Ηλίας Τσέρκης - Ειδικός Παθολόγος

03/10/2025

Η συχνή ουρολοίμωξη μπορεί να υποδηλώνει καρκίνο του ουροποιητικού συστήματος σε ενήλικες μέσης ηλικίας. Αυτό αναφέρει μια δανική ομάδα εργασίας στο επιστημονικό περιοδικό "BMJ Public Health".

Η ερευνητική ομάδα επισημαίνει ότι πρόκειται για μια μελέτη παρατήρησης, η οποία δεν επιτρέπει σαφή συμπεράσματα σχετικά με την αιτία και το | iatronet.gr

30/09/2025

Ουρολοίμωξη: Η 2η πιο συχνή λοίμωξη στην Ευρώπη - Οι εξελίξεις σχετικά με την αντιμετώπιση της νόσου.

Οι ουρολοιμώξεις κατατάσσονται δεύτερες σε συχνότητα μετά τις αναπνευστικές λοιμώξεις και εμφανίζονται σημαντικά συχνότερα στις γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες. Υπολογίζεται ότι περίπου το 50%-60% των γυναικών θα παρουσιάσει τουλάχιστον ένα επεισόδιο ουρολοίμωξης στη διάρκεια της ζωής του.

Επίσης, σύμφωνα με τη διεθνή έρευνα που πραγματοποιήθηκε εφέτος σε περίπου 3.000 άτομα από χώρες όπως Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, με σκοπό να αξιολογηθεί η γνώση του κοινού για τις ουρολοιμώξεις, προκύπτει ότι υπάρχει έλλειψη ενημέρωσης και πολλά ταμπού γύρω από τα συμπτώματα, τη διάγνωση και την πρόληψη των ουρολοιμώξεων, γεγονός που συχνά καθυστερεί την κατάλληλη αντιμετώπιση.

Οι ουρολοιμώξεις επηρεάζουν παγκοσμίως, εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο και αποτελούν μία από τις συχνότερες αιτίες αναζήτησης ιατρικής φροντίδας. Αντιστοιχούν δε περίπου στο 1%-5% των επισκέψεων στην πρωτοβάθμια περίθαλψη.

Με βάση αυτά τα στοιχεία, οι ουρολοιμώξεις είναι ένα μείζον ζήτημα δημόσιας υγείας λόγω της υψηλής τους επίπτωσης και της νοσηρότητας που προκαλούν. Το οικονομικό τους βάρος είναι επίσης τεράστιο, καθώς οι ουρολοιμώξεις κοστίζουν ετησίως δισεκατομμύρια ευρώ στα συστήματα υγείας.

Επιτακτική είναι συνεπώς η ανάγκη για υπεύθυνη χρήση των αντιβιοτικών και για εφαρμογή των πλέον πρόσφατων επιστημονικών οδηγιών. Στο πλαίσιο αυτό, οι κατευθυντήριες οδηγίες της EAU για το 2025 παρουσιάζουν σημαντικές αλλαγές.
Εισάγεται μια νέα ταξινόμηση των ουρολοιμώξεων, η οποία μετακινείται από το παραδοσιακό σχήμα «απλές /επιπλεγμένες» στην κατηγοριοποίηση «εντοπισμένες /συστηματικές».

Η έννοια των επιπλεγμένων ουρολοιμώξεων είχε καθιερωθεί ήδη από το 1963 και αναθεωρήθηκε το 1992 από την Infectious Diseases Society of America (IDSA) και την European Society of Clinical Microbiology and Infectious Diseases (ESCMID).
Σήμερα, η νέα διάκριση σε εντοπισμένες και συστηματικές λοιμώξεις αντανακλά με μεγαλύτερη σαφήνεια την κλινική εικόνα, διευκολύνοντας τόσο τη διάγνωση όσο και την επιλογή της κατάλληλης θεραπείας.

