Αφύπνιση - Κέντρο Ψυχοθεραπείας Τζίρκα Πηνελόπη

28/08/2025

Εξάρτηση από το θεραπευτή/
Ολοκλήρωση της θεραπείας- Μέρος 2ο
Η αποκαθήλωση

Ο θεραπευτής λειτουργεί σαν καθρέφτης και σαν οδηγός, είναι το μέσο, το εργαλείο μου.

Δεν είναι σωτήρας μου, δεν είναι αυτός που θα μου πει ποιο είναι το σωστό για μένα και τι απόφαση να πάρω.
Δεν είναι καν αυτός που θα ολοκληρώσει την εσωτερική θεραπεία μου, δεν είναι το πρόσωπο που μαζί του θα βιώσω την κάθε μετάβαση.

Μπορεί να μου δείξει αυτό που εγώ δυσκολεύομαι να δω για να μπω σε επίγνωση, να με οδηγήσει στα βήματα για να μπορέσω να ολοκληρώσω την εικόνα.

Κάθε μετάβαση για να ανοίξω και να ολοκληρώσω κάτι μέσα μου είναι μια μακρά πορεία, χρειάζονται καθημερινές μετατοπίσεις, επιλογές και κυρίως η θέληση και η πρόθεση να μείνω σταθερός στο να περπατήσω την αλλαγή μέσα μου.

Κάθε μέρα θα κλωτσάει κάτι και κάθε μέρα θα χρειάζεται να μείνω σταθερός σε αυτό που θέλω να αφήσω, για να έρθει κάτι καινούριο.

Σε όλη αυτή την πορεία ο θεραπευτής μπορεί να μου δώσει κλειδιά και στοιχεία για να ανοίξω πολλές από τις κλειστές πόρτες, που θα συναντήσω μπροστά μου και θα μου κλείνουν το δρόμο.

Ωστόσο και ο θεραπευτής έχει ένα όριο.
Ο θεραπευτής μου είναι άνθρωπος, με συγκεκριμένο εύρος και βάθος.
Ακόμη και αν πάρουμε το ευτυχές σενάριο, ο θεραπευτής μου να έχει ένα αρκετά μεγάλο εύρος και βάθος, ο θεραπευτής χρειάζεται να θεραπεύσει τα δικά του αθεράπευτα κομμάτια πρώτα.

Αφού λάβω τον τρόπο να βλέπω, τον χώρο να αρχίσω να πειραματίζομαι στο να εκφράζομαι μέσα στο πλαίσιο, χρειάζεται να αρχίσω να ενθαρρύνομαι από τον θεραπευτή στο να πετάξω έξω από τη φωλιά, να δοκιμάσω να μπω στη ζωή. Να πειραματιστώ και να κάνω την πορεία μου.

Αυτό συνεπάγεται και την αποκαθήλωση σιγά σιγά του θεραπευτή.
Θα χρειαστεί πολλές φορές να φιλτράρω ακόμα και το ίδιο το θεραπευτικό μου πλαίσιο και να κρατήσω από αυτό, αυτό που έχω νιώσει ότι ακουμπάει μέσα μου και είναι για μένα.
Θα χρειαστεί πολλές φορές μέσα από το ίδιο φίλτρο, να πάω κόντρα σε πράγματα που θα ακούω και να επιλέγω αυτό που αισθάνομαι ότι έχω ανάγκη να βιώσω.

Η ίδια η ζωή, ο σύντροφος, τα παιδιά, οι φίλοι, η εργασία θα ολοκληρώσουν μέσα μου την θεραπεία και την κάθε μετάβαση.

Αν φοβάμαι να εμπιστευτώ, τότε θα περπατήσω μέσα από την επιλογή να μπω στη σύνδεση και στη σχέση.

Αν ντρέπομαι να φανώ, τότε θα περπατήσω μέσα από την αποκάλυψη και την έκθεση.

Αν με λυπάμαι, τότε θα δω την αξία μου μέσα από το να αναλάβω την ευθύνη μου για επιλογή και δράση.

