Ο Χατζής Κωνσταντίνος γεννήθηκε και διαμένει στην Αθήνα. Είναι κάτοχος πτυχίου Στατιστικής του Πανεπιστημίου Πειραιά, καθώς και Μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στη Διαχείριση Κινδύνου από το Πανεπιστήμιο του Salford της Αγγλίας.
Ξεκίνησε τις σπουδές του στην Ψυχολογία παρακολουθώντας την ενότητα σπουδών «Introduction to Psychology» του Πανεπιστημίου St. Margaret's Episc
opal School. Έχει πραγματοποιήσει τριετή εκπαίδευση στο πρόγραμμα «ΕΠΕΚΕΙΝΑ» - Ψυχαναλυτική Πράξη, με βασικό εισηγητή τον κ. Σάββα Μπακιρτζόγλου. Έχει συμμετάσχει σε εκπαιδευτικές εργασίες και σεμινάρια του προγράμματος ΕΠΕΚΕΙΝΑ, εστιάζοντας σε θέματα ψυχικής υγείας, όπως θεωρίες προσέγγισης τραύματος, ονειρογνωσία, διεργασίες του πένθους, κ.ά, τα οποία έχουν συμβάλει σημαντικά στην εμβάθυνσή του στην ψυχοδυναμική.
Συνέχισε την εκπαίδευσή του στο ΕΚΠΑ, παρακολουθώντας την ενότητα «Ψυχοθεραπεία: Θεωρία και Πράξη» και της Αρχαία Ελληνικής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Κατέχει τον τίτλο σπουδών «Psychoanalysis Diploma Course» από το Centre of Excellence. Βρίσκεται σε συνεχή ψυχοθεραπευτική εκπαίδευση, ενώ συμμετέχει σε βιωματικές αυτογνωστικές διαδικασίες ψυχοδυναμικής κατεύθυνσης.
Έχει παρακολουθήσει το διετές εκπαιδευτικό πρόγραμμα “Άβατον”, Ψυχοδυναμική Κλινική της Ψυχοσωματικής Νόσου υπό την αιγίδα του Ινστιτούτου Γαληνός με εισηγητή τον ψυχίατρο-ψυχαναλυτή Σάββα Σαββόπουλο (ο κος Σαββόπουλος είναι διδάσκων αναλυτής της Ελληνικής ψυχαναλυτικής Εταιρείας, μέλος της Διεθνούς ψυχαναλυτικής Ένωσης και διδάσκων ψυχαναλυτής στο Ψυχοσωματικό Ινστιτούτο των Παρισίων- P. Marty).
Παράλληλα, παρακολουθεί θεραπευόμενους και συμμετέχει σε ομάδες μελέτης, λαμβάνοντας ατομική και ομαδική εποπτεία για την κλινική πρακτική του.
Συνεργάζεται με το δίκτυο Συν-ύπαρξη από τις αρχές του 2019. Η Συν-ύπαρξη είναι ένα δίκτυο αλληλεγγύης και ψυχολογικής υποστήριξης όπου συμμετέχουν λειτουργοί ψυχικής υγείας. Στόχος του δικτύου είναι η ενδυνάμωση του κοινωνικού ιστού και η αντιμετώπιση των συναισθημάτων φόβου και αδυναμίας σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο (https://syn-yparxi.gr/).
Στην ιδιωτική πρακτική του βλέπει έφηβους, μετέφηβους και ενήλικες σε ατομική ψυχοθεραπεία και προσφέρει συνεδρίες συμβουλευτικής και ψυχοθεραπείας μέσω τηλεφώνου και διαδικτυακά.
03/08/2025
Δεν είναι πάντα συνειδητό τι μας συνδέει με έναν άνθρωπο. Μπορεί επιφανειακά κάποιες σχέσεις να μοιάζουν με συμπτώσεις αλλά στην πραγματικότητα φέρουν παλιά σχήματα, προσδοκίες και αόρατα νήματα από το παρελθόν μας.
Κάθε σχέση λειτουργεί και ως καθρέφτης:
μας δείχνει τι έχουμε μάθει να αντέχουμε, τι πιστεύουμε ότι αξίζουμε και πού φοβόμαστε να ακουμπήσουμε.
Συχνά οι δεσμοί μας είναι κάτι πολύ περισσότερο από επιλογές. Είναι ανάγκες που ψάχνουν νέα πρόσωπα για να ειπωθούν και παλιές σιωπές που ζητούν να ακουστούν.
