Συμβουλευτική, Ψυχοθεραπεία, Τραυματοθεραπεία, Υποστήριξη Γονεϊκότητας (Σύλληψη εώς Ενηλικίωση).
Συνεδρίες Διαδικτυακά και δια ζώσης στο Ρέθυμνο
"ΧΩΡΑφΙ": Χώρος φροντίδας για το πολυτιμότερο κομμάτι γης που έχουμε, το "χωράφι" μας, που είναι ο ίδιος ο εαυτός μας, η ψυχή και το σώμα μας!
Το νέο μας σπίτι, το "ΧΩΡΑφΙ", δημιουργήθηκε για να προσφέρει σε ανθρώπους κάθε ηλικίας ποικιλία τρόπων και μεθόδων για να φροντίσουν τον Εαυτό τους και να ζήσουν με μεγαλύτερη Αυθεντικότητα, Αρμονία και Απόλαυση.
Η εμπειρία της εγκυμοσύνης και του τοκετού, σε συνδυασμό με την ετοιμότητα κάθε γυναίκας, κάνουν κάθε εμπειρία μετάβασης από τη "γυναίκα" στη "γυναίκα-μάνα" μοναδική.
Αγαπημένη Μ. σε ευχαριστώ από καρδιάς για την τιμή του να σε συνοδεύσω σε αυτό το ταξίδι.
Ήρθες πονεμένη, γεμάτη ενοχές για το βίωμα σου, που ήταν κάθε άλλο παρά "ροζ" και παραμυθένιο όπως τα περιοδικά και τα κοινωνικά πρότυπα ορίζουν, με ένα σωρό ερωτηματικά για το πριν, την εμπειρία της εγκυμοσύνης και της γέννας, αλλά και το μετά, και με εμπιστεύτηκες να σε συντροφεύσω σε αυτό το ταξίδι νοηματοδότησης της εμπειρίας σου.
Με εμπιστεύτηκες, φτιάξαμε σιγά σιγά μια σχέση κι επέτρεψες στα συναισθήματα σου να ξεδιπλωθούν, να μιλήσουν, να πάρουν το χώρο που δικαιούνταν.
Μέσα από την αγάπη σου για αυτή τη νέα ζωή που έφερες στον κόσμο, διερευνήσαμε με θάρρος και με σεβασμό στο ρυθμό που όριζε ο σοφός οργανισμός σου, όσες περισσότερες εκφάνσεις της εμπειρίας σου ήθελες και μπορούσες.
Όποτε χρειάστηκε, πήγαμε πίσω στο μακρινό παρελθόν, επεξεργάστηκες τη σχέση με τη δική σου μαμά, είδαμε τραύματα, θυμούς και λύπες, μα τελικά βρήκαμε και την αγάπη για το καλύτερο δυνατό που εκείνη μπορούσε να κάνει μαζί σου και ταυτόχρονα, βρήκαμε με διάκριση όλα αυτά τα "τυφλά" σημεία που θα μπορούσαν να αποτελέσουν εμπόδιο στη σχέση με τη δική σου κόρη.
Σιγά σιγά, πένθησες αυτά που συνέβησαν και ανεπιστρεπτί χάθηκαν, και ταυτόχρονα ανοίχτηκες στην άπειρη δυνατότητα του "εδώ και τώρα", όταν δηλαδή αποκτά κανείς μεγαλύτερη συνειδητότητα του εαυτού του και αρχίζει να μπορεί πια να τον ακούει και να τον φροντίζει καλύτερα.
Όλες οι σχέσεις σου πέρασαν την πρόκληση της αλλαγής, την αναπόφευκτη πρόκληση καθώς εσύ μετακινιόσουν, μαζί με όλο το φόβο και την αγωνία που μπορεί να συνοδεύουν το άγνωστο μέλλον.
Φτάσαμε ξανά σε ενα λιμάνι ασφαλείας.
Τώρα πια ένιωθες την εμπειρία σου με ό,τι τη συνόδευε, να χωρά άνετα μέσα σου. Αναγνώριζες πια το δικαίωμα στον εαυτό σου να τιμά την εμπειρία που είχε, κι ας ήταν πολύ διαφορετική από αυτή που δείχνουν οι περισσότεροι. Πιο αυθεντική πια, άρχισες να σχετίζεσαι ικανοποιητικότερα με τον εαυτό σου, το σύντροφο, το παιδί σου.
Ας θυμόμαστε πως κάθε ανθρωπος είναι εξαιρετικά μοναδικός και ότι καμιά εμπειρία δε βιώνεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Οι κοινωνικές επιταγές και εικόνες-πρότυπα που επιβάλουν είτε ανοιχτά, είτε υπόγεια στις γυναίκες το πώς πρέπει να βιώνουν και να νιώθουν την εμπειρία της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της μητρότητας, μπορούν να οδηγήσουν τη γυναίκα στην άρνηση του βιώματος της, να τη γεμίσουν ενοχές, αναξιότητα, θλίψη.
Μη ξεχάσεις! Αυτό που αισθάνεσαι έχει λόγους, όσο αντιφατικό, απαράδεκτο ή "τρελό" και να φαίνεται. Και του οφείλουμε ΟΛΟΙ σεβασμό, ακόμα και αυτοί που δε μπορούν να το καταλάβουν.
Σε ευχαριστώ από καρδιάς για τα πολλά, τα τόσα πολλά, που μου έμαθε και μου ξαναέμαθε η σχέση μας!
