What are the opening hours?

Monday 10:00 - 22:00 Tuesday 10:00 - 22:00 Wednesday 10:00 - 22:00 Thursday 10:00 - 22:00 Friday 10:00 - 22:00

https://www.facebook.com/266767570454410/

Ελισσάβετ Κουτουξίδου M.Sc. • Σύμβουλευτική • Ψυχοθεραπεία

Home
Greece
Réthimnon
Ελισσάβετ Κουτουξίδου M.Sc. • Σύμβουλευτική • Ψυχοθεραπεία

Συμβουλευτική, Ψυχοθεραπεία, Τραυματοθεραπεία, Υποστήριξη Γονεϊκότητας (Σύλληψη εώς Ενηλικίωση).
Συνεδρίες Διαδικτυακά και δια ζώσης στο Ρέθυμνο

"ΧΩΡΑφΙ": Χώρος φροντίδας για το πολυτιμότερο κομμάτι γης που έχουμε, το "χωράφι" μας, που είναι ο ίδιος ο εαυτός μας, η ψυχή και το σώμα μας!
Το νέο μας σπίτι, το "ΧΩΡΑφΙ", δημιουργήθηκε για να προσφέρει σε ανθρώπους κάθε ηλικίας ποικιλία τρόπων και μεθόδων για να φροντίσουν τον Εαυτό τους και να ζήσουν με μεγαλύτερη Αυθεντικότητα, Αρμονία και Απόλαυση.

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ!

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ, ΔΙΑ ΖΩΣΗΣ & ON-LINE

-Ατομική Συμβουλευτική & Ψυχοθεραπεία:
Άγχος, Κρίσεις Πανικού, Κατάθλιψη, Τραύμα, Ψυχοσωματικά συμπτώματα, Φοβίες, Απώλεια-Πένθος, Σημαντικές Αλλαγές Ζωής, Μητρότητα, Γονεϊκότητα, Περιγεννητικές Διαταραχές και Απώλειες

-Συμβουλευτική Γονέων (Εκπαίδευση Αποτελεσματικού Γονέα, Attachment Parenting)

-Υπηρεσίες Βοηθού Μητρότητας:
Υποστήριξη Σύλληψης, Γονιμότητας, Εγκυμοσύνης, Τοκετού, Λοχείας, Θηλασμού

-Ομάδες "Καλωσόρισες" για την Προαγωγή Υγείας του Αγέννητου Παιδιού

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΗΣ & ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

-Bowtech
-Ανθοϊάματα Bach
-νεο-Κρανιοϊερή Εξισορρόπιση

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΘΕΑΤΡΟΥ & ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ
- Μαθήματα Υποκριτικής
- Θεατρικό Παιχνίδι
- Θεατρικές Παραγωγές
- Παρουσιάσεις
- Εκθέσεις

Δημιουργοί του "ΧΩΡΑφΙΟΥ" είναι οι:

-Ελισσάβετ Κουτουξίδου
(Facebook Profile: Ελισσάβετ Κουτουξίδου)
·Προσωποκεντρική Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας-Ψυχοθεραπεύτρια, PgD, MSc.
·Somatic Experiencing Trauma-Therapy
·Πιστοποιημένη Εκπαιδεύτρια Αποτελεσματικού Γονέα (Gordon)
·Attachment, Positive, Nervous System & Trauma-Informed Σύμβουλος Γονέων
·Βοηθός Μητρότητας-Attachment focused, Trauma-Informed, Full Spectrum
·Εκπαιδεύτρια Βρεφικού Μασάζ ΙΑΙΜ
·Σύμβουλος Επαγγελματικού Προσανατολισμού
·Σύμβουλος Ανθοϊαμάτων Bach
·Bowtech Practitioner
·Neo-craniosacral Practitioner

-Βαγγέλης Λιοδάκης
(page: Βαγγέλης Λιοδάκης-Ηθοποιός)
·Ηθοποιός
·Σκηνοθέτης
·Συντονιστής Θεατρικών Ομάδων
·Εμψυχωτής Ομάδων Θεατρικής Αγωγής και Θεατρικού Παιχνιδιού

21/08/2025

Είναι μερικά παιδιά που παρότι ηλικιακά ενηλικιώνονται, μεγαλώνουν και γερνάνε,
στην πραγματικότητα δεν ενηλικιώνονται ποτέ.
Συνήθως μεγαλώνουν με απορριπτικούς γονείς (ειδικά η απόρριψη της μητέρας από βρεφική ηλικία έχει τη δύναμη να διαμορφώσει με ανεξίτηλο τρόπο την ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού).
Ουσιαστικά μεγαλώνουν μόνα τους,
χωρίς τη συναισθηματική υποστήριξη και καθρέφτισμα που φυσιολογικά χρειάζεται ένα παιδί.
Έτσι η διεστρέβλωση της πραγματικότητας και της αυτοεικόνας τους γίνεται μονόδρομος επιβίωσης.
Σε αυτό το σημείο ανοίγονται τουλάχιστον 2 διαφορετικοί τρόποι διαμόρφωσης αυτών των ανθρώπων.
Σήμερα θα μιλήσω για τη μια πιθανή τροπή.
Η μοναξιά και η εγκατάλειψη γίνεται βαθύ βίωμα,
τρόπος ύπαρξης και απροσπέλαστος τοίχος
που δεν επιτρέπει ποτέ σε κανέναν να πλησιάσει ουσιαστικά.
Η γνήσια σύνδεση και σχέση είναι απειλητική και αδύνατη.
Αυτή η τραυματική μοναξιά,
άλλοτε οδηγεί σε ιδέες μεγαλείου προκειμένου να βρουν έναν τρόπο να εξηγηθεί και να γίνει ανεκτό το συναισθηματικό τους μαρτύριο,
άλλες φορές πάλι οδηγεί σε βαθιά κατάθλιψη, κάποιες φορές ακόμα και εσωτερικό προσανατολισμό προς ιδέες θανάτου, ή συνυπάρχουν και τα δύο.
Άλλοτε πάλι,
αυτοί οι ανήλικοι ενήλικες γίνονται ιδιαίτερα επιρρεπείς στο να διεστρεβλώσουν και να διαλέξουν κατά πώς θα βολέψει την σχεσιακή ανικανότητα τους, πνευματικές ή θρησκευτικές διδασκαλίες.
Και βέβαια, μια αναγκαία διεστρέβλωση που πρέπει πάσει θυσία να γίνει, είναι το να εξιδανικεύσουν τους απορριπτικούς και συναισθηματικά αποσυνδεδεμένους γονείς.
Αναπόφευκτα μέσα σε αυτές τις συνθήκες κι εσωτερικεύοντας την απόρριψη που έλαβαν,
δε μπορούν να αναπτύξουν υγιή αυτοεκτίμηση, ούτε ικανότητα να αγαπήσουν αληθινά τον εαυτό τους ή τους άλλους.
Η "αγάπη" για τον εαυτό ισοδυναμεί με εγωπάθεια και τομαρισμό, ενώ η "αγάπη" για τους άλλους ισοδυναμεί με εξαπάτηση και εκμετάλλευση, που μπορεί να φτάσει ακομα και στην ψυχολογική βία και κακοποίηση.
Όσο μπορεί να επιβάλλει τους όρους στην σχέση και ο άλλος υποτάσσεται σε αυτούς, τότε αυτό το ονομάζει "αγάπη".
Μεγαλώνοντας, πολλοί από αυτούς,
αναπτύσσουν ναρκισιστικές προσωπικότητες,
κρύβοντας την κατάθλιψη και την χαμηλή αυτοεκτίμηση τους πίσω από διάφορα είδη προσωπείων,
τα οποία φαινομενικά μπορεί να είναι και εντελώς αντίθετα από τα πραγματικά ναρκισιστικά χαρακτηριστικά τους:
Μπορούν να κατασκευάσουν προσωπεία όπως αυτά
του ταπεινού,
του ώριμου,
του πνευματικού,
του τρυφερού ανθρώπου,
ακόμα και προσωπείο που υπονοεί ικανότητα για αγάπη, ειλικρίνεια και σεβασμό.
Η υποκριτική ικανότητα τους που είναι σε υψηλότατα επίπεδα
πρωτίστως για να ανακουφίζουν τον ίδιο τους τον εαυτό,
γίνεται ένα βασικό όπλο επιβίωσης για τους ίδιους,
και ταυτόχρονα ύπουλο κι επικίνδυνο δίχτυ αόρατης συναισθηματικής κακοποίησης για τις κοντινές τους σχέσεις.
Μη μπορώντας να νιώσουν αυθεντικά ενσυναίσθηση, μη γνωρίζοντας τί σημαίνει ώριμη δέσμευση (οριοθέτηση δηλαδή) μέσα από ελεύθερη επιλογή,
κάτω από το προσωπείο του ενήλικα κρύβεται ένα παιδί σε κατάθλιψη και απειλή,
που καθώς δεν είχε την φροντίδα που χρειαζόταν για να ωριμάσει,
παραμένει ανίκανο να συνδεθεί αυθεντικά με έναν άλλον άνθρωπο.
Τρέμει την ανάληψη της προσωπικής του ευθύνης και επενδύει το εσωτερικό του θέατρο με βιτρίνες πνευματικότητας, ανωτερότητας ή ταπεινότητας, φιλοσοφικών ιδεών και ωδών προς μια επίπλαστη ελευθερία.
Παίζει το θέατρο του ενήλικα,
αποκρύπτοντας και από τον ίδιο του τον εαυτό την αλήθεια.
Και αυτή η φροντίδα της βιτρίνας του με την οποία εκμαιεύει έντεχνα την κοινωνική αποδοχή,
γίνεται η υπ' αριθμόν 1 προτεραιότητα στη ζωή του.