Εάν μεγάλωσες σε ένα περιβάλλον όπου το δύσκολο ήταν η κανονικότητα, ο εαυτός σου συχνά έμπαινε στην άκρη για να καταφέρεις να επιβιώσεις. Έμαθες να προσαρμόζεσαι, να καταπίνεις τα λόγια και τα συναισθήματά σου, για να μην χαλάσεις τις ισορροπίες.
Και κάπως έτσι μεγαλώνοντας, δυσκολεύεσαι να δεις πότε κάτι σε φθείρει. Δεν το αναγνωρίζεις εύκολα, γιατί το έχεις συνηθίσει. Έμαθες να αντέχεις και να φροντίζεις τους άλλους, ακόμα και αν αυτό σημαίνει να εγκαταλείπεις εσένα.
Η φθορά είναι φθορά ακόμα και όταν είναι «αθόρυβη». Κάποια στιγμή θα εκδηλωθεί στο σώμα, στον ψυχισμό ή στις σχέσεις σου.
Δεν είναι αδυναμία να πεις ότι κουράστηκες. Είναι η αρχή για να φροντίσεις τον εαυτό σου.
Όταν δεν έχουμε βιώσει τι θα πει ασφάλεια μέσα σε μια σχέση, ή αν την είχαμε και ξαφνικά τη χάσαμε, μαθαίνουμε να ζούμε μέσα από την προσκόλληση.
Οι εθιστικές σχέσεις δεν είναι απόλαυση, είναι απελπισμένη αναζήτηση. Αναπλήρωση για κάτι που γκρεμίστηκε, ή δεν χτίστηκε ποτέ.
Ζητάμε την παρουσία του άλλου, επειδή χωρίς αυτήν, κάτι μέσα μας μοιάζει να καταρρέει. Ζητάμε ακριβώς αυτό που χρειαζόμασταν από την αρχή.
Δεν θα το βρεις σε κανέναν άλλον όμως πέρα από τον εαυτό σου. Δεν μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν.
Μπορείς όμως να μάθεις να δίνεις εσύ στον εαυτό σου
αυτό που κάποτε δεν πήρες. Ακόμα και μέσα από μία σχέση που θα σε τιμά και θα σε σέβεται.
Πολλές φορές ψάχνουμε απαντήσεις στους άλλους. Ζητάμε τη γνώμη τους, ελπίζοντας ότι θα μας δείξουν το δρόμο.
Όμως, όσο καλές και αν είναι οι προθέσεις τους, όσο και να μας αγαπούν, δεν είναι εμείς. Δεν ξέρουν τι κουβαλάμε, δεν γνωρίζουν τους ενδόμυχους φόβους και τις επιθυμίες μας.
Μπορεί να έχουν άποψη, αλλά χωρίς να έχουν πρόσβαση στον εσωτερικό μας κόσμο.
Εμείς θα ζήσουμε με τις συνέπειες των επιλογών μας. Εμείς θα ζήσουμε τη χαρά ή το βάρος τους. Αυτό δεν είναι εγωιστικό. Είναι σεβασμός στον εαυτό μας.
Ο μόνος άνθρωπος που θα ζήσει τη ζωή σου μέχρι το τέλος είσαι εσύ.
Πολλοί περιμένουν μια στιγμή διαύγειας, που θα τους αποκαλύψει τον σκοπό της ζωής τους. Στην πράξη όμως αυτό σπάνια συμβαίνει.
Ο σκοπός σουείναι κάτι που χτίζεται μέσα από τις εμπειρίες, τα διλήμματα, τις αποτυχίες και τις στιγμές που ένιωσες χαμένος.
Όσο περισσότερο επιτρέπεις στον εαυτό σου να δοκιμάζει, να αποτυγχάνει και να επανεφευρίσκεται, τόσο πιο κοντά έρχεσαι σε αυτό που έχει νόημα για σένα.
Μην περιμένεις να βρεις το σωστό. Φτιάξε ό,τι είναι για εσένα αληθινό, βήμα-βήμα.
Στις ανθρώπινες σχέσεις, η ρήξη είναι αναπόφευκτη. Δεν είναι ένδειξη αποτυχίας, αλλά φυσικό επακόλουθο της εγγύτητας. Όσο πιο κοντά έρχονται δύο άνθρωποι, τόσο περισσότερο ενεργοποιούνται οι άμυνες, οι φόβοι και τα ανεπεξέργαστα τραύματα του καθενός.
Η αληθινή σύνδεση δεν σημαίνει την απουσία σύγκρουσης, αλλά τη δυνατότητα να την αντέχεις χωρίς να χάνεις την επαφή. Όταν αποδεχτείς την ατέλεια ως δομικό στοιχείο κάθε σχέσης, κάνεις ένα βήμα προς την ωριμότητα.