Έτσι σιγά σιγά θα δυναμώνω, θα χτίζω το δικό μου αληθινό και ασφαλές πλαίσιο μέσα στη ζωή, τις δικές μου σχέσεις που θα με συντροφεύουν και θα γίνομαι καθημερινά θεραπευτής του εαυτού μου.

26/08/2025

Η ολοκλήρωση της θεραπείας- Μέρος 1ο

Για να μπορέσω να θεραπεύσω κάτι μέσα μου χρειάζεται πρώτα να επιτρέψω να το δω.
Να δημιουργήσω μέσα μου μια διαφάνεια και να σταματήσω να θάβω και να εθελοτυφλώ.
Αν φοβάμαι χρειάζεται να δω το ρίγος, το πάγωμα, την ετοιμότητα για μάχη.
Αν είμαι θυμωμένος χρειάζεται να δω την ένταση, την επιθετικότητα, την καταστροφή ή την αυτοκαταστροφή και την αυτοτιμωρία.
Αν είμαι θλιμμένος χρειάζεται να δω την απόσταση από τη ζωή, τις σχέσεις, την αποχή απο την δράση.
Αν λυπάμαι εμένα ή τους άλλους χρειάζεται να δω την ενοχή και την κρίση μου.

Το επόμενο βήμα είναι να αποκτήσω τη διαφάνεια προς τα έξω, να μπορώ να εμφανίσω το ποιος πραγματικά είμαι, πέρα από το κοινωνικά καθορισμένο προφίλ μου και να αρχίσω να εκφράζω αυτό που αισθάνομαι.
Να αρχίσω να με προσέχω, να με φροντίζω, να με τιμώ, να με ακούω.

Η ολοκλήρωση όμως έρχεται με το να βγω στη ζωή. Όχι με το να δω, όχι με το να εκφράσω ή να δείξω, αλλά με το να πράξω.
Να περπατήσω μέσα στην ίδια τη ζωή αυτό το οποίο μπόρεσα να δω και να εκφράσω.
Να μπω στην απόφαση. Να μπω στην εμπιστοσύνη. Να κάνω το βήμα.
Τότε μπορώ να πω ότι έχω θεραπεύσει ένα κομμάτι φόβου, ένα κομμάτι θυμού, ένα κομμάτι από οτιδήποτε ήταν άγκυρα στη διαδρομή μου.

10/08/2025

Ο σκοπός της ζωής

Ο σκοπός της ζωής μου δεν είναι η σπίθα μου.

Ένα ασταμάτητο ψάξιμο για να βρω την ουσία, το σκοπό που έχει η ζωή μου, το νόημα.
Τι είναι αυτό που ανάβει τη φλόγα μέσα μου, τι θέλω να κάνω;
Είναι αρκετό αυτό που κάνω;
Θα αναγνωριστεί;
Είμαι εγώ αρκετός για όλα όσα κάνω;

Όταν με ρουφάει η ρουτίνα και οι ρυθμοί της καθημερινότητας, τότε χάνομαι και αποσυνδέομαι μέσα από το "για να"
Για να… προλάβω
Για να… το κάνω σωστά
Για να… αποδείξω

Ακόμα όμως και όταν βρω αυτό που αγαπώ και μου αρέσει να κάνω, αυτό για το οποίο έχω όλες τις ποιότητες και τις δεξιότητες, αυτό που είναι για μένα.
Τότε και πάλι όταν παθιάζομαι μπαίνω σε μια ονειροπόληση και χάνομαι σε ένα δικό μου κόσμο.

Και εκεί που νομίζω ότι έχω φτάσει, ότι βρήκα την ουσία μέσα στον μεγάλο σκοπό, στο έργο που στη φαντασία μου θα άφηνα σε αυτό τον κόσμο, τότε και πάλι συνειδητοποιώ πως αυτό δεν είναι ο σκοπός μου σε αυτή τη ζωή.