Θέλει πολύ θάρρος, γενναιότητα, τόλμη και ταπεινότητα για να δει την πραγματικότητα στον καθρέφτη.
Γι' αυτό και τσακίζει τους ανθρώπους που έχουν έρθει τόσο κοντά του
που έχουν δει την αλήθεια και τολμούν να αρνηθούν να δώσουν πίσω το καθρέφτισμα της απάτης.
Αυτοί που τολμούν να αντιδράσουν και να καθρεφτίσουν την πικρή αλήθεια, γίνονται στόχοι ψυχολογικής βίας.

Στήριξη και βοήθεια και θεραπεία χρειάζονται αυτοί οι άνθρωποι,
μα και αυτοί που ελκύονται και "κουμπώνουν" σε σχέση θύματος-θύτη με τέτοιες προσωπικότητες.
Αν και το λυπηρό είναι ότι οι πρώτοι αναγνωρίζουν αυτή την ανάγκη πολύ πιο δύσκολα έως καθόλου, σε σχέση με τους δεύτερους που συνήθως έχουν μεγαλύτερη ανοικτότητα και επίγνωση της ανάγκης να δουλέψουν και να φροντίσουν τον εαυτό τους.

20/08/2025

Η πραγματικότητα είναι ότι θα πενθείς για πάντα.
Δεν θα «ξεπεράσεις» την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, αλλά θα μάθεις να ζεις με αυτήν.
Θα πενθείς και θα ξαναφτιάχνεις τον εαυτό σου γύρω από την απώλεια που έχεις υποστεί.
Θα γίνεις ολόκληρος ξανά αλλά δεν θα είσαι ποτέ ο ίδιος.
Ούτε θα έπρεπε να είσαι ο ίδιος, να ούτε και θα το ήθελες.

~Elisabeth Kubler-Ross

19/08/2025

Υπάρχει ένας μύθος που κυκλοφορεί ακόμη στα θεραπευτικά δωμάτια: ότι εμείς, ως θεραπευτές, πρέπει να παραμένουμε πολιτικά ουδέτεροι. Ότι η συζήτηση για την πολιτική είναι «μεροληπτική», «ακατάλληλη» ή «εκτός επαγγελματικής πρακτικής».
Αυτός ο μύθος δεν είναι απλώς παρωχημένος — είναι επικίνδυνος.

Γιατί το 2025, η πολιτική είναι κάτι προσωπικό. Βρίσκεται σε κάθε θεραπευόμενο που μπαίνει στο γραφείο αναρωτώμενος αν η θλίψη του, το άγχος ή η οργή του είναι «υπερβολικά», ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για μια λογική αντίδραση σε μια κοινωνία που τον κάνει να αμφισβητεί τον πόνο του και τον αντιμετωπίζει σαν βάρος.

Η ψυχική υγεία δεν υπάρχει μέσα σε κενό. Διαμορφώνεται — βαθιά και καθημερινά — από την πολιτική, τις πολιτικές αποφάσεις και την εξουσία. Αν το αγνοούμε αυτό, δεν προσφέρουμε φροντίδα. Προσφέρουμε απλώς συγκράτηση. Λέμε, ουσιαστικά, στους θεραπευόμενους: «Φέρε το τραύμα σου, αλλά όχι την αλήθεια για το από πού προήλθε».

Στην πράξη, αυτό δεν σημαίνει ότι η θεραπεία μετατρέπεται σε πολιτική συζήτηση — σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε το πώς οι πολιτικές πραγματικότητες διαμορφώνουν το συναισθηματικό τοπίο του θεραπευόμενου. Όταν ένας ασθενής τελικού σταδίου μου λέει ότι του μείωσαν την παυσίπονη αγωγή λόγω περιοριστικών νόμων στη συνταγογράφηση, δεν το αντιμετωπίζω απλώς ως ζήτημα διαχείρισης συμπτωμάτων — τον βοηθώ να επεξεργαστεί το φόβο, το θυμό και την προδοσία που αισθάνεται, επειδή του στερούν μια αξιοπρεπή φροντίδα.

Όταν μια φροντίστρια μού λέει ότι δουλεύει 60 ώρες την εβδομάδα και παρ’ όλα αυτά δεν μπορεί να καλύψει όλους τους λογαριασμούς της ή να απευθυνθεί σε γιατρό, δεν παθολογικοποιώ την εξουθένωσή της — την ονομάζω όπως είναι: εξάντληση που ριζώνει στη δομική αμέλεια.
Όταν ένας θεραπευόμενος με αναπηρία εκφράζει ενοχές επειδή χρειάζεται βοήθεια, εξετάζω μαζί του πώς ο καπιταλισμός έχει ταυτίσει την ανθρώπινη αξία με την παραγωγικότητα. Αυτές δεν είναι αφηρημένες πολιτικές ιδέες. Είναι καθημερινές, βιωμένες πραγματικότητες — και η επικύρωση αυτής της αλήθειας γίνεται μέρος της θεραπευτικής διαδικασίας.

