What are the opening hours?

Monday 09:00 - 21:00 Tuesday 09:00 - 21:00 Wednesday 09:00 - 21:00 Thursday 09:00 - 21:00 Friday 09:00 - 21:00

Soul

ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΉ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΊΑ & COACHING

18/02/2025

https://soul-coach.org

ΕΘΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΒΙΝΤΕΟΠΑΙΧΝΙΔΙΑ (Gaming Disorder)

Ο εθισμός στα βιντεοπαιχνίδια, γνωστός και ως Gaming Disorder, είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από υπερβολική και ανεξέλεγκτη ενασχόληση με βιντεοπαιχνίδια, η οποία επηρεάζει αρνητικά διάφορους τομείς της ζωής του ατόμου. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), για να διαγνωστεί κάποιος με Gaming Disorder, πρέπει να εμφανίζει τα παρακάτω συμπτώματα για τουλάχιστον 12 μήνες:
Κριτήρια Διάγνωσης του Gaming Disorder
1. Έλλειψη Ελέγχου:
Δυσκολία ή αδυναμία να ελέγξει τη διάρκεια και τη συχνότητα της ενασχόλησης με τα βιντεοπαιχνίδια.
2. Προτεραιότητα στα Βιντεοπαιχνίδια:
Τα βιντεοπαιχνίδια γίνονται η κύρια δραστηριότητα στη ζωή του ατόμου, παραμερίζοντας άλλες ενδιαφέροντα και υποχρεώσεις.
3. Συνέχιση Παρά τις Αρνητικές Συνέπειες:
Παρά τις αρνητικές επιπτώσεις, όπως κοινωνικά, ψυχολογικά και σωματικά προβλήματα, το άτομο συνεχίζει να ασχολείται με τα βιντεοπαιχνίδια.
Ο εθισμός στα βιντεοπαιχνίδια μπορεί να έχει σημαντικές συνέπειες σε διάφορους τομείς της ζωής των παιδιών και των εφήβων. Ας δούμε μερικές από τις συνέπειες σε ψυχικό, κοινωνικό και σωματικό επίπεδο:
Ψυχικές Συνέπειες
• Αύξηση Άγχους και Κατάθλιψης: Η υπερβολική ενασχόληση με τα βιντεοπαιχνίδια μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα άγχους και κατάθλιψης, καθώς τα παιδιά μπορεί να αποφεύγουν τις πραγματικές τους υποχρεώσεις και σχέσεις.
• Μείωση Αυτοεκτίμησης: Η αποτυχία να επιτύχουν τους στόχους στα παιχνίδια μπορεί να μειώσει την αυτοεκτίμηση των παιδιών.
• Απομόνωση: Τα παιδιά μπορεί να απομονωθούν από τον κοινωνικό τους κύκλο και να χάσουν την επαφή με φίλους και οικογένεια.
Κοινωνικές Συνέπειες
• Μείωση Κοινωνικών Δεξιοτήτων: Η αποφυγή των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων μπορεί να οδηγήσει σε μείωση των κοινωνικών δεξιοτήτων και δυσκολία στη διαχείριση των σχέσεων.
• Σχολική Επίδοση: Η υπερβολική ενασχόληση με τα βιντεοπαιχνίδια μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την σχολική επίδοση, καθώς τα παιδιά μπορεί να παραμελήσουν τις σχολικές τους υποχρεώσεις.
• Συγκρούσεις με Οικογένεια και Φίλους: Η παραμέληση των οικογενειακών και φιλικών σχέσεων μπορεί να οδηγήσει σε συγκρούσεις και αποξένωση.
• Κοινωνική Απομόνωση: Μείωση ή απώλεια των κοινωνικών σχέσεων και απομόνωση από την οικογένεια και τους φίλους.
• Ακαδημαϊκή Αποτυχία: Υποβάθμιση των ακαδημαϊκών επιδόσεων λόγω της παραμέλησης των σχολικών υποχρεώσεων.
•
Σωματικές Συνέπειες
• Παχυσαρκία: Η καθιστική ζωή και η μειωμένη σωματική δραστηριότητα μπορεί να οδηγήσουν σε αύξηση βάρους και παχυσαρκία.
• Προβλήματα Οφθαλμών: Η συνεχής ενασχόληση με την οθόνη μπορεί να προκαλέσει προβλήματα όρασης, όπως κόπωση των ματιών και ξηρότητα.
• Πόνοι Μυών και Αρθρώσεων: Η παρατεταμένη καθιστική στάση μπορεί να προκαλέσει πόνους στη μέση, τον αυχένα και τις αρθρώσεις.
Η αντιμετώπιση του εθισμού στα βιντεοπαιχνίδια απαιτεί συνήθως τη συνεργασία γονέων, εκπαιδευτικών και ειδικών ψυχικής υγείας. Είναι σημαντικό να ενθαρρύνονται τα παιδιά να ασχολούνται με άλλες δραστηριότητες και να διατηρούν υγιείς κοινωνικές σχέσεις.

