11/05/2025
Κανείς δεν μιλάει για το πένθος της μητέρας
που θα ήθελες να έχεις
Το να έχεις μια μητέρα που είναι ζωντανή,
αλλά δεν είναι κατάλληλη,
είναι ένα από τα πιο επώδυνα πράγματα
που μπορεί να βιώσει κάποιος.
Έχεις μια λαχτάρα να είναι εκεί για εσένα.
Αλλά είναι αποσυνδεδεμένη
και δεν μπορεί να σε ακούσει.
Είναι αφηρημένη και μιλάει συνέχεια για τον εαυτό της.
Οι αλληλεπιδράσεις μαζί της
σε κάνουν να νιώθεις ότι σε απορρίπτει,
σε κρίνει και σε γεμίζει με πικρία.
Αυτή η λαχτάρα όμως παραμένει. Σου λείπει.
Σου λείπει η μητέρα που ευχόσουνα να είχες. Νιώθεις θυμό, αλλά κάτω από αυτό τον θυμό
υπάρχει πένθος.
Η σκληρή αλήθεια είναι
ότι η σχέση σου μαζί της
δεν θα γίνει ποτέ έτσι όπως θα ήθελες να είναι.
Για την ψυχική σου υγεία, έπρεπε να απομακρυνθείς.
Είναι όμως τεράστιο το στίγμα
αν πάρεις τέτοια απόφαση.
Σα να κουβαλάς ένα σκοτεινό μυστικό.
Όλοι λένε “μα είναι η μητέρα σου”.
Εξοργίζεσαι όταν λένε
“έκανε το καλύτερο που μπορούσε”,
γιατί ξέρεις δεν το έκανε.
Δεν καταλαβαίνουν το θάρρος που χρειάζεται
για να διαλέξεις τον εαυτό σου.
Δεν καταλαβαίνουν το θάρρος που χρειάζεται
για να απομακρυνθείς από το άτομο
που σου άφησε τις πιο βαθιές πληγές
κι ας είναι η ίδια σου η μάνα.
Δεν καταλαβαίνουν το θάρρος που χρειάζεται
για να αναγνωρίσεις επιτέλους ποια είναι.
Να αποδεχτείς ότι δεν μπορεί να είναι
συναισθηματικά διαθέσιμη.
Το να θρηνήσεις τελικά την ιδέα
του ποια θα μπορούσε να είχε γίνει,
είναι μια πράξη αυτοαγάπης.
Θα πρέπει να είσαι περήφανος/η για εσένα.
Τώρα μπορείς να γίνεις η μητέρα
που ποτέ δεν είχες και πάντα χρειαζόσουν.
Via .holistic.psychologist