15/07/2025
Το έχασες. Και όλα διαλύονται. Και δε μπορείς να φανταστείς καν ότι μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει ζωή μετά από αυτό.
Ξέρω, νιώθεις ότι απλώς ΔΕ γίνεται.
Δεν υπάρχει παρηγοριά, Μητέρα, σε αυτή τη φάση.
Είναι αυτή η ωμή, ασύλληπτη, απερίγραπτη, πρώτη συντριβή που νιώθουμε με αυτή την ανείπωτη απώλεια.
Ξέρω, κοιτάς γύρω σου μα δε βλέπεις τίποτα.
Γιατί όταν βλέπεις, όλα πατάνε στην ανοιχτή πληγή σου που αιμορραγεί.
Μέσα κι έξω σου όλα ρημαγμένα, πού να έχει πάει άραγες το νόημα;
Μια μαύρη τρύπα σε ρουφά και πραγματικά αναρωτιέσαι αν θα βγεις από αυτό ζωντανή.
Άλλες μέρες πάλι, ξέρω, η εξάντληση είναι τόσο αβάσταχτη, που εύχεσαι να έσβηνες, μήπως και ξανασυναντούσες το παιδί ή τα παιδιά σου.
Είναι σαν κάτι να ανοίγει το μέσα σου από την μια άκρη του συμπάντου της αγάπης έως την άλλη άκρη του συμπάντου της απώλειας, του πένθους και του πόνου, και σε διαλύει.
Και ανάμεσα σε αυτά τα δύο άκρα, ένα άπειρο, που καλείσαι να χωρέσεις.
Τεντώνει και σπάει το δοχείο μας από αυτό το αχώρετο.
Από όλο το άπειρο των συναισθημάτων, των αισθήσεων και των ολόμαυρων μονοπατιών σκέψης που περιέχει.
Μπορεί να πάρει καιρό μέχρι να έρθουν οι στιγμές, οι ώρες, ή οι μέρες, που μια ελάχιστη αίσθηση ειρηνέματος θα μπορέσει να σε αγγίξει.
Είναι εντάξει, είναι φυσιολογικό.
Φροντίσου καλή μου, φροντίσου γενναία μου, όσο περισσότερο μπορείς.
Και αν δε μπορείς, που και αυτό είναι απόλυτα εντάξει, ζήτα, ζήτα, ΖΗΤΑ βοήθεια από αυτούς που η διαίσθηση σου, σου ψιθυρίζει ότι μάλλον μπορούν να σε φροντίσουν.
Είτε είναι γνώριμοι, άνθρωποι δικοί σου,
είτε νέοι άνθρωποι που μπορείς να βάλεις στη ζωή σου.
Ένας επαγγελματίας ψυχικής υγείας, μια γυναίκα ή ομάδα που σας ενώνουν κοινές εμπειρίες.
Ανθρώπους που μπορούν να σταθούν δίπλα σου με φροντίδα, αγάπη, σεβασμό, ενσυναίσθηση.
Που σε «χωράνε» λυπημένη, πονεμένη, κομματιασμένη, χωρίς να θέλουν να σε «φτιάξουν».
Γιατί μετά από τέτοιες απώλειες διαλυόμαστε.
Και ίσως είναι και ύβρις να θέλουν οι άνθρωποι να το «ξεπεράσεις» το συντομότερο δυνατόν.
Ίσως είναι ύβρις η λέξη «ξεπερνάω» για τέτοια ξεσκίσματα ψυχής.
Μα αλήθεια, τί σου ζητάνε να ξεπεράσεις?
Την αγάπη σου, τον πόνο σου για το παιδί σου?
Για τα όνειρα σου?
Για το πλάσμα που κρατούσες στα σπλάχνα σου, το έτρεφες με το αίμα σου και η ανάσα σου ήταν η ανάσα του?
Αχ, δεν ξεχωρίζουν έτσι εύκολα οι ανάσες που ήταν Ένα.
Ίσως η πιο σεβάσμια, ανθρώπινη και αυθεντική ματιά για να κοιτάξεις αυτό το μονοπάτι είναι το
"ζυμώνομαι με την απώλεια, επιτρέπω και περνάω μέσα από την αλχημιστική διαδικασία του πένθους στο δικό μου χρόνο μου και στο δικό μου ρυθμό, και κάποτε έρχεται μια στιγμή που γεννιέται ένα καινούριο ον, ένας νέος, επαναδημιουργημένος Εαυτός ξανά στο Φως και στη Ζωή".
Στη Ζωή με κεφάλαιο ζήτα.
Αυτή που χωρά και τη ζωή και το θάνατο μέσα της.
Είναι μακρύς γενναίο μου πλάσμα, οδυνηρός και τόσο μεταμορφωτικός, αυτός ο δρόμος της επαναδημιουργίας του Εαυτού μας μετά από το κομμάτιασμα της απώλειας.
Θέλει Χρόνο... πολύ χρόνο.
Να σου τον δώσεις.
Να σου τον επιτρέψεις.
Να σε φροντίσεις σαν το πολυτιμότερο ζωντανό που υπάρχει στο σύμπαν.
Μέχρι τα κομμάτια να ξανακολλήσουν σε ένα νέο, μοναδικό, θαυμάσιο ψηφιδωτό του νέου σου εαυτού, σου στέλνω μια σφιχτή αγκαλιά να τα κρατήσω εγώ όσο μπορώ.
Βαθιά υπόκλιση.
Σε σένα.
Σε όλες.
Που χρειάστηκε να περπατήσουν αυτή την κόλαση και να βγουν νικήτριες, ζωντανές.
