάρχει μόνο στο μυοκάρδιο. Η τροπονίνη Τ (cTnT) και η ειδική καρδιακή τροπονίνη Ι, είναι οι δύο ισομορφές που διαρρέουν στην κυκλοφορία του αίματος κατά τη διάρκεια της μυοκαρδιακής νέκρωσης. Λόγω των πολύ χαμηλών έως μη ανιχνεύσιμων τιμών στον ορό των υγιών ανθρώπων και της γρήγορης αύξησης (είναι ανιχνεύσιμες μέσα σε 1 ώρα μετά τη βλάβη των κυττάρων του μυοκαρδίου), αυτοί οι υπερευαίσθητοι δείκτες χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην έγκαιρη διάγνωση του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου, κυρίως για την ανίχνευση των σιωπηλών εμφραγμάτων του μυοκαρδίου και των μικροεμφράκτων καθώς και στις περιπτώσεις πόνου στο στήθος που δεν συνοδεύονται από τις χαρακτηριστικές αλλαγές του ηλεκτροκαρδιογραφήματος (ΗΚΓ).
Και οι δύο εξετάσεις (τροπονίνη Ι και τροπονίνη Τ) έχουν παρόμοια ακρίβεια στην αναγνώριση της οξείας μυοκαρδιακής βλάβης. Ορισμένες μελέτες έχουν βρει συσχέτιση μεταξύ του βαθμού αύξησης της τροπονίνης Ι και της τροπονίνης Τ και της σοβαρότητας και της έκτασης των στεφανιαίων βλαβών, της στηθάγχης και των αλλαγών στο ΗΚΓ. Έτσι, οι τιμές της τροπονίνης Ι και της τροπονίνης Τ μπορεί να είναι χρήσιμες στην πρόβλεψη της έκβασης τον καρδιακών επεισοδίων. Οι τροπονίνες μπορεί να παραμένουν αυξημένες 4-9 ημέρες μετά την έναρξη του εμφράγματος.