Γιατί ο σκοπός της ζωής μου είναι να τη ζήσω, να ζήσω τη στιγμή.
Να ζήσω τη μικρή αυτή τη στιγμή που σου κρατάω το χέρι.
Τη στιγμή που ακούω τα κύματα να σκάνε.
Τη στιγμή που βλέπω το φεγγάρι να ξεπροβάλει.
Τη στιγμή που κλείνω τα μάτια και χορεύω με τη μουσική.
Τη στιγμή που αισθάνομαι τη ζεστασιά της αγκαλιάς.
Τη στιγμή που γελάω δυνατά.
Τη στιγμή που τα μάτια μου πλημμυρίζουν από συγκίνηση γιατί η ψυχή μου αισθάνεται την πληρότητα, την ηρεμία, την ευτυχία.

Τότε μέσα μου αισθάνομαι πως έφτασα.
Είμαι ήδη στον σκοπό μου.

08/08/2025

Έχω επιλογή;

Λέμε πως όλα είναι μια επιλογή μας και πως ο άνθρωπος έχει ελεύθερη βούληση, ισχύει.

Ωστόσο η επιλογή μας είναι πάντα ανάλογη των βιωμάτων μας και του πως αυτά τα βιώματα μας έχουν καθορίσει.

Πηγαίνουμε ως επιλογή πάντα στο όμοιο μας ή σε ότι αρνηθήκαμε στον εαυτό μας.

Αν εγώ φοβάμαι κατά βάθος να έρθω κοντά και να δω τις αδυναμίες μου σε μια σχέση ή φοβάμαι να εμπιστευτώ τότε πάντα θα επιλέγω το σύντροφο που φοβάται τη σχέση, είναι παγωμένος και με κρατά σε απόσταση.
Αν εγώ έχω αρνηθεί πως είμαι όμορφος και νιώθω ανασφάλεια για αυτό, πάντα θα θέλω μόνο τον εμφανισιακά πολύ όμορφο σύντροφο, για να αισθάνομαι πως έχω και εγώ αξία μέσα από τον άλλον.

Όσο λοιπόν είμαι βουλιαγμένος στις αρνήσεις μου, τα συναισθήματα και τα τραύματα μου οδηγούμαι στον ίδιο φαύλο κύκλο ξανά και ξανά, χωρίς να έχω επιλογή πέρα από αυτό που μου είναι γνώριμο, όσο δυσάρεστο και επίπονο και αν είναι.
Όλα τα υπόλοιπα μπορεί να έχω ακούσει πως υπάρχουν αλλά ούτε το πιστεύω, ούτε τα έχω βιώσει ποτέ.

Ο μόνος τρόπος για να σπάσω αυτό τον κύκλο είναι να φτάσω στον πάτο αυτού του φαύλου κύκλου και να θελήσω μέσα μου να αφήσω αυτά τα δικά μου κομμάτια.
Να θελήσω να αφήσω το φόβο μου να έρθω κοντά για να μην με δω, να αφήσω το πως με κρίνω και μειώνω την αξία μου, να αφήσω το να με πονάω και να κάνω το βήμα να φύγω από εκεί, μη γνωρίζοντας αυτό που θα έρθει μετά.

Και τότε ανοίγει μια αληθινή επιλογή.
Τότε για πρώτη φορά βλέπω μπροστά μου το σταυροδρόμι, υπάρχει αυτό που ήξερα και ζούσα τόσο καιρό και υπάρχει μπροστά και ένα καινούριο βίωμα.
Διαφορετικό από αυτό από το οποίο έχω βγει.

Αν μέσα μου από το φόβο, την αυτολύπηση και την ενοχή, τον θυμό και την εκδίκηση του εαυτού μου, φτάσω στο μηδέν και αποφασίσω να τα αφήσω, τότε μπροστά μου θα ανοιχτεί η επιλογή να μου δώσω τη φροντίδα, την αγάπη, την τρυφερότητα, τη ζεστασιά.
Όσο μου δίνω από αυτά, τόσο θα αρχίσω να φωτίζω το σκοτάδι μου και μπροστά μου θα ανοίγονται όμοιες επιλογές.