Με αγάπη Ελισσάβετ 💜
Υ.Γ. Είτε χειμώνας, είτε καλοκαίρι, η απώλεια κύησης και η νεογνική απώλεια συνεχίζουν να συμβαίνουν σε 1 στις 4 γυναίκες.
Ας έχουμε μια έγνοια για τις γυναίκες γύρω μας.
Ας σκεφτούμε ποιός είναι ο κατάλληλος τρόπος να μιλήσουμε αν γνωρίζουμε προσωπικά μια γυναίκα που εχασε το παιδί της.
Όσο μηνών, ημερών, εντός ή εκτός μήτρας, κι αν ήταν.
13/07/2025
Κυριακάτικα "σφηνάκια" από τον Χαΐνη!
"... Ο πραγματικός σου εαυτός είναι απέραντος, ελεύθερος και οικουμενικός. Απλά να το συνειδητοποιήσεις και να βγάλεις τους ρόλους που σου φοράνε όλοι. Εντάξει, φόρα τους όποτε θελήσεις αλλά κάποιες φορές να βάζεις στη ντουλάπα σου όλα τα κουστούμια που σου έχουνε φορέσει, τα αλλεπάλληλα στρωσίδια, όλες τις στρώσεις του κρεμμυδιού, και αυτό το θεϊκό ΚΕΝΟ που μένει, είσαι ΕΣΥ! Το θεϊκό κενό, στη φύση, είναι το πιο πηχτό πράμα, εμπεριέχει μέσα του όλες τις πιθανότητες, όλες τις δυνατότητες.
Σκεφτείτε παιδιά ότι αυτή τη στιγμή, ό,τι βλέπουμε στο σύμπαν, με τηλεσκόπια είναι το 5%. Το υπόλοιπο τί είναι?
Το 27 % είναι σκοτεινή ύλη, έτσι τη λέμε (δεν ξέρουμε τί είναι μόνο κάτι υποψιαζόμαστε), το 68% που δεν ξέρουμε καθόλου τί είναι, το λέμε σκοτεινή ενέργεια, και οδηγεί το σύμπαν σε μια δαιμονιακή διαστολή. Αυτή λοιπόν, υποψιαζόμαστε ότι είναι η ενέργεια του κενού. Γιατί το κενό, αυτό το μικρούλι κενό, ΔΕΝ είναι κενό! Εμπεριέχει μέσα όλες τις πιθανότητες ύπαρξης! ΑΥΤΟ ΕΙΣΑΙ, χωρίς τους ρόλους που σου έχουνε φορέσει...
.. μετράμε την ενέργεια του Δημήτρη... πράμα, κάτι ψιλά. Μετράμε της Ρηνιώς... τα ίδια. Μετράμε την ενέργεια της μεταξύ μας αλληλεπίδρασης... τεράστια! Γι' αυτό σας λέω, μόνο σχέσεις υπάρχουν, μόνο σχέσεις είμαστε...
.. Η αυτοπραγμάτωση είναι θέμα στιγμής, αλλά η δυσκολία έγκειται στην προετοιμασία της πορείας προς αυτήν...
.. Ζεις σε ένα ονειρόκοσμο, πώς μπορείς να μείνεις μόνος;
Ο κόσμος είναι ονειρικός και είναι υπέροχος. Ποιά απομόνωση?
Η κοινωνία εκβιάζει με την απομόνωση: "Αν πεις την αλήθεια σε περιμένει μοναξιά.." Αυτός είναι ο μεγαλύτερος εκβιασμός...
.. Δεν υπάρχουν γεγονότα, υπάρχουν μόνο ερμηνείες γεγονότων. Δηλαδή, το κάθε γεγονός είναι ένα ανθοδοχείο. Μας επιλέγει εμείς να είμαστε τα τοιχώματα του ανθοδοχείου. Τώρα τα λουλούδια που ενδεχομένως μπούνε μέσα, είναι οι ερμηνείες οι ποιητικές, που θα δώσουμε και θα αναδυθούν από τα γεγονότα. Εμείς είμαστε οι ΙΕΡΟΙ προσκαλεσμένοι των γεγονότων...
.. Όντε πίνω μια γουλιά νερό, νιώθω πως τρέχουνε μέσα μου οι καταρράκτες του Νιαγάρα και θέλω να πανηγυρίσω! Με την κάθε σταλιά νερού πανηγυρίζω...
.. Την Ελευθερία την ετυμολογώ ως έλευση προς το εράν, δηλαδή πορεία προς την Αγάπη. Κι Αγάπη, το άγω προς το παν, πηγαίνω προς το Όλο...
.. Τί μετράει η θερμοκρασία? Την κινητικότητα ενός συστήματος, πόσο ζωηρό είναι! Όταν είναι παγωμένο ένα σύστημα, τα μόρια είναι ακίνητα, παγωμένα. Ζούμε ένα περίεργο χειμώνα πλανητικά. Οπότε, για να μη μας πιάσει ο ύπνος της λήθης, που πιάνει τους στρατιώτες στο χιονιά, πρέπει να σκουντα ο ένας τον άλλο. Και να σκουντά "ποιητικά" ο ένας τον άλλον, να μπαίνει ο ένας στη ζωή του άλλου. Αν δεν αλληλεπιδράσομε, αν δε σχετιστούμε "ποιητικά", δε θα βρούμε δρόμο να πορευτούμε...
.. Ο φόβος είναι η ανάμνηση μιας οδύνης, άρα όταν φοβάσαι ζεις στο παρελθόν και άρα χάνεις το παρόν...