Ο στόχος δεν είναι να πολιτικοποιήσουμε τις διαγνώσεις των θεραπευόμενων, αλλά να δώσουμε ένα πλαίσιο στην πραγματικότητα που βιώνουν όταν αυτή διασταυρώνεται με τη συστημική βλάβη — όπως συμβαίνει συχνά. Η πολιτική δεν είναι ποτέ το σημείο εκκίνησης, αλλά κάποιες φορές είναι μέρος της θεραπευτικής διαδρομής.

Έχω δει γάμους να δοκιμάζονται — ή και να καταρρέουν εντελώς — εξαιτίας αυτού που παλιότερα θεωρούνταν «απλώς πολιτικές διαφορές». Όμως οι πολιτικές αξίες είναι συνδεδεμένες με θεμελιώδεις ηθικές πεποιθήσεις — σχετικά με τη φυλή, το φύλο, την ελευθερία, την ασφάλεια, την αυτοδιάθεση του σώματος και την αλήθεια. Αυτό που παλαιότερα θεωρούνταν ως «διαφορά απόψεων» είναι πλέον ένα χάσμα στην ίδια την αντίληψη της πραγματικότητας. Συχνά, ο ένας σύντροφος υπερασπίζεται αξίες που βασίζονται στη δικαιοσύνη, την ενσυναίσθηση και τη συλλογική φροντίδα, ενώ ο άλλος προσκολλάται σε παραδοσιακές, ατομικιστικές αντιλήψεις που εδράζονται στην ιεραρχία και τον έλεγχο. Δεν πρόκειται για μικροδιαφορές. Πρόκειται για βαθιά ριζωμένα κοσμοθεωρητικά χάσματα. Και όταν οι θεραπευτές αποτυγχάνουμε να κατονομάσουμε το πολιτικό πλαίσιο αυτών των ρήξεων, αφήνουμε τους θεραπευόμενους να παλεύουν με αυτή τη σύγχυση μόνοι τους.

Έχω δει θεραπευόμενους να παλεύουν με ρήξεις μέσα στις οικογένειες προέλευσής τους. Ενήλικα παιδιά που διακόπτουν κάθε επαφή με γονείς οι οποίοι επαναλαμβάνουν θεωρίες συνωμοσίας, υποβαθμίζουν τον ρατσισμό ή ψηφίζουν πολιτικές που βλάπτουν περιθωριοποιημένες κοινότητες — και στη συνέχεια κατηγορούν τα παιδιά τους ότι είναι «υπερευαίσθητα». Αυτές δεν είναι τυχαίες διαπροσωπικές εντάσεις. Είναι πολιτικά τραύματα. Όταν ένας q***r θεραπευόμενος ακούει από τον πατέρα του ότι «θα πάει στην κόλαση», αυτό δεν είναι απλώς ένα «οικογενειακό ζήτημα». Είναι το αποτέλεσμα μιας κοινωνίας που εξακολουθεί να νομιμοποιεί τέτοιου είδους μίσος με πρόφαση τη θρησκευτική ελευθερία.

Τα παιδιά παρατηρούν, απορροφούν και αντιδρούν σε όλα αυτά. Όταν ο ένας γονιός είναι συναισθηματικά διαθέσιμος και ασφαλής, ενώ ο άλλος είναι αποστασιοποιημένος, αυταρχικός ή απαξιωτικός — αυτές οι δυναμικές αντανακλούν τις ευρύτερες κοινωνικές δομές εξουσίας. Τα παιδιά εσωτερικεύουν ποια συναισθήματα είναι αποδεκτά και ποια όχι. Μαθαίνουν γρήγορα ποιος επιτρέπεται να κλαίει, ποιος πρέπει να είναι δυνατός και ποιος κατηγορείται όταν υπάρχει αστάθεια στο σπίτι. Αυτό δεν είναι απλώς οικογενειακή δυναμική. Είναι πολιτισμική κατήχηση.

Βιώνουμε, επίσης, μια σιωπηλή επιδημία απώλειας φιλικών σχέσεων — αυτό που πολλοί αποκαλούν «τη δεύτερη πανδημία». Φιλίες ζωής διαλύονται επειδή ένα άτομο δεν αντέχει πια να βρίσκεται κοντά σε κάποιον που αρνείται την ανθρωπινότητά του, ψηφίζει κατά των δικαιωμάτων του ή υποβαθμίζει το τραύμα του. Αυτό δεν είναι ιδεολογική «μισαλλοδοξία». Είναι ζήτημα επιβίωσης. Και οι θεραπευτές που ενθαρρύνουν τους θεραπευόμενους να «επιδιορθώσουν» αυτές τις ρήξεις χωρίς να αναγνωρίζουν το πολιτικό τους βάθος, στην ουσία παθολογικοποιούν υγιή όρια.

Ας είμαστε ειλικρινείς: Δεν προορίζονται όλες οι σχέσεις να διατηρηθούν. Και κάποιες είναι «λειτουργικές» απλώς και μόνο επειδή το ένα άτομο συνεχώς συρρικνώνεται, καταπιέζεται ή εγκαταλείπει τον εαυτό του για να διατηρηθεί η ηρεμία.
Πόσοι έχουν καταπιεί αθόρυβα την ενόχλησή τους μπροστά σε ένα ρατσιστικό αστείο για να μη διαταράξουν την οικογενειακή γαλήνη στο γιορτινό τραπέζι; Πόσοι έχουν υποβαθμίσει την ταυτότητά τους για να κρατήσουν μια παρέα ενωμένη;

Η πόλωση δεν διαλύει μόνο οικογένειες — διαλύει τον ίδιο τον ιστό της κοινωνικής εμπιστοσύνης. Δημιουργεί κουλτούρες σιωπής και έντασης, όπου κανείς δεν νιώθει πραγματικά ασφαλής ή ορατός. Διδάσκει τους ανθρώπους να προσποιούνται τη σύνδεση, αντί να την βιώνουν αυθεντικά. Και αυτή η συναισθηματική δυσαρμονία είναι κι αυτή μια μορφή τραύματος.
Όταν οι θεραπευτές παροτρύνουν τους θεραπευόμενους να «παραμείνουν συνδεδεμένοι» με κόστος την αξιοπρέπεια ή την εσωτερική τους γαλήνη, τότε ενισχύουμε ένα μοντέλο σχέσεων που επιβραβεύει τη σιωπή και τιμωρεί την αλήθεια. Αυτό δεν είναι επίλυση συγκρούσεων. Είναι συμμόρφωση.