16/09/2025

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ
Ποια είναι τα συνηθέστερα προβλήματα υγείας κατά την τρίτη ηλικία; Τα προβλήματα υγείας στους ηλικιωμένους, μπορεί να αφορούν οποιοδήποτε όργανο του σώματος. Οι περισσότερες καταστάσεις, οφείλονται είτε σε μειωμένη λειτουργία, είτε σε εκφύλιση ενός οργάνου.
Με βάση το αντίστοιχο οργανικό σύστημα, οι πιο συνηθισμένες παθολογικές καταστάσεις που εμφανίζονται στους υπερήλικες είναι οι εξής:
• Μυοσκελετικό σύστημα: Οστεοαρθρίτιδα (φλεγμονή των αρθρώσεων), οστεοπόρωση (απώλεια οστικής μάζας), ουρική αρθρίτιδα, μείωση της μυϊκής μάζας, κατάγματα.
• Ορμονικό σύστημα: Διαβήτης (ανεπαρκής έλεγχος του σακχάρου του αίματος), εμμηνόπαυση, δυσλειτουργία του θυρεοειδούς, υψηλά επίπεδα χοληστερόλης, γενική μείωση τού μεταβολισμού.
• Νευρικό σύστημα: Άνοια (Alzheimer ή άλλου τύπου), νόσος του Parkinson, αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, μείωση της όρασης και της ακοής, προβλήματα ισορροπίας.
• Οφθαλμοί: Εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, γλαύκωμα, καταρράκτης, οφθαλμολογικά προβλήματα λόγω της υπέρτασης.
• Καρδιαγγειακό σύστημα: Καρδιακές προσβολές, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, αρρυθμίες, υπέρταση, αρτηριοσκλήρυνση, περιφερική αγγειακή νόσος (κακή ροή του αίματος, λόγω στένωσης των αιμοφόρων αγγείων).
• Πνεύμονες: Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, μείωση του όγκου των πνευμόνων.
• Νεφροί: Κακή λειτουργία των νεφρών, λόγω μακροχρόνιας υπέρτασης και διαβήτη.
• Δέρμα και τριχωτό: Απώλεια τριχών, ξηρό δέρμα, λοιμώξεις δέρματος.
• Καρκίνοι: Προστάτη, παχέος εντέρου, πνευμόνων, μαστού, δέρματος, ουροδόχου κύστης, ωοθηκών, εγκεφάλου, παγκρέατος κλπ.
• Μυελός των οστών: Αδυναμία παραγωγής επαρκούς αριθμού κυττάρων (αναιμία, μυελοδυσπλασίες).
• Ουροποιητικό: Ακράτεια ούρων, δυσκολία στην ούρηση.
• Στόμα: Ουλίτιδα, ξηροστομία, απώλεια οδόντων, προβλήματα με τεχνητές οδοντοστοιχίες.
• Λοιμώξεις: Ουρολοιμώξεις, πνευμονία, λοιμώξεις δέρματος, έρπητας, λοιμώξεις του παχέος εντέρου (εκκολπωματίτιδες, κολίτιδες).
• Ψυχιατρικά προβλήματα: Κατάθλιψη, άγχος, διαταραχές του ύπνου, αϋπνία.
• Γενικά προβλήματα: Εξασθένηση, αποδιοργάνωση, διαταραχές μνήμης, προβλήματα από παρενέργειες φαρμάκων, μειωμένη όρεξη, απώλεια βάρους, πτώσεις.
Κοινωνικά προβλήματα και υγεία των ηλικιωμένων
Τα διάφορα κοινωνικά προβλήματα, μπορεί να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στη ζωή, αλλά και στην σωματική και ψυχική υγεία των ηλικιωμένων. Μερικοί από τους κυριότερους παράγοντες, που προκαλούν τα κοινωνικά και ψυχολογικά προβλήματα στους υπερήλικες, είναι:
• Μοναξιά, από την απώλεια συζύγων και φίλων.
• Αδυναμία ανεξάρτητης διεκπεραίωσης των καθημερινών προβλημάτων.
• Δυσκολία στην αποδοχή των αποτελεσμάτων του γήρατος στην υγεία.
• Απογοήτευση από τα πολλά προβλήματα υγείας και τον αυξανόμενο αριθμό λαμβανομένων φαρμάκων.
• Κοινωνική απομόνωση, καθώς τα ενήλικα τέκνα ακολουθούν τη ζωή τους.
• Αίσθημα ανεπάρκειας, λόγω αδυναμίας να συνεχίσει την εργασία του.
• Ανία, λόγω συνταξιοδότησης και έλλειψης των καθημερινών, συνηθισμένων δραστηριοτήτων.