.. αντί για "πάθος", "χαρούμενη αφιέρωση"...
.. Αν δεν είσαι καλή "έγκυος", δε μπορείς να γίνεις αποφασιστικός "άντρας". Το ένα προύποθέτει το άλλο. Αρμονική σχέση αρσενικού και θηλυκού, φωτεινού και σκοτεινού μέσα μας...
.. να μαθαίνεις τον κόσμο της αρμονίας, της γαλήνης, της ευκαμψίας, της αντίληψης της μέσα από το σώμα σου, όχι μέσα από την αντίληψη του νου, αλλά από την ΚΙΝΑΙΣΘΗΣΗ...
3 συμβουλές:
1. Ποτέ μη δουλέψεις στη ζωή. Η δουλειά είναι ανήθικο πράμα.
2. Να εργαστείς σκληρά.
3. Να θαυμάζεις τον εαυτό σου. Γιατί, κάθετι που είναι μοναδικό, δεν είναι και αξιοθαύμαστο?"
~ Δημήτρης Αποστολάκης
10/07/2025
Το καλύτερο δώρο που μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας, είναι πάντα ένας γονιός που φροντίζει το δικό του εσωτερικό παιδί και τα τραύματα που κουβαλάει.
09/07/2025
Όταν το νευρικό σύστημα έχει "καεί" από μικρή ηλικία λόγω πολύπλοκων και τραυματικών συνθηκών, μπορεί κάποια στιγμή να φτάσεις (και στο εύχομαι) στο σημείο να μην αντέχεις άλλο τους ρόλους και τις θέσεις που συνδέονται με αυτό το "κάψιμο".
Κι έτσι ίσως αλλάξεις θέση, οριοθετηθείς αυστηρά κι επιλέξεις να λείψεις από γεγονότα και ανθρώπους που θα ήθελες να είσαι παρών. Κι αυτό να έχει τη θλίψη του, την απώλεια του, όμως ενηλικίωση, αγάπη και ποιότητα ζωής είναι και το να μάθεις να μπορείς να φροντίζεις τον εαυτό σου, ακόμα και αν χρειάζεται να οριοθετηθείς "σκληρά", κατά τη γνώμη κάποιων.
Αυτές οι τόσο άγνωστες μέχρι πρότινος έννοιες, "φροντίδα", "εαυτός", ορίζουν με το δικό τους τρόπο κάθε στιγμή, τα απαραίτητα επίπεδα οριοθέτησης που χρειάζονται, δεν κάνουν πια εκπτώσεις, δεν υποκύπτουν σε ψυχολογικούς εκβιασμούς... πια...
08/07/2025
Τα σύνθετα σύνδρομα είναι περίπλοκες καταστάσεις του οργανισμού και μπορούν να βοηθηθούν με μακρόχρονη τραυματοθεραπεία που εστιάζει στο σώμα και στη θρέψη του νευρικού συστήματος, όπως το
Μαρτυρία πώς βιώνει ενας άνθρωπος τέτοιου είδους σύνδρομα:
"Ζώντας μέσα σε ένα σώμα που ξέχασε πώς να ξαναφορτίζει
Εδώ και χρόνια ζω με μια πάθηση που ακόμα διαφεύγει από την ιατρική βεβαιότητα – αλλά όχι από τον ανθρώπινο πόνο.
Αυτή είναι η αόρατη πραγματικότητά μου, διαμορφωμένη από ένα πολύπλοκο πλέγμα συμπτωμάτων που αρνούνται να εξηγηθούν γραμμικά.
Βιώνω:
Κόπωση – αλλά όχι απλή κούραση
Αίσθηση «γρίπης χωρίς πυρετό»
Βαθιά, συστημική εξάντληση που δεν υποχωρεί με την ξεκούραση
Μεταφορική δυσανεξία (PEM): επιδείνωση ωρών ή ημερών μετά από ακόμη και μικρή προσπάθεια
Προβλεπόμενη κόπωση: ο οργανισμός καταρρέει πριν καν ξεκινήσει να κινηθεί
Ενδοημερήσια μεταβλητότητα: τη μια ώρα λειτουργώ, την επόμενη είμαι συντετριμμένος
Ενεργειακή αστάθεια: το σώμα μου δεν μπορεί να ρυθμίσει την ενέργεια ανάλογα με τις απαιτήσεις
Πίεση πίσω από τα μάτια και στο μέτωπο, ειδικά με υπερδιέγερση
Ημέρες που δεν μπορώ να σχηματίσω ούτε να παρακολουθήσω μια σκέψη
Πόνος και υπερευαισθησία
Ημικρανίες και πονοκέφαλοι πίεσης, συχνά με ψύχος στο κρανίο και τα αυτιά
Μυϊκοί πόνοι, καύσοι, νευρικοί πόνοι και δυσκαμψία στις αρθρώσεις
Πόνοι στα κόκαλα: δάχτυλα, γόνατα, μέση, λεκάνη, πέλματα
Πόνος που αλλάζει απρόβλεπτα – πότε αμβλύς, πότε διαπεραστικός
Υπερευαισθησία σε ήχους, φως, άγγιγμα, θερμοκρασία
Νευρολογική και αυτόνομη αστάθεια
Επεισόδια «διέγερσης με εξάντληση» – υπερφόρτιση χωρίς ενέργεια
Υπεραντιστάθμιση από τα επινεφρίδια και μετά πτώση (καθυστερημένο κρασάρισμα)
Δυσρύθμιση θερμοκρασίας: κρύο όταν κάθομαι, καύσωνας με κίνηση, ψυχρά άκρα στις ημικρανίες
Συμπτώματα τύπου δυσαυτονομίας: ζάλη, μεταβολές πίεσης
Μυϊκά τινάγματα, τρόμοι, εσωτερικές δονήσεις
Αλλαγή στην αίσθηση του σώματος: αποσύνδεση από τα άκρα, αστάθεια
Ψυχολογική και συναισθηματική φθορά
Απώλεια προσμονής ανταμοιβής: δεν νιώθω σύνδεση ανάμεσα σε ενέργεια και αποτέλεσμα
Αίσθηση εγκατάλειψης από το ίδιο μου το σώμα
Εναλλαγή μεταξύ μάχης, φυγής και παγώματος χωρίς σαφή αφορμή
Απομόνωση, ματαίωση και πένθος για τη ζωή που δεν μπορώ να ζήσω, μα συνεχίζω να παλεύω
Συνεχίζω να εργάζομαι. Συνεχίζω να περπατώ πάνω από 20.000 βήματα την ημέρα για να επιβιώσω.