Αίτια

Τα αίτια του εθισμού στα βιντεοπαιχνίδια μπορεί να ποικίλλουν από άτομο σε άτομο, αλλά μερικά κοινά αίτια περιλαμβάνουν:
Ψυχολογικοί Παράγοντες
• Αναζήτηση Απόδρασης:
Παιδιά και έφηβοι μπορεί να χρησιμοποιούν τα βιντεοπαιχνίδια ως μέσο απόδρασης από προβλήματα στην πραγματική ζωή, όπως άγχος, κατάθλιψη ή οικογενειακά προβλήματα.
• Επιβράβευση και Κίνητρο:
Τα βιντεοπαιχνίδια παρέχουν άμεση επιβράβευση και αίσθηση επιτυχίας, κάτι που μπορεί να λείπει από την καθημερινή ζωή των παιδιών.
• Έλλειψη Κοινωνικών Δεξιοτήτων:
Παιδιά με χαμηλές κοινωνικές δεξιότητες μπορεί να στραφούν στα βιντεοπαιχνίδια ως έναν τρόπο να αισθάνονται μέρος μιας κοινότητας.
Κοινωνικοί Παράγοντες
• Πίεση από τους Συνομήλικους:
Η επιρροή των φίλων και η επιθυμία να είναι αποδεκτά από την κοινωνική τους ομάδα μπορεί να οδηγήσει τα παιδιά να ασχολούνται περισσότερο με τα βιντεοπαιχνίδια.
• Οικογενειακό Περιβάλλον:
Ένα περιβάλλον στο οποίο οι γονείς δεν θέτουν όρια στη χρήση των βιντεοπαιχνιδιών μπορεί να συμβάλει στον εθισμό.
Βιολογικοί Παράγοντες
• Νευρολογική Διέγερση:
Τα βιντεοπαιχνίδια μπορούν να διεγείρουν την απελευθέρωση ντοπαμίνης, μιας χημικής ουσίας στον εγκέφαλο που σχετίζεται με την αίσθηση της ευχαρίστησης και της επιβράβευσης. Αυτή η διαδικασία μπορεί να δημιουργήσει έναν κύκλο επιθυμίας και εξάρτησης.
• Κληρονομικότητα:
Κάποια παιδιά μπορεί να έχουν γενετική προδιάθεση για εθιστικές συμπεριφορές.
Τεχνολογικοί Παράγοντες
• Σχεδιασμός Παιχνιδιών: Πολλά βιντεοπαιχνίδια είναι σχεδιασμένα για να είναι εθιστικά, με μηχανισμούς όπως τα επιτεύγματα, οι ανταμοιβές και τα επίπεδα που ενθαρρύνουν τη συνεχή ενασχόληση.
Αντιμετωπίζοντας τα αίτια αυτά, οι γονείς και οι ειδικοί μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να αναπτύξουν υγιείς συνήθειες χρήσης των βιντεοπαιχνιδιών και να προλαμβάνουν τον εθισμό.
Πότε οι γονείς χρειάζεται να ζητήσουν τη βοήθεια ενός ειδικού ψυχικής υγείας και πως οι ίδιοι μπορούν να βοηθηθούν?
Οι γονείς πρέπει να ζητήσουν τη βοήθεια ενός ειδικού ψυχικής υγείας όταν:
1. Οι Συμπεριφορές του Παιδιού Είναι Εκτός Ελέγχου:
Εάν το παιδί δείχνει σημάδια υπερβολικής ενασχόλησης με τα βιντεοπαιχνίδια και αυτό επηρεάζει αρνητικά τη ζωή του, όπως την απόδοση στο σχολείο, την κοινωνική ζωή και τη γενική υγεία.
2. Υπάρχουν Σημάδια Ψυχικών Διαταραχών:
Εάν το παιδί παρουσιάζει συμπτώματα άγχους, κατάθλιψης ή άλλες ψυχικές διαταραχές που σχετίζονται με τον εθισμό στα βιντεοπαιχνίδια.
3. Υπάρχει Απομόνωση και Κοινωνική Απόσυρση:
Εάν το παιδί απομονώνεται από την οικογένεια και τους φίλους του και αποφεύγει τις κοινωνικές δραστηριότητες.
4. Υπάρχουν Συγκρούσεις στην Οικογένεια:
Εάν η ενασχόληση με τα βιντεοπαιχνίδια προκαλεί συχνές συγκρούσεις και εντάσεις στην οικογένεια.

Πως Μπορούν να Βοηθηθούν οι Γονείς
Οι γονείς μπορούν να βοηθηθούν με τους εξής τρόπους:
1. Συμβουλευτική και Εκπαίδευση: Οι γονείς μπορούν να παρακολουθήσουν συνεδρίες συμβουλευτικής για να μάθουν πώς να διαχειρίζονται τον εθισμό του παιδιού τους και να δημιουργήσουν ένα υγιές οικογενειακό περιβάλλον.
2. Υποστήριξη Ομάδων: Η συμμετοχή σε ομάδες υποστήριξης μπορεί να βοηθήσει τους γονείς να μοιραστούν τις εμπειρίες τους και να λάβουν υποστήριξη από άλλους γονείς που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα.
3. Καθορισμός Ορίων: Είναι σημαντικό οι γονείς να θέτουν σαφή όρια στη χρήση των βιντεοπαιχνιδιών και να ενθαρρύνουν την ενασχόληση με άλλες δραστηριότητες.
4. Δημιουργία Υγιών Συνηθειών: Ενθαρρύνετε το παιδί να ασχολείται με σωματική δραστηριότητα, να διατηρεί υγιείς διατροφικές συνήθειες και να κοιμάται επαρκώς.
5. Επικοινωνία και Υποστήριξη: Διατηρήστε ανοιχτή και ειλικρινή επικοινωνία με το παιδί σας, εκφράζοντας την υποστήριξή σας και δείχνοντας κατανόηση στις ανησυχίες και τα συναισθήματά του.
Η συνεργασία με έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου πλάνου παρέμβασης και να προσφέρει τη σωστή καθοδήγηση για την αντιμετώπιση του εθισμού στα βιντεοπαιχνίδια.
ΕΘΙΣΜΟΣ

#όλοι #εθισμός #βιντεοπαιχνίδια #εξάρτηση #απεξάρτηση ://soul-coach.org/ #ψυχοθεραπεία

20/11/2024

Η ομαδική θεραπεία είναι μια από τις πιο αποτελεσματικές προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων. Παρέχει ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον όπου τα μέλη μπορούν να μοιραστούν τις εμπειρίες τους, να μάθουν από άλλους και να αναπτύξουν νέες δεξιότητες αντιμετώπισης. Ακολουθούν οι βασικοί τρόποι με τους οποίους βοηθά η ομαδική θεραπεία:

1. Αίσθηση κοινότητας και υποστήριξης

Η ομαδική θεραπεία προσφέρει ένα περιβάλλον όπου τα άτομα αισθάνονται ότι δεν είναι μόνα στον αγώνα τους. Οι συμμετέχοντες βρίσκουν υποστήριξη από άλλους που έχουν παρόμοιες εμπειρίες, γεγονός που μειώνει το αίσθημα απομόνωσης και ντροπής.