Παράλληλα, προστέθηκαν νέες κατευθύνσεις για μη αντιβιοτικές θεραπείες στην κυστίτιδα, για την ανοσοτροποποιητική προφύλαξη σε περιπτώσεις υποτροπιαζουσών ουρολοιμώξεων, καθώς και για λοιμώξεις του προστάτη, της ουρήθρας και την οξεία επιδιδυμίτιδα, ενώ αναθεωρήθηκαν οι δοσολογίες αντιβιοτικών με στόχο την αντιμετώπιση της μικροβιακής αντοχής.

Καλό θα είναι οι πολίτες να αναγνωρίζουν τα συμπτώματα των ουρολοιμώξεων - όπως το αίσθημα καψίματος κατά την ούρηση, η συχνουρία, η επιτακτική ανάγκη για ούρηση, ο πόνος χαμηλά στην κοιλιά ή στη μέση, καθώς και τα θολά ή δύσοσμα ούρα -και να επισκέπτονται έγκαιρα τον ιατρό τους όταν αυτά εμφανίζονται.

Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή θεραπεία είναι καθοριστικές για την αποφυγή επιπλοκών.

Η πρόληψη, η σωστή ενημέρωση και η υπεύθυνη ιατρική πρακτική αποτελούν το «κλειδί» για την αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτού του τόσο διαδεδομένου προβλήματος υγείας.

23/09/2025

Υπομαγνησιαιμία: Τα συμπτώματα ανεπάρκειας μαγνησίου και πώς αντιμετωπίζεται.

Το μαγνήσιο επηρεάζει εκατοντάδες βιοχημικές διεργασίες: από τη συστολή των μυών έως τη ρύθμιση του καρδιακού ρυθμού και τη νευρική σηματοδότηση.

Ωστόσο, η ανεπάρκεια μαγνησίου (υπομαγνησιαιμία) είναι πολύ συχνή και συχνά παραβλέπεται. Επειδή τα συμπτώματά της συμπίπτουν με πολλές άλλες παθήσεις, πολλοί μπορεί να ζουν με χαμηλό μαγνήσιο χωρίς να το συνειδητοποιούν.

Ποια είναι τα πρώιμα συμπτώματα της υπομαγνησιαιμίας;
Η κατάσταση συνήθως ξεκινά ανεπαίσθητα, με μη ειδικά σημάδια που μπορούν εύκολα να αποδοθούν σε στρες, αφυδάτωση και κόπωση.

• Μυϊκά συμπτώματα: σπασμοί, κράμπες ή αδυναμία λόγω διαταραγμένης νευρομυϊκής σηματοδότησης
• Κόπωση και αδυναμία: λόγω μειωμένης παραγωγής κυτταρικής ενέργειας
• Απώλεια όρεξης ή ναυτία: πεπτικά συμπτώματα που συνδέονται με ηλεκτρολυτική ανισορροπία
Εάν δεν αντιμετωπιστεί, η ανεπάρκεια μαγνησίου μπορεί να προκαλέσει ακόμα πιο σοβαρά συμπτώματα.

Ποια είναι τα σοβαρά συμπτώματα της υπομαγνησιαιμίας;

Η προχωρημένη ανεπάρκεια μαγνησίου μπορεί να επηρεάσει το νευρικό σύστημα, την καρδιά και τα οστά.
• Νευρολογικά σημάδια: μούδιασμα, μυρμήγκιασμα, σύγχυση ή ακόμα και επιληπτικές κρίσεις
• Καρδιακά συμπτώματα: μη φυσιολογικός καρδιακός ρυθμός, αίσθημα παλμών και δυσφορία στο στήθος
• Επιπτώσεις στην υγεία των οστών: η παρατεταμένη ανεπάρκεια συμβάλλει στην οστεοπόρωση, καθώς το μαγνήσιο είναι απαραίτητο για τον μεταβολισμό του ασβεστίου.
Αυτές οι επιπλοκές εμφανίζονται συνήθως όταν τα επίπεδα μαγνησίου παραμένουν χαμηλά επί χρόνια ή όταν συνδυάζονται με άλλες ηλεκτρολυτικές ανισορροπίες, όπως χαμηλό κάλιο ή/και ασβέστιο.