Αλλά η επιβίωση δεν είναι ανάρρωση. Υπάρχουν στιγμές που φαίνομαι καλά εξωτερικά.
Μα τα μιτοχόνδριά μου, τα νεύρα μου, ο εγκέφαλός μου και τα κύτταρά μου λένε άλλη ιστορία.
Αν νιώθεις κι εσύ έτσι, δεν το φαντάζεσαι. Δεν είσαι αδύναμος.
Ζεις μέσα σε ένα από τα πιο παρεξηγημένα σύνδρομα της εποχής μας.
Η γονεϊκότητα σχετίζεται με το πώς θα συμπεριφερθούμε στα παιδιά και η συμπεριφορά μας συνδέεται με το πόσο καλά έχουμε δουλέψει και διερευνήσει τον εαυτό μας, τα συναισθήματα και τα βιώματα μας, πόσο φροντίσαμε τον εαυτό μας στα δικά του παλιά ή νεότερα τραύματα.
Η αποτελεσματική γονεϊκότητα δεν είναι τσελεμεντές από κόλπα κι εύκολες λύσεις, αλλά ένας δρόμος ανάπτυξης, αυτογνωσίας κι εξέλιξης πρώτα από όλα για τον εαυτό του γονέα, και αναπόφευκτα μετά για το παιδί και τη σχέση μεταξύ τους.
Γι' αυτό:
"Adults teach children in three important ways:
The first is by example, the second is by example, the third is by example." Albert Schweitzer
05/07/2025
Όσοι μεγάλωσαν σε ένα οικογενειακό περιβάλλον, όπου προκειμένου να διατηρηθεί η σύνδεση με τους σημαντικούς Άλλους ώστε να νιώσουν ασφαλείς, έπρεπε να καταπιέζουν τα συναισθήματα τους και να υπακούουν στις απαιτήσεις τους και να φροντίζουν τις ανάγκες τους, με κάθε κόστος για τους ίδιους,
τότε μάλλον είναι πολύ φυσικό και επόμενο να μην τα πηγαίνουν καλά με το να θέτουν τα όρια τους.
Για να επιβιώσουν μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, φυσικά και έμαθαν να αποσυνδέονται από τον εαυτό τους και την αλήθεια των αναγκών και των επιθυμιών τους, συνακόλουθα και με τη σύνδεση με το πού είναι το όριο τους.
Και φυσικά, η σκέψη και μόνο να θέσουν ένα όριο σύμφωνα με την αυθεντική τους ανάγκη ή επιθυμία, μπορεί να προκαλεί απύθμενο τρόμο.
Ο φόβος της απώλειας της σχέσης καραδοκεί
κι αυτό αγγίζει ένα αρχέγονο, βαθύ υπαρξιακό ζήτημα ζωής και θανάτου.
Αν δυσκολεύεσαι να συνδεθείς με τον αυθεντικό εαυτό σου, να αφουγκραστείς και να εντοπίσεις την αληθινή ανάγκη ή επιθυμία σου, αν νιώθεις τρομακτικό να τις εκφράσεις, να τις επικοινωνήσεις και να εμφανιστείς με το όριο σου,
επέτρεψε στον εαυτό σου μια μαλακή παιχνιδιάρικη, σαν των παιδιών, περιέργεια και ανοιχτότητα στο πώς θα συναντηθείς μαζί τους.
Επέτρεψε στον εαυτό σου να πειραματιστεί με τη σύνδεση και την κοντινότητα.
Επέτρεψε την πιθανότητα λιγότερης εξωτερικής (στο εξωτερικό σου περιβάλλον), μη γνήσιας "ειρήνης",
ώστε να δώσεις μια ευκαιρία να αρχίσει η γνωριμία με τον αυθεντικό σου εαυτό και με το εσωτερικό ειρήνεμα.
Σε όσους παλεύουν να μάθουν αυτό που δεν τους βοήθησαν να μάθουν και που φυσιολογικά δικαιούνταν,
σε όσους παλεύουν να συνδεθούν με τον εαυτό τους και τα όρια τους, θέλω να πω, σε βλέπω.
Σε νιώθω. Σε καταλαβαίνω.
Είναι φυσικό που δυσκολεύεσαι.
Είναι φυσικό που δε μπορεί να γίνει από τη μιά στιγμή στην άλλη.