2. Κοινή κατανόηση και ενσυναίσθηση

Οι συμμετέχοντες συχνά αισθάνονται ότι μόνο άτομα με παρόμοιες εμπειρίες μπορούν να τους καταλάβουν πραγματικά. Η ανταλλαγή ιστοριών και συναισθημάτων μπορεί να ενισχύσει την ενσυναίσθηση μεταξύ των μελών και να ενθαρρύνει τη θετική αλλαγή.

3. Μοντέλα ρόλων

Τα μέλη που βρίσκονται σε πιο προχωρημένο στάδιο ανάρρωσης μπορούν να λειτουργήσουν ως παραδείγματα για τους υπόλοιπους. Η πρόοδος τους δίνει ελπίδα και κίνητρο στα άτομα που βρίσκονται σε αρχικά στάδια.

4. Ανταλλαγή στρατηγικών

Μέσα από τη συζήτηση, τα μέλη μαθαίνουν νέες στρατηγικές για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που σχετίζονται με την εξάρτηση, όπως το πώς να διαχειριστούν την επιθυμία για χρήση, τις δύσκολες συναισθηματικές καταστάσεις ή τις διαπροσωπικές συγκρούσεις.

5. Ανάπτυξη δεξιοτήτων επικοινωνίας

Η συμμετοχή σε μια ομάδα ενισχύει την ικανότητα των ατόμων να εκφράζουν τα συναισθήματά τους, να ακούν ενεργά και να αλληλεπιδρούν με τρόπο που προάγει την κατανόηση και την ενίσχυση των σχέσεων.

6. Αναγνώριση μοτίβων συμπεριφοράς

Η ομάδα συχνά λειτουργεί ως καθρέφτης, βοηθώντας τα άτομα να αναγνωρίσουν δυσλειτουργικά μοτίβα σκέψης και συμπεριφοράς που συμβάλλουν στην εξάρτηση.

7. Ενίσχυση δέσμευσης και υπευθυνότητας

Η παρουσία σε μια ομάδα και η αναφορά της προόδου δημιουργούν μια αίσθηση δέσμευσης και υπευθυνότητας προς τα άλλα μέλη, γεγονός που ενισχύει την παραμονή στο πρόγραμμα θεραπείας.

8. Προετοιμασία για επανένταξη

Η ομάδα λειτουργεί ως μικρογραφία της κοινωνίας, επιτρέποντας στα μέλη να εξασκηθούν σε υγιείς κοινωνικές αλληλεπιδράσεις που θα τους βοηθήσουν μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας.

Η ομαδική θεραπεία, σε συνδυασμό με άλλες μορφές παρέμβασης, όπως η ατομική ψυχοθεραπεία ή η φαρμακευτική αγωγή, αποτελεί έναν σημαντικό πυλώνα στη διαδικασία απεξάρτησης και ανάρρωσης.

Στην ομαδική θεραπεία, οι ψυχοθεραπευτικές τεχνικές προσαρμόζονται ανάλογα με τις ανάγκες και τους στόχους της ομάδας. Παρακάτω περιγράφονται οι πιο συνηθισμένες τεχνικές που χρησιμοποιούνται:

—

1. Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεραπεία (CBT)

Περιγραφή: Εστιάζει στην αναγνώριση και αλλαγή δυσλειτουργικών σκέψεων και συμπεριφορών που συνδέονται με την εξάρτηση.

Παραδείγματα τεχνικών:

Εντοπισμός και πρόκληση αυτόματων αρνητικών σκέψεων.

Εκπαίδευση σε δεξιότητες αντιμετώπισης (π.χ., διαχείριση άγχους ή επιθυμίας για χρήση).

Ομαδικές ασκήσεις για τον εντοπισμό ερεθισμάτων που προκαλούν υποτροπή.

—

2. Διαλεκτική Συμπεριφορική Θεραπεία (DBT)

Περιγραφή: Εστιάζει στη ρύθμιση συναισθημάτων, την ανοχή στη δυσφορία και τη βελτίωση των διαπροσωπικών σχέσεων.

Παραδείγματα τεχνικών:

Εκπαίδευση σε δεξιότητες ενσυνειδητότητας (mindfulness).

Ασκήσεις για την αναγνώριση και αποδοχή συναισθημάτων χωρίς κρίση.

Συζήτηση στρατηγικών για την αποφυγή παρορμητικής συμπεριφοράς.

—

3. Ψυχοδυναμική Προσέγγιση

Περιγραφή: Εξετάζει ασυνείδητες σκέψεις, συναισθήματα και πρότυπα σχέσεων που επηρεάζουν την εξάρτηση.

Παραδείγματα τεχνικών:

Εξερεύνηση των δυναμικών μεταξύ των μελών της ομάδας.

Ανάλυση μεταβιβάσεων (π.χ., πώς προβάλλονται συναισθήματα στους άλλους).

Συζήτηση για τη σχέση της εξάρτησης με τραύματα ή ανεπίλυτες συγκρούσεις.

—

4. Ανθρωπιστική Προσέγγιση (π.χ. Gestalt ή Προσωποκεντρική Θεραπεία)

Περιγραφή: Εστιάζει στην προσωπική ανάπτυξη, την αυθεντικότητα και τη συναισθηματική σύνδεση με τον εαυτό και τους άλλους.

Παραδείγματα τεχνικών:

Ασκήσεις έκφρασης συναισθημάτων μέσα στην ομάδα.

Χρήση «άδειας καρέκλας» για βαθύτερη εξερεύνηση προσωπικών θεμάτων.

Ενθάρρυνση της αυτο-αποδοχής και της ανάληψης ευθύνης.

—

5. Συστημική Προσέγγιση

Περιγραφή: Εξετάζει πώς οι διαπροσωπικές σχέσεις και η δυναμική της ομάδας επηρεάζουν τη συμπεριφορά.

Παραδείγματα τεχνικών:

Ανάλυση των αλληλεπιδράσεων μέσα στην ομάδα.

Προσομοιώσεις καταστάσεων (role-playing) για την επίλυση συγκρούσεων.

Ανάδειξη μοτίβων υποστήριξης και αντίστασης στην ομάδα.

—

6. Αφηγηματική Θεραπεία

Περιγραφή: Βοηθά τα μέλη να αναδιαμορφώσουν τις ιστορίες της ζωής τους ώστε να μειώσουν το βάρος της εξάρτησης.