Από τι προκαλείται η ανεπάρκεια μαγνησίου;
Το χαμηλό μαγνήσιο μπορεί να προκληθεί από ανεπαρκή πρόσληψη, υπερβολική απώλεια ή ιατρικές παθήσεις.
• Κακή διατροφή (χαμηλή σε ξηρούς καρπούς, δημητριακά ολικής αλέσεως και φυλλώδη λαχανικά)
• Γαστρεντερικές παθήσεις (νόσος του Crohn, κοιλιοκάκη, χρόνια διάρροια)
• Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ (αυξάνει την απώλεια μαγνησίου στα ούρα)
• Φάρμακα (όπως διουρητικά, αναστολείς αντλίας πρωτονίων ή ορισμένα αντιβιοτικά)
• Ενδοκρινικές διαταραχές (ο ανεξέλεγκτος διαβήτης μπορεί να προκαλέσει υπερβολική απέκκριση μαγνησίου)

Πώς αντιμετωπίζεται η υπομαγνησιαιμία;
Η θεραπεία εξαρτάται από τη σοβαρότητα της ανεπάρκειας και την υποκείμενη αιτία.
• Ήπια ανεπάρκεια: συχνά διορθώνεται με διατροφικές αλλαγές. Τροφές πλούσιες σε μαγνήσιο περιλαμβάνουν τους σπόρους κολοκύθας, τα αμύγδαλα, το σπανάκι και τα μαύρα φασόλια.
• Μέτρια ανεπάρκεια: μπορεί να χρειαστεί από του στόματος λήψη συμπληρωμάτων μαγνησίου, όπως κιτρικό ή γλυκινικό μαγνήσιο, τα οποία είναι πιο εύκολα στην απορρόφηση.
• Σοβαρή ανεπάρκεια: μπορεί να χρειαστεί νοσηλεία και ενδοφλέβια χορήγηση μαγνησίου, ειδικά εάν εμφανιστούν διαταραχές καρδιακού ρυθμού ή/και επιληπτικές κρίσεις.

Συχνές Ερωτήσεις

Πώς διαγιγνώσκεται η υπομαγνησιαιμία;
Μια απλή εξέταση αίματος μετρά τα επίπεδα μαγνησίου στον ορό αίματος, αν και τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν ακόμη και σε «χαμηλές-φυσιολογικές» τιμές.
Μπορούν ο καφές ή το αλκοόλ να μειώσουν το μαγνήσιο στον οργανισμό;
Ναι. Και τα δύο αυξάνουν την απέκκριση ούρων, αυξάνοντας τον κίνδυνο ανεπάρκειας εάν καταναλωθούν σε υπερβολική ποσότητα.

Είναι αναστρέψιμη η ανεπάρκεια μαγνησίου;
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ναι. Μόλις εντοπιστεί και διορθωθεί η υποκείμενη αιτία, τα συμπτώματα βελτιώνονται.
Πρέπει να λαμβάνω συμπληρώματα μαγνησίου;
Δεν χρειάζονται όλοι συμπληρώματα. Είναι σώφρον να συμβουλευτείτε γιατρό πριν ξεκινήσετε, καθώς η υπερβολική πρόσληψη μαγνησίου από τα χάπια μπορεί να προκαλέσει διάρροια ή -σπάνια- τοξικότητα.

Συμπέρασμα
Η ανεπάρκεια μαγνησίου είναι πιο συχνή απ’ ό,τι πολλοί αντιλαμβάνονται και τα πρώιμα σημάδια της (μυϊκές κράμπες, κόπωση και πεπτικές διαταραχές) συχνά αγνοούνται. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, η υπομαγνησιαιμία μπορεί να διαταράξει το νευρικό σύστημα, να αποδυναμώσει τα οστά και να προκαλέσει επικίνδυνες αλλαγές στον καρδιακό ρυθμό.

