21/02/2023
...και πάλι Χιονάτη...
άλλη μια μέρα στη σειρά που φοράς την στολή σου για να πας στο σχολείο, όπως τη φορούσες σχεδόν όλη την προηγούμενη εβδομάδα για να πας στο σχολείο, στο Σούπερ Μάρκετ, στον φούρνο, στις επισκέψεις μας...
κι εγώ ζορίστηκα αρχικά σήμερα...μπήκαν στο μυαλό μου όλα όσα θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί για την επαναλαμβανόμενη αποκριάτικη εμφάνισή σου (μα δεν έχει ρούχα αυτό το παιδί; ή έστω μια δεύτερη στολή;)...
όπως ζορίζομαι όταν φωνάζεις μπροστά στον κόσμο, ή επιμένεις να πάρεις δύο αντί για ένα, ή δεν απαντάς ευγενικά στον μακρινό ξάδερφο που ασφαλώς δε γνωρίζεις, αλλά αφού τον βρήκαμε στον δρόμο πρέπει να του αποδείξουμε πόσο γλυκιά και ευγενική είσαι...
όπως όταν έχεις κακούς τρόπους...και σε ρωτάω δυνατά "μα πού τα έμαθες αυτά" προσπαθώντας να πείσω τους γύρω μας ότι αποκλείεται να τα έμαθες από εμένα, γιατί εμείς στο σπίτι μας δεν κάνουμε έτσι...
και θα κάνεις όλα όσα πρέπει να γίνουν για να αναπτυχθείς υγιώς...και θα ζορίζομαι κάθε φορά που θα φοβάμαι την κριτική των άλλων...
αλλά θα πρέπει να μάθω να ζω με αυτό...και να διακρίνω τα σημαντικά από τα ασήμαντα...
και το πιο σημαντικό στη ζωή μου είσαι εσύ...και όχι ο ναρκισσισμός μου ως μαμά...που ασφαλώς υπάρχει, αλλά που πρέπει να κάνω προσπάθειες να χαλιναγωγήσω...γιατί εσύ είσαι πάνω από αυτόν...
θα κάνεις λάθη, θα είσαι εγωκεντρική, θα απαιτείς και θα επιμένεις, θα αναλάβεις πρωτοβουλίες και θα διεκδικήσεις αυτονομία...
και όλα αυτά θα πρέπει να τα αφήσω να συμβούν...ομαλά...χαλαρά...
Καλημέρα Χιονάτη μου!!!
Καλημέρα σε όλες τις Χιονάτες του κόσμου και σε όλους όσους τις αγαπούν