Παραδείγματα τεχνικών:

Αφήγηση και επανερμηνεία εμπειριών εξάρτησης.

Δημιουργία μιας «ιστορίας ανάρρωσης» που ενισχύει την αυτοεκτίμηση.

Καταγραφή θετικών αλλαγών ως μέρος της συλλογικής ιστορίας της ομάδας.

—

7. Εκπαίδευση σε Δεξιότητες Ζωής (Skills Training)

Περιγραφή: Δίνει πρακτικές δεξιότητες που βοηθούν στην καθημερινή ζωή χωρίς εξαρτήσεις.

Παραδείγματα τεχνικών:

Διαχείριση χρόνου και χρημάτων.

Ενίσχυση της διεκδικητικής συμπεριφοράς.

Διαχείριση άγχους μέσω τεχνικών χαλάρωσης.

—

8. Ενσυνειδητότητα και Διαλογισμός

Περιγραφή: Χρησιμοποιείται για τη μείωση της επιθυμίας για χρήση και τη ρύθμιση αρνητικών συναισθημάτων.

Παραδείγματα τεχνικών:

Ασκήσεις ενσυνειδητότητας για την εστίαση στο «εδώ και τώρα».

Καθοδηγούμενος διαλογισμός για τη μείωση του στρες.

Σωματικές ασκήσεις (π.χ., αναπνοές) για την ηρεμία του νου.

—

9. Υποστηρικτική Θεραπεία

Περιγραφή: Εστιάζει στη δημιουργία ενός ασφαλούς και ενθαρρυντικού περιβάλλοντος.

Παραδείγματα τεχνικών:

Ανταλλαγή εμπειριών και υποστήριξη από τα μέλη της ομάδας.

Ενίσχυση της θετικής ενίσχυσης για κάθε μικρή πρόοδο.

Επικέντρωση στις δυνατότητες και την ενδυνάμωση των μελών.

—

Οι τεχνικές αυτές συχνά συνδυάζονται για να καλύψουν τις διαφορετικές ανάγκες της ομάδας, προσφέροντας ευελιξία και ποικιλία στη θεραπευτική διαδικασία.

Η ομαδική θεραπεία είναι μια από τις πιο αποτελεσματικές προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων. Παρέχει ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον όπου τα μέλη μπορούν να μοιραστούν τις εμπειρίες τους, να μάθουν από άλλους και να αναπτύξουν νέες δεξιότητες αντιμετώπισης. Ακολουθούν οι βασικοί τρόποι με τους οποίους βοηθά η ομαδική θεραπεία:

1. Αίσθηση κοινότητας και υποστήριξης

Η ομαδική θεραπεία προσφέρει ένα περιβάλλον όπου τα άτομα αισθάνονται ότι δεν είναι μόνα στον αγώνα τους. Οι συμμετέχοντες βρίσκουν υποστήριξη από άλλους που έχουν παρόμοιες εμπειρίες, γεγονός που μειώνει το αίσθημα απομόνωσης και ντροπής.

2. Κοινή κατανόηση και ενσυναίσθηση

Οι συμμετέχοντες συχνά αισθάνονται ότι μόνο άτομα με παρόμοιες εμπειρίες μπορούν να τους καταλάβουν πραγματικά. Η ανταλλαγή ιστοριών και συναισθημάτων μπορεί να ενισχύσει την ενσυναίσθηση μεταξύ των μελών και να ενθαρρύνει τη θετική αλλαγή.

3. Μοντέλα ρόλων

Τα μέλη που βρίσκονται σε πιο προχωρημένο στάδιο ανάρρωσης μπορούν να λειτουργήσουν ως παραδείγματα για τους υπόλοιπους. Η πρόοδος τους δίνει ελπίδα και κίνητρο στα άτομα που βρίσκονται σε αρχικά στάδια.

4. Ανταλλαγή στρατηγικών

Μέσα από τη συζήτηση, τα μέλη μαθαίνουν νέες στρατηγικές για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που σχετίζονται με την εξάρτηση, όπως το πώς να διαχειριστούν την επιθυμία για χρήση, τις δύσκολες συναισθηματικές καταστάσεις ή τις διαπροσωπικές συγκρούσεις.

5. Ανάπτυξη δεξιοτήτων επικοινωνίας

Η συμμετοχή σε μια ομάδα ενισχύει την ικανότητα των ατόμων να εκφράζουν τα συναισθήματά τους, να ακούν ενεργά και να αλληλεπιδρούν με τρόπο που προάγει την κατανόηση και την ενίσχυση των σχέσεων.

6. Αναγνώριση μοτίβων συμπεριφοράς

Η ομάδα συχνά λειτουργεί ως καθρέφτης, βοηθώντας τα άτομα να αναγνωρίσουν δυσλειτουργικά μοτίβα σκέψης και συμπεριφοράς που συμβάλλουν στην εξάρτηση.

7. Ενίσχυση δέσμευσης και υπευθυνότητας

Η παρουσία σε μια ομάδα και η αναφορά της προόδου δημιουργούν μια αίσθηση δέσμευσης και υπευθυνότητας προς τα άλλα μέλη, γεγονός που ενισχύει την παραμονή στο πρόγραμμα θεραπείας.

8. Προετοιμασία για επανένταξη

Η ομάδα λειτουργεί ως μικρογραφία της κοινωνίας, επιτρέποντας στα μέλη να εξασκηθούν σε υγιείς κοινωνικές αλληλεπιδράσεις που θα τους βοηθήσουν μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας.

Η ομαδική θεραπεία, σε συνδυασμό με άλλες μορφές παρέμβασης, όπως η ατομική ψυχοθεραπεία ή η φαρμακευτική αγωγή, αποτελεί έναν σημαντικό πυλώνα στη διαδικασία απεξάρτησης και ανάρρωσης.

Στην ομαδική θεραπεία, οι ψυχοθεραπευτικές τεχνικές προσαρμόζονται ανάλογα με τις ανάγκες και τους στόχους της ομάδας. Παρακάτω περιγράφονται οι πιο συνηθισμένες τεχνικές που χρησιμοποιούνται:

—

1. Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεραπεία (CBT)

Περιγραφή: Εστιάζει στην αναγνώριση και αλλαγή δυσλειτουργικών σκέψεων και συμπεριφορών που συνδέονται με την εξάρτηση.