Κι όμως, πάρα πολλοί θεραπευτές εξακολουθούν να προσπαθούν να «επαναπλαισιώσουν» αυτόν τον πόνο ως προβλήματα επικοινωνίας, διαγενεακές διαφορές ή άλυτα ζητήματα προσκόλλησης. Αν και τα πλαίσια αυτά μπορεί να είναι χρήσιμα, ωστόσο είναι ανεπαρκή όταν αποκόπτονται από το ευρύτερο κοινωνικό και πολιτικό τους πλαίσιο.

Για να είμαστε πραγματικά τραυματοκεντρικοί, πρέπει να είμαστε και συστημικά ενήμεροι. Για να είμαστε πολιτισμικά επαρκείς, πρέπει να είμαστε και πολιτικά επαρκείς. Για να είμαστε ηθικοί, οφείλουμε να αρνηθούμε την ουδετερότητα μπροστά στην αδικία.

Γιατί, ας είμαστε ειλικρινείς: η σύγχρονη θεραπεία, ως επί το πλείστον, δεν σχεδιάστηκε για να δώσει λύση στην καταπίεση. Δημιουργήθηκε για να βοηθήσει τους ανθρώπους να την διαχειρίζονται — σιωπηλά. Η δυτική ψυχοθεραπεία τοποθετεί το άτομο πάνω από τη συλλογικότητα. Παθολογικοποιεί την αντίσταση. Λέει στους ανθρώπους να ρυθμίσουν τα συναισθήματά τους πριν ρωτήσει αν αυτά τα συναισθήματα είναι, στην πραγματικότητα, απόλυτα λογικές αντιδράσεις στην πολιτική εγκατάλειψη και τη συστημική προδοσία.

Αν δεν αναρωτιόμαστε γι’ αυτά — στην εκπαίδευσή μας, στην εποπτεία μας και στις συνεδρίες μας — τότε απλώς μαθαίνουμε στους ανθρώπους πώς να επιβιώνουν μέσα σε ένα φλεγόμενο σπίτι.

Ζούμε μια περίοδο μαζικής απογοήτευσης. Η πολιτική προδοσία είναι παντού. Από το Ανώτατο Δικαστήριο μέχρι τα σχολικά συμβούλια, από τα συστήματα υγείας μέχρι τις πολιτικές στέγασης, οι άνθρωποι βλέπουν την αξιοπρέπειά τους να υπονομεύεται σε πραγματικό χρόνο. Πενθούν αυτό που η δημοκρατία υποτίθεται ότι θα ήταν. Νιώθουν άγχος γιατί ο κόσμος δεν είναι ασφαλής. Νιώθουν οργή γιατί ο κόσμος είναι άδικος. Και είναι κουρασμένοι — κουρασμένοι μέχρι το κόκκαλο — από το να τους λένε να «διαλογίζονται» για να το ξεπεράσουν.

Δεν χρειαζόμαστε ουδετερότητα. Χρειαζόμαστε θάρρος. Χρειαζόμαστε θεραπευτές πρόθυμους να πάρουν το ρίσκο να παρεξηγηθούν, για να είναι πραγματικά παρόντες. Χρειαζόμαστε κλινικούς που κατανοούν ότι ο πραγματικός κίνδυνος δεν είναι να μιλήσουμε — αλλά να σωπάσουμε ενώ η αδικία νομιμοποιείται.

Οπότε, η έκκλησή μου στους συναδέλφους θεραπευτές είναι η εξής: σταματήστε να το παίζετε ουδέτεροι. Σταματήστε να χρησιμοποιείτε το «πεδίο πρακτικής» για να αποφύγετε δύσκολες συζητήσεις. Σταματήστε να ελαχιστοποιείτε το συστημικό τραύμα για να διατηρήσετε την άνεσή σας. Οι θεραπευόμενοι δεν σας χρειάζονται για να τους σώσετε. Χρειάζονται όμως να σταθείτε δίπλα τους — να τους δείτε, να τους πιστέψετε και να κατονομάσετε μαζί τους την αλήθεια.

Γιατί σε καιρούς σαν αυτούς, η σιωπή δεν είναι θεραπευτική.
Είναι προδοσία.

~Κείμενο: Silvi Saxena
~Μετάφραση: Despina Neztekidou

15/08/2025

Τώρα το ξέρω

Πρέπει να αγαπησω τη ζωή
Ανάμεσα από τα συντρίμμια
Που βρίσκονται μπροστά μου

Πρέπει να αγαπησω ξανά
Κάθε μικρό κομμάτι
Και ένα ένα να τα βάλω στη σειρά

Όμορφα δεν είναι μόνο
Τα απείραχτα πράγματα
Και τα σπασμένα αγάλματα
Έχουν τη δική τους χάρη
Και ίσως είναι αυτά
Που πιο πολύ μας μοιάζουν

~Α. Μαρνερος

06/08/2025

Η εμπιστοσύνη δεν έρχεται με υποσχέσεις, αλλά με πράξεις που έχουν σταθερότητα και συνέπεια.
Χρειάζεται χρόνο για να χτιστεί και ακόμα περισσότερο όταν έχει ραγίσει.
Και το πιο δύσκολο;
Δεν είναι πάντα βέβαιο ότι μπορεί να ξαναγεννηθεί.
Μα όταν συμβαίνει, είναι γιατί και οι δύο έδωσαν πραγματικά χώρο για ειλικρίνεια, ευθύνη και αποδοχή.

Via Traumahelpgr ευχαριστούμε 🙏🏻

31/07/2025

Να την τιμάς την ευθραυστότητα σου και την ανάγκη της για μία τρυφερότητα όπως την περιγράφει η Olga Tocarczuk.
Κι ας σε κατακρίνει ο κόσμος για αυτό, κι ας σου λέει ότι είναι πρόβλημα που πρέπει να ξεφορτωθείς.
Γιατί αυτό είναι η πιο βαθιά ανθρωπιά.

~Olga Tocarczuk:
Η τρυφερότητα είναι η πιο ταπεινή μορφή αγάπης.
Είναι το είδος της αγάπης που δεν εμφανίζεται στις γραφές ή στα ευαγγέλια, κανένας δεν ορκίζεται σ’ αυτήν, κανείς δεν την παραθέτει. Δεν έχει ειδικά εμβλήματα ή σύμβολα, δεν οδηγεί σε εγκληματικές πράξεις, ούτε προκαλεί φθόνο.

Εμφανίζεται όποτε κοιτάζουμε από κοντά και με προσοχή μια άλλη ύπαρξη, κάτι που δεν είναι ο «εαυτός» μας.

Η τρυφερότητα είναι αυθόρμητη και ανιδιοτελής· υπερβαίνει κατά πολύ τη συγγενή της ενσυναίσθηση. Αντιθέτως, είναι το συνειδητό, αν και ίσως ελαφρώς μελαγχολικό, μοίρασμα του κοινού πεπρωμένου.

Η τρυφερότητα είναι μια βαθιά συναισθηματική ανησυχία για μια άλλη ύπαρξη, για την ευθραυστότητά της, για τη μοναδική της φύση και για την έλλειψη ανοσίας στον πόνο και στις επιπτώσεις του χρόνου.

Η τρυφερότητα αντιλαμβάνεται τους δεσμούς που μας ενώνουν, τις μεταξύ μας ομοιότητες και τα κοινά μας. Είναι ένας τρόπος να κοιτάζουμε που δείχνει ότι ο κόσμος είναι ζωντανός, ζων, διασυνδεμένος, συνεργατικός και εξαρτώμενος από τον εαυτό του.