• Άγχος λόγω οικονομικών προβλημάτων, μετά την απώλεια του κανονικού μηνιαίου μισθού.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες, μπορεί να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στη συνολική υγεία ενός ηλικιωμένου ατόμου. Η προσπάθεια επίλυσης αυτών των ψυχοκοινωνικών προβλημάτων, αποτελεί ένα αναπόσπαστο στοιχείο για την περίπλοκη ιατροκοινωνική φροντίδα των ηλικιωμένων. Ποιες αλλαγές του τρόπου ζωής μπορεί να κάνει ο ηλικιωμένος, για να έχει υγεία κατά την τρίτη ηλικία;
Αυτό που έχει εξαιρετική σημασία για την διατήρηση της υγείας σε κάθε ηλικία, είναι, αφ’ ενός η ισορροπημένη διατροφή και αφ’ ετέρου η συμμετοχή σε κανονικό πρόγραμμα σωματικών ασκήσεων. Αυτά τα δύο, έχουν ακόμη μεγαλύτερη σημασία για τα άτομα της τρίτης ηλικίας, ενώ συγχρόνως, το αποτέλεσμα τους στην υγεία των ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας, είναι πολύ πιο εμφανές.
Πολλές ασθένειες μπορούν να προληφθούν, ή τουλάχιστον, να επιβραδυνθεί η εξέλιξή τους σαν αποτέλεσμα της αλλαγής του τρόπου ζωή. Η οστεοπόρωση, η αρθρίτιδα, οι ασθένειες της καρδιάς, η υπέρταση, ο διαβήτης, η αυξημένη χοληστερόλη, η κατάθλιψη καθώς και ορισμένες μορφές καρκίνου, είναι μερικές από τις συχνότερες καταστάσεις, που μπορεί να αλλάξουν προς το καλύτερο, μέσω της σωστής δίαιτας, της σωματικής άσκησης και μικρών αλλαγών του τρόπου ζωής. Εκτός από την δίαιτα και την σωματική άσκηση, περιλαμβάνονται και οι ακόλουθες σημαντικές μεταβολές του τρόπου ζωής, που μπορούν να οδηγήσουν σε πιο υγιεινή ζωή:
• Μόνιμη διακοπή του καπνίσματος • Μόνον ένα ποτό την ημέρα • Προστασία από τον ήλιο • Κανονικός, προγραμματισμένος έλεγχος από τον οικογενειακό ιατρό • Κανονικός έλεγχος των δοντιών και καθημερινό βούρτσισμα και μετά τα γεύματα • Σωστή πληροφόρηση για τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται • Τήρηση όλων των οδηγιών, που αφορούν προληπτικούς ελέγχους, εμβολιασμούς κλπ • Ειδικά για τους διαβητικούς, προληπτικοί έλεγχοι από οφθαλμίατρο και χειρούργο (έλεγχος των κάτω άκρων, για διαβητικό πόδι) • Επαρκής και υγιεινός ύπνος • Ενασχόληση με προγραμματισμένες κοινωνικές δραστηριότητες • Εάν είναι δυνατόν, συχνές εκδρομές, διακοπές, κλπ
Ποιο ρόλο παίζει η διατροφή στην υγεία των ηλικιωμένων ατόμων;
Μια καλή και υγιεινή διατροφή, έχει πολυάριθμα θετικά αποτελέσματα στην υγεία των ατόμων της τρίτης ηλικίας. Οι ασθένειες της καρδιάς, των αγγείων, ο διαβήτης, η υπέρταση, η υψηλή χοληστερόλη, τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, τα προβλήματα μνήμης, η οστεοπόρωση, ορισμένοι καρκίνοι, ασθένειες του δέρματος, των μαλλιών και των νυχιών και προβλήματα στην όραση, αποτελούν παραδείγματα καταστάσεων που μπορεί να επηρεασθούν από την διατροφή.
Πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λίπη, βιταμίνες, μέταλλα και νερό, αποτελούν απαραίτητα στοιχεία της διατροφής, για την δομή και λειτουργία όλων των κυττάρων του οργανισμού. Συνεπώς, αυτά τα απαραίτητα συστατικά, θα πρέπει να λαμβάνονται με μέτρο, για την διατήρηση της καλής υγείας.
Μία ισορροπημένη διατροφή, που απαρτίζεται από φρούτα και λαχανικά, σπόρους δημητριακών και ίνες, συνιστάται γενικά για να προσφέρει αυτά τα απαραίτητα στοιχεία της διατροφής. Η αποφυγή των κεκορεσμένων λιπαρών ουσιών (δηλαδή, ζωικά λίπη), η κατανάλωση άφθονων φρούτων και λαχανικών και εάν χρειάζεται, η συμπληρωματική λήψη βιταμινών και μετάλλων, θεωρούνται η βάση της υγιεινής διατροφής.