Παραδείγματα τεχνικών:

Εντοπισμός και πρόκληση αυτόματων αρνητικών σκέψεων.

Εκπαίδευση σε δεξιότητες αντιμετώπισης (π.χ., διαχείριση άγχους ή επιθυμίας για χρήση).

Ομαδικές ασκήσεις για τον εντοπισμό ερεθισμάτων που προκαλούν υποτροπή.

—

2. Διαλεκτική Συμπεριφορική Θεραπεία (DBT)

Περιγραφή: Εστιάζει στη ρύθμιση συναισθημάτων, την ανοχή στη δυσφορία και τη βελτίωση των διαπροσωπικών σχέσεων.

Παραδείγματα τεχνικών:

Εκπαίδευση σε δεξιότητες ενσυνειδητότητας (mindfulness).

Ασκήσεις για την αναγνώριση και αποδοχή συναισθημάτων χωρίς κρίση.

Συζήτηση στρατηγικών για την αποφυγή παρορμητικής συμπεριφοράς.

—

3. Ψυχοδυναμική Προσέγγιση

Περιγραφή: Εξετάζει ασυνείδητες σκέψεις, συναισθήματα και πρότυπα σχέσεων που επηρεάζουν την εξάρτηση.

Παραδείγματα τεχνικών:

Εξερεύνηση των δυναμικών μεταξύ των μελών της ομάδας.

Ανάλυση μεταβιβάσεων (π.χ., πώς προβάλλονται συναισθήματα στους άλλους).

Συζήτηση για τη σχέση της εξάρτησης με τραύματα ή ανεπίλυτες συγκρούσεις.

—

4. Ανθρωπιστική Προσέγγιση (π.χ. Gestalt ή Προσωποκεντρική Θεραπεία)

Περιγραφή: Εστιάζει στην προσωπική ανάπτυξη, την αυθεντικότητα και τη συναισθηματική σύνδεση με τον εαυτό και τους άλλους.

Παραδείγματα τεχνικών:

Ασκήσεις έκφρασης συναισθημάτων μέσα στην ομάδα.

Χρήση «άδειας καρέκλας» για βαθύτερη εξερεύνηση προσωπικών θεμάτων.

Ενθάρρυνση της αυτο-αποδοχής και της ανάληψης ευθύνης.

—

5. Συστημική Προσέγγιση

Περιγραφή: Εξετάζει πώς οι διαπροσωπικές σχέσεις και η δυναμική της ομάδας επηρεάζουν τη συμπεριφορά.

Παραδείγματα τεχνικών:

Ανάλυση των αλληλεπιδράσεων μέσα στην ομάδα.

Προσομοιώσεις καταστάσεων (role-playing) για την επίλυση συγκρούσεων.

Ανάδειξη μοτίβων υποστήριξης και αντίστασης στην ομάδα.

—

6. Αφηγηματική Θεραπεία

Περιγραφή: Βοηθά τα μέλη να αναδιαμορφώσουν τις ιστορίες της ζωής τους ώστε να μειώσουν το βάρος της εξάρτησης.

Παραδείγματα τεχνικών:

Αφήγηση και επανερμηνεία εμπειριών εξάρτησης.

Δημιουργία μιας «ιστορίας ανάρρωσης» που ενισχύει την αυτοεκτίμηση.

Καταγραφή θετικών αλλαγών ως μέρος της συλλογικής ιστορίας της ομάδας.

—

7. Εκπαίδευση σε Δεξιότητες Ζωής (Skills Training)

Περιγραφή: Δίνει πρακτικές δεξιότητες που βοηθούν στην καθημερινή ζωή χωρίς εξαρτήσεις.

Παραδείγματα τεχνικών:

Διαχείριση χρόνου και χρημάτων.

Ενίσχυση της διεκδικητικής συμπεριφοράς.

Διαχείριση άγχους μέσω τεχνικών χαλάρωσης.

—

8. Ενσυνειδητότητα και Διαλογισμός

Περιγραφή: Χρησιμοποιείται για τη μείωση της επιθυμίας για χρήση και τη ρύθμιση αρνητικών συναισθημάτων.

Παραδείγματα τεχνικών:

Ασκήσεις ενσυνειδητότητας για την εστίαση στο «εδώ και τώρα».

Καθοδηγούμενος διαλογισμός για τη μείωση του στρες.

Σωματικές ασκήσεις (π.χ., αναπνοές) για την ηρεμία του νου.

—

9. Υποστηρικτική Θεραπεία

Περιγραφή: Εστιάζει στη δημιουργία ενός ασφαλούς και ενθαρρυντικού περιβάλλοντος.

Παραδείγματα τεχνικών:

Ανταλλαγή εμπειριών και υποστήριξη από τα μέλη της ομάδας.

Ενίσχυση της θετικής ενίσχυσης για κάθε μικρή πρόοδο.

Επικέντρωση στις δυνατότητες και την ενδυνάμωση των μελών.

—

Οι τεχνικές αυτές συχνά συνδυάζονται για να καλύψουν τις διαφορετικές ανάγκες της ομάδας, προσφέροντας ευελιξία και ποικιλία στη θεραπευτική διαδικασία.

https://soul-coach.org/synthetiki-omadiki-therapeia-exartiseon/
@ακόλουθοι #απεξάρτηση #εθισμός #τζόγος #αλκοόλ #ναρκωτικά #ομαδική #θεραπεία #ψυχοθεραπεία #ΨΥΧΟΔΥΝΑΜΙΚΗ #ΣΥΝΘΕΤΙΚΗΣΥΜΒΟΛΕΥΤΙΚΗ

16/10/2024

ΑΦΗΝΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΑΓΧΟΥΣ

Το να αφήνεις τα πράγματα από τα χέρια σου, ή αλλιώς να "αφήνεις τον έλεγχο", μπορεί να βοηθήσει στις αγχώδεις διαταραχές με πολλούς τρόπους:

1. Μείωση της ανάγκης για έλεγχο:
Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του άγχους είναι η επιθυμία να έχουμε έλεγχο σε όλα τα πράγματα γύρω μας. Όταν, όμως, συνειδητοποιούμε ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα πάντα, μειώνεται το άγχος που προκύπτει από την αποτυχία αυτού του ελέγχου.