~Απόσπασμα από την ομιλία της στη Σουηδική Ακαδημία κατά την τελετή απονομής του Νόμπελ Λογοτεχνίας 2018 (Στοκχόλμη, 2019)

Photo Credits: George Gavalas photography

20/07/2025

Η εμπειρία της εγκυμοσύνης και του τοκετού, σε συνδυασμό με την ετοιμότητα κάθε γυναίκας, κάνουν κάθε εμπειρία μετάβασης από τη "γυναίκα" στη "γυναίκα-μάνα" μοναδική.

Αγαπημένη Μ. σε ευχαριστώ από καρδιάς για την τιμή του να σε συνοδεύσω σε αυτό το ταξίδι.
Ήρθες πονεμένη, γεμάτη ενοχές για το βίωμα σου, που ήταν κάθε άλλο παρά "ροζ" και παραμυθένιο όπως τα περιοδικά και τα κοινωνικά πρότυπα ορίζουν, με ένα σωρό ερωτηματικά για το πριν, την εμπειρία της εγκυμοσύνης και της γέννας, αλλά και το μετά, και με εμπιστεύτηκες να σε συντροφεύσω σε αυτό το ταξίδι νοηματοδότησης της εμπειρίας σου.
Με εμπιστεύτηκες, φτιάξαμε σιγά σιγά μια σχέση κι επέτρεψες στα συναισθήματα σου να ξεδιπλωθούν, να μιλήσουν, να πάρουν το χώρο που δικαιούνταν.
Μέσα από την αγάπη σου για αυτή τη νέα ζωή που έφερες στον κόσμο, διερευνήσαμε με θάρρος και με σεβασμό στο ρυθμό που όριζε ο σοφός οργανισμός σου, όσες περισσότερες εκφάνσεις της εμπειρίας σου ήθελες και μπορούσες.
Όποτε χρειάστηκε, πήγαμε πίσω στο μακρινό παρελθόν, επεξεργάστηκες τη σχέση με τη δική σου μαμά, είδαμε τραύματα, θυμούς και λύπες, μα τελικά βρήκαμε και την αγάπη για το καλύτερο δυνατό που εκείνη μπορούσε να κάνει μαζί σου και ταυτόχρονα, βρήκαμε με διάκριση όλα αυτά τα "τυφλά" σημεία που θα μπορούσαν να αποτελέσουν εμπόδιο στη σχέση με τη δική σου κόρη.
Σιγά σιγά, πένθησες αυτά που συνέβησαν και ανεπιστρεπτί χάθηκαν, και ταυτόχρονα ανοίχτηκες στην άπειρη δυνατότητα του "εδώ και τώρα", όταν δηλαδή αποκτά κανείς μεγαλύτερη συνειδητότητα του εαυτού του και αρχίζει να μπορεί πια να τον ακούει και να τον φροντίζει καλύτερα.
Όλες οι σχέσεις σου πέρασαν την πρόκληση της αλλαγής, την αναπόφευκτη πρόκληση καθώς εσύ μετακινιόσουν, μαζί με όλο το φόβο και την αγωνία που μπορεί να συνοδεύουν το άγνωστο μέλλον.
Φτάσαμε ξανά σε ενα λιμάνι ασφαλείας.
Τώρα πια ένιωθες την εμπειρία σου με ό,τι τη συνόδευε, να χωρά άνετα μέσα σου. Αναγνώριζες πια το δικαίωμα στον εαυτό σου να τιμά την εμπειρία που είχε, κι ας ήταν πολύ διαφορετική από αυτή που δείχνουν οι περισσότεροι. Πιο αυθεντική πια, άρχισες να σχετίζεσαι ικανοποιητικότερα με τον εαυτό σου, το σύντροφο, το παιδί σου.

Ας θυμόμαστε πως κάθε ανθρωπος είναι εξαιρετικά μοναδικός και ότι καμιά εμπειρία δε βιώνεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Οι κοινωνικές επιταγές και εικόνες-πρότυπα που επιβάλουν είτε ανοιχτά, είτε υπόγεια στις γυναίκες το πώς πρέπει να βιώνουν και να νιώθουν την εμπειρία της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της μητρότητας, μπορούν να οδηγήσουν τη γυναίκα στην άρνηση του βιώματος της, να τη γεμίσουν ενοχές, αναξιότητα, θλίψη.

Μη ξεχάσεις! Αυτό που αισθάνεσαι έχει λόγους, όσο αντιφατικό, απαράδεκτο ή "τρελό" και να φαίνεται. Και του οφείλουμε ΟΛΟΙ σεβασμό, ακόμα και αυτοί που δε μπορούν να το καταλάβουν.

Σε ευχαριστώ από καρδιάς για τα πολλά, τα τόσα πολλά, που μου έμαθε και μου ξαναέμαθε η σχέση μας!

15/07/2025

Το έχασες. Και όλα διαλύονται. Και δε μπορείς να φανταστείς καν ότι μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει ζωή μετά από αυτό.
Ξέρω, νιώθεις ότι απλώς ΔΕ γίνεται.

Δεν υπάρχει παρηγοριά, Μητέρα, σε αυτή τη φάση.
Είναι αυτή η ωμή, ασύλληπτη, απερίγραπτη, πρώτη συντριβή που νιώθουμε με αυτή την ανείπωτη απώλεια.
Ξέρω, κοιτάς γύρω σου μα δε βλέπεις τίποτα.
Γιατί όταν βλέπεις, όλα πατάνε στην ανοιχτή πληγή σου που αιμορραγεί.
Μέσα κι έξω σου όλα ρημαγμένα, πού να έχει πάει άραγες το νόημα;
Μια μαύρη τρύπα σε ρουφά και πραγματικά αναρωτιέσαι αν θα βγεις από αυτό ζωντανή.
Άλλες μέρες πάλι, ξέρω, η εξάντληση είναι τόσο αβάσταχτη, που εύχεσαι να έσβηνες, μήπως και ξανασυναντούσες το παιδί ή τα παιδιά σου.

Είναι σαν κάτι να ανοίγει το μέσα σου από την μια άκρη του συμπάντου της αγάπης έως την άλλη άκρη του συμπάντου της απώλειας, του πένθους και του πόνου, και σε διαλύει.
Και ανάμεσα σε αυτά τα δύο άκρα, ένα άπειρο, που καλείσαι να χωρέσεις.
Τεντώνει και σπάει το δοχείο μας από αυτό το αχώρετο.
Από όλο το άπειρο των συναισθημάτων, των αισθήσεων και των ολόμαυρων μονοπατιών σκέψης που περιέχει.
Μπορεί να πάρει καιρό μέχρι να έρθουν οι στιγμές, οι ώρες, ή οι μέρες, που μια ελάχιστη αίσθηση ειρηνέματος θα μπορέσει να σε αγγίξει.
Είναι εντάξει, είναι φυσιολογικό.