Επανόρθωση σημαίνει να μπορείς να επιστρέφεις: να ακούς, να αναγνωρίζεις, να ζητάς, να προσπαθείς ξανά. Όχι επειδή όλα ήταν εντάξει, αλλά επειδή αξίζει να ξαναχτιστεί κάτι που ράγισε.
Αρκεί όμως, να υπάρχει ένας ελάχιστος κοινός τόπος. Αμοιβαία διάθεση, συναισθηματική διαθεσιμότητα, δυνατότητα επαφής. Η επανόρθωση δεν σημαίνει παραμονή με κάθε κόστος. Σημαίνει να ξέρεις πότε μένεις και πότε οφείλεις να φύγεις.
Η ουσιαστική ωριμότητα δεν έρχεται με τα χρόνια. Έρχεται τη στιγμή που αρχίζεις να ακούς τις εσωτερικές σου ανάγκες περισσότερο από τις εξωτερικές προσδοκίες.
Όταν εγκαταλείπεις την προσπάθεια να κάνεις αυτό που μοιάζει σωστό αλλά δεν είναι αληθινό. Ξεκίνα να αναρωτιέσαι τι χρειάζεσαι, τι σε γεμίζει και τι σε φθείρει.
Το πέρασμα από το να ζεις για τους άλλους στο να ζεις για τον εαυτό σου δεν είναι εύκολο. Συχνά συνοδεύεται από ενοχές, αμφιβολίες και αντιδράσεις. Όμως είναι το πιο βαθύ και ουσιαστικό βήμα προς μια αυθεντική ζωή.
Μόνο όταν σταματήσεις να προδίδεις τον εαυτό σου για να χωρέσεις στους άλλους, μπορείς στα αλήθεια να ανθίσεις.
Μια σχέση δεν μπορεί να προχωρήσει ουσιαστικά όταν ο ένας είναι αυτός που διαρκώς προσπαθεί να κρατήσει τη σταθερότητα, να επικοινωνήσει ώριμα, να διαχειριστεί τις συγκρούσεις και να φροντίσει τις ανάγκες και των δύο.
Μια τέτοια σχέση δεν είναι ισότιμη. Στην πραγματικότητα μοιάζει περισσότερο με τη δυναμική της σχέσης γονέα-παιδιού παρά με συντροφική σχέση.
Όταν κάποιος αρνείται να μεγαλώσει, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι κακός. Συχνά δεν είχαν χώρο να ωριμάσουν, κουβαλάνε άλυτα τραύματα ή έχουν μάθει να ζητούν φροντίδα με παθητικό ή χειριστικό τρόπο.
Όσο ξεκάθαρα και αν είναι τα αίτια μιας τέτοιας στάσης, άλλο τόσο εξαντλητικό και άδικο είναι για εκείνον που κουβαλάει και τους δύο στην πλάτη του.
Για να υπάρξει αληθινή σύνδεση, πρέπει να πατάνε και οι δύο στα πόδια τους. Όχι ο ένας στην πλάτη του άλλου.
Be the first to know and let us send you an email when Αυτογνωσία - Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.
Contact The Practice
Send a message to Αυτογνωσία - Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία:
Η δουλειά με έναν ψυχοθεραπευτή είναι εστιασμένη στις δυσκολίες ενός θεραπευόμενου και βοηθά στην αλλαγή του τρόπου σκέψης, των συναισθημάτων, της αντίληψης και τελικά στην απόκτηση αυτογνωσίας. Είναι ένα ταξίδι κατά το οποίο ο θεραπευόμενος μαθαίνει να ακούει τον εαυτό του, τις πραγματικές προσωπικές του ανάγκες και να τον αποδέχεται όπως ακριβώς είναι. “Το περίεργο παράδοξο είναι ότι όταν αποδέχομαι τον εαυτό μου ακριβώς όπως είμαι, τότε μπορώ να αλλάξω” Carl Rogers (1902-1987)
Σε περιπτώσεις έξαρσης (για παράδειγμα κρίσεις πανικού, κ.ά.), ο πρώτος στόχος της ψυχοθεραπευτικής παρέμβασης είναι η ελαχιστοποίηση των συμπτωμάτων και η αποκατάσταση της ψυχικής ισορροπίας του ασθενούς. Αυτό επιτυγχάνεται με τις πρώτες αναδύσεις του ασυνείδητου υλικού το οποίο καλούμαστε να κατανοήσουμε μαζί, θεραπευτής και θεραπευόμενος. Σημαντικότερο και από την απάλυνση των συμπτωμάτων είναι η απαρχή μιας νέας ανάγνωσης του εαυτού που θα καταλήξει σε αυξημένη αυτογνωσία.