Θέλει και θέλεις χρόνο,
και αυτό είναι εντάξει.
Κι εσύ μέσα σε αυτή τη δυσκολία είσαι εντάξει.
Και μην πιστέψεις κανένα που θα σου πει ότι δεν είσαι.
03/07/2025
Αυτοάνοσα νοσήματα:
Η ψυχοσωματική μάχη μέσα μας, όταν το σώμα μας επιτίθεται στον εαυτό του.
Σας προσκαλώ θερμά να διαβάσετε το παρακάτω εξαιρετικό άρθρο του @Δρ. Δημήτριος Γ. Κίμογλου.
Είναι όλα αυτά τα βιοχημικά και νευροβιολογικά τεκμήρια που πλέον έχουμε την ευλογία να μας προσφέρει η επιστήμη, που αναδεικνύουν περισσότερο παρα ποτέ, την αξία της ψυχοθεραπείας και τραυματοθεραπείας στο να επιφέρει αλλαγές στην ίδια τη βιολογία μας.
~Η αθόρυβη έκρηξη των αυτοάνοσων – και η κραυγή που δεν ακούσαμε ποτέ
Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από μία παράδοξη ειρωνεία:
όσο εξελίσσεται η επιστήμη, τόσο περισσότερα σώματα στρέφονται εναντίον του εαυτού τους.
Αυτοάνοσα. Μια λέξη-ομπρέλα για δεκάδες νοσήματα που, στην ουσία, σημαίνουν ένα πράγμα:
Ένα ανοσοποιητικό σύστημα που παύει να ξεχωρίζει τον “εχθρό” από το “σπίτι”.
Δεν είναι μόνο η θυρεοειδίτιδα Hashimoto. Ούτε μόνο ο λύκος, η σκλήρυνση κατά πλάκας, η ελκώδης κολίτιδα ή η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Είναι η ενιαία νοηματοδότηση της φλεγμονής ως ψυχο-νευρο-ανοσολογική έκφραση ενός εσωτερικού πολέμου.
Το σώμα δεν «τρελάθηκε». Το στρες το όπλισε.
Η υπερδραστηριότητα του ανοσοποιητικού δεν είναι αποτέλεσμα ελαττωματικού DNA, όπως πιστεύαμε κάποτε. Είναι αποτέλεσμα χρόνιου νευρολογικού συναγερμού.
Ο άξονας HPA (υποθάλαμος–υπόφυση–επινεφρίδια) είναι υπεύθυνος για την απάντηση στο στρες. Όταν ενεργοποιείται διαρκώς, υπερπαράγει κορτιζόλη και αναστατώνει την ισορροπία των Τ-λεμφοκυττάρων, προκαλώντας αυτοάνοσες αντιδράσεις.
Η νευροανοσολογία το εξηγεί ξεκάθαρα:
Ο εγκέφαλος βιώνει το χρόνιο ψυχοκοινωνικό στρες σαν επίθεση.
Το ανοσοποιητικό κινητοποιείται σαν να πρόκειται για πραγματικό τραυματισμό –μόνο που δεν υπάρχει πληγή. Υπάρχει μόνο η ανάμνηση του πόνου.
Το μικροβίωμα είναι ο αόρατος εγκέφαλος του ανοσοποιητικού.
Στο επίκεντρο των τελευταίων ερευνών βρίσκεται το έντερο, το οποίο φιλοξενεί το 80% του ανοσοποιητικού ιστού του οργανισμού.
Όταν το εντερικό μικροβίωμα καταρρεύσει – από κακή διατροφή, τοξίνες, φαρμακευτική καταπόνηση ή ψυχικό στρες– τότε η εντερική διαπερατότητα (leaky gut) επιτρέπει σε άπεπτα μόρια και τοξίνες να περάσουν στην κυκλοφορία, προκαλώντας συστημική φλεγμονή.
Αυτή η συστημική φλεγμονή είναι ο “πυρσός” που ανάβει την αυτοάνοση απάντηση. Και όταν η φλεγμονή διαρκεί, το σώμα αρχίζει να επιτίθεται στα δικά του κύτταρα.
~Ψυχή, εγκέφαλος και ανοσία: 3 όψεις του ίδιου νομίσματος
Τα σύγχρονα δεδομένα είναι σαφή:
• Η επιγενετική επιτρέπει στο περιβάλλον, στο στρες και στα τραύματα να ενεργοποιήσουν ή να απενεργοποιήσουν γονίδια που σχετίζονται με φλεγμονώδεις αντιδράσεις.
• Ο προμετωπιαίος φλοιός (που ρυθμίζει τις εκτελεστικές λειτουργίες και την ψυχραιμία) αποδυναμώνεται από το χρόνιο άγχος, μειώνοντας την ικανότητα του οργανισμού να “σβήνει” το συναγερμό.
• Η αμυγδαλή, κέντρο φόβου και συναισθηματικής μνήμης, σε καταστάσεις τραύματος λειτουργεί σαν διακόπτης για υπερανοσολογικές αντιδράσεις.
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που οι αυτοάνοσες κρίσεις συνδέονται με τραυματικές εμπειρίες, απώλειες, διαζύγια, κακοποιήσεις, ακόμη και με “σιωπηλά” στρεσογόνα ερεθίσματα.
Η θεραπεία δεν είναι μόνο φαρμακευτική – είναι ψυχοσωματική.
Οι φαρμακευτικές αγωγές είναι απαραίτητες. Αλλά δεν αρκούν.