Πηγές:
goodrx.com
healthline.com
clevelandclinic.org

18/09/2025

03/09/2025

Η διαλειμματική νηστεία έχει γίνει η διατροφική τάση της δεκαετίας. Υπόσχεται να «χακάρει» τη βιολογία χωρίς

27/08/2025

Τα νεότερα δεδομένα για την αρτηριακή υπέρταση, από τις κατευθυντήριες οδηγίες υπέρτασης ΑΗΑ/ΑCC 2025, είναι τα εξής:

1.ΑΚΡΙΒΗΣ ΜΕΤΡΗΣΗ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ (ΑΠ)
Οι νέες οδηγίες τονίζουν τη σημασία της σωστής και ακριβούς μέτρησης της ΑΠ, που είναι απαραίτητη για τη σωστή διάγνωση και τη θεραπευτική στρατηγική στην υπέρταση. Η μέτρηση πρέπει να γίνεται υπό συγκεκριμένες συνθήκες:
• Ο ασθενής πρέπει να κάθεται ήρεμα για τουλάχιστον 5 λεπτά, με την πλάτη καλά στηριγμένη στην καρέκλα.
• Τα πόδια πρέπει να είναι επίπεδα στο πάτωμα και όχι σταυρωμένα.
• Το χέρι πρέπει να στηρίζεται σε τραπέζι, στο ύψος της καρδιάς.
• Η περιχειρίδα πρέπει να είναι κατάλληλου μεγέθους, ώστε να καλύπτει το 80% της περιμέτρου του βραχίονα.
Η κατ’ οίκον μέτρηση της ΑΠ συνιστάται ως ισχυρή πρακτική (Κλάση 1 / Επίπεδο Τεκμηρίωσης Α) τόσο για επιβεβαίωση της διάγνωσης, όσο και για παρακολούθηση της ανταπόκρισης στη θεραπεία. Έχει αποδειχθεί ότι η συνδυαστική προσέγγιση με κατ’ οίκον μετρήσεις και παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής οδηγεί σε σταθερή μείωση της ΑΠ για τουλάχιστον 12 μήνες.
Αντίθετα, οι φορητές συσκευές χωρίς περιχειρίδα (όπως smartwatches και wearables) δεν θεωρούνται ακόμη αξιόπιστες για κλινική χρήση, καθώς δεν υπάρχει επαρκής τεκμηρίωση για την ακρίβειά τους, σε σύγκριση με τις παραδοσιακές μεθόδους.

2.ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ
Η αρτηριακή πίεση ταξινομείται σύμφωνα με τα ακόλουθα όρια:
• Φυσιολογική: Συστολική

11/08/2025

10/07/2025

Χορτοφαγική ή βίγκαν διατροφή και λιπίδια του αίματος: Μια μετα-ανάλυση τυχαιοποιημένων μελετών.

Λόγω της αυξανόμενης εστίασης στο περιβάλλον, η δημοτικότητα της φυτικής διατροφής αυξάνεται σταθερά. Είναι επομένως εξαιρετικά σημαντική η διαπίστωση της επίδρασής της σε τεκμηριωμένους παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακές παθήσεις, που είναι η κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως. Επομένως, οι Koch και συνεργάτες επιχείρησαν να απαντήσουν στο ερώτημα αν η υιοθέτηση χορτοφαγικής και βίγκαν διατροφής επηρεάζει τα επίπεδα ολικής χοληστερόλης, χοληστερόλης χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεϊνης (LDL-C, low-density lipoprotein cholesterol), τριγλυκεριδίων και απολιποπρωτεϊνης Β στο αίμα, συγκριτικά με την παμφαγική διατροφή.