Αν και έχει σημασία η ποιότητα της τροφής, δεν θα πρέπει να παραβλέπεται και ο παράγοντας ποσότητα. Μία μεγάλη ποσότητα υγιεινής διατροφής, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μεγάλη πρόσληψη θερμίδων. Συνιστώνται μέτριες ποσότητες, ώστε να λαμβάνονται 1500 έως 2000 θερμίδες ημερησίως. Θα πρέπει να αποφεύγονται τροφές, οι οποίες δεν έχουν καμία διατροφική αξία, ενώ συγχρόνως είναι πλούσιες σε θερμίδες. Τέτοια παραδείγματα είναι το αλκοόλ, τα διάφορα τσιπς, σνακ, γλυκίσματα και ανθρακούχα ποτά με πολλές θερμίδες

Θα πρέπει επίσης, να ακολουθούνται διάφοροι περιορισμοί στη διατροφή, εφ’ όσον υπάρχουν ορισμένες παθολογικές καταστάσεις. Έτσι, σε περιπτώσεις καρδιακής ή νεφρικής ανεπάρκειας, θα πρέπει να περιορίζεται το αλάτι και τα πολλά υγρά, όπως επίσης, σε περίπτωση διαβήτη, θα πρέπει να υπάρχει ελεγχόμενη λήψη υδατανθράκων. Πόσο σημαντική είναι η σωματική άσκηση για τους ηλικιωμένους;
Η προγραμματισμένη και συνεπής εφαρμογή ενός προγράμματος γυμναστικών ασκήσεων, μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση ή ακόμη και στην πρόληψη ενός μεγάλου αριθμού προβλημάτων υγείας στα άτομα της τρίτης ηλικίας.
Ασθένειες της καρδιάς και γενικά, του κυκλοφορικού συστήματος, αυξημένη χοληστερόλη, οστεοπόρωση, κατάθλιψη και αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, είναι μερικές από τις συνηθέστερες παθολογικές καταστάσεις, οι οποίες, με την συνεχή και συνεπή γυμναστική άσκηση, μπορεί να ωφελήσουν τον ασθενή σε μεγάλο βαθμό.
Μερικά από τα πολυάριθμα οφέλη για την υγεία από την γυμναστική στους ηλικιωμένους, είναι:
• Διατήρηση του βάρους και «κάψιμο» των επιπλέον θερμίδων
• Βελτίωση της αναλογίας ανάμεσα στην «καλή» και την «κακή» χοληστερόλη
• Βελτίωση της σωματικής αντοχής
• Μεγάλη βελτίωση της υγείας της καρδιάς, των πνευμόνων και του αγγειακού συστήματος
• Καλύτερη παροχή οξυγόνου και θρεπτικών ουσιών στους ιστούς
• Διατήρηση της υγείας των οστών και των μυών
• Μείωση των συμπτωμάτων της αρθρίτιδας, αλλά και του κινδύνου πτώσεων
• Μεγάλη βελτίωση της ψυχικής διάθεσης
• Καλύτερη ποιότητα και διάρκεια ύπνου
Η κανονική και αποτελεσματική άσκηση 3-5 φορές την εβδομάδα, επί 30 λεπτά τουλάχιστον, συνιστάται με έμφαση σε όλους τους ηλικιωμένους. Με τον όρο «αποτελεσματική» άσκηση, εννοούμε εκείνη την άσκηση, η οποία αυξάνει τους καρδιακούς παλμούς, μέχρι να φθάσουν το 75% του μέγιστου αριθμού παλμών. Χονδρικά, ο μέγιστος αριθμός παλμών, υπολογίζεται εάν αφαιρεθεί ο αριθμός της ηλικίας από τον αριθμό 220.
Το βάδισμα, η κολύμβηση και τα μηχανήματα γυμναστικής, είναι γενικά ασφαλείς τρόποι για να επιτύχει ο ηλικιωμένος τον στόχο του. Επίσης, διάφορες ασκήσεις ισορροπίας, ευλυγισίας και αντίστασης (άρση βαρών), μπορεί επίσης να είναι επωφελείς. Σαν γενική προφύλαξη, εάν εμφανισθούν συμπτώματα, όπως πόνος ή σφίξιμο στο στήθος, δύσπνοια, λιποθυμία ή ίλιγγος κατά την διάρκεια ή μετά την γυμναστική, θα πρέπει το άτομο να διακόψει αμέσως την άσκηση και να ενημερώσει εγκαίρως τον ιατρό του.
Ποια είναι τα συνιστώμενα προληπτικά μέτρα για τα άτομα της τρίτης ηλικίας;