2. Αποδοχή της αβεβαιότητας:
Η αποδοχή του ότι ορισμένα πράγματα είναι αβέβαια ή απρόβλεπτα μπορεί να μειώσει το άγχος. Το να αποδεχόμαστε την αβεβαιότητα μας βοηθά να σταματήσουμε να ανησυχούμε για μελλοντικά σενάρια που δεν μπορούμε να επηρεάσουμε.

3. Αυτοσυμπόνια και απελευθέρωση από την αυτοκριτική:
Όταν αφήνουμε την ανάγκη να ελέγχουμε τα πάντα, γινόμαστε πιο ευγενικοί με τον εαυτό μας και αποδεχόμαστε τα λάθη και τις αδυναμίες μας. Αυτό βοηθά στην αποφυγή των έντονων αυτοκριτικών σκέψεων που συχνά συνοδεύουν το άγχος.

4. Εστίαση στο παρόν:
Το να αφήνουμε πράγματα από τα χέρια μας μας βοηθά να εστιάσουμε στο παρόν, αντί να ανησυχούμε για το παρελθόν ή το μέλλον. Αυτή η εστίαση στο "εδώ και τώρα" μπορεί να είναι ένα ισχυρό εργαλείο για τη μείωση του άγχους.

5. Μείωση του άγχους που προκαλείται από την υπερ-ανάλυση:
Συχνά, οι άνθρωποι με αγχώδεις διαταραχές τείνουν να υπεραναλύουν καταστάσεις και να προσπαθούν να προβλέψουν όλες τις πιθανές εκβάσεις. Η απελευθέρωση από την υπερβολική σκέψη επιτρέπει να νιώσουμε πιο ήρεμοι και χαλαροί.

Το να αφήνεις τα πράγματα από τα χέρια σου απαιτεί πρακτική και συνειδητή προσπάθεια, αλλά μπορεί να φέρει ανακούφιση από το άγχος και να συμβάλει σε μια πιο ισορροπημένη ζωή.

11/10/2024

Ανάλυση Θεραπείας Εξαρτήσεων: Προσεγγίσεις, Προκλήσεις και Μελλοντικές Κατευθύνσεις

Εισαγωγή

Ο εθισμός είναι μια χρόνια, πολύπλοκη πάθηση που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Περιλαμβάνει την καταναγκαστική εμπλοκή σε ανταμείβοντα ερεθίσματα, παρά τις δυσμενείς συνέπειες, που συχνά εκδηλώνονται με τη μορφή διαταραχών χρήσης ουσιών (SUDs) όπως αλκοόλ, οπιοειδή ή διεγερτικά, καθώς και εθισμούς συμπεριφοράς όπως ο τζόγος και ο εθισμός στο διαδίκτυο. Η θεραπεία του εθισμού έχει εξελιχθεί σημαντικά με τα χρόνια, μετατοπίστικε από τις τιμωρητικές προσεγγίσεις σε στρατηγικές βασισμένες σε στοιχεία που δίνουν έμφαση στην ολιστική, εξατομικευμένη φροντίδα. Αυτή η ανάλυση διερευνά τις τρέχουσες μεθόδους θεραπείας του εθισμού, τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι επαγγελματίες και οι ασθενείς και πιθανές μελλοντικές κατευθύνσεις για πιο αποτελεσματική παρέμβαση.

Προσεγγίσεις στη θεραπεία του εθισμού

Η θεραπεία της εξάρτησης είναι πολύπλευρη, με στόχο να αντιμετωπίσει όχι μόνο τις φυσικές πτυχές της εξάρτησης από ουσίες αλλά και τις ψυχολογικές, κοινωνικές και συναισθηματικές συνιστώσες. Οι πιο ευρέως αποδεκτές προσεγγίσεις περιλαμβάνουν:

1. Ιατρικές παρεμβάσεις

Θεραπεία υποβοηθούμενη από φάρμακα (MAT): Το MAT χρησιμοποιείται συνήθως για τη θεραπεία διαταραχών χρήσης οπιοειδών και αλκοόλ. Φάρμακα όπως η μεθαδόνη, η βουπρενορφίνη και η ναλτρεξόνη βοηθούν στη μείωση της λαχτάρας και των συμπτωμάτων στέρησης, επιτρέποντας στα άτομα να σταθεροποιηθούν και να επικεντρωθούν στην ανάρρωση. Το MAT έχει δείξει σημαντική επιτυχία στη μείωση των ποσοστών υποτροπής και των θανάτων από υπερβολική δόση. Για παράδειγμα, η έρευνα δείχνει ότι το MAT μπορεί να μειώσει τη θνησιμότητα από υπερβολική δόση οπιοειδών κατά περισσότερο από 50%.

Αποτοξίνωση: Η αποτοξίνωση είναι συχνά το πρώτο βήμα στη θεραπεία του εθισμού, που περιλαμβάνει ιατρική επίβλεψη για τη διαχείριση των συμπτωμάτων στέρησης. Αν και η αποτοξίνωση από μόνη της δεν είναι θεραπεία, παρέχει ένα κρίσιμο παράθυρο για τη μετάβαση στη συνεχή φροντίδα.

2. Θεραπείες συμπεριφοράς

Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία (CBT): Η CBT είναι ένα βασικό συστατικό της θεραπείας του εθισμού, που εστιάζει στον εντοπισμό και την τροποποίηση των μοτίβων σκέψης που συμβάλλουν σε εθιστικές συμπεριφορές. Εξοπλίζει τα άτομα με στρατηγικές αντιμετώπισης για τη διαχείριση παραγόντων που προκαλούν άγχος και στρεσογόνους παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν σε υποτροπή.

Παρακινητική Συνέντευξη (MI): Η ΜΙ είναι μια συμβουλευτική προσέγγιση που βοηθά τα άτομα να επιλύσουν την αμφιθυμία τους σχετικά με τη διακοπή εθιστικών ουσιών. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό για την προσέλκυση πελατών που αντιστέκονται στην αλλαγή, βοηθώντας τους να βρουν το δικό τους κίνητρο για ανάκαμψη.