Έπειτα από μια ολοκληρωμένη έρευνα σχετικών μελετών που δημοσιεύτηκαν από το 1980 έως τον Οκτώβριο 2022, επιλέχθηκαν τελικά 30 μελέτες, οι οποίες αξιολογήθηκαν ότι πληρούν αυτά τα κριτήρια: τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες που προσδιόριζαν την επίδραση της χορτοφαγικής και της βίγκαν διατροφής έναντι της παμφαγικής διατροφής στα επίπεδα λιπιδίων και λιποπρωτεΐνης στο αίμα, σε ενήλικες ηλικίας >18 ετών. Από κάθε μελέτη, εξάχθηκαν οι συγκεντρώσεις λιπιδίων και λιποπρωτεΐνης στο αίμα κατά την αξιολόγηση αναφοράς και μετά την παρέμβαση. Πραγματοποιήθηκαν αναλύσεις υπο-ομάδων βάσει των οποίων έγινε διαστρωμάτωση των εκβάσεων ανά ηλικία, δείκτη μάζας σώματος, ήπειρο, διάρκεια κλινικής μελέτης, κατάσταση της υγείας, διατροφή παρέμβασης, υπολιπιδαιμική θεραπεία, ανάλυση δεδομένων έκβασης, μέγεθος δείγματος και σχεδιασμό μελέτης.

Οι εκτιμήσεις υπολογίστηκαν με τη χρήση μοντέλου τυχαίων επιδράσεων. Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν τριάντα κλινικές μελέτες. Σε σύγκριση με την ομάδα παμφαγικής διατροφής, η φυτική διατροφή μείωσε τα επίπεδα ολικής χοληστερόλης, χοληστερόλης χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεϊνης και απολιποπρωτεϊνης Β με μέσες διαφορές της τάξης των -0,34 mmol/L (διάστημα εμπιστοσύνης 95%, -0,44, -0,23, Ρ=1x10-9), -0,30 mmol/L (-0,40, -0,19, Ρ=4x10-8) και -12,92 mg/dL (-22,63, -3,20, Ρ=0,01), αντίστοιχα. Το μέγεθος της επίδρασης ήταν παρόμοιο αναφορικά με την ηλικία, την ήπειρο, τη διάρκεια της μελέτης, την κατάσταση της υγείας, τη δίαιτα παρέμβασης, το πρόγραμμα παρέμβασης και το σχεδιασμό της μελέτης. Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές αναφορικά με τα επίπεδα τριγλυκεριδίων.

Αυτή φαίνεται να είναι η πρώτη μελέτη στην οποία συμπεριλήφθηκαν 30 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες με τη χρήση αυστηρών κριτηρίων και μεγάλου συνολικού μεγέθους δείγματος και στην οποία αξιολογήθηκαν οι μεταβολές στα επίπεδα απολιποπρωτεΐνης Β με φυτική διατροφή. Η διατροφή είναι τροποποιήσιμος παράγοντας κινδύνου για αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο (ASCVD, atherosclerotic cardiovascular disease) και η μελέτη αυτή κατέδειξε ότι η φυτική διατροφή μπορεί να είναι το κύριο εργαλείο για τη μείωση του κινδύνου σε ποικίλες υπο-ομάδες, εν μέρει μέσω υπολιπιδαιμικών ιδιοτήτων. Η υιοθέτηση φυτικής διατροφής σε μεγάλη κλίμακα μπορεί επίσης δυνητικά να μειώσει την εξάπλωση της ASCVD και την οικονομική επιβάρυνση του πληθυσμού και να βελτιώσει το περιβάλλον μέσω πιο βιώσιμων μορφών παραγωγής τροφίμων.

Συμπερασματικά, η χορτοφαγική και η βίγκαν διατροφή συνδέθηκαν με μειωμένες συγκεντρώσεις ολικής χοληστερόλης, χοληστερόλης χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεϊνης και απολιποπρωτεϊνης Β, επιδράσεις που ήταν συναφείς με διάφορα χαρακτηριστικά των μελετών και των συμμετεχόντων. Η φυτική διατροφή έχει τη δυνατότητα να μειώνει το αθηρωματικό φορτίο από αθηρογόνες λιποπρωτεΐνες και, ως εκ τούτου, να μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής πάθησης. Η στροφή προς τη φυτική διατροφή σε επίπεδο πληθυσμού θα μειώσει σημαντικά τις εκπομπές θερμοκηπίου, καθιστώντας παράλληλα αυτή τη διατροφή ένα αποτελεσματικό μέσο προς μία πιο βιώσιμη ανάπτυξη, ενώ ταυτόχρονα μειώνει την αυξανόμενη επιβάρυνση της ASCVD.

