24/07/2025
🌾 Πριν κλείσουμε το βιβλίο της χρονιάς… Όσα έμαθα φέτος… 🌱
Μια χρονιά γεμάτη ιστορίες φτάνει στο τέλος της…και πίσω της αφήνει χιλιάδες στιγμές…
Κάθε παιδί που μπήκε στο γραφείο μου, κουβαλούσε μαζί του μια ιστορία.
Μια ιστορία κόπου, αγωνίας, προσπάθειας.
Και μαζί, την αληθινή του δύναμη: το θάρρος να δοκιμάζει ξανά και ξανά..!
Κοιτάζοντας πίσω, δεν βλέπω απλώς συνεδρίες, προγράμματα, τετράδια και παιχνίδια.
Βλέπω μάτια παιδιών που κουβαλούν φόβο, πείσμα, όνειρα….
Βλέπω μικρές ψυχές που πάλεψαν με λέξεις που δεν έβγαιναν, με γράμματα που μπέρδευαν, με προτάσεις που έμεναν μισές.
Και ύστερα… βλέπω τα χαμόγελά τους, εκείνα τα πρώτα, αληθινά χαμόγελα που έλαμψαν όταν κατάφεραν αυτό που χθες έμοιαζε ακατόρθωτο.
Και μαζί με τα χαμογελά τους, βλέπω και τα δικά μου δάκρυα…γιατί κάθε τους νίκη έγινε και δική μου..!
Βλέπω γονείς κουρασμένους, μαχόμενους, που δεν σταμάτησαν να ελπίζουν ούτε στιγμή.
Γονείς που μου άνοιξαν την καρδιά τους και μου εμπιστεύτηκαν ό,τι πολυτιμότερο έχουν στον κόσμο.
Βλέπω και τα δύσκολα: τις μέρες που η πρόοδος έμοιαζε στάσιμη, τις στιγμές που κουραστήκαμε, τα ερωτήματα που έμειναν αναπάντητα.
Όλα έχουν θέση στην καρδιά αυτού του ταξιδιού.
Φέτος έμαθα ξανά πόσο γενναία είναι τα παιδιά.
Πόσο θάρρος χρειάζεται για να πεις μια λέξη που φοβάσαι.
Πόση δύναμη κρύβεται σε ένα μικρό στόμα που τρέμει πριν μιλήσει, σε ένα χεράκι που γράφει κι ας τρέμει, σε ένα βλέμμα που ψάχνει το «μπράβο» μας.
Έμαθα ξανά πόσο σπουδαίοι είναι οι γονείς….
Που αντέχουν μέρες γεμάτες αγωνία, που κουβαλούν ενοχές, μα δεν το βάζουν κάτω…!
Πήρα τόση αγάπη φέτος…
Μια αγάπη καθαρή, δυνατή, που μου θύμισε γιατί ξεκίνησα αυτό το ταξίδι.
Αυτή η εμπιστοσύνη, αυτή η αγάπη που πήρα φέτος, δεν περιγράφεται με λόγια….Γέμισε την καρδιά μου και μου έδωσε κουράγιο για κάθε δύσκολη μέρα.
Τελικά, η λογοθεραπεία δεν είναι απλώς να «μάθεις να μιλάς».
Είναι να βρίσκεις τη φωνή σου. Να βρίσκεις το κουράγιο να την χρησιμοποιήσεις.
Η λογοθεραπεία δεν είναι απλά λέξεις.
Είναι πίστη. Είναι υπομονή. Είναι μια πορεία γεμάτη σιωπές που σπάνε, φωνές που δυναμώνουν, αγκαλιές που λυτρώνουν.
Είναι ψυχή. Είναι μάχη. Είναι ταξίδι που αλλάζει όλους μας..!
Η χρονιά που φτάνει στο τέλος της, δεν ήταν απλά μια σειρά συνεδριών.
Ήταν μια διαδρομή γεμάτη ιστορίες που μας δίδαξαν υπομονή, επιμονή και αγάπη.
Ήταν μάχες αθέατες, μικρές νίκες που κανείς δεν βλέπει, αλλά που αλλάζουν ζωές.
Σήμερα, λίγο πριν κλείσουμε για το καλοκαίρι, κοιτώ πίσω γεμάτη ευγνωμοσύνη:
Για όλα τα παιδιά που μας εμπιστεύτηκαν το πιο πολύτιμο κομμάτι τους.
Για τις οικογένειες που πορεύτηκαν μαζί μας, παλεύοντας καθημερινά για το καλύτερο.
Για κάθε μικρή νίκη που έγινε μεγάλο βήμα.
Αυτός λοιπόν, είναι ο απολογισμός μου: ✨ Μια χρονιά γεμάτη ψυχές… ✨
Μια χρονιά γεμάτη ιστορίες! Γεμάτη αγάπη!
Δεν μετριέται σε νούμερα, ούτε σε συνεδρίες.
Μετριέται σε καρδιές που χτύπησαν δυνατά.
Σε βήματα που ξεκίνησαν μικρά και κατέληξαν τεράστια.
Σε οικογένειες που έμαθαν να ελπίζουν ξανά.
Μετριέται στο δάκρυ που στεγνώνει, στο χαμόγελο που ανθίζει, στη στιγμή που μια λέξη γεννιέται για πρώτη φορά…!
Αυτή η δουλειά δεν είναι για όλους.
Είναι μόνο για όσους πιστεύουν πως πίσω από κάθε δυσκολία κρύβεται μια ευκαιρία.
Πως πίσω από κάθε παιδί, κρύβεται μια δύναμη που αξίζει να αναδειχθεί..!
Κλείνουμε λοιπόν την πόρτα για λίγο, όχι όμως το παράθυρο.
Η πορεία μας συνεχίζεται τον Σεπτέμβριο …κι έχουμε ξανά δρόμο μπροστά μας!
Έναν δρόμο γεμάτο παιδιά, όνειρα και πίστη πως τίποτα δεν είναι αδύνατο…
Σας ευχαριστώ που με αφήσατε να περπατήσω δίπλα σας και να γίνω μέρος της ιστορίας σας!
Είναι τιμή μου που ήμουν συνοδοιπόρος σε αυτή τη διαδρομή σας!
Με συγκίνηση και εκτίμηση,
Μαρία Λιούρη - Λογοθεραπεύτρια