13/05/2025
Ένα ποίημα της Χλόης Κουτσουμπέλη που εκφράζει τη δική μου παρουσία στη ζωή των 2 αγοριών μου.... https://www.facebook.com/share/16HHK8wtvm/
"ΥΠΟΛΟΓΗ"
Μια μητέρα πάντα υπολείπεται.
Τις περισσότερες φορές δεν το γνωρίζει καν.
Η πορσελάνη παραμένει άθικτη,
το ράγισμα εσωτερικό.
Σε κάποια στιγμή του χρόνου
με ανύποπτα γάντια
αθόρυβα ανοίγει μία τρύπα με τρυπάνι.
Μία μητέρα είναι πάντα ένοχη.
Γιατί δίνει πολλά τη λάθος ώρα
η λίγα τη σωστή,
γιατί μία μέρα του χειμώνα
μπορεί λίγο να αργήσει
κι εσύ να απομείνεις στην αυλή
με την τσάντα αγκαλιά,
τέλεια τελεία στ’ άσπρο χιόνι,
γιατί μπορεί να φιλάει ασφυκτικά
και να μην γνωρίζει πόσα εκατοστά
είναι η κατάλληλη απόσταση.
Όμως μία μητέρα είναι περίεργο έντομο.
Έχει κεραίες και εντοπίζει
κάθε αλλαγή στη θερμοκρασία της χαράς σου,
τεράστια και πολλά μάτια που διακρίνουν
όλες τις αποχρώσεις που μπορεί
να πάρει ένα σου χαμόγελο,
γνωρίζει όταν όλοι αγνοούν,
είναι το ίδιο σου το ύφασμα,
που μπορεί να τσαλακωθεί,
να σκιστεί σε χίλια μέρη,
παραμένει όμως πάντα εκεί
παράταιρη
ξεχαρβαλωμένη τέντα
έτοιμη να σε καλύψει
όταν βρέχει.
(από την κοινή συλλογή 4Χ4, εκδόσεις ΑΩ, 2022)
"ΥΠΟΛΟΓΗ"
Μια μητέρα πάντα υπολείπεται.
Τις περισσότερες φορές δεν το γνωρίζει καν.
Η πορσελάνη παραμένει άθικτη,
το ράγισμα εσωτερικό.
Σε κάποια στιγμή του χρόνου
με ανύποπτα γάντια
αθόρυβα ανοίγει μία τρύπα με τρυπάνι.
Μία μητέρα είναι πάντα ένοχη.
Γιατί δίνει πολλά τη λάθος ώρα
η λίγα τη σωστή,
γιατί μία μέρα του χειμώνα
μπορεί λίγο να αργήσει
κι εσύ να απομείνεις στην αυλή
με την τσάντα αγκαλιά,
τέλεια τελεία στ’ άσπρο χιόνι,
γιατί μπορεί να φιλάει ασφυκτικά
και να μην γνωρίζει πόσα εκατοστά
είναι η κατάλληλη απόσταση.
Όμως μία μητέρα είναι περίεργο έντομο.
Έχει κεραίες και εντοπίζει
κάθε αλλαγή στη θερμοκρασία της χαράς σου,
τεράστια και πολλά μάτια που διακρίνουν
όλες τις αποχρώσεις που μπορεί
να πάρει ένα σου χαμόγελο,
γνωρίζει όταν όλοι αγνοούν,
είναι το ίδιο σου το ύφασμα,
που μπορεί να τσαλακωθεί,
να σκιστεί σε χίλια μέρη,
παραμένει όμως πάντα εκεί
παράταιρη
ξεχαρβαλωμένη τέντα
έτοιμη να σε καλύψει
όταν βρέχει.
(από την κοινή συλλογή 4Χ4, εκδόσεις ΑΩ, 2022)
"ΥΠΟΛΟΓΗ"
Μια μητέρα πάντα υπολείπεται.
Τις περισσότερες φορές δεν το γνωρίζει καν.
Η πορσελάνη παραμένει άθικτη,
το ράγισμα εσωτερικό.
Σε κάποια στιγμή του χρόνου
με ανύποπτα γάντια
αθόρυβα ανοίγει μία τρύπα με τρυπάνι.
Μία μητέρα είναι πάντα ένοχη.
Γιατί δίνει πολλά τη λάθος ώρα
η λίγα τη σωστή,
γιατί μία μέρα του χειμώνα
μπορεί λίγο να αργήσει
κι εσύ να απομείνεις στην αυλή
με την τσάντα αγκαλιά,
τέλεια τελεία στ’ άσπρο χιόνι,
γιατί μπορεί να φιλάει ασφυκτικά
και να μην γνωρίζει πόσα εκατοστά
είναι η κατάλληλη απόσταση.
Όμως μία μητέρα είναι περίεργο έντομο.
Έχει κεραίες και εντοπίζει
κάθε αλλαγή στη θερμοκρασία της χαράς σου,
τεράστια και πολλά μάτια που διακρίνουν
όλες τις αποχρώσεις που μπορεί
να πάρει ένα σου χαμόγελο,
γνωρίζει όταν όλοι αγνοούν,
είναι το ίδιο σου το ύφασμα,
που μπορεί να τσαλακωθεί,
να σκιστεί σε χίλια μέρη,
παραμένει όμως πάντα εκεί
παράταιρη
ξεχαρβαλωμένη τέντα
έτοιμη να σε καλύψει
όταν βρέχει.
(από την κοινή συλλογή 4Χ4, εκδόσεις ΑΩ, 2022)