Πηγή: Koch CA, Kjeldsen EW, Frikke-Schmidt R. Vegetarian or vegan diets and blood lipids: a meta-analysis of randomized trials. Eur Heart J. 2023 May 24:ehad211. doi: 10.1093/eurheartj/ehad211. Epub ahead of print. PMID: 37226630.

NON-2025-00100-MAR25

10/07/2025

Επιπολασμός συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου και λειτουργικής δυσπεψίας έπειτα από οξεία γαστρεντερίτιδα: Συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση.

Μετά την οξεία γαστρεντερίτιδα είναι πιθανόν να εκδηλωθούν διαταραχές στην αλληλεπίδραση εντέρου-εγκεφάλου. Είναι περιορισμένα τα δεδομένα σχετικά με την επίδραση του τύπου του παθογόνου οργανισμού στον κίνδυνο μετα-λοιμώδους συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου (PI-IBS, postinfection irritable bowel syndrome), καθώς και στη μετα-λοιμώδη λειτουργική δυσπεψία (PI-FD, postinfection functional dyspepsia). Πραγματοποιήθηκε μία συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση για τον προσδιορισμό του επιπολασμού του PI-IBS ή της PI-FD έπειτα από οξεία γαστρεντερίτιδα.

Οι συγγραφείς συμπεριέλαβαν μελέτες παρατήρησης στις οποίες στρατολογήθηκαν ≥50 ενήλικες. Ανέφεραν επιπολασμό IBS ή FD έπειτα από οξεία γαστρεντερίτιδα με παρακολούθηση ≥3 μηνών. Χρησιμοποιήθηκε μοντέλο τυχαίων επιδράσεων για τον υπολογισμό του επιπολασμού και των λόγων πιθανοτήτων (OR, odds ratio) με διαστήματα εμπιστοσύνης (CI, confidence interval) 95%.

Συνολικά 47 μελέτες (28.170 ασθενείς) ήταν επιλέξιμες. Ο συνολικός επιπολασμός του PI-IBS και της PI-FD ήταν 14,5% και 12,7%, αντίστοιχα. Το IBS επέμεινε στο 39,8% των ασθενών μακροχρόνια (παρακολούθηση >5 ετών) μετά τη διάγνωση. Τα άτομα που εκδήλωσαν οξεία γαστρεντερίτιδα είχαν σημαντικά υψηλότερες πιθανότητες για IBS (OR 4,3) και FD (OR 3,0) από τους μη εκτεθειμένους σε οξεία γαστρεντερίτιδα μάρτυρες ελέγχου. Το PI-IBS συσχετίστηκε περισσότερο με παράσιτα (επιπολασμός 30,1%), αλλά μόνο σε δύο μελέτες, ακολουθούμενο από βακτήρια (18,3%) και ιούς (10,7%).

Στις διαθέσιμες μελέτες, το Καμπυλοβακτηρίδιο συσχετίστηκε με τον υψηλότερο επιπολασμό PI-IBS (20,7%), ενώ τα Πρωτεοβακτήρια και ο SARS-CoV-2 απέδωσαν τις υψηλότερες πιθανότητες για PI-IBS (OR 5,4 και για τα δύο). Ο επιπολασμός της PI-FD ήταν 10,0% όσον αφορά στον SARS-CoV-2 και 13,6% όσον αφορά τα βακτήρια (Εντεροβακτηριοειδή 19,4%).

Τα ποσοστά διαρκούς παρουσίας PI-IBS ήταν σημαντικά (52,3% των ασθενών κατά την παρακολούθηση 1-4 ετών και 39,8% των ασθενών κατά την παρακολούθηση >5 ετών). Με βάση τις διαθέσιμες μελέτες, οι ομάδες ταξινόμησης επιθετικών και προφλεγμονωδών μικροβίων, συμπεριλαμβανομένων των Πρωτεοβακτηρίων και υποκατηγοριών τους (π.χ. Εντεροβακτηριοειδή) και του SARS-CoV-2, μπορεί να σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης PI-IBS και PI-FD.