Φροντίσου καλή μου, φροντίσου γενναία μου, όσο περισσότερο μπορείς.
Και αν δε μπορείς, που και αυτό είναι απόλυτα εντάξει, ζήτα, ζήτα, ΖΗΤΑ βοήθεια από αυτούς που η διαίσθηση σου, σου ψιθυρίζει ότι μάλλον μπορούν να σε φροντίσουν.
Είτε είναι γνώριμοι, άνθρωποι δικοί σου,
είτε νέοι άνθρωποι που μπορείς να βάλεις στη ζωή σου.
Ένας επαγγελματίας ψυχικής υγείας, μια γυναίκα ή ομάδα που σας ενώνουν κοινές εμπειρίες.
Ανθρώπους που μπορούν να σταθούν δίπλα σου με φροντίδα, αγάπη, σεβασμό, ενσυναίσθηση.
Που σε «χωράνε» λυπημένη, πονεμένη, κομματιασμένη, χωρίς να θέλουν να σε «φτιάξουν».
Γιατί μετά από τέτοιες απώλειες διαλυόμαστε.

Και ίσως είναι και ύβρις να θέλουν οι άνθρωποι να το «ξεπεράσεις» το συντομότερο δυνατόν.
Ίσως είναι ύβρις η λέξη «ξεπερνάω» για τέτοια ξεσκίσματα ψυχής.
Μα αλήθεια, τί σου ζητάνε να ξεπεράσεις?
Την αγάπη σου, τον πόνο σου για το παιδί σου?
Για τα όνειρα σου?
Για το πλάσμα που κρατούσες στα σπλάχνα σου, το έτρεφες με το αίμα σου και η ανάσα σου ήταν η ανάσα του?

Αχ, δεν ξεχωρίζουν έτσι εύκολα οι ανάσες που ήταν Ένα.

Ίσως η πιο σεβάσμια, ανθρώπινη και αυθεντική ματιά για να κοιτάξεις αυτό το μονοπάτι είναι το
"ζυμώνομαι με την απώλεια, επιτρέπω και περνάω μέσα από την αλχημιστική διαδικασία του πένθους στο δικό μου χρόνο μου και στο δικό μου ρυθμό, και κάποτε έρχεται μια στιγμή που γεννιέται ένα καινούριο ον, ένας νέος, επαναδημιουργημένος Εαυτός ξανά στο Φως και στη Ζωή".
Στη Ζωή με κεφάλαιο ζήτα.
Αυτή που χωρά και τη ζωή και το θάνατο μέσα της.

Είναι μακρύς γενναίο μου πλάσμα, οδυνηρός και τόσο μεταμορφωτικός, αυτός ο δρόμος της επαναδημιουργίας του Εαυτού μας μετά από το κομμάτιασμα της απώλειας.
Θέλει Χρόνο... πολύ χρόνο.
Να σου τον δώσεις.
Να σου τον επιτρέψεις.
Να σε φροντίσεις σαν το πολυτιμότερο ζωντανό που υπάρχει στο σύμπαν.
Μέχρι τα κομμάτια να ξανακολλήσουν σε ένα νέο, μοναδικό, θαυμάσιο ψηφιδωτό του νέου σου εαυτού, σου στέλνω μια σφιχτή αγκαλιά να τα κρατήσω εγώ όσο μπορώ.

Βαθιά υπόκλιση.
Σε σένα.
Σε όλες.
Που χρειάστηκε να περπατήσουν αυτή την κόλαση και να βγουν νικήτριες, ζωντανές.

Με αγάπη Ελισσάβετ 💜

Υ.Γ. Είτε χειμώνας, είτε καλοκαίρι, η απώλεια κύησης και η νεογνική απώλεια συνεχίζουν να συμβαίνουν σε 1 στις 4 γυναίκες.
Ας έχουμε μια έγνοια για τις γυναίκες γύρω μας.
Ας σκεφτούμε ποιός είναι ο κατάλληλος τρόπος να μιλήσουμε αν γνωρίζουμε προσωπικά μια γυναίκα που εχασε το παιδί της.
Όσο μηνών, ημερών, εντός ή εκτός μήτρας, κι αν ήταν.

13/07/2025

Κυριακάτικα "σφηνάκια" από τον Χαΐνη!

"... Ο πραγματικός σου εαυτός είναι απέραντος, ελεύθερος και οικουμενικός. Απλά να το συνειδητοποιήσεις και να βγάλεις τους ρόλους που σου φοράνε όλοι. Εντάξει, φόρα τους όποτε θελήσεις αλλά κάποιες φορές να βάζεις στη ντουλάπα σου όλα τα κουστούμια που σου έχουνε φορέσει, τα αλλεπάλληλα στρωσίδια, όλες τις στρώσεις του κρεμμυδιού, και αυτό το θεϊκό ΚΕΝΟ που μένει, είσαι ΕΣΥ! Το θεϊκό κενό, στη φύση, είναι το πιο πηχτό πράμα, εμπεριέχει μέσα του όλες τις πιθανότητες, όλες τις δυνατότητες.
Σκεφτείτε παιδιά ότι αυτή τη στιγμή, ό,τι βλέπουμε στο σύμπαν, με τηλεσκόπια είναι το 5%. Το υπόλοιπο τί είναι?
Το 27 % είναι σκοτεινή ύλη, έτσι τη λέμε (δεν ξέρουμε τί είναι μόνο κάτι υποψιαζόμαστε), το 68% που δεν ξέρουμε καθόλου τί είναι, το λέμε σκοτεινή ενέργεια, και οδηγεί το σύμπαν σε μια δαιμονιακή διαστολή. Αυτή λοιπόν, υποψιαζόμαστε ότι είναι η ενέργεια του κενού. Γιατί το κενό, αυτό το μικρούλι κενό, ΔΕΝ είναι κενό! Εμπεριέχει μέσα όλες τις πιθανότητες ύπαρξης! ΑΥΤΟ ΕΙΣΑΙ, χωρίς τους ρόλους που σου έχουνε φορέσει...
.. μετράμε την ενέργεια του Δημήτρη... πράμα, κάτι ψιλά. Μετράμε της Ρηνιώς... τα ίδια. Μετράμε την ενέργεια της μεταξύ μας αλληλεπίδρασης... τεράστια! Γι' αυτό σας λέω, μόνο σχέσεις υπάρχουν, μόνο σχέσεις είμαστε...
.. Η αυτοπραγμάτωση είναι θέμα στιγμής, αλλά η δυσκολία έγκειται στην προετοιμασία της πορείας προς αυτήν...
.. Ζεις σε ένα ονειρόκοσμο, πώς μπορείς να μείνεις μόνος;
Ο κόσμος είναι ονειρικός και είναι υπέροχος. Ποιά απομόνωση?
Η κοινωνία εκβιάζει με την απομόνωση: "Αν πεις την αλήθεια σε περιμένει μοναξιά.." Αυτός είναι ο μεγαλύτερος εκβιασμός...
.. Δεν υπάρχουν γεγονότα, υπάρχουν μόνο ερμηνείες γεγονότων. Δηλαδή, το κάθε γεγονός είναι ένα ανθοδοχείο. Μας επιλέγει εμείς να είμαστε τα τοιχώματα του ανθοδοχείου. Τώρα τα λουλούδια που ενδεχομένως μπούνε μέσα, είναι οι ερμηνείες οι ποιητικές, που θα δώσουμε και θα αναδυθούν από τα γεγονότα. Εμείς είμαστε οι ΙΕΡΟΙ προσκαλεσμένοι των γεγονότων...
.. Όντε πίνω μια γουλιά νερό, νιώθω πως τρέχουνε μέσα μου οι καταρράκτες του Νιαγάρα και θέλω να πανηγυρίσω! Με την κάθε σταλιά νερού πανηγυρίζω...
.. Την Ελευθερία την ετυμολογώ ως έλευση προς το εράν, δηλαδή πορεία προς την Αγάπη. Κι Αγάπη, το άγω προς το παν, πηγαίνω προς το Όλο...
.. Τί μετράει η θερμοκρασία? Την κινητικότητα ενός συστήματος, πόσο ζωηρό είναι! Όταν είναι παγωμένο ένα σύστημα, τα μόρια είναι ακίνητα, παγωμένα. Ζούμε ένα περίεργο χειμώνα πλανητικά. Οπότε, για να μη μας πιάσει ο ύπνος της λήθης, που πιάνει τους στρατιώτες στο χιονιά, πρέπει να σκουντα ο ένας τον άλλο. Και να σκουντά "ποιητικά" ο ένας τον άλλον, να μπαίνει ο ένας στη ζωή του άλλου. Αν δεν αλληλεπιδράσομε, αν δε σχετιστούμε "ποιητικά", δε θα βρούμε δρόμο να πορευτούμε...
.. Ο φόβος είναι η ανάμνηση μιας οδύνης, άρα όταν φοβάσαι ζεις στο παρελθόν και άρα χάνεις το παρόν...
.. αντί για "πάθος", "χαρούμενη αφιέρωση"...
.. Αν δεν είσαι καλή "έγκυος", δε μπορείς να γίνεις αποφασιστικός "άντρας". Το ένα προύποθέτει το άλλο. Αρμονική σχέση αρσενικού και θηλυκού, φωτεινού και σκοτεινού μέσα μας...
.. να μαθαίνεις τον κόσμο της αρμονίας, της γαλήνης, της ευκαμψίας, της αντίληψης της μέσα από το σώμα σου, όχι μέσα από την αντίληψη του νου, αλλά από την ΚΙΝΑΙΣΘΗΣΗ...