Αν δεν αλλάξεις τον τρόπο που ο εγκέφαλος “αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο”,
αν δεν δώσεις φωνή στο τραύμα που μετατράπηκε σε φλεγμονή,
τότε το σώμα θα συνεχίσει να πολεμά… εσένα.
Τα αυτοάνοσα είναι αγγελιοφόροι.
Άκου τα.
Σου δείχνουν ότι κάπου μέσα σου έχει ξεχαστεί μια πληγή, μια πίεση, μια προσδοκία που δεν μπορεί πια να χωρέσει.
Και τότε, το σώμα μιλά.
Το σώμα δεν προδίδει.
Απλώς, μιλά εκεί που η ψυχή δεν άντεξε να φωνάξει
Το αυτοάνοσο δεν είναι προδοσία του σώματος. Είναι κραυγή.
Και όποιος έχει μάθει να ακούει πίσω από τη φλεγμονή, θα βρει μέσα της ένα παιδί που έμαθε να μην κλαίει, να μην διαμαρτύρεται, να αντέχει – και κάποια στιγμή, να αρρωσταίνει.
Η επιστήμη αλλάζει. Η αλήθεια βγαίνει στο φως.
Και μαζί της, βγαίνουν και οι άνθρωποι από το σκοτάδι.
30/06/2025
Άνθρωπος, που όχι μόνο χρειάζεται ψυχοθεραπευτική υποστήριξη για τα τραύματα που έχει ζήσει απο μικρή ηλικία στο οικογενειακό περιβάλλον, αλλά και για τα τραύματα που του δημιούργησε ο προηγούμενος ψυχοθεραπευτής..
Και που η προηγούμενη θεραπευτική σχέση βάζει ακόμα περισσότερα δυσθεώρητα εμπόδια και δυσκολίες στην ανάπτυξη του ανθρώπου...
Πραγματικά έχω μείνει άναυδη με το πόσο βλαπτικοί, αντιδεοντολογικοί και ανήθικοι μπορεί να είναι κάποιοι επαγγελματίες.
Λυπάμαι, θυμώνω, αναπνέω, γειώνομαι, ακούω το εδώ και τώρα και... πάμε ξανά και ξανά και ξανά και όσες φορές χρειαστεί, να περπατήσουμε μαζί, με τρυφερότητα, ενσυναίσθηση και αποδοχή, στο μονοπάτι όπου φέρνουμε σε αυθεντική συμφωνία τις διεστρεβλωμένες εμπειρίες και νοηματοδοτήσεις που έχουν συμβεί, λόγω των πολλών, βαριών, άδικων, άκαμπτων και σκληρών όρων αξίας που σου φορέθηκαν.
Μέχρι να ξαναγκαλιάσεις αυτό το μεγάλο και σημαντικό μέρος του εαυτού σου που σε οδήγησαν να το δεις σαν "κακό", να το τσεκουρώσεις και να το πετάξεις ως ανάξιο στα σκουπίδια.
Συγκινούμαι και σε καμαρώνω που σήμερα επέτρεψες να κλάψεις τη θλίψη σου και την απώλεια σου, για πρώτη φορά όπως είπες, χωρίς να αυτομαστιγωθείς ακούγοντας μέσα στο κεφάλι σου την επικριτική φωνή του προηγούμενου "ψυχοθεραπευτή", που δεν επέτρεπε, δαιμονοποιούσε και υποτιμούσε ως αδυναμία και ντροπή, το πένθος, και κάθε συναίσθημα πέραν της "χαράς" και της "αγάπης".
Κι αυτό είναι τεράστια κατάκτηση σου. 🙏🏻🤗
Be the first to know and let us send you an email when Ελισσάβετ Κουτουξίδου M.Sc. • Σύμβουλευτική • Ψυχοθεραπεία posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.
Contact The Practice
Send a message to Ελισσάβετ Κουτουξίδου M.Sc. • Σύμβουλευτική • Ψυχοθεραπεία:
"ΧΩΡΑφΙ": Χώρος Φροντίδας για το πολυτιμότερο "χωράφι" μας, που είναι ο ίδιος ο εαυτός, η ψυχή και το σώμα μας!
Το νέο μας σπίτι, το "ΧΩΡΑφΙ", δημιουργήθηκε για να προσφέρει σε ανθρώπους κάθε ηλικίας ποικιλία τρόπων και μεθόδων, ώστε να φροντίσει το "ΧΩΡΑφΙ" του και να ζήσει τη ζωή του με μεγαλύτερη Αυθεντικότητα, Αρμονία και Απόλαυση.
ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Η Ελισσάβετ Κουτουξίδου εργάζεται ως Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας από το 2010. Έχει μεταπτυχιακό Δίπλωμα σπουδών και Master of Science στην Προσωποκεντρική Συμβουλευτική από το βρετανικό πανεπιστήμιο του Strathclyde. Παράλληλα εκπαιδεύτηκε και πιστοποιήθηκε από την Gordon Hellas ως εκπαιδεύτρια της μεθόδου Αποτελεσματικού Γονέα, όπου και από τότε συντονίζει εργαστήρια Αποτελεσματικού Γονέα ή παρέχει ατομικά σε γονείς Υποστήριξη και Συμβουλευτική Γονέων. Ως Σύμβουλος Γονέων εκπαιδεύτηκε, υποστηρίζει και καλλιεργεί τις αρχές του Attachment & Positive Parenting, καθώς και των προσεγγίσεων γονεϊκότητας που στηρίζονται στα αποτελέσματα των σύγχρονων ερευνών στη νευροβιολογία. Η εκπαίδευση της συνεχίστηκε στη Συγκινησιακά Εστιασμένη Θεραπεία Ζεύγους (Emotionally Focused Couples Therapy) της Sue Johnson. Λίγο αργότερα ξεκίνησε την εκπαίδευση της στο Θεραπευτικό Παιχνίδι για παιδιά από 4 εώς 12 ετών. Ακολούθησαν εκπαιδεύσεις που αφορούν στην Προγεννητική Ψυχολογία και σε Προγράμματα Προγεννητικής Προετοιμασίας και Προαγωγής Υγείας του Αγέννητου Παιδιού από τον εκπαιδευτικό οργανισμό Cosmoanelixis.