Διαχείριση έκτακτης ανάγκης (CM): Η CM χρησιμοποιεί θετική ενίσχυση για να ενθαρρύνει την αποχή. Οι ασθενείς λαμβάνουν ανταμοιβές για την επίτευξη των θεραπευτικών στόχων, όπως τα αρνητικά τεστ φαρμάκων. Μελέτες έχουν δείξει ότι το CM μπορεί να αυξήσει σημαντικά τη διατήρηση στα προγράμματα θεραπείας και να βελτιώσει τα ποσοστά αποχής.

3. Ομάδες Υποστήριξης και Προγράμματα που καθοδηγούνται από ομοτίμους

Προγράμματα 12 βημάτων: Οργανισμοί όπως οι Ανώνυμοι Αλκοολικοί (AA) και οι Ανώνυμοι Ναρκωμανείς (NA) ακολουθούν ένα μοντέλο 12 βημάτων που προάγει την πνευματική ανάπτυξη, την αμοιβαία υποστήριξη και τον αυτοστοχασμό. Αυτά τα προγράμματα παρέχουν μια προσέγγιση που βασίζεται στην κοινότητα που βοηθά τα άτομα να δημιουργήσουν σχέσεις με άλλους που έχουν παρόμοιες εμπειρίες.

SMART Recovery: Σε αντίθεση με τα πνευματικά προσανατολισμένα προγράμματα 12 βημάτων, το SMART Recovery βασίζεται στην αυτοενδυνάμωση και σε πρακτικές που βασίζονται σε στοιχεία. Διδάσκει τεχνικές αυτοδιαχείρισης για να βοηθήσει τα άτομα να επιτύχουν και να διατηρήσουν τη νηφαλιότητα, ελκυστική σε όσους προτιμούν μια κοσμική προσέγγιση στην ανάκαμψη.

Προκλήσεις στη θεραπεία του εθισμού

Αν και έχουν σημειωθεί σημαντικές πρόοδοι στη θεραπεία του εθισμού, παραμένουν αρκετές προκλήσεις που μπορούν να εμποδίσουν την επιτυχή έκβαση. Αυτές οι προκλήσεις περιλαμβάνουν την πρόσβαση στη φροντίδα, το στίγμα και τις συνυπάρχουσες διαταραχές ψυχικής υγείας.

1. Πρόσβαση στη θεραπεία

Γεωγραφικοί φραγμοί: Η πρόσβαση στη θεραπεία απεξάρτησης συχνά περιορίζεται από γεωγραφικούς παράγοντες, ειδικά σε αγροτικές περιοχές όπου οι εξειδικευμένες υπηρεσίες είναι σπάνιες. Η άνιση κατανομή των κέντρων θεραπείας σημαίνει ότι πολλά άτομα πρέπει να διανύσουν σημαντικές αποστάσεις για να λάβουν φροντίδα, δημιουργώντας ένα εμπόδιο στη συνεπή δέσμευση.

Οικονομικοί περιορισμοί: Πολλοί άνθρωποι που αναζητούν θεραπεία αντιμετωπίζουν οικονομικές προκλήσεις. Παρά τις επιστημονικές μελέτες σχετικά σύμφωνα με το Affordable Care Act για τις υπηρεσίες εθισμού ως βασικά οφέλη για την υγεία, η πραγματική διαθεσιμότητα και η έκταση της κάλυψης ποικίλλουν ευρέως, αφήνοντας ορισμένους χωρίς την απαραίτητη υποστήριξη.

2. Στίγμα και Διακρίσεις

Δημόσια αντίληψη: Το κοινωνικό στίγμα γύρω από τον εθισμό μπορεί να εμποδίσει τα άτομα να αναζητήσουν θεραπεία λόγω του φόβου της κρίσης ή της ντροπής. Αυτό το στίγμα εκδηλώνεται συχνά με την πεποίθηση ότι ο εθισμός είναι μια ηθική ανεπάρκεια και όχι μια χρόνια πάθηση υγείας, η οποία μπορεί να αποθαρρύνει τους ανθρώπους να έχουν πρόσβαση στη βοήθεια που χρειάζονται.

Διακρίσεις στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης: Σε ορισμένες περιπτώσεις, το στίγμα είναι παρόν ακόμη και σε περιβάλλοντα υγειονομικής περίθαλψης, όπου οι ασθενείς μπορεί να αισθάνονται ότι κρίνονται ή αντιμετωπίζονται διαφορετικά λόγω του ιστορικού τους με εθισμό. Αυτό μπορεί να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη στους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης και να μειώσει την πιθανότητα τα άτομα να συνεχίσουν τη θεραπεία.

3. Συνυπάρχουσες Διαταραχές Ψυχικής Υγείας

Διπλή διάγνωση: Πολλοί άνθρωποι με διαταραχές χρήσης ουσιών αντιμετωπίζουν επίσης καταστάσεις ψυχικής υγείας όπως κατάθλιψη, άγχος ή PTSD. Η αποτελεσματική θεραπεία απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που αντιμετωπίζει και τα δύο ζητήματα ταυτόχρονα. Ωστόσο, πολλές εγκαταστάσεις θεραπείας δεν είναι εξοπλισμένες για να παρέχουν ολοκληρωμένη περίθαλψη σε ασθενείς με διπλή διάγνωση, γεγονός που οδηγεί σε κατακερματισμένες υπηρεσίες.

Κίνδυνος υποτροπής: Οι διαταραχές ψυχικής υγείας μπορούν να επιδεινώσουν τον κίνδυνο υποτροπής, καθώς τα άτομα μπορεί να χρησιμοποιούν ουσίες για να αυτοθεραπεύουν τα συμπτώματά τους. Έτσι, χωρίς την κατάλληλη υποστήριξη ψυχικής υγείας, ο κίνδυνος επιστροφής στη χρήση ουσιών παραμένει υψηλός ακόμη και μετά την αρχική θεραπεία.

Μελλοντικές κατευθύνσεις στη θεραπεία εθισμού

Για να αντιμετωπιστούν αυτές οι προκλήσεις και να βελτιωθούν τα αποτελέσματα για όσους παλεύουν με τον εθισμό, το μέλλον της θεραπείας εθισμού πρέπει να δώσει έμφαση στην καινοτομία, την ενσωμάτωση και την ένταξη.