Ο επόμενος κατάλογος, περιλαμβάνει μερικά από τα πιο σημαντικά μέτρα ελέγχου και πρόληψης, για κάθε άτομο, ηλικίας άνω των 65 ετών, αλλά και νεωτέρων.
• Αντιγριπικός εμβολιασμός
• Εμβολιασμός κατά της πνευμονίας
• Εμβολιασμός κατά του έρπητος (εγκρίθηκε πρόσφατα σε Αμερική και Ευρώπη)
• Έλεγχος για καρκίνο του παχέος εντέρου, ήδη από την ηλικία των 50 ετών
• Έλεγχος για τον καρκίνο του προστάτη, με κλινικό έλεγχο και μέτρηση του PSA, ήδη από την ηλικία των 50 ετών
• Έλεγχος οστικής πυκνότητας, στις γυναίκες
• Ετήσιος έλεγχος των λιπιδίων του αίματος (χοληστερόλη/τριγλυκερίδια), για τους άνδρες άνω των 35 ετών και τις γυναίκες άνω των 45 ετών
• Έλεγχος για διαβήτη, σε υπερτασικούς, με υψηλή χοληστερόλη, παχύσαρκους, με ή χωρίς συμπτώματα διαβήτη
• Έλεγχος για υπέρταση, τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο
• Έλεγχος για καρκίνο του μαστού, ήδη από την ηλικία των 45 ετών.
Εκτός των ανωτέρω, οι ειδικοί ιατροί, μπορεί να συστήσουν:
• Έλεγχο οπτικής οξύτητας
• Έλεγχο για καρκίνο του δέρματος
• Καρδιακό τεστ κοπώσεως
• Έλεγχο λειτουργίας θυρεοειδούς
• Έλεγχο νοητικών λειτουργιών
• Έλεγχος του περιφερικού αγγειακού συστήματος
Εισαγωγή σε νοσοκομείο: Προβλήματα και προοπτικές
Καθώς αυξάνονται τα προβλήματα υγείας με την πάροδο της ηλικίας, η ιατρική τους φροντίδα καθίσταται όλο και πιο περίπλοκη και δυσκολότερα αντιμετωπίσιμη. Κατά συνέπεια, οι ηλικιωμένοι είναι πιο συχνά και πιο βαριά άρρωστοι, σε σύγκριση με τα νεώτερα άτομα. Καθώς οι εισαγωγές στα νοσοκομεία, γίνονται όλο και πιο συχνές, η συνολική κατάσταση της υγείας σιγά-σιγά χειροτερεύει. Μολονότι η εισαγωγή στο νοσοκομείο, συχνά είναι αναγκαία, δεν είναι όμως πάντοτε χωρίς κινδύνους.
Επεισόδια αυξομειούμενου παραληρήματος, παρατηρούνται πολύ συχνά σε ηλικιωμένα άτομα που παραμένουν στα νοσοκομεία. Και μολονότι το παραλήρημα αυτό, τυπικά είναι αναστρέψιμο, μπορεί καμιά φορά να διαρκέσει για πολύ χρονικό διάστημα και ενδεχομένως να βλάψει σοβαρά την νοητική κατάσταση του ατόμου.
Το παραλήρημα μπορεί να προκληθεί από διάφορες αιτίες:
• Λόγω αυτής καθεαυτής της ασθένειας από την οποία πάσχει
• Λόγω του μη οικείου περιβάλλοντος
• Επαφή με άγνωστα πρόσωπα
• Θορυβώδες περιβάλλον, με ισχυρό φωτισμό νυχθημερόν
• Συχνό ξύπνημα τη νύχτα, για λήψη αίματος και άλλες εξετάσεις
• Φάρμακα που μπορεί να μεταβάλλουν τη σκέψη και την κρίση
• Καθετήρες, παροχετεύσεις, ιατρικές συσκευές, ενδοφλέβιες χορηγήσεις ορών και φαρμάκων
Άλλοι πιθανοί κίνδυνοι από την παραμονή σε νοσοκομείο:
• Νοσοκομειακές λοιμώξεις
• Παρενέργειες και επιπλοκές διαφόρων φαρμάκων και διαδικασιών
• Γενική χειροτέρευση της κατάστασης
• Πτώσεις και τραυματισμοί
Αν και υπάρχουν πολλά προβλήματα που μπορεί να συναντήσουν οι ηλικιωμένοι, τόσο εντός, όσο και εκτός νοσοκομείου, το πρώτο μεγάλο βήμα που πρέπει να γίνει, ώστε να μπορεί ο ηλικιωμένος να απολαμβάνει όσον το δυνατόν καλύτερα τα χρόνια του, είναι να κατανοηθούν σωστά τα προβλήματά του και στη συνέχεια, να δημιουργηθεί ένα σχέδιο αντιμετώπισής τους. Στο έργο αυτό, βασικό ρόλο θα μπορούσε να έχει ένας ειδικός ιατρός-γεροντολόγος, ο οποίος γνωρίζει σε βάθος τα προβλήματα και της ανάγκες των ατόμων της τρίτης ηλικίας.