Στη συνέχεια εκπαιδεύτηκε ως Βοηθός Μητρότητας από τον Σύλλογο Βοηθών Μητρότητας Ελλάδος, με σκοπό να υποστηρίξει τις γυναίκες, τις οικογένειες και τα ζευγάρια που επιθυμούν να συλλάβουν, από την περίοδο πριν τη Σύλληψη και κατά τη διάρκεια της Εγκυμοσύνης, του Τοκετού, του Θηλασμού και της Λοχείας. Παράλληλα εκπαιδεύτηκε στη μέθοδο του Birth Story. Ως πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια γονέων στο Βρεφικό Μασάζ από το International Association of Infant Massage, υποστηρίζει και βοηθά τους νέους γονείς να καλλιεργήσουν ασφαλή συναισθηματικό δεσμό και να δημιουργήσουν απολαυστικό χρόνο και χαλάρωση με το βρέφος τους μέσω του αγγίγματος σεβασμού και αγάπης και των τεχνικών μασάζ. Η πιο πρόσφατη εκπαίδευση της αφορά στη Θεραπεία Τραύματος και Μετατραυματικών Διαταραχών με τη διεθνούς κύρους μέθοδο του Dr. Peter Levine, το Somatic Experiencing.
Παράλληλα τα τελευταία 15 χρόνια εκπαιδεύτηκε σε διάφορα εναλλακτικά-συμπληρωματικά συστήματα σωματικών και ψυχοσωματικών μεθόδων όπως: στη νεο-Κρανιοϊερή Εξισορρόπηση, στη Ροϊκότητα (Advanced), στα Ανθοϊάματα του Dr. Bach, στη διαδικασία Εστίασης Focusing, στο Mindfulness, στο Bowtech και σε διάφορες ενεργειακές τεχνικές. Παρακολουθεί αδιάλλειπτα σεμινάρια και συνέδρια που αφορούν σε ποικίλες μεθόδους Ψυχοθεραπείας και Αυτογνωσίας, στην Ολιστική Θεώρηση του Ανθρώπου και στη Διατροφή. Το 2017 συνίδρυσε την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία "ΧΩΡΑφΙ - Κέντρο Προαγωγής Ψυχικής Υγείας & Παραστατικών Τεχνών" στο Ρέθυμνο, όπου και ανάλογα με τις μοναδικές ανάγκες, εμπειρίες, θέματα και αιτήματα κάθε ανθρώπου, συνδημιουργεί μαζί του το εξατομικευμένο, μοναδικό και κατάλληλο γι' αυτόν, θεραπευτικό μονοπάτι.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Ο Βαγγέλης Λιοδάκης παρακολούθησε τα μαθήματα του Θεατρικού Εργαστηρίου «Κύτταρο». Στη συνέχεια, τελείωσε με υποτροφία την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης «Ωδείο Αθηνών». Έχει επίσης παρακολουθήσει σεμινάριο του Ryszard Cieslak της σχολής Grotowski, για το σωματικό θέατρο. Έχει πάρει μέρος σε πάνω από 50 θεατρικές παραστάσεις σε έργα κλασικού ρεπερτορίου, αρχαίας τραγωδίας και κωμωδίας, σύγχρονου ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου, παιδικού θεάτρου, σε παραστάσεις θεάτρου δρόμου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, σε μουσικές παραστάσεις και performances με καταξιωμένους σκηνοθέτες. Έχει συνεργαστεί με τα ΔΗΠΕΘΕ: Ρούμελης, Ρόδου, Πάτρας, Καβάλας, Ιωαννίνων, Κρήτης, Βορείου Αιγαίου, με το Δημοτικό Θέατρο Ρεθύμνου και με πλήθος θεατρικών ομάδων, σε δύο εκ των οποίων υπήρξε συνιδρυτής. Επίσης έχει πάρει μέρος σε παραστάσεις θεάτρου για το ραδιόφωνο και σε θεατρικά αναλόγια. Έχει πρωταγωνιστήσει σε βραβευμένες ελληνικές ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, σε τηλεταινίες, τηλεοπτικές σειρές και διαφημίσεις σε τηλεόραση και ραδιόφωνο. Συντονίζει θεατρικές ομάδες, διδάσκει σεμινάρια υποκριτικής, και κάνει μαθήματα θεατρικής αγωγής και παιχνιδιού σε παιδιά και εφήβους. Έχει υπάρξει συνιδρυτής σε 3 Αστικές Μη Κερδοσκοπικές Εταιρείες: «Εταιρία Τέχνης Θ΄ όπως θέατρο» (2002) «Φιλική Εταιρεία Τάσσει δ΄έρωτα» (2005) «ΧΩΡΑφΙ ΑμΚΕ-Κέντρο Προαγωγής Ψυχικής Υγείας & Παραστατικών Τεχνών» (2017)