3 συμβουλές:
1. Ποτέ μη δουλέψεις στη ζωή. Η δουλειά είναι ανήθικο πράμα.
2. Να εργαστείς σκληρά.
3. Να θαυμάζεις τον εαυτό σου. Γιατί, κάθετι που είναι μοναδικό, δεν είναι και αξιοθαύμαστο?"

~ Δημήτρης Αποστολάκης

10/07/2025

Το καλύτερο δώρο που μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας, είναι πάντα ένας γονιός που φροντίζει το δικό του εσωτερικό παιδί και τα τραύματα που κουβαλάει.

Address

Κονδυλάκη 10
Réthimnon
74100

Opening Hours

Monday	10:00 - 22:00
Tuesday	10:00 - 22:00
Wednesday	10:00 - 22:00
Thursday	10:00 - 22:00
Friday	10:00 - 22:00

Website

facebook.com

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Ελισσάβετ Κουτουξίδου M.Sc. • Σύμβουλευτική • Ψυχοθεραπεία posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Contact The Practice

Send a message to Ελισσάβετ Κουτουξίδου M.Sc. • Σύμβουλευτική • Ψυχοθεραπεία:

Shortcuts

Want your practice to be the top-listed Clinic in Réthimnon?

Ποιοί είμαστε

"ΧΩΡΑφΙ": Χώρος Φροντίδας για το πολυτιμότερο "χωράφι" μας, που είναι ο ίδιος ο εαυτός, η ψυχή και το σώμα μας! Το νέο μας σπίτι, το "ΧΩΡΑφΙ", δημιουργήθηκε για να προσφέρει σε ανθρώπους κάθε ηλικίας ποικιλία τρόπων και μεθόδων, ώστε να φροντίσει το "ΧΩΡΑφΙ" του και να ζήσει τη ζωή του με μεγαλύτερη Αυθεντικότητα, Αρμονία και Απόλαυση. ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ!

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ -Ατομική Συμβουλευτική - Προσωποκεντρική και Focusing-Βιωματική Προσέγγιση (Άγχος-Κρίσεις Πανικού-Κατάθλιψη-Τραύματα-Ψυχοσωματικές Ενοχλήσεις-Φοβίες-Πένθος-Σημαντικές Αλλαγές Ζωής, Απώλειες, Μητρότητα, Γονεϊκότητα, κ.λ.π) -Online Ατομική Συμβουλευτική μέσω Skype -Θεραπεία Τραύματος Somatic Experiencing® -Ομαδική Συμβουλευτική (Ομάδες Ενσυνειδητότητας, Διαχείρισης Άγχους, Ομάδες Προσωπικής Ανάπτυξης, κ.α) -Συμβουλευτική Γονέων (Εκπαίδευση Αποτελεσματικού Γονέα, Attachment Parenting & Θετική Διαπαιδαγώγηση) -Συμβουλευτική Ζεύγους (Emotionally Focused Couple Therapy) -Θεραπευτικό Παιχνίδι (για παιδιά 4 εως 12 ετών) -Υπηρεσίες Βοηθού Μητρότητας (Υποστήριξη Εγκυμοσύνης, Τοκετού, Λοχείας, Θηλασμού) -Πρόγραμμα Προγεννητικής Προετοιμασίας για την Προαγωγή Υγείας του Αγέννητου Παιδιού -Κύκλοι Γυναικών

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΗΣ & ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ -Bowtech -Ανθοϊάματα Bach -Βρεφικό Μασάζ ΙΑΙΜ -νεο-κρανιοϊερή εξισορρόπιση -Εφαρμογές Ροϊκότητας -Εναλλακτικές μορφές Άσκησης (Τάι Τσι, Τσι Κουνγκ, Γιόγκα, Χορός)

Οι υπηρεσίες είναι διαθέσιμες για ενήλικες, ομάδες, ζεύγη, έγκυα ζευγάρια, γονείς, εφήβους και παιδιά.