16/09/2025

Φυσιολογικά, τα ούρα δεν έχουν μικρόβια, δηλαδή δεν περιέχουν μικροοργανισμούς. Όταν όμως μικροοργανισμοί εισέλθουν στο ουροποιητικό σύστημα τότε μπορούν να πολλαπλασιαστούν και να προκαλέσουν λοιμώξεις, τις λεγόμενες ουρολοιμώξεις.
Συμπτώματα
Πόνος ή αίσθημα καψίματος στην ούρηση
Αίσθηση συχνής ούρησης (συχνουρία), αλλά χωρίς να βγαίνουν πολλά ούρα
Δύσοσμα και θολά ούρα
Αιματουρία
Πυελικός πόνος στις γυναίκες
Πυρετός
Ναυτία και έμετοι
Εξετάσεις Γενική ούρων ,Καλλιέργεια ούρων , Αντιβιόγραμμα
ΘΕΡΑΠΕΙΑ -ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ
ΔΙΑΤΡΟΦΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΗ , ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΝΕΦΡΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΥΨΗΛΟ ΟΥΡΙΚΟ ΟΞΥ

Συνιστώνται:
Ανάλατα
Η πόση άφθονων νερών
Η κατανάλωση πολλών φρούτων και λαχανικών
Τρόπος μαγειρέματος κατά προτίμηση βραστά
Σούπες και φαγητά μαγειρεμένα σε χύτρα.
Γάλα γιαούρτι κρεμώδες.
Ποσιθεραπεία νερό ,όχι μεταλλικά νερά .
Επιτρέπονται: Κρέας βοδινό, κοτόπουλο βραστό , νωποί ιχθύες , γάλα , αυγά ,ρύζι , άφθονα χορταρικά , λαχανικά ,κολοκυθάκια , πατάτες , λαχανικά ,λίγη ζάχαρη.
Απαγορεύονται:
Τηγανιτά, τσιγαριστά σάλτσες,πικάντικα,καυτερά,αλμυρά,οινοπνευματώδη.
ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΕΠΙ ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΟΥ ΟΥΡΙΚΟΥ ΟΞΕΩΣ
Απαγορεύονται:Τροφές με πυρηνολευκώματα:κρέατα νεαρών ζώων,ποδαράκια, εντόσθια, μυαλά, παστά, κυνήγι , καπνιστά , πηκτή ,συντηρημένα , ζωμός , θαλασσινά,( μύδια καλαμάρια ) σαρδέλες , αντσούγιες , σπανάκια ,ντομάτες,καρυκεύματα , ( μπαχαρικά ) , σοκολάτα , καφές , πολλά λιπαρά , πολλές πάστες , οινοπνευματώδη , τουρσιά , και πάσης φύσεως αλμυρά .