Για να έχω επιλογή χρειάζεται πρώτα να μπω στη ζωή, να δω τις αρνήσεις μου και το σκοτάδι μου και να ανοίξω χώρο αφήνοντας ότι δεν έρχεται μέσα από μένα.

18/07/2025

Τη σκάλα ή το ασανσέρ ;

Όταν χάσω τον εαυτό μου, η ζωή μου δίνει κάποιες συγκεκριμένες στιγμές, την ευκαιρία, σαν ένα παράθυρο, να επιστρέψω σε μένα.
Μια επιλογή, που θα ενεργοποιήσει δεκάδες άλλες μικρές επιλογές, για να πάω κοντά σε αυτό που είμαι και ήμουν πάντα, αλλά για τους δικούς μου λόγους και βιώματα, το πρόδωσα.
Αυτή η επιλογή, αυτή η ευκαιρία, είναι το ασανσέρ μου και για τον κάθε άνθρωπο αυτό έχει μια άλλη δυναμική.
Δεν είναι εύκολο όμως να πάρω το ασανσέρ αυτό, τη στιγμή της επιστροφής θα έρθω αντιμέτωπος με όλα όσα επέλεγα όλον αυτό τον καιρό να ταΐζω, θα βρω μπροστά μου τον φόβο, την λύπηση μου, θα αρχίσω να υπεραναλυω και να καταστροφολογώ, αλλά κυρίως θα αισθάνομαι ντροπή, πως το να πάρω το ασανσέρ αυτό δεν μου αξίζει.
Και έτσι η στιγμή θα παρέλθει και θα το χάσω.
Ίσως δεν ήμουν έτοιμος για να το πάρω.
Η ζωή μου δίνει όμως και άλλες ευκαιρίες να ξυπνήσω και να αφυπνιστώ, να συνειδητοποιήσω ποσο χαμένος είμαι μέσα στην ίδια μου τη ζωή.
Αυτή τη φορά όμως χρειάζεται να με ταρακουνήσει περισσότερο μέσα από το "χτύπημα" που θα μου δώσει , όχι τιμωρητικά, αλλά μόνο έτσι θα ενεργοποιήσει τη θέληση μου να φύγω από το σημείο που βρίσκομαι, μόνο αν νιώσω πως δεν το αντέχω άλλο, θα αρχίσω να κινητοποιούμαι ξανά.
Τώρα όμως; Το ασανσέρ μου έχει φύγει, χρειάζεται να πάρω τη σκάλα, βήμα βήμα θα χρειαστεί να πάρω κάθε βίωμα και να αρχίσω να χτίζω ξανά τη διαδρομή και να ανεβαίνω.
Και πολλές φορές θα αναρωτηθώ, πηγαίνω καλά; Ποτε θα φτάσω; Που τελειώνει η σκάλα; Εγώ θέλω να πάω πιο γρήγορα!

Η σκάλα είναι πιο αργή, θέλει περισσότερο κόπο, αλλά έχει να μου διδάξει όλα αυτά που χρειάζομαι να μάθω, να αρχίσω να εκτιμω και να αναγνωρίζω το κάθε βήμα, να αρχίσω να έχω επίγνωση και να είμαι παρών σε κάθε επιλογή να πάω στο επόμενο σκαλί, να μάθω να σέβομαι τις δυνάμεις μου και την κούραση μου, να μάθω να παίρνω ανάσες όποτε τις χρειάζομαι.
Σε κάθε σκαλί θα κληθώ να έρθω αντιμέτωπος και με ένα συναίσθημα, να δω μέσα σε τι βούλιαξα, πως χάθηκα και να βρω πως θα το αφήσω.
Βήμα βήμα, αρχίζω να με βλέπω και να με γνωρίζω, οποτε τώρα πηγαίνοντας στο επόμενο επίπεδο, όταν θα συναντήσω ξανά το ασανσέρ, θα είμαι πιο έτοιμος να το αναγνωρίσω και να επιλέξω πάλι.