Σε αυτήν την ευρεία συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση, μεταξύ των ατόμων που εκδήλωσαν οξεία γαστρεντερίτιδα το 14,5% ανέπτυξε PI-IBS και το 12,7% PI-FD, με πάνω από τετραπλάσιες πιθανότητες για IBS και τριπλάσιες για FD. Οι ιατροί θα πρέπει να γνωρίζουν ότι ορισμένα μικρόβια με προφλεγμονώδη χαρακτηριστικά μπορεί να σχετίζονται με PI-IBS ή PI-FD.

Porcari S, Ingrosso MR, Maida M, et al. Prevalence of irritable bowel syndrome and functional dyspepsia after acute gastroenteritis: systematic review and meta-analysis. Gut. 2024 Aug 8;73(9):1431-1440. doi: 10.1136/gutjnl-2023-331835.

GR-NON-2025-00267-JUNE25

29/05/2025

Χρήσιμες συμβουλές με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας Πεπτικού Συστήματος (29 Μαΐου).

Η δυσπεψία, το φούσκωμα και ο μετεωρισμός είναι συχνά ενοχλητικά συμπτώματα που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής | iatronet.gr

23/05/2025

Το εμβόλιο για τον έρπητα ζωστήρα μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου.

Άτομα που λαμβάνουν εμβόλιο για τον έρπητα ζωστήρα έχουν 23% χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων, συμπεριλαμβανομένου εγκεφαλικού επεισοδίου, καρδιακής ανεπάρκειας και στεφανιαίας νόσου, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο «European Heart Journal».

Η προστατευτική δράση του εμβολίου διαρκεί έως και οκτώ χρόνια και είναι ιδιαίτερα έντονη για τους άνδρες, τα άτομα κάτω των 60 ετών και όσους έχουν ανθυγιεινό τρόπο ζωής, όπως το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ και η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας.

Η μελέτη περιέλαβε 1.271.922 άτομα ηλικίας 50 ετών και άνω που ζούσαν στη Νότια Κορέα. Οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα για τη χρονική περίοδο από το 2012 και μετά, σχετικά με το εάν οι άνθρωποι έλαβαν εμβόλιο για τον έρπητα ζωστήρα και συνδύασαν αυτά τα δεδομένα με στοιχεία για την καρδιαγγειακή τους υγεία και δεδομένα για άλλους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την υγεία, όπως η ηλικία, το φύλο, ο πλούτος και ο τρόπος ζωής.

Το εμβόλιο περιείχε μια εξασθενημένη μορφή του ιού της ανεμοβλογιάς-ζωστήρα που προκαλεί τον έρπητα ζωστήρα. Σε πολλές χώρες, αυτός ο τύπος εμβολίου αντικαθίσταται πλέον με ένα ανασυνδυασμένο εμβόλιο, που περιέχει μια πρωτεΐνη από τον ιό της ανεμοβλογιάς-ζωστήρα.

Η μελέτη έδειξε ότι μεταξύ των ατόμων που έλαβαν το εμβόλιο υπήρχε 23% χαμηλότερος κίνδυνος καρδιαγγειακών επεισοδίων συνολικά, με 26% χαμηλότερο κίνδυνο μείζονων καρδιαγγειακών επεισοδίων (εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιακή προσβολή ή θάνατος από καρδιακή νόσο), 26% χαμηλότερο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας και 22% χαμηλότερο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου.

Η προστατευτική δράση ήταν ισχυρότερη τα δύο έως τρία πρώτα χρόνια μετά τη χορήγηση του εμβολίου για τον έρπητα ζωστήρα, αλλά οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η προστασία διήρκεσε έως και οκτώ χρόνια.