16/09/2025

check up
Κάθε πότε χρειάζεται το check up;
Οι γενικές εξετάσεις ή check up, όπως συνήθως αποκαλούνται, είναι ο προσυμπτωματικός έλεγχος στον οποίο είναι χρήσιμο να υποβάλλεται κάποιος ανά τακτά διαστήματα, προκειμένου να έχει μια εικόνα της κατάστασης της υγείας του.
Οι γενικές εξετάσεις βοηθούν στην έγκαιρη διάγνωση πιθανών ασθενειών, συμβάλλοντας καθοριστικά στην αντιμετώπισή τους. Για παράδειγμα, μια απλή αιματολογική εξέταση μπορεί να αναδείξει απειλητικές παθήσεις, όπως ο διαβήτης, ο οποίος εντάσσεται στις «ύπουλες» ασθένειες που συνήθως δεν εμφανίζουν εγκαίρως κλινικά συμπτώματα.
Υπάρχουν γενικές οδηγίες ως προς το πότε χρειάζεται να γίνονται εξετάσεις, οι οποίες αναφέρονται σε άτομα κατά τεκμήριο υγιή και χωρίς ειδικούς προδιαθεσικούς παράγοντες.
Αίμα
Από 6 ετών και έπειτα κάθε 5 χρόνια είναι σημαντικό να γίνεται έλεγχος για τα λιπίδια του αίματος (αιματοκρίτης , σίδηρος , φερριτίνη χοληστερόλη, τριγλυκερίδια) το σάκχαρο και οι βιταμίνες. Ο έλεγχος πρέπει να ξεκινά από τις μικρές ηλικίες, ώστε να διαπιστωθεί αν υπάρχουν υποκείμενα νοσήματα όπως ο διαβήτης και η οικογενής υπερχοληστερολαιμία.
Όσον αφορά τη γενική αίματος, είναι καλό να γίνεται κάθε 2 χρόνια, συνοδευόμενη από τον έλεγχο της ουρίας, της κρεατινίνης, του ουρικού οξέος, της χολερυθρίνης, των τρανσαμινασών και της CRP.
Πνεύμονες
Το αναπνευστικό μας σύστημα «αντέχει» και δεν χρειάζεται συχνά έλεγχο εάν δεν το καταστρέφουμε καπνίζοντας. Ο έλεγχος των πνευμόνων για τους μη καπνιστές περιλαμβάνει τη λήψη ακτινογραφίας θώρακος μετά τα 45 έτη, κάθε 2-3 χρόνια και εξετάσεις αίματος. Οι καπνιστές από την άλλη θα πρέπει να υποβάλλονται σε σπειρομέτρηση κάθε χρόνο από την ηλικία έναρξης του καπνίσματος, καθώς και σε ετήσια ακτινογραφία θώρακος μετά την ηλικία των 35.
Καρδιά
Η εκτίμηση του καρδιαγγειακού κινδύνου γίνεται σε μια δεκαετή κλίμακα στην ηλικία των 20 ετών και μετά την ηλικία των 40 ετών κάθε 5 χρόνια. Γίνονται εξετάσεις αίματος. Η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης συνίσταται να γίνεται από 6 μηνών και κάθε 6 μήνες.
Δέρμα
Ο έλεγχος της υγείας του δέρματος θα πρέπει να ξεκινά από την ηλικία των 20 ετών με την αυτοεξέταση ελιών κάθε 6-8 εβδομάδες. Το άτομο θα πρέπει να κοιτάζει για 4 σημεία που δηλώνουν κίνδυνο εξαλλαγής μιας ελιάς:
– ασυμμετρία του σχήματος
– ανώμαλα όρια
– αλλαγή χρώματος
– αύξηση ή μείωση του μεγέθους
Γίνονται εξετάσεις αίματος.
Μάτια
H οφθαλμολογική εξέταση συνίσταται να γίνεται μετά τη γέννηση, στους 6 μήνες, στα 3 έτη, πριν από το σχολείο, στα 40 έτη και μετά από τα 60 να επαναλαμβάνεται κάθε 1-2 χρόνια.
Γίνονται εξετάσεις αίματος.
Καρκίνοι
Οι εξετάσεις για την ενδεχόμενη εμφάνιση καρκίνου εστιάζουν:
– στο παχύ έντερο, όπου μετά την ηλικία των 50 συνίσταται ετήσιος έλεγχος αιμοσφαιρίνης κοπράνων, σιγμοειδοσκόπηση ανά 5 χρόνια και κολονοσκόπηση ανά 10 χρόνια,
– στον προστάτη, όπου επίσης μετά τα 50 χρειάζεται ετήσιος έλεγχος με δακτυλική εξέταση και εξέταση PSA,
– στον μαστό, όπου χρειάζεται κλινική εξέταση ανά 3 χρόνια στις γυναίκες 20-40 ετών και κατ’ έτος από την ηλικία των 40 μαζί με μαστογραφία κάθε 1-2 χρόνια,
– στον τράχηλο της μήτρας, όπου χρειάζεται το τεστ ΠΑΠ κάθε χρόνο μετά τα 21.
Γίνονται γενικές εξετάσεις αίματος και καρκινικοί δείκτες.
Ούρα
Η γενική εξέταση των ούρων θα πρέπει να ξεκινάει από 6 μηνών και να επαναλαμβάνεται κάθε 1-2 χρόνια.
Ιατρική κλινική εξέταση
Η ιατρική κλινική εξέταση συνίσταται σε κάθε ηλικία, κάθε χρόνο.
Ο διαγνωστικός έλεγχος είναι χρήσιμος, κυρίως όταν γίνεται προγραμματισμένα και σύμφωνα με το προφίλ υγείας του κάθε ατόμου, αποτελεί όμως μόνο το ένα κομμάτι της πρόληψης, τη δευτερογενή πρόληψη. Η πρωτογενής πρόληψη αφορά την καταπολέμηση και αποφυγή των κινδύνων που απειλούν την υγεία μας και είναι πιο σημαντική.
Να σημειωθεί ότι οι συγκεκριμένες εξετάσεις συνιστώνται για άτομα χωρίς προβλήματα υγείας. Εάν διαπιστωθεί κάποιο πρόβλημα, τη συχνότητα των εξετάσεων αυξάνεται

12/09/2025

ΑΝΑΙΜΙΑ
• είσαι χλωμός, μήπως έχεις αναιμία;
• είσαι κουρασμένος και αδύναμος; Να ελέγξεις το ενδεχόμενο της αναιμίας
• πέφτουν τρίχες από τα μαλλιά σου; Μήπως έχεις αναιμία;
Διατροφή για αναιμία
• Κρέας (συκώτι, κόκκινο κρέας, πουλερικά)
• Θαλασσινά (γαρίδες, στρείδια) στον ατμό
• Αυγά
• Ψάρια (σαρδέλες, τόνος, σολομός, μπακαλιάρος)
• Πράσινα φυλλώδη λαχανικά (σπανάκι, χόρτα)
• Όσπρια (φασόλια, φακές, ρεβύθια, αρακάς)
• Ξηροί καρποί και σπόροι (κάσιους, φυστίκια Αιγίνης, ηλιόσποροι, σπόροι κολοκύθας)

12/09/2025

ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΗ;
Γενική ούρων
Καλλιέργεια ούρων

12/09/2025

25/08/2025

Έλεγχος καλής λειτουργίας της καρδιάς
Χοληστερίνη
Τριγλυκερίδια
HDL, LDL , Lpa, APOA1, APOB