Αυτή τη φορά θα επιτρέψω στον εαυτό μου να το πάρει;

10/07/2025

Μόνος

Το "μόνος" κρύβει όλη την αίγλη και τη θλίψη μαζί.
Τα κατάφερα μόνος μου!
Μπορώ!
Αξίζω!
Μπορώ να πάρω όλα τα μπράβο και την επιβράβευση εγώ! Μόνο εγώ!
Με ζόρισα, με πίεσα, δημιούργησα τις πιο δύσκολες και δυσάρεστες συνθήκες γύρω μου, μόνο και μόνο για να μου δώσω μια ταυτότητα, μια αξία!
Μόνος μου τα κατάφερα τελικά, μπορώ να διαχειριστώ όλο το χάος μου και να αποδείξω ότι είμαι άξιος στον εαυτό μου πρώτα από όλα και μετά και σε όλους τους άλλους.
Πως να αφήσω τώρα το μόνος;
Αν το αφήσω και ζητήσω βοήθεια πως θα αποδείξω την ικανότητα μου;
Πως θα δείξω την αξία μου;
Αν το αφήσω τότε θα με βάλω στην ευαλωτότητα, θα είμαι άνθρωπος, θα έχω ανάγκες, θα μοιράζομαι, θα συνδέομαι και θα εμπιστεύομαι.
Αρχίζω και αισθάνομαι τώρα σιγά σιγά τον πόνο και τη θλίψη που κρύβει το μόνος, δεν ήθελα ποτέ και δεν θέλω να είμαι μόνος, απλά φοβάμαι.
Όσο το αισθάνομαι μπορώ να αρχίσω να βλέπω την επιλογή.
Φοβάμαι αλλά έχω επιλογή, τι θέλω να μου δώσω αυτή τη φορά;

20/04/2025

Καλό Πάσχα! Καλό πέρασμα σε όποιον το θελήσει και νιώσει την ανάγκη να το κάνει, από το σκοτάδι του στο φως του.
Από τον θυμό στην ευθύνη…
Απο τον φόβο στην απόφαση…
Από τις ενοχές και την κρίση στην αποδοχή και τη ζεστασιά…
Από την θλίψη και την απόσταση στην παρουσία και την πράξη…
Για να μπορέσω να νικήσω το σκοτάδι μου που με έχει καταπιεί, χρειάζεται πρώτα να το δω, να το κάνω συνειδητό και να το νιώσω.
Να δω που με οδήγησα, τι διάλεξα για μένα και τι επέτρεψα να μου συμβεί.
Αφού το δω όμως χρειάζεται να μάθω να το δέχομαι χωρίς να το κρίνω, να αρχίσω να το δέχομαι χωρίς να το αρνούμαι.
Το σκοτάδι μου (οι αρνήσεις μου, το βούλιαγμα στα συναισθήματα μου, ο νους που με κρατάει μακριά από το να είμαι ο εαυτός μου), έχει μέσα του και όλη τη δύναμη και τα χαρίσματα μου, όλα όσα χρησιμοποίησα, με λάθος τρόπο και για λάθος σκοπό.
Αν το φοβηθώ λοιπόν, αν πάω να το κρύψω, να το αποφύγω, να το διώξω, πετάω μαζί του και τα πολύτιμα κομμάτια μου.
Μόνο αν περάσω μέσα από αυτό και το ψηλαφίσω από άκρη σε άκρη, μπορώ να κρατήσω όσα είναι δικά μου και αυτή τη φορά να επιλέξω με σοφια πως και γιατί θα τα χρησιμοποιήσω.

28/02/2025

Η αφύπνιση

Θα ήταν πολύ ωραίο και κάπως εξιδανικευμένο η αφύπνιση να ήταν μια ευχάριστη διαδικασία. Αντιθέτως η αφύπνιση έρχεται μέσα από μια δυνατή "σφαλιάρα" και πόνο. Γιατί όπως λέει και ένα πολύ αγαπημένο μου βιβλίο (Ο χάρτινος κόσμος του νου), είναι τελείως διαφορετικό να σκέφτεσαι ότι πονάς, από το να νιώθεις τον πόνο, στην ψυχή σου.
Χρειάζεται να βιώσω και να νιώσω λοιπόν, για να σπάσω το πάγωμα μέσα μου και να αρχίσω επιτέλους να μετακινούμαι. Να μετακινούμαι προς τη "ζεστασιά", προς το "νοιάζομαι", προς το "έχω", προς τον εαυτό και άρα προς τον άνθρωπο.