Η μελέτη διεξήχθη από τον καθηγητή Ντονγκ Κέον Γιον από το Kyung Hee University College of Medicine της Σεούλ, στη Νότια Κορέα, ο οποίος επισημαίνει ότι «η μελέτη μας υποδηλώνει ότι το εμβόλιο για τον έρπητα ζωστήρα μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου καρδιακής νόσου, ακόμη και σε άτομα χωρίς γνωστούς παράγοντες κινδύνου. Αυτό σημαίνει ότι ο εμβολιασμός θα μπορούσε να προσφέρει οφέλη για την υγεία πέρα από την πρόληψη του έρπητα ζωστήρα».

Ο ίδιος τονίζει ότι «αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες και πιο ολοκληρωμένες μελέτες που παρακολούθησαν έναν υγιή γενικό πληθυσμό για περίοδο έως και δώδεκα ετών». Ωστόσο, προσθέτει, «καθώς αυτή η μελέτη βασίζεται σε έναν ασιατικό πληθυσμό, τα αποτελέσματα ενδέχεται να μην ισχύουν για όλους τους πληθυσμούς. Δεδομένου ότι το ζων εμβόλιο του έρπητα ζωστήρα δεν είναι κατάλληλο για όλους, απαιτείται περισσότερη έρευνα για το ανασυνδυασμένο εμβόλιο. Παρόλο που διεξήγαμε αυστηρή ανάλυση, αυτή η μελέτη δεν καθορίζει άμεση αιτιώδη σχέση, επομένως θα πρέπει να ληφθεί υπόψη πιθανή μεροληψία από άλλους υποκείμενους παράγοντες». Σε επόμενη φάση η ερευνητική ομάδα σχεδιάζει να μελετήσει τον αντίκτυπο του ανασυνδυασμένου εμβολίου για να διαπιστώσει εάν έχει παρόμοια οφέλη.

22/05/2025

Η βιταμίνη D φαίνεται ότι προστατεύει από τη βιολογική γήρανση.

Η χορήγηση βιταμίνης D μέσω συμπληρωμάτων συμβάλλει στην επιβράδυνση της βιολογικής γήρανσης, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «The American Journal of Clinical Nutrition».

Η έρευνα εντόπισε ότι η χορήγηση βιταμίνης D βοηθά στη διατήρηση των τελομερών, των προστατευτικών καλυμμάτων στα άκρα των χρωμοσωμάτων, τα οποία κονταίνουν κατά τη γήρανση και συνδέονται με την ανάπτυξη ορισμένων ασθενειών.

Τα τελομερή αποτελούνται από επαναλαμβανόμενες αλληλουχίες DNA ή ζεύγη βάσεων, που εμποδίζουν τα άκρα των χρωμοσωμάτων να υποβαθμιστούν ή να συγχωνευθούν με άλλα χρωμοσώματα. Η συρρίκνωση των τελομερών αποτελεί φυσική διαδικασία της γήρανσης και σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο διαφόρων ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία.

Η ίδια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή (VITAL) έχει δείξει, επίσης, στο παρελθόν οφέλη της βιταμίνης D στη μείωση της φλεγμονής και στη μείωση των κινδύνων χρόνιων ασθενειών της γήρανσης, όπως ο προχωρημένος καρκίνος και τα αυτοάνοσα νοσήματα.

Στην έρευνα παρακολουθήθηκαν γυναίκες ηλικίας 55 ετών και άνω και άνδρες ηλικίας 50 ετών και άνω στις ΗΠΑ για πέντε χρόνια. Σε 1.054 από τους συμμετέχοντες αξιολογήθηκε το μήκος των τελομερών στα λευκά αιμοσφαίρια κατά την έναρξη, κατά το δεύτερο και κατά το τέταρτο έτος. Σε σύγκριση με τη λήψη εικονικού φαρμάκου, η λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης D3 (2.000 IU/ημέρα) μείωσε σημαντικά τη συρρίκνωση των τελομερών σε διάστημα τεσσάρων ετών, αποτρέποντας το ισοδύναμο σχεδόν τριών ετών γήρανσης σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο. Επίσης, χορηγήθηκε και συμπλήρωμα Ωμέγα 3 λιπαρών οξέων (1 g/ημέρα), το οποίο, όμως, δεν είχε σημαντική επίδραση στο μήκος των τελομερών κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης.