22/01/2025
Αν διαβάζετε αυτό το ποστ, τότε σίγουρα χρησιμοποιείτε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και μάλλον σίγουρα θα έχετε εκτεθεί σε μια σειρά περιεχομένου που προωθεί συγκεκριμένες τάσεις, οι οποίες ακολουθούνται από αρκετό κόσμο. Μέχρι να χάσουν το νόημά τους. Μέχρι να ξεθυμάνει το ανθρακικό από την γκαζόζα. Μέχρι τότε, βέβαια, θα σας έχουν κάνει να νιώθετε πως η ζωή σας είναι ανιαρή και χωρίς νόημα. Πως δε βγάζετε αρκετά λεφτά ή, αν βγάζετε, δε τα χρησιμοποιείτε με ουσία. Ότι χάνετε χρόνο από τη ζωή σας, ότι δεν ταξιδεύετε όσο θα "έπρεπε".
Είστε και εσείς θύματα, όπως πολλοί από εμάς, μιας "νεοταξιδιάρικης" κουλτούρας που στόχος δεν είναι το ταξίδι ούτε ο προορισμός. Είναι η αφήγηση των ανθρώπων πως: το ταξίδι δίνει ελευθερία, άρα είμαι ελεύθερος, άρα έχω ξεφύγει από τις δυσκολίες, άρα είμαι πετυχημένος, άρα έχω περισσότερα από εσάς. Είναι η διαφήμιση ανθρώπων μιας ουτοπικής ζωής που όμως έχει γίνει ταυτότητα και πλέον όπλο ενάντια σε άλλους ανθρώπους.
Πριν από μερικά χρόνια, συγκεκριμένα το 2016, άφησα πίσω μου την τότε άθλια πόλη μου, τις Σέρρες, που τώρα είναι η αγαπημένη μου. Βρέθηκα στην Αγγλία, όπου οι σπουδές, η εργασία και άλλα με κράτησαν στο εξωτερικό. Είχα την ευκαιρία να ζήσω, να νιώσω μυρωδιές, γεύσεις, εμπειρίες, κόσμο, εικόνες που για τον επαρχιακό μου εγκέφαλο ήταν μια σύγχυση. Το 2020 επέστρεψα βίαια λόγω COVID. Αυτό το μεγάλο ταξίδι και η διαμονή μου δίδαξαν πολλά για το ποιος είμαι επαγγελματικά και προσωπικά. Ίσως όμως γιατί αυτός ήταν ο στόχος μου εξ αρχής.
Γνώρισα ανθρώπους που χάθηκαν στην πορεία γιατί οι στόχοι τους ήταν άλλοι. Χάθηκαν στις επιθυμίες, στα πάθη και τα "εγώ". Ίσως επειδή ο αρχικός στόχος ήταν άλλος. Έτσι και στα υπόλοιπα ταξίδια που μπορεί να έχουν μικρότερη διάρκεια.
Τι θέλω να πω:
Αν ο στόχος του ταξιδιού σου είναι η αποφυγή της καθημερινότητας (και μόνο), αν ψάχνεις την τέλεια πόζα και τις φωτογραφίες που θα ανεβάσεις, με το ποια σε δείχνει πιο χαρούμενο, πλούσιο και κοσμοπολίτη, αν ξοδεύεις περισσότερα από όσα βγάζεις για να μαζέψεις μαγνητάκια από χώρες ώστε να απομαγνητίσουν το ψυγείο σου, τότε επιστρέφοντας στο σπίτι σου θα νιώσεις πιο άδειος από ποτέ.
Γιατί είναι ακόμη μια απόλαυση, όπως το σεξ, το ποτό, τα ναρκωτικά, που έχουν ως στόχο την παροδική ευχαρίστηση και όχι τη λύση που ψάχνεις.
Η λύση που ψάχνουμε είναι μόνιμη. Σταθερή και μακριά από τα βλέμματα άλλων ανθρώπων. Το κενό με κενό δεν καλύπτεται, μόνο μεγαλώνει.
Η χαρά μπορεί να βρεθεί εκεί που είσαι τώρα, αυτή τη στιγμή. Στο κρεβάτι σου. Στην καρέκλα σου. Στην τουαλέτα. Στο όμορφο δέντρο στην πλατεία. Στους ανθρώπους που αγαπάς. Δες τα, και θα γλιτώσεις μια περιουσία από περιττά έξοδα που, έτσι κι αλλιώς, δε σου δίνουν τη μόνιμη λύση που αναζητάς. Και μην δείχνεσαι σε ανθρώπους που στερούνται τον οβολό για ένα ταξίδι.
Αυτοί μπορεί να έχουν ταξιδέψει στη στιγμή, στην ίδια τη ζωή, και να έχουν δει όσα εσύ ψάχνεις σε κάθε πλακάκι της Νότιας Αμερικής και της Ωκεανίας. Διότι αυτοί, όταν θα ταξιδέψουν, θα απογειωθούν το ίδιο γεμάτοι με το πόσο γεμάτοι θα επιστρέψουν.
Αν ο Οδυσσέας ζούσε σήμερα και ακολουθούσε τα trends, δε θα έφτανε ποτέ στην Ιθάκη. Πολύ απλά, γιατί θα ήταν απασχολημένος να στέλνει στους κολλητούς του φωτογραφίες από τα οπίσθια και τα στήθη των Σειρήνων και θα ανέβαζε story με τα μαγικά της Κίρκης, ενώ θα έχανε τους συντρόφους του.
Ταξίδεψε, Οδυσσέα του σύγχρονου κόσμου, όχι για να δείξεις ότι ταξίδεψες. Ταξίδεψε για να αλλάξεις αυτήν τη νοοτροπία όταν επιστρέψεις. Και ίσως τότε να μην χρειαστεί να ξαναφύγεις μακριά από τα προβλήματά σου, αλλά να τα αντιμετωπίσεις.
Τα γράφω εγώ, ένας πρώην Οδυσσέας του σύγχρονου κόσμου.