1. Τηλεϋγεία και Ψηφιακή Θεραπευτική

Απομακρυσμένη πρόσβαση στη φροντίδα: Η τηλεϋγεία έχει αναδειχθεί ως κρίσιμο εργαλείο για την επέκταση της πρόσβασης στη θεραπεία απεξάρτησης, ιδιαίτερα σε υποεξυπηρετούμενες περιοχές. Οι διαδικτυακές συνεδρίες θεραπείας, οι εικονικές ομάδες υποστήριξης και τα ψηφιακά εργαλεία αποκατάστασης επέτρεψαν τη συνέχεια της φροντίδας κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 και συνεχίζουν να προσφέρουν ευελιξία σε όσους δεν μπορούν να παρακολουθήσουν αυτοπροσώπως συνεδρίες.

Ψηφιακά Θεραπευτικά: Εφαρμογές και διαδικτυακά προγράμματα που χρησιμοποιούν γνωστικές-συμπεριφορικές τεχνικές μπορούν να συμπληρώσουν την παραδοσιακή θεραπεία, παρέχοντας στους χρήστες υποστήριξη κατ' απαίτηση. Για παράδειγμα, εφαρμογές που προσφέρουν καθοδηγούμενες πρακτικές ενσυνειδητότητας ή δίκτυα υποστήριξης από ομοτίμους μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα να διαχειριστούν τις επιθυμίες και το άγχος σε πραγματικό χρόνο.

2. Μοντέλα Ολοκληρωμένης Φροντίδας

Συνεργατική Φροντίδα: Ένα ολοκληρωμένο μοντέλο που συνδυάζει υπηρεσίες πρωτοβάθμιας περίθαλψης, ψυχικής υγείας και εθισμού μπορεί να αντιμετωπίσει πιο αποτελεσματικά την πολυπλοκότητα της διπλής διάγνωσης. Τα μοντέλα συνεργατικής φροντίδας διασφαλίζουν ότι οι επαγγελματίες υγείας, οι θεραπευτές και οι κοινωνικοί λειτουργοί συνεργάζονται, δημιουργώντας ένα απρόσκοπτο σύστημα υποστήριξης για τους ασθενείς.

Φροντίδα ολόκληρου του ατόμου: Η έμφαση στην ολιστική ευημερία αντί της εστίασης αποκλειστικά στην αποχή μπορεί να βελτιώσει τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να περιλαμβάνει την αντιμετώπιση της σταθερότητας στη στέγαση, την υποστήριξη της απασχόλησης και την ανάπτυξη δεξιοτήτων ζωής, που είναι απαραίτητα για τη διατήρηση της ανάρρωσης.

3. Εξατομικευμένες και Πολιτισμικά Ευαίσθητες Προσεγγίσεις

Προσαρμοσμένες παρεμβάσεις: Η πρόοδος στη γενετική έρευνα και τη νευροαπεικόνιση έχουν οδηγήσει σε μεγαλύτερη κατανόηση των βιολογικών υποστρωμάτων του εθισμού. Εξατομικευμένα σχέδια θεραπείας που λαμβάνουν υπόψη τις γενετικές προδιαθέσεις, τους περιβαλλοντικούς παράγοντες και τις ατομικές προτιμήσεις μπορούν να ενισχύσουν την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων.

Πολιτισμική ικανότητα:
Μια πολιτισμικά ευαίσθητη προσέγγιση είναι ζωτικής σημασίας για τη συμμετοχή διαφορετικών πληθυσμών στη θεραπεία. Η κατανόηση των συγκεκριμένων προκλήσεων και των δυνατών σημείων των διαφορετικών κοινοτήτων μπορεί να βοηθήσει στην προσαρμογή των παρεμβάσεων για την κάλυψη των αναγκών τους. Για παράδειγμα, η ενσωμάτωση παραδοσιακών θεραπευτικών πρακτικών ή η παροχή υπηρεσιών σε πολλές γλώσσες μπορεί να ενισχύσει τη δέσμευση και τα αποτελέσματα σε περιθωριοποιημένες ομάδες.

Σύναψη

Η θεραπεία του εθισμού έχει εξελιχθεί σημαντικά, προσφέροντας μια σειρά από ιατρικές, ψυχολογικές και κοινωνικές παρεμβάσεις που μπορούν να αντιμετωπίσουν την πολύπλευρη φύση αυτής της πάθησης. Ωστόσο, προκλήσεις όπως η πρόσβαση στη φροντίδα, το στίγμα και οι συνυπάρχουσες διαταραχές επιμένουν, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για συνεχή βελτίωση. Το μέλλον της θεραπείας του εθισμού έγκειται στην ενσωμάτωση ψηφιακών εργαλείων, μοντέλων συλλογικής φροντίδας και εξατομικευμένων προσεγγίσεων που καλύπτουν τις μοναδικές ανάγκες των ατόμων. Αντιμετωπίζοντας αυτές τις προκλήσεις και υιοθετώντας νέες μεθοδολογίες, η θεραπεία του εθισμού μπορεί να γίνει πιο προσιτή, συμπονετική και αποτελεσματική, βοηθώντας τελικά περισσότερα άτομα να επιτύχουν μόνιμη ανάρρωση.

Αυτή η ανάλυση υπογραμμίζει τη σημασία μιας ολιστικής, βασισμένης σε στοιχεία προσέγγισης για τη θεραπεία του εθισμού, αναγνωρίζοντας ότι η ανάρρωση είναι ένα ταξίδι που εκτείνεται πέρα από την απλή εξάλειψη της χρήσης ουσιών. Με την προώθηση ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος που ανταποκρίνεται σε όλο το φάσμα των αναγκών ενός ατόμου, η κοινωνία μπορεί να κάνει σημαντικά βήματα για να ξεπεράσει την περίπλοκη πρόκληση του εθισμού.

Address

Δημοκρατίας 34
Thessaloníki
57010

Opening Hours

Monday	09:00 - 21:00
Tuesday	09:00 - 21:00
Wednesday	09:00 - 21:00
Thursday	09:00 - 21:00
Friday	09:00 - 21:00

Website

http://www.soul-coach.org/

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Soul posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.