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ -Θεατρικές Παραστάσεις -Σεμινάρια Υποκριτικής Τέχνης -Θεατρικά Αναλόγια -Ποιητικά Αφιερώματα -Αφήγηση Παραμυθιών -Θεατρικό Παιχνίδι για Παιδιά και Ενήλικες

Ιδρυτές της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας "ΧΩΡΑφΙ" είναι οι:

-Ελισσάβετ Κουτουξίδου Προσωποκεντρική Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, PgD, Msc Πιστοποιημένη Εκπαιδεύτρια Αποτελεσματικού Γονέα Attachment & Positive Parenting Σύμβουλος Τραύματος Somatic Experiencing® Σύμβουλος Ζεύγους Emotionally Focused Couple Therapy Βοηθός Μητρότητας (σύλληψη, εγκυμοσύνη, τοκετός, λοχεία) Πιστοποιημένη Εκπαιδεύτρια Βρεφικού Μασάζ ΙΑΙΜ Σύμβουλος Θεραπευτικού Παιχνιδιού για παιδιά 4 έως 12 ετών Σύμβουλος Ανθοϊαμάτων Bach Bowtech Practitioner Neo-craniosacral Practitioner Flowidity Practitioner

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Η Ελισσάβετ Κουτουξίδου εργάζεται ως Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας από το 2010. Έχει μεταπτυχιακό Δίπλωμα σπουδών και Master of Science στην Προσωποκεντρική Συμβουλευτική από το βρετανικό πανεπιστήμιο του Strathclyde. Παράλληλα εκπαιδεύτηκε και πιστοποιήθηκε από την Gordon Hellas ως εκπαιδεύτρια της μεθόδου Αποτελεσματικού Γονέα, όπου και από τότε συντονίζει εργαστήρια Αποτελεσματικού Γονέα ή παρέχει ατομικά σε γονείς Υποστήριξη και Συμβουλευτική Γονέων. Ως Σύμβουλος Γονέων εκπαιδεύτηκε, υποστηρίζει και καλλιεργεί τις αρχές του Attachment & Positive Parenting, καθώς και των προσεγγίσεων γονεϊκότητας που στηρίζονται στα αποτελέσματα των σύγχρονων ερευνών στη νευροβιολογία. Η εκπαίδευση της συνεχίστηκε στη Συγκινησιακά Εστιασμένη Θεραπεία Ζεύγους (Emotionally Focused Couples Therapy) της Sue Johnson. Λίγο αργότερα ξεκίνησε την εκπαίδευση της στο Θεραπευτικό Παιχνίδι για παιδιά από 4 εώς 12 ετών. Ακολούθησαν εκπαιδεύσεις που αφορούν στην Προγεννητική Ψυχολογία και σε Προγράμματα Προγεννητικής Προετοιμασίας και Προαγωγής Υγείας του Αγέννητου Παιδιού από τον εκπαιδευτικό οργανισμό Cosmoanelixis. Στη συνέχεια εκπαιδεύτηκε ως Βοηθός Μητρότητας από τον Σύλλογο Βοηθών Μητρότητας Ελλάδος, με σκοπό να υποστηρίξει τις γυναίκες, τις οικογένειες και τα ζευγάρια που επιθυμούν να συλλάβουν, από την περίοδο πριν τη Σύλληψη και κατά τη διάρκεια της Εγκυμοσύνης, του Τοκετού, του Θηλασμού και της Λοχείας. Παράλληλα εκπαιδεύτηκε στη μέθοδο του Birth Story. Ως πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια γονέων στο Βρεφικό Μασάζ από το International Association of Infant Massage, υποστηρίζει και βοηθά τους νέους γονείς να καλλιεργήσουν ασφαλή συναισθηματικό δεσμό και να δημιουργήσουν απολαυστικό χρόνο και χαλάρωση με το βρέφος τους μέσω του αγγίγματος σεβασμού και αγάπης και των τεχνικών μασάζ. Η πιο πρόσφατη εκπαίδευση της αφορά στη Θεραπεία Τραύματος και Μετατραυματικών Διαταραχών με τη διεθνούς κύρους μέθοδο του Dr. Peter Levine, το Somatic Experiencing.

Παράλληλα τα τελευταία 15 χρόνια εκπαιδεύτηκε σε διάφορα εναλλακτικά-συμπληρωματικά συστήματα σωματικών και ψυχοσωματικών μεθόδων όπως: στη νεο-Κρανιοϊερή Εξισορρόπηση, στη Ροϊκότητα (Advanced), στα Ανθοϊάματα του Dr. Bach, στη διαδικασία Εστίασης Focusing, στο Mindfulness, στο Bowtech και σε διάφορες ενεργειακές τεχνικές. Παρακολουθεί αδιάλλειπτα σεμινάρια και συνέδρια που αφορούν σε ποικίλες μεθόδους Ψυχοθεραπείας και Αυτογνωσίας, στην Ολιστική Θεώρηση του Ανθρώπου και στη Διατροφή. Το 2017 συνίδρυσε την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία "ΧΩΡΑφΙ - Κέντρο Προαγωγής Ψυχικής Υγείας & Παραστατικών Τεχνών" στο Ρέθυμνο, όπου και ανάλογα με τις μοναδικές ανάγκες, εμπειρίες, θέματα και αιτήματα κάθε ανθρώπου, συνδημιουργεί μαζί του το εξατομικευμένο, μοναδικό και κατάλληλο γι' αυτόν, θεραπευτικό μονοπάτι.

Facebook Profile: https://www.facebook.com/elissavet.koutouxidou -Βαγγέλης Λιοδάκης Ηθοποιός Σκηνοθέτης Συντονιστής Θεατρικών Ομάδων Εμψυχωτής Ομάδων Θεατρικής Αγωγής και Θεατρικού Παιχνιδιού

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Ο Βαγγέλης Λιοδάκης παρακολούθησε τα μαθήματα του Θεατρικού Εργαστηρίου «Κύτταρο». Στη συνέχεια, τελείωσε με υποτροφία την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης «Ωδείο Αθηνών». Έχει επίσης παρακολουθήσει σεμινάριο του Ryszard Cieslak της σχολής Grotowski, για το σωματικό θέατρο. Έχει πάρει μέρος σε πάνω από 50 θεατρικές παραστάσεις σε έργα κλασικού ρεπερτορίου, αρχαίας τραγωδίας και κωμωδίας, σύγχρονου ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου, παιδικού θεάτρου, σε παραστάσεις θεάτρου δρόμου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, σε μουσικές παραστάσεις και performances με καταξιωμένους σκηνοθέτες. Έχει συνεργαστεί με τα ΔΗΠΕΘΕ: Ρούμελης, Ρόδου, Πάτρας, Καβάλας, Ιωαννίνων, Κρήτης, Βορείου Αιγαίου, με το Δημοτικό Θέατρο Ρεθύμνου και με πλήθος θεατρικών ομάδων, σε δύο εκ των οποίων υπήρξε συνιδρυτής. Επίσης έχει πάρει μέρος σε παραστάσεις θεάτρου για το ραδιόφωνο και σε θεατρικά αναλόγια. Έχει πρωταγωνιστήσει σε βραβευμένες ελληνικές ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, σε τηλεταινίες, τηλεοπτικές σειρές και διαφημίσεις σε τηλεόραση και ραδιόφωνο. Συντονίζει θεατρικές ομάδες, διδάσκει σεμινάρια υποκριτικής, και κάνει μαθήματα θεατρικής αγωγής και παιχνιδιού σε παιδιά και εφήβους. Έχει υπάρξει συνιδρυτής σε 3 Αστικές Μη Κερδοσκοπικές Εταιρείες: «Εταιρία Τέχνης Θ΄ όπως θέατρο» (2002) «Φιλική Εταιρεία Τάσσει δ΄έρωτα» (2005) «ΧΩΡΑφΙ ΑμΚΕ-Κέντρο Προαγωγής Ψυχικής Υγείας & Παραστατικών Τεχνών» (2017)

Αναλυτικό Βιογραφικό: https://bit.ly/3juEXCU

page: https://www.facebook.com/vangelisliodakis/