07/06/2025
"Το τραύμα δεν είναι μόνο δικό σου"
#τραύμα #ψυχοθεραπεία #σύνδεση #αποσύνδεση #κοινότητα #αυτοβοήθεια
Ιστορικά, η έννοια της ψυχικής υγείας οριζόταν μέσα από το εκάστοτε πολιτισμικό πλαίσιο και ανάλογα την εποχή. Συνήθως, αντιμετωπιζόταν ως ένα καθαρά ατομικό ζήτημα. Το άτομο έφερε το σύμπτωμα, αυτό είχε το πρόβλημα", και η θεραπεία στόχευε στο να “διορθωθεί” αυτό το πρόσωπο.
Ο άνθρωπος, μαζί με το βάρος ενός ψυχικού πόνου, σήκωνε και το στίγμα μιας αμυντικής κοινότητας που δυσχέραινε ακόμη περισσότερο την κατάστασή του.
Στην πορεία, αναγνωρίστηκε ο ρόλος της οικογένειας. Ανακουφίστηκε λίγο το άτομο — δεν έφταιγε μόνο αυτό. Ήρθαν στη συνέχεια οι θεωρίες του διαγενεακού τραύματος και μπορούσε πια να πει: “Κάτι από αυτό που ζω, δεν είναι δικό μου. Το κουβαλάω από πριν. Από τότε.”
Κι όμως… αυτή η ανακούφιση κρατά ως ένα σημείο. Γιατί όσο κι αν πάμε πίσω, δεν αλλάζει το εξής: Ο κόσμος στον οποίο γεννηθήκαμε συμμετέχει στον (επανα)τραυματισμό.
Και τότε αρχίζουμε να ρωτάμε:
Μπορεί να νοσεί μια κοινωνία; Μπορεί η ψυχική υγεία να είναι ζήτημα κοινωνικής δομής και όχι ατομικής αδυναμίας;
Μήπως ζούμε σε έναν πολιτισμό που παράγει αποσύνδεση — από τον εαυτό, το σώμα, τη φύση, τη συνύπαρξη;
Ίσως, λοιπόν, δεν φταίει κανείς. Αλλά είμαστε όλοι μέρος. Και αυτό, αντί να μας βαραίνει, μπορεί να μας ενώσει.
Η θεραπεία τότε δεν είναι μόνο "δική μου υπόθεση". Είναι μια μικρή πράξη επανόρθωσης του κόσμου. Όταν ένας άνθρωπος λέει "πονάω", ανοίγει έναν χώρο μέσα στον οποίο όλοι μπορούμε να θεραπευτούμε.
"Το Τραύμα δεν είναι Μόνο Δικό Σου"
Ομάδες αυτοβοήθειας
Humanlinks - Ανθρώπινοι Σύνδεσμοι
humanlinks.gr
Photo από το εργαστήριο φωτογραφίας Humanlinks
