02/10/2025
«Έκανα φυσικοθεραπείες αλλά ο πόνος στη γνάθο μου παραμένει, γιατί;»
Σε αυτό το κείμενο δεν θα σταθώ στην πολυπλοκότητα της στοματοπροσωπικής περιοχής, αλλά θα μοιραστώ τη δική μου φυσικοθεραπευτική προσέγγιση.
Η εκπαίδευση μου στις κροταφογναθικές διαταραχές ως φυσικοθεραπεύτρια, περιλαμβάνει την εφαρμογή τεχνικών κινητοποίησης (manual therapy) κυρίως σε καθιστή ή ύπτια θέση. Οι τεχνικές αυτές είναι χρήσιμες και απαραίτητες, αλλά από μόνες τους δεν επαρκούν, καθώς ο άνθρωπος δεν λειτουργεί αποκλειστικά σε αυτές τις θέσεις.
Στην καθημερινότητα ακόμη κι ένα νεαρό άτομο εκτελεί πλήθος δραστηριοτήτων: περπάτημα, τρέξιμο, άθληση, κάμψεις, άρσεις, συνεχείς μεταβολές στάσης. Αν περιοριστούμε στη θεραπεία μόνο στο κρεβάτι ή στην καρέκλα, παραβλέπουμε την έννοια της λειτουργικότητας, δηλαδή την ικανότητα μεταφοράς της θεραπευτικής βελτίωσης σε πραγματικές συνθήκες.
Ένα απλό παράδειγμα: ασθενής με επώδυνη μάσηση.
•Όταν τρώει καθιστός σε καρέκλα, η στάση της κεφαλής και του σώματος είναι σταθερή.
•Όταν τρώει περπατώντας στο πάρκο, η θέση κεφαλής, η οπτικοκινητική πληροφορία και η δυναμική σταθεροποίηση του σώματος αλλάζουν πλήρως το κινητικό πρότυπο.
Ο στόχος μου είναι να εντάσσω στη θεραπεία λειτουργικές θέσεις (όρθια, τετραποδική, δυναμικές μεταβάσεις) και ασκήσεις που αντικατοπτρίζουν τις πραγματικές απαιτήσεις της καθημερινότητας. Με αυτόν τον τρόπο, η θεραπεία παύει να είναι απλώς ανακούφιση στον χώρο της συνεδρίας και γίνεται εκπαίδευση του νευρομυοσκελετικού συστήματος για βελτιωμένη απόδοση στην καθημερινότητα.
Θα χαρώ να ακούσω και τις δικές σας απόψεις.