Θέλω να πιστεύω πως πέρα από τη σκοπιμότητα πολλών και την εκμετάλλευση της σημερινής συνθήκης για άλλους σκοπούς, οι άνθρωποι στα Τέμπη δεν χάθηκαν απλώς, αλλά ήταν η πιο δυσάρεστη και επίπονη σφαλιάρα για την αφύπνιση ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας μας, μέσα από το σοκ, τον τρόμο και τον πόνο. Είναι σημαντικό η σημερινή μέρα να είναι μόνο η έναρξη αυτής της διαδρομής για όλους μας και όχι η ολοκλήρωση (μόνο μέσα από μια διαμαρτυρία).
Είναι σημαντικό ο καθένας από εμάς να βρει τον δικό του τρόπο να επαναστατήσει μέσα από την ύπαρξη και τον σκοπό του σε αυτό τον κόσμο, να μείνει ξύπνιος και παρών σε καθημερινή βάση και σε βάθος χρόνου.
Έτσι βρίσκοντας ο καθένας τη θέση του και μένοντας σε αυτήν, θα δημιουργήσουμε εστίες ζεστασιάς, ώστε να πλησιάσουν και άλλοι που έχουν τη θέληση να ζεσταθούν και να κουμπώσουν σε αυτή την αλυσίδα.

Όλος αυτός ο θυμός δεν απευθύνεται μόνο σε όσους κάθονται σε "μεγάλες" καρέκλες, αλλά και τον ίδιο μας τον εαυτό που δεν ήταν παρών ως τώρα και παραδόθηκε.
Το ερώτημα δεν είναι λοιπόν αν θα πέσουν αυτοί από την καρέκλα για να αναθέσουμε την τύχη μας να αλλάξουν τον κόσμο οι επόμενοι, αλλά αν εμείς είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε τον κόσμο μας, ξεκινώντας από τον εαυτό μας.

Με τιμή σε όλους όσους έφυγαν, αλλά και σε όσους έγιναν και έμειναν "Βουνά" για να στηρίξουν την αφύπνιση μας. 🌹

Με απέραντη ευγνωμοσύνη στα δικά μου "Βουνά" που στηρίζουν τη διαδρομή μου με τόση ζεστασιά και αποδοχή. 🙏

15/02/2025

Δες περισσότερες λεπτομέρειες και δήλωσε συμμετοχή εδώ: https://tzirka.gr/webinar-psychosomatika-aftoanosa-nosimata/

28/01/2025

Σε προσκαλούμε να συνδεθείς μαζί μας, αν θέλεις να πάρεις απαντήσεις για ό,τι συμβαίνει στο σώμα, την ψυχολογία, άρα και στην υγεία σου!
Πάτησε πάνω στον σύνδεσμο για περισσότερες λεπτομέρειες: https://tzirka.gr/webinar-psychosomatika-aftoanosa-nosimata/

26/12/2023

Εύχομαι οι γιορτές φέτος να είναι πολύ πιο αυθεντικές για όλους μας, γεμάτες με τα αληθινά μας συναισθήματα και πιστές στις πραγματικές μας ανάγκες! Εύχομαι ο νέος χρόνος να μας βρει πιο υπεύθυνους για τον εαυτό μας αλλά λιγότερο σκληρούς και τιμωρητικούς μαζί του! Χρόνια πολλά!

Ευχαριστώ τη δημοσιογράφο Σταυρούλα Χατζή για την συνεργασία.

Η ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια, Πηνελόπη Τζίρκα μας μιλά για την ψυχική δυσφορία που εμφανίζεται στην περίοδο των χειμερινών διακοπών

13/12/2023