Η Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία που εφαρμόζουμε εστιάζει στο ασυνείδητο. Η κατανόηση της λειτουργίας του ασυνειδήτου και η επιρροή που έχει στη σκέψη, στη συμπεριφορά και στην εν γένει λειτουργία ενός ατόμου είναι απαραίτητη για να κατανοήσουμε το άτομο αυτό σε όλο το εύρος του και να αντιληφθούμε καλύτερα τον ψυχισμό του. Φωτίζοντας το ασυνείδητο καταφέρνουμε να καταλάβουμε καλύτερα προηγούμενες τραυματικές εμπειρίες, εσωτερικές συγκρούσεις που αγνοούμε και εν τέλει να αποκτήσουμε μεγαλύτερο έλεγχο των καταστάσεων που μας δυσκολεύουν.
Η Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία απευθύνεται σε ασθενείς με έντονα ή μη ψυχικά συμπτώματα, καθώς ακόμα και σε άτομα που επιδιώκουν να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους. Δεν είναι τόσο εντατική όσο η Ψυχανάλυση και συνήθως οι συνεδρίες πραγματοποιούνται μία ή και δύο φορές την εβδομάδα, σε αντίθεση με την Ψυχανάλυση, όπου η συχνότητα αυξάνεται σε τρεις με τέσσερις φορές.
Χατζής Κωνσταντίνος, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Ο Χατζής Κωνσταντίνος γεννήθηκε και διαμένει στην Αθήνα. Είναι κάτοχος πτυχίου Στατιστικής του Πανεπιστημίου Πειραιά, καθώς και Μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στη Διαχείριση Κινδύνου από το Πανεπιστήμιο του Salford της Αγγλίας.
Ξεκίνησε τις σπουδές του στην Ψυχολογία παρακολουθώντας την ενότητα σπουδών «Introduction to Psychology» του Πανεπιστημίου St. Margaret's Episcopal School. Έχει πραγματοποιήσει τριετή εκπαίδευση στο πρόγραμμα ψυχοθεραπείας και Βιωματικών/ Εκπαιδευτικών σεμιναρίων «ΕΠΕΚΕΙΝΑ» - Ψυχαναλυτική Πράξη, με βασικό εισηγητή τον κ. Σάββα Μπακιρτζόγλου. Έχει συμμετάσχει σε εκπαιδευτικές εργασίες και σε πληθώρα σεμιναρίων του προγράμματος «ΕΠΕΚΕΙΝΑ» - Ψυχαναλυτική Πράξη, εστιάζοντας σε θέματα ψυχικής υγείας, όπως θεωρίες προσέγγισης τραύματος, ονειρογνωσία, διεργασίες του πένθους, κ.ά, τα οποία έχουν συμβάλει σημαντικά στην εμβάθυνσή του στην ψυχοδυναμική.
Συνέχισε την εκπαίδευσή του στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, παρακολουθώντας την ενότητα «Ψυχοθεραπεία: Θεωρία και Πράξη» και την ενότητα της Αρχαία Ελληνικής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Κατέχει τον τίτλο σπουδών «Psychoanalysis Diploma Course» από το Centre of Excellence.
Βρίσκεται σε συνεχή ψυχοθεραπευτική εκπαίδευση, ενώ συμμετέχει εντατικά σε βιωματικές αυτογνωστικές διαδικασίες ψυχοδυναμικής κατεύθυνσης. Παράλληλα, παρακολουθεί θεραπευόμενους και συμμετέχει σε ομάδες μελέτης, λαμβάνοντας ατομική και ομαδική εποπτεία για την κλινική πρακτική του.
Συνεργάζεται με το δίκτυο Συν-ύπαρξη από τις αρχές του 2019. Η Συν-ύπαρξη είναι ένα δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης και ψυχολογικής υποστήριξης όπου συμμετέχουν λειτουργοί ψυχικής υγείας. Στόχος του δικτύου είναι η ενδυνάμωση του κοινωνικού ιστού, έτσι ώστε να επιτευχθεί η ρήξη της απομόνωσης και η αντιμετώπιση των συναισθημάτων φόβου και αδυναμίας σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο (https://syn-yparxi.gr/).
Στην ιδιωτική πρακτική του βλέπει έφηβους, μετέφηβους και ενήλικες σε ατομική ψυχοθεραπεία και προσφέρει συνεδρίες συμβουλευτικής και ψυχοθεραπείας μέσω τηλεφώνου και skype σε άτομα που ζουν εκτός Αθηνών (konstantinos.chatzis.psy / live:.cid.c792d84a36ea66c9).